آشنایی با ارگونومی در رانندگی

اختلالات اسکلتی عضلانی، صدماتی هستند کـه در افـرادی که وضعیت بدنی نامناسب در حین انجام کارها و وظـایف شـغلی خود دارند به وجود آمده، سبب ایجاد ناراحتی و درد عضلات و استخوانها از جمله کمر، شانه، بازوها و دسـتها شـده و احتمـال بروز فتق دیسک را افزایش می دهند. این اختلالات در بـین رانندگان وسایل نقلیه عمومی بسیار شـایع هـستند. طبـق بررسیهای انجام شـده راننـدگان اتوبـوس شـهری حـدود 60 % از زمان کار روزانه شان را واقعـاً راننـدگی مـی کننـد. مـدارک موجود نشان میدهد افرادی که بیش از نیمی از سـاعات کارشـان را رانندگی می کنند نسبت به جمعیت غیر راننده 3 برابر بیـشتر از مشکلات کمر رنج می برند.

یک فرد عادی که در طول شبانه روز ۸ ساعت به طور نرمال می خوابد و ۸ ساعت کار می کند، تنها ۸ ساعت دیگر برای فعالیتهای شخصی زمان دارد. از این میزان در شهرهای پر ترافیک با فرض ۴ سفر درون شهری حدود ۳  تا ۴ ساعت را صرف رانندگی میکند. ۴ ساعت یعنی یک چهارم زمان بیداری. البته این ساعات در مورد افرادی که به رانندگی اشتغال دارند تفاوت دارد. یک راننده تاکسی در کلان شهرها روزانه حدود ۸ تا ۱۰ ساعت رانندگی میکند. این یعنی یک سوم زمان بیداری خود را در اتومبیل می گذراند.

به دلیل محدودیت حرکت داینامیک در هنگام رانندگی، طرز قرار گیری بدن هنگام رانندگی بسیار مهم است در غیر اینصورت فرد دچار کمردرد و بیماری های ستون فقرات از جمله فتق دیسک کمر خواهد شد.  قابل ذکر است که میزان ابتلا به بیماری های اسکلتی عضلانی در میان رانندگان حتی از کارمندان بانک بیشتر است.  مشخص شده است که رانندگان حرفه ای وسایل نقلیه ی مختلف ریسک بالایی برای ابتلا به سیاتیک  تغییر مکان دیسک های بین مهره ای، بیماری های ستون فقرات کمری و کمردردها دارند. بسیاری از فاکتورهای شغلی از قبیل ارتعاش و لرزش تمام بدن، نشستن طولانی مدت، صدمه به کمر و عوامل روانی اجتماعی به عنوان عوامل آسیب به ستون فقرات کمری در نظر گرفته می شوند. پوسچر نامناسب و نشستن های اشتباه هنگام رانندگی ستون فقرات را مورد تهدید قرار می دهد به این ترتیب که فرد به علت خستگی یا عادت نادرست خود را اندکی به جلو خم می کند. بدین ترتیب کمر حمایت صندلی را از دست می دهد و همچنین سر و گردن فشار بیشتری به تنه وارد میکنند.

فاکتورهای ارگونومیک در رانندگی

8ارتفاع صندلی 

* آینه ها

* پشتی طبی

* شیب پشتی

* شیب صندلی

* محافظ سر و گردن

* فاصله پدالها.

ارتفاع صندلی :

ارتفاع صندلی تان را برای ایمنی بیشتر و جلوگیری از کمردرد و بیماری های اسکلتی عضلانی تنظیم کنید. صندلی تان را به اندازه ای بالا ببرید که لگن در راستای زانوها قرار بگیرد. هیچگاه با لگن خیلی پایین تر از زانو ها رانندگی نکنید.