بستن

تکنیک تجزیه و تحلیل حالات شکست و اثرات آن FMEA

تجزیه و تحلیل حالت ها و اثرات شکست (FMEA) ابزاری است که برای ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم ها و شناسایی خرابی های احتمالی در پروژه ها، فرآیندها، محصولات یا خدمات استفاده می شود. با FMEA می توان برنامه ای برای اصلاح پیشگیرانه این خرابی های احتمالی و در نتیجه اجتناب از اثرات منفی آنها تعریف کرد.
 FMEA یک روش استقرایی است که در آن از خود می پرسیم: "اگر این شکست رخ دهد، چه اتفاقی می تواند بیفتد؟" ایده این است که با از بین بردن علل اصلی، احتمال وقوع شکست تا حد امکان کاهش یابد. این ابزار به‌عنوان خلاصه‌ای از دانش عمل می‌کند که امکان ایجاد تاریخچه‌ای بر اساس تجربیات قبلی با محصولات/فرآیندهای مشابه را فراهم می‌کند و استفاده از این اطلاعات را برای بهبودهای آینده ممکن می‌سازد.
استفاده از FMEA به شیوه ای ثابت تضمین می کند که خرابی ها از بین رفته و در نتیجه قابلیت اطمینان خدمات ارائه شده و ایمنی بیشتر و رضایت مشتری افزایش می یابد. کاربرد آن تأثیر مستقیمی بر بازده مالی شرکت دارد زیرا شکست های احتمالی در فرآیندهای تولید را به حداقل می رساند یا از بین می برد.
بسیاری از شرکت ها از FMEA به عنوان ستون اصلی فرآیند طراحی خود استفاده می کنند.  خروجی نهایی، تهیه برنامه‌های عملیاتی برای جلوگیری، شناسایی یا کاهش تأثیر حالت‌های احتمالی شکست است. به طور خلاصه، تیم طراحی را تشویق می کند تا در نظر بگیرند:
• چه چیزی می تواند اشتباه باشد
• چقدر ممکن است مسیر اشتباه پیش برود
• برای پیشگیری یا کاهش مشکل چه باید کرد
چه زمانی از FMEA استفاده می کنیم؟
• هنگامی که یک فرآیند، محصول یا خدمات در حال طراحی اولیه یا طراحی مجدد است،
• پس از استقرار عملکرد کیفیت (QFD)
• هنگامی که یک فرآیند، محصول یا خدمات موجود به روشی جدید اعمال می شود
• قبل از تدوین برنامه های کنترلی برای یک فرآیند جدید یا اصلاح شده
• زمانی که اهداف بهبود برای یک فرآیند، محصول یا خدمات موجود برنامه ریزی می شود
• هنگام تجزیه و تحلیل شکست های یک فرآیند، محصول یا خدمات موجود
• به صورت دوره ای در طول عمر فرآیند، محصول یا خدمات


برای مطالعه کامل مقاله و روش FMEA فایل پی دی اف را از قسمت زیر دانلود نمایید. 

مطالب مرتبط:
+JSA
+JHA
+HAZID
 
    فایل pdf     208