بستن

شاخص‌های مورد استفاده در HSE

امروزه منابع انسانی باارزش‌ترین عامل تولید و مهم‌ترین سرمایه یک سازمان و ایجاد‌کننده قابلیت‌های انسانی هر سازمان است. شمار زیادی از دگرگونی‌های محیطی و سازمانی به بهبود و ارتقاء برنامه‌ریزی منابع انسانی و مدیریت امور کارکنان و منابع انسانی یاری می‌رسانند. این دگرگونی‌ها سبب شده است تا ضرورت آینده‌نگری، جامعیت و تناسب برنامه‌های مدیریت منابع انسانی به‌طور روزافزون افزایش یابد. نظارت و ارزشیابی این فعالیت‌ها و اقدامات، مدیران را نسبت به نیازها و نگرش منابع انسانی و فرهنگ سازمانی آگاه می‌سازد و شناسایی فعالیت‌های لازم را برای بهبود کیفیت خدمات و کاهش هزینه امکان‌پذیر می‌کند. 
شاخص‌های کلیدی عملکرد در هر سازمانی که فعالیت‌های مدیران را به‌سوی دسترسی‌پذیری و شفافیت هدایت می‌کند، اصلی‌ترین هدف آن سازمان می‌باشد. شناخت شاخص‌های کلیدی عملکرد یکی از گام‌های اصلی برای ارزیابی عملکرد در سازمان است.


تعریف حادثه

دایره‌المعارف سازمان بین‌المللی کار: حادثه عبارت است از یک اتفاق پیش‌بینی نشده و خارج از انتظار که سبب صدمه و آسیب گردد.
ماده 60 قانون تأمین اجتماعی: حادثه ناشی از کار عبارت است از حادثه‌ای که در حین انجام وظیفه و به سبب آن برای بیمه شده اتفاق می‌افتد. مقصود از حین انجام وظیفه تمامی اوقاتی است که بیمه شده در کارگاه، موسسات وابسته، ساختمان‌ها و محوطه آن مشغول کار باشد یا به دستور کارفرما در خارج از محوطه کارگاه مامور به انجام کاری می‌شود. هم‌چنین، تمام اوقات رفت و آمد بیمه شده از منزل به کارگاه و بالعکس جزو این اوقات محسوب می‌شود.
استاندارد OHSA 18001-2007 : یک حادثه رویدادی است که منجر به مصدومیت، بیماری یا مرگ و میر می‌شود.


HSE چیست؟

HSE مخفف عبارت Health, Safety & Environment به‌معنای سلامت، ایمنی و محیط‌زیست است که در اصطلاح به HSE تبدیل شده است. HSE از ما در برابر ریسک‌های موجود در محل کار حفاظت می‌کند. پیمانکاران از طریق اعمال HSE  به پیشرفت خود کمک می‌کنند و از طرف دیگر کارمندان آن‌ها ساعات کاری مفیدتری خواهند داشت. گاهی اشتباه می‌شود که HSE یک حرفه درمانی است درحالی‌ که که بخشی از HSE درمان و دارای موقعیت‌های درمانی است. در واقع HSE با کاهش درمان‌های تخصصی و شغلی به نفع کارفرمایان و کارکنان عمل می‌کند.
 
 

شکل 1 سلامت، ایمنی و محیط‌ زیست (HSE)


تعریف بخش‌های HSE

بهداشت (Health)
بهداشت کارکنانی را که در محیط‌های خطرناک مثل کار با اشعه، معدن و ... و یا کارکنانی که در محیط‌های آلوده مشغول به کار هستند و خطرهای متفاوتی پیش‌روی آن‌هاست را شناسایی، ارزیابی و کنترل می‌کند و با ارائه مراقبت‌های پزشکی، حافظ جان و سلامت شاغلین می‌باشد.
ایمنی (Safety)
ایمنی شامل حفاظت از کارمندان در برابر خطرات موجود در کار آن‌هاست. بعضی از کارها پرخطر هستند و حوادث مختلفی پیش‌روی آن‌هاست؛ به‌طور مثال کار در ارتفاع، جوشکاری، برشکاری و ... .
اگر ایمنی در این محیط‌ها به درستی رعایت نشود سلامتی کارکنان را به خطر می‌اندازد. در اختیار قرار دادن تجهیزات ایمنی هم‌چنین ایمن‌سازی محیط‌کار، مدیریت حریق و ... برای جلوگیری از خطرات احتمالی و حفظ سلامتی کارکنان نمونه کاربردها و کارهای ایمنی در HSE است.
محیط‌ زیست (Environment)
محیط‌ زیست به نظارت بر آلودگی‌های ناشی از ماشین‌آلات صنعتی که شامل انتشار گازهای هیدروکربن، گازوئیل و موارد این‌چنینی می‌شود، مربوط می‌شود. هدف کلی از مسائل محیط‌ زیستی کاهش پسماند مواد زائد و ارائه خدماتی جهت جلوگیری از موارد مخرب است.
 



شکل 2 بخش‌های HSE (سلامت، ایمنی و محیط‌ زیست)


مهم‌ترین اهداف HSE

هدف از استقرار سیستم مدیریت HSE ارائه روشی است هدفمند بر پایه استانداردهای ISO45001 وISO14001 برای حصول اطمینان از اینکه مخاطرات ایمنی و بهداشتی و جنبه‌های محیط‌ زیستی بالقوه و بالفعل موجود به‌طور دقیق شناسایی، ارزیابی گردیده و به‌طور موثر مدیریت (کنترل یا حذف) می‌شوند.

- شناسایی عوامل بالقوه آسیب رساندن جانی، محیط‌زیستی، مالی و اعتباری در محیط‌کار
- ارزیابی موثر ریسک‌ها و مدیریت آن‌ها به‌منظور کنترل حوادث
- شناخت قوانین و مقررات ملی جاری در حوزه بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست کشور
- تشکیل ساختار سازمانی و مسئولیتی معین برای مدیریتHSE  و تبیین وظایف و مسئولیت‌ها
- آمادگی در برابر شرایط اضطراری و بحرانی
- هدفمند نمودن و یکپارچه کردن سیستم مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست با تدوین خط‌مشی HSE
- ایجاد بستر فرهنگی لازم برای بهبود مستمر وضعیت HSE
- کاهش خسارات مستقیم و غیر مستقیم ناشی از حوادث
- ایجاد انگیزه در کارکنان با جلب اعتماد آن‌ها به‌واسطه تلاش مدیریت سازمان برای ایجاد محیط‌کاری ایمن
- زمینه‌سازی برای استفاده از توان فکری و تجربه بالقوه کارکنان در راستای بهبود عملکرد HSE
- امکان خود ارزیابی دوره‌ای سازمان برای تطبیق با سیستم مدیریت HSE
- ایجاد بستر مناسب برای بهبود بهره‌وری و تعالی سازمان

مفهوم HSE-MS

HSE-MS  یا به عبارتی سیستم مدیریتی بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست، مجموعه‌ای متشکل از اجزاء بهم پیوسته در راستای تحقق اهداف معین بهداشت شغلی، ایمنی و زیست‌محیطی در یک سازمان در چارچوب برنامه‌ریزی، سازماندهی، هدایت و کنترل اجزاء.

تاریخچه HSE-MS

بهداشت و ایمنی از سال 1885 باهم مطرح شده‌اند و هرجا که ایمنی مطرح شده، سخن از بهداشت و محیط نیز به میان آمده است. مباحث ایمنی بعد از انقلاب صنعتی به دلایل افزایش آمار مرگ کارگران مطرح گردید. هم‌چنین، به دلایل شرایط و سنگینی کار در معادن زغال‌سنگ و افزایش بیماری‌های ناشی از کار در میان کارگران، بحث بهداشت نیز مطرح گردید و در گام بعدی، ارتباط بین بیماری و وقوع حادثه کشف گردید.

تاریخچه HSE-MS در ایران

در تاریخ ۲۹ بهمن 1380 پیرو تاکید وزیر نفت مبنی بر استقرار سیستم مدیریتی HSE در این وزارتخانه، شورای مرکزی نظارت بر ایمنی و آتش‌نشانی، نسبت به انتخاب و ترجمه خطوط راهنمای HSE-MS تدوین شده توسط OGP همت گمارد.
شرکت ملی نفت ایران نیز با الهام از مدل HSE طراحی شده در شرکت Shell نسبت به تدوین این استاندارد در مجموعه خود اقدام نموده است.

نکات کلی در خصوص ساختار HSE-MS

- تمرکز بر شناسایی عوامل آسیب‌‌رسان بالقوه (Hazards)
- چگونگی تعامل عوامل آسیب‌رسان با محیط اطراف (Risks)
- شناسایی فعالیت‌های بحرانی (Critical Activity)
- ارزیابی ریسک‌ها (Risk Assessment)
- ایجاد اقدامات کنترلی مناسب برای مهار ریسک‌ها و استمرار در اجرای آن‌ها
- اندازه‌‌گیری‌ها و پایش عملکرد سیستم HSE

به‌عنوان یک الزام قانونی برای سازمان‌ها، یک سیستم مدیریت HSE تضمین می‌کند که سیاست‌های مستند و اجرا شده وجود دارد. رفاه کارکنان باید از اهمیت بالایی برخوردار باشد؛ زیرا کارفرمایان مکانی امن برای کار آن‌ها فراهم می‌کنند. به‌همین‌ترتیب، یک سیستم مدیریت HSE نیز انتظارات مربوطه را از کارکنان دارد تا مسئولیت ایمنی خود را در محل کار بر عهده بگیرند. این مستلزم رفتاری است که سلامت و ایمنی خود یا دیگران را به خطر نیندازند. در نهایت پیروی از قوانین بین‌المللی برای HSE به جلوگیری از ضررهای مالی شخصی و شرکتی،‌ کاهش نیاز به مراقبت‌های پزشکی و کاهش خطرات مربوط به سلامت و ایمنی محیط‌کار کمک می‌کند. 

عناصر ‌کلیدی سیستم مدیریت HSE چیست؟

 


شکل 3 دوازده عنصر کلیدی سیستم مدیریت HSE


اجرای شیوه‌های سیستم مدیریتHSE  مستلزم داشتن عناصر کلیدی برای اطمینان از اجرای موفقیت‌آمیز و انطباق با مقررات است. در اینجا 12 عنصر مهم بیان می‌شود:
کنترل و ابلاغ اسناد ایمنی
سازمان‌ها باید یک سیستم قابل اعتماد و کارآمد برای توزیع آخرین پروتکل‌ها، استانداردهای ایمنی و سایر اسناد کلیدی برای ذینفعان داشته باشند. دسترسی آسان به چنین اطلاعاتی باعث کاهش شکاف‌های ارتباطی و بهبود وضعیت انطباق می‌شود.
مدیریت ریسک دستورالعمل‌های HSE
یک سیستم مدیریتی موفق بر تجزیه و تحلیل و مدیریت ریسک برای ترویج فرهنگ ایمنی فعالانه متمرکز می‌شود. این کار هم‌چنین می‌تواند شناسایی خطر، ارزیابی خطر و کنترل خطر را پوشش دهد. برای شناسایی موثر خطرات بالقوه در محیط‌کار، دانستن اینکه کارکنان در مواجهه با چه نوع خطراتی در محیط‌کار هستند، به رهبران و مدیران HSE اجازه می‌دهد تا مراحل بعدی مانند مدیریت تغییر و بهبود مستمر را تعیین کنند.
برنامه‌ریزی و مدیریت واکنش اضطراری
وجود رویه‌های عملیاتی استاندارد (SOP) در گزارش‌های اضطراری، عملیات نجات و وظایف پزشکی به جلوگیری از نگرانی غیر ضروری در زمان رویدادهای بی‌سابقه کمک می‌کند. هدف رهنمود‌های OSHA در مورد آمادگی و واکنش اضطراری، کمک به کارفرمایان برای آموختن و آماده‌سازی کارگران خود و اطمینان از تجهیز آن‌ها به دانش و تجهیزات لازم برای مقابله موثر با شرایط اضطراری است.
سیستم اسناد و مدارک
وقتی صحبت از حفظ یک سیستم مدیریتی کارآمد با ثبت سوابق خوب می‌شود، هیچ‌چیز بهتر از یک فرآیند مدیریت صحیح نیست. این به نحوه مستندسازی و سازماندهی هر برنامه، خط‌مشی و مجموعه‌ای از استانداردها مربوط می‌شود. زمانی که سازمان نیاز به انجام ممیزی‌های داخلی و نظارت منظم دارد، برای مدیریان HSE آسان‌تر خواهد بود تا بررسی کنند که آیا جزئیات از دست رفته، فقدان جلسات آموزشی و سایر مقررات کلیدی وجود دارد یا خیر؟
نظارت و اندازه‌گیری دستورالعمل‌های HSE
تنظیم معیارهای عملکرد به سازمان‌ها کمک می‌کند تا اثربخشی کنترل‌های ایمنی و نحوه اقدام کارگران بدای حفظ امنیت خود و دیگران را بررسی و اندازه‌گیری کنند. برخی از نمونه‌های این معیارها عبارتند از: نرخ آسیب زمان از دست رفته (LTIR)، نرخ کلی حادثه (TCIR) و نرخ اصلاح تجربه (EMR).
ایجاد چک‌لیست‌های استاندارد بازرسی ایمنی در بهینه‌سازی فرآیند و کیفیت بازرسی‌های HSE بسیار مفید است و به سازمان‌ها بینش و داده‌های مربوطه را در مورد نحوه عملکرد سیستم مدیریت HSE آن‌ها می‌دهد. در بیشتر موارد، این همانجایی است که می‌توان مدیریت حادثه را نیز در نظر گرفت.
برگزیدن اعضای تیم HSE
یک تیم اختصاصی از رهبران، مدیران و اعضای HSE کلید اجرای هدفمند و موثرتر سیستم مدیریتی سازمان است. نقش آن‌ها باید بر پیشگیری از حوادث و صدمات در محل کار و شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPIs) را برای اندازه‌گیری اینکه آیا و چگونه به شرکت در دستیابی به محیط‌کاری ایمن کمک می‌کنند یا خیر، متمرکز باشد.
مدیریت انطباق
از آنجایی که عدم رعایت اصول ایمنی می‌تواند سبب آسیب مالی، آسیب به اعتبار سازمانی و اختلالات عملیاتی شود، نقش HSE در محل کار نیز وظایف مالی و قانونی یک سازمان را پوشش می‌دهد. در حالی که انجام ارزیابی‌های داخلی حرکت خوبی است. در نظر گرفتن شخص ثالث برای تعیین سطح انطباق ممکن است برای برخی تصمیم بهتری باشد.
مسئولیت‌پذیری نقش و تعهد رهبری
نقش‌ها و مسئولیت‌ها همراه با اهداف و مقاصد مدیریت و کارگران باید به وضوح مشخص شود تا همه بتوانند درک روشنی از نقش‌های فردی و مسئولیت‌پذیری خود داشته باشند. این را می‌توان با نوشتن سیاست‌هایی که در SOPها و توافق‌نامه‌های مکتوب مشخص شده‌اند، انجام داد.
به‌همین‌ترتیب، کارفرمایان نیز این صلاحیت را دارند که وظایف HSE کارگران را در شرح وظایف خود لحاظ کنند و در صورت لزوم اقدامات انضباطی را اجرا کنند.
بررسی منظم
جلسات منظمی را برنامه‌ریزی و ترتیب دهید که برای رسیدگی و بررسی سیاست‌های HSE فعلی طراحی شده‌اند تا فرصت‌هایی برای مدیریت و کارکنان برای همکاری در بهبود بیشتر سیستم کلی وجود داشته باشد. مهم‌تر از همه، اثربخشی طرح ارتباط ایمنی را برجسته کنید و ببینید آیا جنبه‌هایی وجود دارد که نیاز به توجه بیشتری دارند. چنین مواردی هم‌چنین می‌تواند به انجام تجزیه و تحلیل علت ریشه‌ای (RCA)، تجزیه و تحلیل خطر شغلی (JHA) و موارد مشابه نیاز داشته باشد، بنابراین برای اجرای مؤثر، بهتر است به طور مرتب با افراد ذینفع تماس بگیرید.
یادگیری و آموزش
انجام آموزش سیستم مدیریت HSE با هدف آگاه نگه‌داشتن تیم‌ها و کارگران HSE، آماده و ماهر در رسیدگی به موقعیت‌های اضطراری، حوادث و سایر خطرات HSE است. برخی از نمونه‌های برنامه‌های آموزشی شامل ایمنی آتش‌سوزی، کمک‌های اولیه و طرح تخلیه است.
پیشرفت مداوم
برخی از حوادث و مسائل ممکن است همچنان وجود داشته باشد، بنابراین ادامه بررسی‌های داخلی روی خط‌مشی‌ها و برنامه‌ها مهم است. انجام ممیزی سیستم مدیریت HSE یکی از راه‌های انجام این کار، بررسی زمینه‌های بهبود و توصیه اصلاحات لازم در خط‌ مشی‌ها و فرآیندهای موجود برای کاهش خطرات احتمالی و بهبود کلی کاهش ریسک است.

مدیریت محیط‌ زیست و اقلیم
سازمان‌ها نیز مسئولیت دارند که تأثیر منفی خود را بر محیط‌زیست به حداقل برسانند. به‌همین‌ترتیب، ابتکاراتی نیز باید برای به حداکثر رساندن سهم مثبت آن‌ها با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، کاهش انتشار کربن و جلوگیری از آلودگی ناشی از عملیات تجاری انجام شود. یک سیستم مدیریت HSE موفق باید شامل سیاست‌های روشنی برای هدایت کارگران، پرسنل ایمنی و سایر ذینفعان باشد. علاوه بر این، چارچوب دیگری که شامل یک عنصر محیطی است، QHSE است.

اهمیت و مزایای سیستم HSE-MS

جدول 1 مزایای سیستم HSE-MS


شاخص‌های مورد استفاده در HSE

شاخص‌های آسیب و بیماری‌های شغلی بر اساس استاندارد OSHA

- شاخص TRC: کل موارد قابل گزارش به ازای 100 نفر پرسنل تمام وقت
- شاخص DART: مواردی که منجر به غیبت از کار، محدودیت یا تغییر شغل شده است به‌ازای 100 نفر پرسنل تمام وقت
- شاخصDJRT: مواردی که منجر به محدودیت در شغل یا تغییر شده است به‌ازای 100 نفر پرسنل تمام وقت
- درصد کارکنان در مواجهه با سر و صدا
- درصد کارکنان در مواجهه با پرتوی فرابنف
- درصد کارکنان در مواجهه با پرتوی فروسرخ
- درصد کارکنان در مواجهه با نور نامناسب محیط‌کار
- درصد کارکنان در مواجهه با ارتعاش تمام بدن و دست و بازو
- درصد کارکنان در مواجهه با استرس حرارتی
- درصد کارکنان در مواجهه با عوامل شیمیایی سرطان‌زا
- درصد پوشش معاینات شغلی (دوره‌ای)
- درصد کارکنانی که برای آن‌ها در معاینات دوره‌ای محدودیت شغلی در نظر گرفته شده است.
- نرخ کلی غیبت از کار (GAR rate)

 

شاخص‌های ایمنی


ضریب تکرار حادثه (AFR)

ضریب تکرار حادثه، بیانگر تعداد حوادثی است که منجر به از دست رفتن زمان کاری در تعداد معین ساعت کاری در محدوده زمان خاص می شود.
الف: طبق نظر سازمان بین‌المللی کار (ILO) و موسسه استاندارد ملی آمریکا: موسسه استاندارد ملی آمریکا، ضریب یک میلیون ساعت کاری را برای سازمان‌های دارای 500 کارگر و بالاتر پیشنهاد کرده است.



ب: طبق نظر سازمان ایمنی و بهداشت حرفه‌ای آمریکا (OSHA): میزان وفور حادثه برابر است با تعداد حوادث ضربدر دویست هزار تقسیم بر جمع کل ساعات کار مفید کارگران.
سازمان ایمنی و بهداشت حرفه‌ای آمریکا، ضریب 200 هزار را برای سازمان‌هایی که زیر 100 نفر کارگر دارند پیشنهاد می‌کند.



عدد به‌دست آمده از فرمول‌های بالا که با نام ضریب تکرار حادثه شناخته می‌شود، به این معنا است که در مدت معین (منظور مدت معینی است که تعداد حوادث آن را در فرمول گذاشته و محاسبه کرده‌ایم) به‌ازای یک میلیون ساعت کاری (یا 200 هزار ساعت کار) این تعداد حادثه رخ داده است.
در تنظیم آمار و محاسبه ضریب تکرار حادثه، تعداد کارگران آسیب دیده‌ای منظور می‌شود که دست‌کم کارگر آسیب دیده 24 ساعت تحت درمان بوده یا استراحت داشته است.
در صورتی که ضریب تکرار حادثه در کارخانه یا کارگاهی بین صفر تا ده باشد، آن کارخانه از نظر رعایت اصول ایمنی خیلی خوب بوده است.

ضریب شدت حادثه (ASR)

ضریب شدت حادثه نمایانگر روزهای کار تلف شده است.
الف: طبق نظر سازمان بین‌المللی کار (ILO): ضریب شدت حادثه از تقسیم مجموع روزهای تلف شده به‌علت حادثه در یک مدت معین ضربدر هزار تقسیم بر جمع کل ساعات کار مفید کارگران در همان مدت معین به‌دست می‌آید.



ب: طبق نظر انجمن آمریکایی بررسی حوادث: ضریب شدت حادثه از تقسیم مجموع روزهای تلف شده به‌علت حادثه در یک مدت معین ضربدر یک میلیون تقسیم بر جمع کل ساعات کار مفید کارگران در همان مدت معین به‌دست می‌آید.


ج: طبق نظر سازمان ایمنی و بهداشت آمریکا (OSHA): ضریب شدت حادثه از تقسیم مجموع روزهای تلف شده به‌علت حادثه در یک مدت معین ضربدر دویست هزار تقسیم بر جمع کل ساعات کار مفید کارگران در همان مدت معین به‌دست می‌آید.

عدد به دست آمده از فرمول‌های بالا که به‌عنوان ضریب شدت حادثه شناخته می‌شود، به این معنا است که در مدت معین به ازای هر 1000 ساعت کار (یا طبق فرمول انجمن آمریکایی بررسی حادثه یک میلیون و طبق نظر سازمان ایمنی و بهداشت آمریکا دویست هزار) کل آن شرکت این مقدار روز توقف تولید داشته است.
برای هر نوع از کار افتادگی یا آسیب تعداد روزهای معینی در نظر گرفته شده است که بایستی به جداول مربوطه مراجعه نمود. هم‌چنین به توصیه کنفرانس بین‌المللی آمارگران در سال 1974 روزهای تلف شده مربوط به فوت هر کارگر معادل 7500 روز می‌باشد.
در صورتی که ضریب شدت حادثه در کارخانه یا کارگاهی زیر یک باشد، آن کارخانه از نظر رعایت اصول ایمنی خوب بوده است.

ضریب میزان بروز حادثه (IR)

از طرف سازمان بین‌المللی کار برای سازمان‌هایی که محاسبه ضریب تکرار و ضریب شدت حادثه، به‌علت نبود اطلاعات لازم در مورد مجموع ساعات کار کلیه کارگران و روزهای تلف شده به‌علت حادثه، مقدور نمی‌باشد، محاسبه این میزان پیشنهاد شده است.



عدد به‌دست آمده از فرمول بالا که به‌عنوان میزان بروز حادثه شناخته می‌شود به معنای این است که به‌ازای هزار ساعت کاری از مجموع کارگران موجود در یک سازمان چند نفر آن‌ها دچار حادثه شده‌اند و وقوع حادثه در سازمان به‌ازای هزار ساعت کاری چقدر شایع است.
نحوه محاسبه: مجموع حوادث در مدت معین ضربدر هزار تقسیم بر حد متوسط کارگران در معرض خطر در همان مدت معین

ضریب شدت-تکرار حادثه (FSI)

ضرایب ضریب تکرار حادثه و ضریب شدت حادثه به تنهایی برای مقایسه عملکرد وضعیت ایمنی و بهداشت شرکت‌ها کافی نیست. لذا، در بررسی مقایسه‌ای از شاخص شدت-تکرار حادثه استفاده می‌شود که حاصل ترکیب ضریب شدت حادثه و ضریب تکرار حادثه می‌باشد.
نحوه محاسبه FSI: جذر تکرار حادثه در شدت حادثه بخش بر هزار

جدول 2 تفسیر نتیجه FSI


عدد به‌دست آمده از فرمول بالا نشان‌دهنده آن است که به‌ازای هزار ساعت کاری مضرب شدت و تکرار حادثه چه تغییراتی داشته‌اند. به عبارت دیگر، تغییرات هر یک از این ضرایب را در هم ضرب نموده و اثر این تغییرات را نشان می‌دهد. به این معنا که در یک ماه شاید شاخص تکرار حادثه عدد بالایی باشد ولی چون میزان استراحت حاصل از حوادث کم بوده شدت حادثه عدد بالایی به‌دست نیامده باشد. در اینصورت، تکرار حادثه به تنهایی نمی‌تواند معیار خوبی برای نشان دادن وضعیت ایمنی در آن ماه باشد و بهتر است ترکیبی از شدت و تکرار را به‌عنوان معیار انتخاب کرده و تفسیر نمائیم و نیز در ماهی که تعداد حوادث کم بوده و عدد تکرار حادثه عدد پائینی است ممکن است حادثه فوت یا نقص عضوی به‌وقوع پیوسته باشد که منجر به بالا رفتن عدد شدت حادثه در آن ماه شده باشد. برای نشان دادن بهتر وضعیت ایمنی در آن ماه شایسته است از شاخص شدت تکرار حادثه استفاده شود.

در صورتی که ضریب تکرار-شدت حادثه در کارخانه یا کارگاهی زیر یک دهم (0.1) باشد، آن کارخانه از نظر رعایت اصول ایمنی خوب بوده است.

ضریب T ایمن (Safe-T-Score)

شاخصی است آماری و بدون واحد که می‌گوید عملکرد ایمنی سازمان در یک بازه زمانی معین، بر اساس ضریب تکرار حادثه جدید و قدیم به‌ازای تعداد ساعت کاری معین به چه شکل بوده است:

 جدول 3 تفسیر نتیجه safe-T-score


- شاخص حوادث قابل ثبت
- شاخص تکرار حوادث منجر به خسارات مالی
- ضریب هزینه حوادث

- ضریب تکرار حریق
- ضریب شکستگی خط لوله

- ضریب واژگونی / تصادف نفتکش‌ها
- ضریب تعداد ممیزی‌های ایمنی
- شاخص‌های آموزش ایمنی
- شاخص‌های ارزیابی ریسک

- شاخص انجام اقدامات کنترلی

شاخص‌های زیست‌محیطی
- شاخص برنامه آموزش‌های زیست‌محیطی
- شاخص رویداد زیست‌محیطی
- شاخص تعداد رویدادهای HSE که منتهی به شکایت جامعه می‌شود.
- تعداد مطالعات HSE


شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPI)

شاخص‌های کلیدی عملکرد را می‌توان به‌عنوان ابزاری قدرتمند و حیاتی برای مدیرانی که رهبران سازمانی در راستای درک میزان موفقیت و نیز انطباق با مسیر برنامه راهبردی و یکی از روش‌های اندازه‌گیری فرهنگ یک سازمان یا امکانات به‌شمار آورد. سنجش عملکرد موضوع اصلی در تمام سطوح سازمانی بوده و بهبود آن مستلزم اندازه‌گیری است، از این رو سازمانی بدون سیستم ارزیابی عملکرد قابل تصور نمی‌باشد.
سنجش عملکرد یک سازمان در حوزه HSE  و تعیین اثربخشی عملکرد نیز، خود نیازمند طرح‌ریزی و تعیین شاخص‌های کلیدی عملکرد است. تعیین شاخص‌های ارزیابی عملکرد HSE علاوه بر سنجش عملکرد سیستم مدیریت، می‌تواند منجر به شناسایی سیستماتیک نقاط بهبود و کاهش ریسک فاکتور‌های HSE و در نهایت، بهره‌وری سازمان گردد.

 

هدف اصلی از اندازه‌گیری عملکرد ایمنی و بهداشت

تهیه اطلاعات لازم در رابطه با میزان پیشرفت و شرایط کنونی استراتژی‌ها، فرایندها و فعالیت‌ها می‌باشد که یک سازمان به‌منظور کنترل خطرات بهداشتی و ایمنی انجام می‌دهد.

شاخص‌های عملکرد ایمنی  
۱. شاخص‌های پیشرو: اقدامات سازمان در خصوص پیش‌بینی و پیشگیری از وقوع حوادث
۲. شاخص‌های پسین: عملکرد سازمان بعد از وقوع رویداد به‌منظور کاهش عوارض و عواقب آن

برای اینکه شاخص‌های کلیدی، عملکرد مناسبی داشته باشند، علاوه بر ویژگی‌های ضروری برای شاخص‌های عملکرد، این شاخص‌های بایستیSMART  باشند.
SMART راه خوبی برای اعلان شاخص‌های کلیدی عملکردی می‌باشد؛ زیرا به‌عنوان یک چهارچوب جامع برای تصمیم‌گیری درباره انتخاب شاخص‌های کلیدی عملکرد محسوب می‌گردد. معیارSMART  ترکیب شده عبارات S:Specific مشخص، M:Measurable قابل اندازه‌گیری،A:Achievable  دارای قابلیت دسترسی،R:Realistic  واقع‌گرایانه، و T:Time frame دارای زمان است. 

مطلب پایانی

یکی از بیشترین دلایل وقوع حوادث محیط‌کار بر اساس گزارش‌ها، خطای نیروی انسانی است، از این رو بررسی و ارزیابی ریسک‌های مربوط به خطای انسانی کارکنان، بر عهده سیستم شاخص ایمنیHSE  می‌باشد.
امروزه اهمیت رعایت شاخص ایمنی در دستیابی به کارایی سازمان بسیار دخیل است. ایمنی شرط اولیه محیط‌کار است. حتی می‌توان گفت علت اصلی پیدایش سیستم‌های شاخص ایمنی و بهداشت، ایجاد راهی برای رعایت مقررات اجباری است، که روز به روز سختگیرانه‌تر می‌شوند.
ایمنی و بهداشت، به سیستم مدیریت فعالی نیاز دارد، چرا که ایمنی و بهداشت را نمی‌توان از طریق مقررات اجباری یا توسط یک فرد به تنهایی تامین کرد.

مطالب مرتبط:

سازمان بهداشت جهانی

سازمان بین المللی کار

ارزیابی ریسک کیفی

علائم ایمنی و بهداشت در محیط کار

تاریخچه و اهمیت ایزو 14001

جزوه بررسی حادثه

HSE چیست؟

 

    فایل pdf     177