بستن

چیدمان ارگونومیک محیط کار:: راهنمای جامع برای افزایش ایمنی، بهره‌وری و سلامتی

ارگونومی محل کار 

 ارگونومی محیط کار، شغل را برای هماهنگی هر چه بیشتر با کارکنان طراحی می‌کند؛ بنابراین کار، ایمن‌تر و بهره‌وری افزایش می یابد. ارگونومی محل کار به عنوان علمی که به طراحی محیط کار با در نظر گرفتن توانایی‌ها و محدودیت‌های انسان می‌پردازد، نقشی کلیدی در ارتقای سلامتی، ایمنی و بهره‌وری کارکنان ایفا می‌کند. آسیب های اسکلتی عضلانی معمولا، شدید و پرهزینه بوده و همچنین باعث بهره وری پایین تر و کیفیت پایین محصول می شود. فرآیند بهبود ارگونومی محیط کار، عوامل خطری را که منجر به آسیب‌های اسکلتی عضلانی می‌شوند حذف می‌کند و امکان بهبود عملکرد و بهره‌وری انسان را فراهم می‌کند.
با ایجاد بهبود در روند کار، موانع برای عملکرد ایمن کار از بین می رود. شما شغلی را برای کارکنان خود فراهم می کنید که در محدوده توانایی ها و محدودیت های بدن آنها باشد. شما به سود نهایی شرکت خود کمک خواهید کرد.
یک ایستگاه کاری ارگونومیک، ایستگاهی است که بدن انسان را در حالت خنثی نگه می دارد، می تواند خطر ناراحتی یا درد ناشی از این عوامل استرس زا را کاهش دهد. این به این معنی است که:
• گردن فرد به عقب یا پایین خم نشده است.
• بازوها بلند نشده یا به طرفین بدن فرد کشیده نشده است.
• مچ دست ها و دستان فرد به سمت بالا یا پهلو خم نشده است.
• ستون فقرات پیچ خورده نیست.


شکل1: فضای محیط کار

کارمندان ادارات

یک ایستگاه کاری ارگونومیک به فرد کمک می کند تا به راحتی و حتی در زمان های طولانی پشت میز بنشینید، (اما همچنان باید به یاد داشته باشید که هر ساعت استراحت کنید و حرکت کنید.)
وقتی همه کارمندان شما با فاصله کم از هم قرار می گیرند، مجبور می شوند برای دور زدن دفتر به طرز ناخوشایندی مانور دهند، که می تواند منجر به صدمات یا تشدید آن شود. فضا را از شلوغی دور نگه دارید و راهروهای مشخصی بین میزها و اتاقک ها داشته باشید تا تیم شما بتواند به راحتی در اطراف حرکت کند.
بهم ریختگی اداری نه تنها می تواند خطرناک باشد، بلکه می تواند به طور باورنکردنی حواس را پرت کند.
هنگامی که کارمندان شما توسط یک آشفتگی بزرگ احاطه شده اند، آنها برای تمرکز روی کار در دست مشکل بیشتری خواهند داشت، که می تواند بهره وری را کاهش دهد. یک منطقه کاری تمیز و شفاف به همه کمک می کند تا روی کاری که انجام می دهند تمرکز کنند تا بتوانند هر روز کارهای بیشتری انجام دهند.
1. سطح چشم در بالای صفحه یا 1 تا 2 اینچ پایین تر قرار گیرد.
2. فاصله فرد با مانیتور اندازه طول ارنج فرد باشد.
3. صندلی با تکیه گاه کمر، 100 تا 110 درجه خمیده باشد.
4. زاویه آرنج برابر 90 درجه (یا بیشتر) و افقی باشد. 
5. مچ دست در حالت طبیعی و مستقیم روی کیبورد قرار گیرد.
6. زانو ها در سطح باسن یا کمی پایین تر از آن قرار گیرد.
7. کف پا های شما باید کاملا روی زمین قرار گیرد (اگر ارتفاع مناسب نیست از زیر پایی استفاده کنید).


شکل2: شرایط ارگونومیک یک کارمند

صندلی راحت 

پشت میز خود بنشینید. در حالی که پشت خود را به پشتی صندلی خود فشار داده اید، ببینید که آیا قسمت پایین و وسط کمر به پشتی صندلی چسبیده یا اینکه بین ستون فقرات و صندلی فاصله وجود دارد. بهترین صندلی های اداری دارای منحنی طبیعی "S" از پشت شما پشتیبانی می کنند. نشستن روی یک صندلی با طراحی ضعیف بیشتراحساس می‌کند که روی چوبی روی یک دیوار سخت نشسته‌اید. اگر کمر شما توسط صندلی پشتیبانی نمی شود، به حمایت کمر نیاز دارید.
 

میزهای قابل تنظیم

اکثر میزهای ثابت برای استفاده افراد با قد حدود 2 متر طراحی شده اند. اگرچه این برای کسانی که در آن دسته قرار می‌گیرند خوب است، به این معنی است که افراد کوتاه‌قدتر و قد بلندتر ممکن است در طول روز در مناسب‌ترین وضعیت ننشینند. برای کسانی که از رایانه استفاده می کنند، مهم است که صفحه نمایش، صفحه کلید و ماوس در موقعیت صحیح قرار گیرند تا از آسیب های تکراری و سندرم تونل کارپ جلوگیری شود.
اطمینان حاصل کنید که میزهایی را برای تیم خود در نظر گرفته اید که ارتفاع آنها قابل تنظیم باشد. به این ترتیب، کارمندان شما می توانند سطح میز را به بالا یا پایین حرکت دهند تا متناسب با نیازهای ارتفاع خاص خود باشند.
هدف این است که همه بتوانند یک میز در ارتفاع مناسب برای نیازها و ترجیحات منحصر به فرد خود داشته باشند. این به آنها بهترین شانس را برای حفظ ارگونومی مناسب در محل کار می دهد.
با استفاده از این میزهای قابل تنظیم، کارگران شما می‌توانند به‌راحتی و به‌راحتی بین نشستن و ایستادن در طول روز به دلخواه خود جابه‌جا شوند. به جای اینکه مجبور شوند تمام روز را روی صندلی بنشینند، این فرصت را خواهند داشت که بایستند و پاهای خود را دراز کنند و به انجام کار خود ادامه دهند. ایستادن در حین کار بسیار سالم تر از بی تحرکی است.

زیرپایی 

برای راحتی بیشتر کارمندان، زیر میز آنها زیر پایی قرار دهید. با بالا بردن پاها، آنها می توانند در وضعیت ارگونومیک تری بنشینند. یک زیرپایی قابل تنظیم، جلوه‌های ارگونومیکی را که از روی صندلی و میز خود دریافت می‌کنند، برای راحت‌ترین و حمایت‌کننده‌ترین فضای کاری ممکن افزایش می‌دهد.
استفاده از زیرپایی باعث ایجاد تماس استاندارد و محکم تر با پشتی می شود. این گونه نشستن باعث کاهش فعالیت عضلات در ستون فقرات و کاهش فشار دیسک کمر می گردد. همه این مزایا با استفاده از یک زیرپایی فراهم می شود.

کارگران بخش تولید

کارگران تولیدی اغلب کارهای تکراری و سخت فیزیکی مانند بلند کردن، خم کردن، پیچاندن و کار با ماشین آلات را انجام می دهند. این می تواند آنها را در معرض خطراتی مانند صدا، لرزش، گرما و مواد شیمیایی قرار دهد و همچنین احتمال رگ به رگ شدن، کشیدگی، بریدگی و سوختگی را افزایش می دهد. برای محافظت از این کارگران باید از ابزار و تجهیزات ارگونومیکی استفاده کرد که نیرو و وزن را کاهش می دهد. همچنین باید محل کار خود را طوری ترتیب دهید که فاصله و ارتفاع مواد و ابزار را به حداقل برسانید. برای جلوگیری از استفاده بیش از حد از عضلات و مفاصل، وظایف چرخشی و حرکات متفاوت را در نظر بگیرید. حتما از PPE مناسب مانند دستکش، عینک، گوش گیر و کفش استفاده کنید تا از خطرات احتمالی محافظت کنید. در نهایت، با سرپرست و همکاران خود در مورد هر گونه مشکل یا نگرانی ارگونومیکی که دارید ارتباط برقرار کنید و هر گونه حادثه یا نزدیکی را گزارش دهید.

مطالب مرتبط: 
- تاثیر امواج وای فای بر سلامتی
- ده نکته در انتخاب لباس کار مناسب
- معاینات طب کار
- روش های ارزیابی ریسک ارگونومیکی


تاثیرات امواج وای فای بر روی سلامتی

امروزه با افزایش کاربرد سیستم ارتباطات بی سیم شاید حتی تصور زندگی بدون اینترنت هم برای انسان ها غیر ممکن باشد، یا به زبان دیگر زندگی انسان ها با اینترنت عجین شده است که اکثر مردم برای دسترسی به شبکه اینترنت از دستگاهی به نام مودم در منازل خود استفاده می کنند. این دستگاه‌، با قابلیت وای‌فای، نخستین بار در سال 1997 به بازار عرضه شدکه از همان زمان، دانشمندان و کارشناسان به بررسی و تحقیق در مورد امواج تولیدی آن پرداختند.
تحقیقات به دست آمده نشان می دهد که امواج وای فای تاثیرات مخربی بر روی مغز و بدن انسان ها مخصوصا کودکان می گذارد.

امواج وای فای

امواج وای فای نوعی تابش فرکانس رادیویی (RF) است که فرکانس الکترومغناطیسی (EMF) نیز نامیده می شود و توسط دستگاه های الکترونیکی تولید می شود. دستگاه های وای فای از گیرنده های رادیویی با قابلیت انتقال و دریافت سیگنال های رادیویی استفاده می کنند.

تاثیرات امواج وای فای بر روی سلامتی

مطالعات مکرر Wi-Fi نشان می دهد که Wi-Fi باعث استرس اکسیداتیو، آسیب اسپرم/بیضه، اثرات عصبی روانپزشکی از جمله تغییرات EEG، آپوپتوز، آسیب DNA سلولی، تغییرات غدد درون ریز و اضافه بار کلسیم می شود.
ناباروری
آزمایشاتی که بر روی موش های نر و ماده انجام شد نشان دادکه تاثیرات منفی وای فای و اشعه های الکترومغناطیس صرفا بر روی اسپرم ها نبوده و تخمدان های موش ماده را هم تحت تاثیر قرار می دهد؛ آزمایشات نشان داد در موش های ماده لانه گزینی تخمدان ها بسیار ضعیف می شود. در نتیجه موش ها باروری خود را تا حد قابل توجهی از دست می دهند. با انجام تحقیقات بیشتر نتایجی به دست آمد که نشان می‌دهد امواج ناشی از وای‌فای، برخی از بافتهای بدن زنان و تخمدانهای آنها را ضعیف می‌کند که این موضوع امکان ناباروری در زنان را به‌شدت افزایش می‌دهد. همچنین در بدن مردان موجب کاهش حرکت اسپرم و شکسته شدن DNA می شود.
افزایش مشکلات بی خوابی
تحقیقات نشان می دهد افرادی که شب ها نزدیک مودم یا موبایل خود می خوابند تحت تاثیر امواج الکترومغناطیسی و امواج وای فای قرار می گیرند که دچار بی خوابی و مشکلات جدی مغزی می شوند.
توصیه می شود حداقل یک ساعت قبل از خواب مودم را خواموش کنید و گوشی های خود را کنار بگذارید. و موقع خواب تلفن خود را در حالت هواپیما نگه دارید. 
کاهش رشد کودکان
امواج تولیدشده از مودمها همچنین اینترنت نسل سوم و چهارم (3G و 4G) بر ‌روی رشد بافت های سلولی بدن انسان به‌خصوص جنین تأثیر مستقیم می‌گذارد و موجب کاهش رشد آنها می‌شود. امواج الکترومغناطیسی می تواند سنتز پرروتئین را که وظیفه تولید  پروتئین در بدن را به‌عهده دارد که موجب رشد بافت ها و سلول های بدن در کودکان و جوانان می شود.



همچنین کودکان به دلیل بازی های اینترنتی و تماشای فیلم و انیمیشن دائما به تبلت ها و گوشی های خود سر می زنند که همانند بزرگسالان در معرض تشعشعات وای فای قرار می گیرند. که ضرر های آن در کودکان به مراتب بیشتر از بزرگسالان است. خطرات وای فای برای کودکان می‌تواند شامل بی ‌خوابی، سرگیجه، تپش قلب و تومور باشد. ملذا می‌توان نتیجه گرفت که افراد در این سن و سال بیشتر از افراد دیگر در معرض خطر از سوی این امواج هستند.
افزایش استرس و بیماری های قلبی
آزمایشی در سال 2015 بر روی 69 نفر انجام شد که نشان داد همه این افراد در مواجهه با امواج الکترومغناطیسی عکس‌العمل    نشان دادند و تعداد ضربان قلبشان افزایش یافت؛ این افزایش ضربان قلب دقیقاً به زمانی شبیه است که افراد دارای استرس ناشی از برخی عوامل مانند امتحان، کار، تصادفات و ...هستند. همچنین قرار گرفتن در معرض وای فای میتواند باعث بیماری های قلبی همچون: فشار خون بالا، آریتمی، افزایش ضربان قلب و آنژین شود.  برای کاهش اثرات منفی توصیه می شود پس از انجام کار گوشی های خود را کنار بگذارید.
افزایش امکان ابتلا به سرطان به واسطه امواج وای فای
آزمایشات حیوانی نشان می دهد که قرار گرفتن حیوانات در معرض امواج وای فای می‌تواند امکان ابتلا به سرطان را در آنها افزایش دهد و گزارشات از سرطانزا بودن این امواج خبر می‌دهند. در حالی که افرادی که در معرض سطوح بالای EMF هستند ممکن است یک دوره نهفتگی کوتاه برای ایجاد سرطان داشته باشند، برای اکثر ما که با دوزهای پایین در معرض هستند، این خطر همچنان بالا است، اما ممکن است تنها پس از سال ها قرار گرفتن در معرض طولانی مدت ثابت ظاهر شود.
کاهش عملکرد مغز
به طور کلی وای فای عملکرد مغز را تحت تاثیر قرار می دهد و افرادی که بیشتر از سایرین در معرض مواجهه قرار میگیرند عملکرد مغزی آنها کاهش پیدا می کند.
پزشکان در مورد استفاده از تلفن همراه جهت مکالمه به جای استفاده از گوشی تلفن، توصیه به استفاده از هندزفری می کنند.
همچنین از مخاطرات استفاده از وای فای می توان به کاهش تولید ماده ملاتونین در مغز و و ال‌ــ‌کارنیتین در عضلات و کبد، کاهش فعالیت مغز در زنان و... اشاره کرد.
تومورهای مغزی
طبق آزمایشات مختلف نشان داده شده که دلیل دقیق تومورهای مغزی هنوزمبهم هستند،امااجزای میدان الکترومغناطیسی
قابلیت تحریف سازنده های مغزرادارند.همچنین این نتیجه حاصل شده که خطرابتالا به مننژیوم درافرادیکه درمنطقه کابل
های برق زندگی میکنند بیشتر است.
حافظه کاری
تابش امواج الکترومغناطیس به طور معناداری باعث کاهش زمان واکنش در مرحله ی پس آزمون می شود, ولی این تاثیر در پیگیری 24 ساعت بعد از آزمون دیده نشد. یافته های دیگر پژوهش نشان داد که در هر دو گروه آزمایش تابش موج الکترومغناطیس اثر معناداری بر درصد پاسخگویی صحیح ندارد.

شایعات و ادعا های نادرست در مورد خطرات وای فای بر روی سلامتی

طبق برخی از شایعات امواج وای فای موجب بیماری هایی همچون اوتیسم، مشکلات پوستی، درد و ... می شود.

سخن پایانی

نگاه کردن به همه این اثرات مضر به این معنا نیست که باید استفاده از ابزارهای Wi-Fi را متوقف یا به طور کامل قطع کرد بلکه باید به طور کنترل شده از آن استفاده شود و همچنین از نگهداری مودم در اتاق خواب پرهیز شود.

مطالب مرتبط:
مشاهده نمونه محصولات این شرکت
دریافت مقالات HSE
دریافت مطالب عمومی 
 

نکات مهم ارگونومیکی در انتخاب کفش

کفش مناسب می تواند به سالم نگه داشتن پاهای شما کمک کند، فعالیت بدنی شما را آسان تر کند و بدن شما را از آسیب در امان نگه دارد.
اگر کفشی را انتخاب کنید که مناسب شما باشد، متناسب با نوع فعالیت شما باشد و به محافظت از پاها و مفاصل شما کمک کند، فعالیت راحت تری خواهید داشت.

اهمیت استفاده از کفش مناسب:

- بالشتک پا: زیره میانی، قسمت اصلی کفش است. این بخش از کفش‌ها زمان اعمال نیرو وارد شده از زمین به پا را افزایش می دهند، بنابراین بدن فرصتی برای سازگاری با این نیرو دارد.
- از پا حمایت می‌کند: کفش شما باید در هنگام تماس با زمین به هم تراز شدن پای شما کمک کند.
- پای شما احساس راحتی می کند: پای شما باید در اولین پوشیدن کفش بلافاصله احساس راحتی کند.
- پای شما در آن به خوبی جا می شود: مطمئن شوید که حداقل 1 تا 5/1 سانتی متر در انتهای کفش دارید. باید به اندازه کافی پهن و به اندازه کافی بلند باشد که به اندازه پای شما برسد. 

چگونه کفش مناسب خود را انتخاب کنیم؟

سعی کنید کفش های ورزشی خود را از یک فروشگاه تخصصی خریداری کنید. کارکنان فروشگاه میتوانند در مورد نوع کفشی که برای فعالیت یا ورزش خود نیاز دارید به شما توصیه کنند.
بعد از ورزش یا در پایان روز کفش بخرید. این کمک می‌کند تا مطمئن شوید که با کفش‌هایتان وقتی در بزرگ‌ ترین حالت خود هستند احساس راحتی می‌کنید.
هر بار که کفش می‌خرید، از فروشنده بخواهید پای شما را اندازه‌گیری کند، زیرا ممکن است با افزایش سن پاهای شما بزرگ‌تر و پهن‌تر شوند. همچنین معمول است که یک پا کمی بزرگتر از دیگری باشد.
بررسی کنید که هنگام پوشیدن کفش بتوانید تمام انگشتان پا را تکان دهید. به یاد داشته باشید که هنگام راه رفتن یا دویدن به فضایی نیاز دارید که پایتان در داخل کفش حرکت کند.
به محض اینکه کفش ها را امتحان کردید باید راحت باشند. به "جا باز کردن آنها" تکیه نکنید.
چند قدم با کفش های خود راه بروید یا بدوید تا مطمئن شوید که راحت هستند.
کف کفش ها را بررسی کنید. آیا آنها به اندازه کافی محکم هستند تا در برابر اشیاء سخت از پاهایتان محافظت کنند؟ آیا چسبندگی مناسبی دارند؟ سعی کنید هم روی فرش و هم روی سطوح سخت راه بروید.
اگر ورزش می کنید، پوشیدن کفش های طراحی شده برای آن ورزش ایده خوبی است. کفش‌های خاصی برای تنیس، گلف، فوتبال، نت‌بال، دویدن، دوچرخه‌سواری و سایر ورزش‌ها طراحی شده‌اند. هر کدام دارای طراحی، جنس و وزن متفاوتی هستند تا به بهترین نحو از پاها در برابر فشارهای ناشی از فعالیت خاص محافظت کنند.
اگر برای پیاده روی به کفش نیاز دارید، به دنبال کفشی سبک وزن و با قابلیت جذب نیروی اضافی در پاشنه پای خود باشید. این ویژگی ها ممکن است به کاهش درد پاشنه، و سوزش یا حساسیت در ناحیه پنجه پای شما کمک کند. 



تصویر1: کفش مناسب پیاده روی
 
اگر برای دویدن به کفش نیاز دارید و کفشی با مدل معمولی را ترجیح می دهید، به دنبال جذب ضربه و فشار بالا و استحکام پیچشی خوب باشید (به این معنی که کفش نباید به راحتی در پایتان بپیچد). این ویژگی ها ممکن است به محافظت در برابر تاندونیت، درد پاشنه، شکستگی های استرسی و سایر آسیب های ناشی از استفاده بیش از حد کمک کند.
اگر کفش‌های شما خیلی تنگ، خیلی گشاد یا به اندازه کافی حمایت نمی‌کنند، فعالیت بدنی شما ممکن است روی پاها، مچ پا، ساق پا و سایر مفاصل فشار وارد کند. این فشار مداوم ممکن است به درد و صدمات منجر شود.
انتخاب نامناسب کفش می‌تواند به آسیب‌های ورزشی رایج مانند آتل‌های ساق پا و درد تاندون آشیل، میخچه، ناخن‌های فرورفته یا کمردرد کمک کند. چنین آسیب هایی ممکن است به طور قابل توجهی فعالیت شما را محدود یا متوقف کند.

عوارض استفاده از کفش نامناسب:

اگر کفش‌های شما برای فعالیت، شرایط، یا متناسب با توده بدن یا مکانیک پای شما طراحی نشده باشند، احتمال آسیب می‌تواند افزایش یابد. به عنوان مثال، نیازهای متفاوتی برای دویدن در ساحل در مقابل جاده وجود دارد.
پوشیدن کفش نامناسب می تواند مشکلات موجود مانند درد یا آرتروز را در لگن، زانو، مچ پا یا پا تشدید کند.
حتی استفاده کوتاه مدت از کفش های نامناسب می تواند باعث ایجاد استرس و درد در استخوان ها و مفاصل شما و بافت های نرمی شود که از آنها حمایت می کنند. 
کفش های شما می توانند تاثیر قابل توجهی بر راه رفتن شما داشته باشند. هنگامی که به درستی قدم می گذارید، ابتدا پاشنه پا با زمین تماس پیدا می کند. سپس قوس کمی به سمت داخل می‌چرخد و به پنجه پا و سپس انگشت شست پا اجازه می‌دهد با زمین تماس پیدا کنند. سپس پاشنه از زمین جدا می‌شود، که به شما امکان می‌دهد روی پنجه پا و شست پا فشار بیاورید.
برخی از انواع کفش‌ها، از جمله کفش‌های پاشنه بلند و دمپایی، برای فعالیت مناسب نیستند.
به یاد داشته باشید، کفش مناسب می تواند به پیشگیری، کاهش یا از بین بردن درد پا کمک کند. فقدان درد تاثیر زیادی بر نحوه حرکت خوب و آسان شما دارد. بنابراین، کفش مناسب را پیدا کنید و فعالیت کنید!

مطالب مرتبط: 
کفش ضد میخ

شاخص های مهم آب آشامیدنی

آب یک ترکیب معدنی بوده و با اینکه که هیچ گونه مواد مغذی آلی یا کالری ندارد برای حیات بشریت الزامی و حائز اهمیت است که حدود 70 درصد بدن انسان را شامل می شود.

آب سالم

آب سالم به آبی گفته می شود که آلودگی های میکروبی نداشته همچنین بی بو و بی رنگ بوده و مواد سمی داخل آن نباشد. ظاهر آب سالم باید زلال بوده ترکیبات معدنی داخل آن در حد استاندارد باشد.
تامین آب سالم از ابتدایی ترین و در عین حال اساسی ترین اقداماتی است که به طور کلی برای تامین حداقل بهداشت باید برداشته شود. دسترسی به آب آشامیدنی سالم حق تمام انسان ها در تمام نقاط جهان است اما طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO) حدود 2 میلیارد نفر از جمعیت جهان از آب های آلوده استفاده می کنند. مدیریت ناصحیح منابع آب و عدم تصفیه مناسب آب آشامیدنی باعث بروز بیماری هایی همچون: وبا، اسهال، هپاتیت A، حصبه، فلج اطفال و.. می شود.

شاخص های کیفیت آب آشامیدنی

این شاخص ها به طور کلی به گروه های شیمیایی، فیزیکی و میکروبی تقسیم بندی می شوند که امروزه به دلیل افزایش واحد های صنعتی و تولیدی آلودگی آب ها نیز به مراتب افزایش یافته است مهم ترین آلودگی های شیمیایی آب ها عبارت اند از: ارسنیک، سرب، سلینوم، کادمیوم، جیوه، سیانور، موادرادیواکتیو، منگنز، روی، فلوئور، مواد پاک کننده، مواد فنلی و غیره که از طریق استفاده از سموم دفع آفات و کودهای شیمیایی در کشاورزی و فاضلاب های صنایع وارد آب آشامیدنی می شوند.
نمونه برداری شیمیایی ازکلیه منابع آب وشبکه های لوله کشی آب شهری هر شش ماه یکبار، و در مناطق روستایی هر دو سال یکبار انجام می گیرد.


شاخص های آب سالم عبارت اند از:

• کل کلیفرم: نوعی باکتری موجود در آب هستند که به عنوان شاخص بهداشتی و سالم بودن آب و مواد غذایی به کار برده می شوند.
• کلیفرم مدفوعی: کل کلیفرم ها به دو دسته ی مدفوعی و غیر مدفوعی تقسیم می شوند، این باکتری‌ها به تعداد زیادی در مدفوع جانوران خون گرم مانند: پستانداران وجود دارند.
• قلیایی بودن
• رنگ آب
• PH
• مزه و بو 
• فلزات و نمک‌های محلول مانند سدیم، کلر، پتاسیم، کلسیم، منگنز، منیزیم و...
• فلزات و شبه فلزات محلول  
• مواد آلی محلول 
• رادون
• فلزات سنگین 
• مواد داروی

هدف از کنترل شاخص های کیفیت آب آشامیدنی :

1) تشخیص هر گونه تغییر در شاخص های کیفیت آب آشامیدنی
2) تعیین میزان آلودگی آب
3) اقدامات هشدار دهنده در مواقع ضروری
4) ارزیابی میزان تاثیر اقدامات در جهت بهبود کیفیت 
5) تشخیص مناطق آلوده
6) تشخیص سیستم آبرسانی استاندارد
7) اقدامات کنترلی برای رفع یا پیشگیری از آلودگی آب آشامیدنی
8) کنترل سنجش کلر (میزان کلر باقی مانده باید بین0.5 الی 0.8 PPM باشد)

مطاب مرتبط



نکات مهم در شستن لباس

بسته به شرایط کاری که ما در آن مشغول به‌کار هستیم نیاز به خرید لباس کار مناسب داریم تا با استفاده از آن علاوه بر نظم سازمانی در حفظ سلامت جسمانی خود کوشا باشیم. استفاده از لباس کار در شرایط محیطی مختلف سبب حفظ جان ما در برابر خطرات و آسیب‌‌‌های احتمالی محیط‌ کار می‌شود. به طور مثال، در صورتی که فرد در مواجهه با مواد شیمیایی و سمی قرار داشته باشد، می‌‌بایست حتما از لباس کار مخصوص چنین شرایطی استفاده نماید. لباس کار و تجهیزاتی که در چنین محیط‌کاری به آن احتیاج است، عبارتند از: دستکش مخصوص کار با مواد شیمیایی، لباس کار و پیش‌بند از جنس مقاوم در برابر این مواد، کفش ایمنی مقاوم در برابر مواد شیمیایی و ... .

قبل از کار با مواد شیمیایی، مندرجات برچسب ظرف حاوی ماده را به‌خوبی مطالعه کنید (نمونه برچسب ماده شیمایی). افراد موظف هستند که حتی‌الامکان از لباس‌های ذکر شده روی برچسب استفاده کنند. طبق آنچه روی برچسب مواد شیمیایی نوشته شده، شاید نیاز باشد که از پیراهن آستین بلند و شلوار بلند استفاده کنید.

چگونه لباس کار مناسب رو انتخاب کنیم؟

یکی از دغدغه های کارشناسان بهداشت حرفه ای در صنایع انتخاب تجهیزات حفاظت فردی مناسب و بخصوص لباس کار می باشد. ما توصیه می کنیم که برای این منظور شغل مورد نظر رو با استفاده از روش JSA (+) ارزیابی کنید و بعد از آن لباس کار مناسب را مشخص کنید. برای مثال فرض کنید که میخواهیم برای یک شرکت ذوب آهن لباس کار مناسب را انتخاب کنیم. در صورتی که ارزیابی از محیط کارانجام تداده باشیم برای همه افراد یک لباس با یک مشخصه ثابت انتخاب خواهیم کرد (مثلا پارچه برای همه 70 درصد کتان و 30 درصد پلی استر). در حالی که در همین مجموعه افراد با استرس های حرارتی مختلفی مواجهه دارند و ممکن لباس انتخابی برای اپراتور کوره و راننده لیفتراک متفاوت از هم باشد.

نحوه شستشوی لباس کار

شستشوی لباس کار به دلیل استفاده روزانه از جمله موارد بسیار مهم در بهداشت فردی است. امروزه انواع مواد شوینده برای این منظور وجود دارد. علاوه بر نوع شوینده مورد استفاده‌ی ما، دمای آب بر چگونگی شستشوی لباس کار ما تأثیر‌گذار خواهد بود. طبق گزارشات متخصصان حوزه‌ی پوشاک، شستن لباس کار در آب سرد تأثیربخشی بالاتر و مؤثرتری نسبت به دماهای بالاتر دارد.
شوینده‌های معمولی به گونه‌ای تولید می‌شوند که بتوانند در پایین‌ترین دمای آب نیز بهترین تأثیر‌گذاری را داشته باشند؛ اما در شستشو‌های سنتی، دمای بالای آب تأثیر بسزایی در حفظ بهداشت لباس داشت. امروزه در روش شستشوی مدرن اینگونه نیست. مواد شوینده کنونی با آنزیم‌هایی فرموله شده‌اند که بتوانند در هر دمایی عمل کنند.
استفاده از آب سرد برای بیشتر لباسشویی‌ها بهتر عمل خواهد کرد و همچنین شستشوی به موقع لباس کار در آب سرد می‌تواند به‌خوبی لکه‌ها را پاک کند.
 

نکات مهم در زمان شستشو لباس‌های آغشته و آلوده به مواد شیمیایی

• در پایان هر روز کاری، لباس‌های آلوده خود را در یک محفظه جداگانه قرار دهید. پس از پایان روز کاری، هیچ‌گاه با لباس کار خود در حالی که آن را به تن دارید، خانه نروید.
• لباس‌‌های کار را جدا از لباس‌های دیگر اعضای خانواده شستشو دهید.
• در زمان جابه‌جا کردن لباس‌ها و تجهیزات حفاظت فردی، از دستکش استفاده کنید.
• در هنگام شستشو، تعداد کمی از لباس را با یکدیگر بشویید.
• میزان آب ماشین لباسشویی را به بالاترین حد خودش قرار دهید و از آب زیادی استفاده کنید.
• پس از شستشوی لباس‌ها، ماشین لباسشویی را به‌خوبی تمیز کنید و شستشو دهید. برای این منظور از آب گرم و پودر لباسشویی استفاده کنید.
• شستشوی لباس کار بر اساس جنس پارچه می‌بایست انجام گیرد.
• جهت خشک کردن لباس کار خود بهترین روش آویزان کردن آن‌ها در مواجهه با نور خورشید است؛ زیرا با انجام دادن این‌کار هرگونه آلودگی باقی‌مانده از بین خواهد رفت.
• به علائم و توضیحات شستشوی لباس توجه کنید.
• لباس‌ها را با دسته‌بندی براساس رنگ و یا نوع پارچه بشویید.
• میزان استفاده و نوع شوینده را از اول تعیین کنید.
• زیپ لباس‌ها را قبل از شستن ببندید.



• لکه‌ها را قبل از انداختن لباس در ماشین لباسشویی تا حدی تمیز کنید(لکه زدایی). 
• لباس‌های بافت‌دار را در محل‌های خشک نگه دارید و حتما تا بزنید.
• هیچگاه برای شستن لباس‌های تیره از مواد شوینده پودری استفاده نکنید؛ زیرا در اغلب موارد دانه‌های ماده شوینده روی لباس می‌ماند؛ مواد شوینده مایع برای لباس‌های تیره مناسب‌ترین گزینه است.
• پوشیدن و استفاده از لباس کار مناسب و تجهیزات حفاظت فردی در هر روز کاری.
• توقف هرچه سریع‌تر کار در صورت مشاهده هرگونه پارگی، چاک و نقص دیگری روی لباس کار و اطلاع دادن مورد به سرپرست کار.

لباس کار در آیین نامه وسایل حفاظت فردی 

در فصل سوم آیین‌نامه وسایل حفاظت فردی (+) که به موارد اختصاصی مربوط به تجهیزات حفاظت فردی مربوط می شود، به مواد زیر در مورد لباس کار اشاره شده است: 
 
ماده 67- لباس كار كارگراني كه احتمال درگيري آنها با قطعات متحرك ماشين آلات وجود دارد، بايد كاملا بسته، فاقد شكاف، چين خوردگي،پليسه،لبه برگردان،درز و يا موارد مشابه باشد.
ماده 68- آويـزان كردن زنجير، ساعت، كليد ونظاير آنها و نيز استفاده از شال گردن و موارد مشابه روي لباس كار اكيداً ممنوع است.
ماده 69–قسمت انتهايي و آزاد پوشش سر كارگران زن كه با ماشين آلات دوار و يا در مجاورت آنها مشغول به كار مي باشند بايستي بطور كامل داخل لباس كار قرار گيرد.
ماده 70- لباس كار بايد ضمن تامين حفاظت كافي،راحت،سبك و متناسب با بدن باشد.
ماده 71- قسمت هايي از لباس كار كه در تماس با بدن كارگرمي باشد، بايد فاقد زبري، لبه هاي تيز و برجسته باشد تا از تحريك پوست و يا هرگونه عوارض ديگر جلوگيري بعمل آورد.
ماده 72- جهت نشانه گذاري لباس كار براي مشخص شدن نوع حفاظت ايجاد شده، بايد از علايم تصويري مربوط به آن استفاده گردد. 
ماده 73- لباس كار جوشكاري بايد در برابر پرتاب ذرات داغ فلزي حاصل از جوشكاري يا برشكاري مقاوم باشد.
ماده 74- لباس كار جوشكاران و برق كاران بايد از جنس نارسانا بوده و فاقد قطعات فلزي از قبيل دكمه، زيپ و موارد مشابه باشد.
ماده 75- لــباس كار بايد حــتي الامـكان فاقد جيب بوده و در صورت نــياز داراي در جيب باشد.

اصول نگهداری از لوازم حفاظت فردی

اصول نگهداری از لوازم حفاظت فردی

حوادث و بیماری‌های شغلی بسیاری با توجه به نوع کار و شرایط افراد در کار، ممکن است رخ دهد. استفاده از تجهیزات حفاظت فردی از حوادث و بیماری‌های شغلی بسیاری جلوگیری می‌کند و درصد چشمگیری از این زیان‌ها را کاهش می‌دهد. باید به‌طور صحیحی از آن‌ها نگهداری و استفاده شود.
نکاتی در مورد حفاظت و نگهداری از لوازم حفاظت فردی
• لوازم حفاظت فردی (PPE): بايد در فواصل زماني منظم بررسی‌شده و تميز گردند.
• در هر محیط شغلی تعداد PPE ها بايد به تعداد کافی بوده و به صورتي باشد كه هر فرد بتواند به‌طور جداگانه از آن‌ها استفاده نمايد (بااین‌حال ضدعفونی و تميز كردن كامل آن‌ها، درزمانی كه قرار است اين تجهيزات به فرد ديگري واگذار گردد، ضروري است.)
• هنگامی‌که PPE ها مورداستفاده قرار نمی‌گیرند،‌ بايد در مكاني خشك و در جعبه‌ها و كانتينرهاي مخصوص و تميز نگهداري شوند. 
• توجه و به‌کارگیری پیشنهاد‌ها ارائه‌شده توسط كارخانه تولیدکننده آن‌ها در زمينه نگهداري و تعمير،‌ بسيار حائز اهميت می‌باشد.
• جهت جلوگیری از آسیب به بینایی افراد، تمامي تجهيزات و وسایل حفاظت فردي علل خصوص محافظ‌های چشم و صورت بايد تميز بوده و به شيوه مناسب نگهداري گردند.
• جهت صرفه‌جویی در وقت و از دست ندادن زمان مفيد كاري پيشنهاد می‌شود همواره تعداد مازادی از تجهيزات حفاظت فردي موردنیاز جهت جايگزيني موقت،‌ تهيه و در محل كار نگهداري شود.
• مراقبت ساده از اين نوع تجهيزات را می‌توان به كليه مصرف‌کنندگان آن‌ها آموخت،‌ اما اموري همچون
ریزه‌کاری‌ها و تعميرات پيچيده و اساسي را تنها بايد به پرسنل متخصص ويژه اين كار واگذار نمود.

آموزش كاركنان  

آموزش مناسب در زمینه استفاده، حفاظت و نگهداري از PPE به كارگراني كه مجبور به استفاده از اين لوازم هستند، بسيار مهم است و کلاس‌های آموزشي بايد در مواقع موردنیاز باید به‌صورت دوره‌ای توسط اداره ایمنی و بهداشت براي كارگران و ناظران برگزار شود.
دوره آموزشي معمولاً شامل مطالب زير می‌باشد:
الف– زماني كه لازم است ازPPE  استفاده شود.
ب– دلايل الزام استفاده از PPE در زمان نياز
ج- روش استفاده صحيح آن‌ها حین پوشیدن و درآوردن




د- محدودیت‌های استفاده از PPE 
ر- زمان موردنیاز جهت تعويض و تعمير آن‌ها
و- به‌کارگیری روش مناسب جهت وفق دادن بدن با آن‌ها
ی- نگهداري،‌ مراقبت و مصرف صحيح PPE  و ميزان  عمر مفيد آن‌ها
لازم است پس از پايان دوره آموزشي،‌ از صحت يادگيري افراد اطمينان حاصل نمود كه در اين مورد مي‌توان از آن‌ها در مورد برنامه استفاده از تجهيزات حفاظت فردي و روش استفاده از آن‌ها سؤالاتی را به عمل آورد كه در صورت عدم يادگيري افراد،‌ اين دوره‌های آموزشي بايد مجدداً تکرار گردد.

نگهداري و ثبت سوابق  

نام افراد حاضر در دوره آمورشی، نوع آموزشي كه دیده‌اند و تاريخي كه اين کلاس‌ها در آن برگزارشده است،‌ بايد به‌عنوان سوابق نگهداري گردد. مسئوليت اين امر برعهده ناظران می‌باشد كه آن‌ها بايد اين سوابق را به مدت حداقل چهار سال نگهداري كنند.
اداره ايمني و بهداشت نيز بايد فرم‌های مربوط به گواهي برآورد ارزيابي خطر در محیط‌های كاري را به مدت حداقل سه سال نگهداري نمايد.
به دلیل اينكه PPE ها،‌ آخرين حربه در برابر خطرات موجود در محيط كار می‌باشند،‌ استفاده از آن‌ها در كليه زمان‌ها و مکان‌هایی كه افراد در معرض اين خطرات قرار مي‌گيرند،‌ حتي در مواقعي كه آن كار بيش از چندين دقيقه به طول نمی‌انجامد، از ضرورت بسياري برخوردار است.

مطالب مرتبط: 
کفش ضد میخ
10 نکته در انتخاب لباس کار مناسب
نکات مهم در خرید کلاه ایمنی
کفش های ایمنی ارک 
 

کفش ضد میخ

مقدمه

کارکنان و فعالان حوزه صنعت متناسب با شرایط و محیط فعالیت، باید مجهز به لوازم حفاظت فردی باشند تا در مقابل هر گونه اتفاق یا خطر احتمالی حفاظت از جان و اعضای بدن ایشان انجام شود. پا عضوی است که امکان و قدرت حرکت و جابه‌جایی را به شخص می‌دهد. بنابراین اگر دچار آسیب شود می‌تواند زندگی روزمره افراد را به طور کامل مختل کند، هر چند آسیب وارده بسیار ناچیز باشد. خطرات رایجی که در زمینه آسیب به پای کارگران را تهدید می‌کنند عبارت اند از افتادن یا سقوط اشیا، غلتیدن اشیاء روی پاها یا فرو رفتن اشیای تیز در پا. باید تلاش کنیم تا با اقدامات موثر عواملی که پتانسیل ایجاد آسیب به پای افراد را دارند، کاهش دهیم و حذف کنیم یا از   کفش هایی استفاده کنیم که ایمنی و سلامت پا ها را حین کار تامین می‌کنند. به طور کلی   کفش های ایمنی بر حسب اینکه چه موادی در ساخت آن به کار رفته و ویژگی حفاظتی آن چیست به گروه های مختلفی تقسیم می شوند و در محیط های خاص و منحصر به فردی از پا ها حفاظت می کنند. در این مقاله کوتاه قرار است به اختصار با کفش های ضد میخ آشنا شویم.

کفش ضد میخ 

کفش های ایمنی در شکل ها و مدل های گوناگونی طراحی و به بازار عرضه می‌شوند تا در حوزه های مختلف اعم از مراکز صنعتی، معدنی و همچنین نظامی مورد استفاده قرار بگیرند. اساس تولید انواع  کفش ایمنی یکسان است ولی برخی از آن‌ها به دلیل ویژگی خاصی که دارند دارای مواد اولیه و فرآیند تولید متفاوتی هستند که نمونه بارز آن‌ها کفش های ضد میخ می‌باشند. این نوع   کفش ها برای اینکه در برابر نفوذ میخ، پیچ و اشیا برنده و تیز (تکه های شیشه شکسته یا تیغه شکسته) مقاومت نشان دهند و از پای کارگر در برابر آسیب محافظت کنند باید مجهز به یک لایه از فولاد یا هر فلز قدرتمند دیگر در ساختار کفی یا زیره خود باشند. این لایه فلزی بین بخش تحتانی پستائی (رویه کفش) و بخش فوقانی زیرین کفش قرار می‌گیرد و در ظاهر کفش هیچ نشانه‌ای از وجود این لایه نیست. درست است که وجود این لایه در کفش اندکی از راحتی آن در هنگام استفاده می‌کاهد ولی از بسیاری از عوارض و آسیب های ناشی از فرو رفتن اجسام خارجی در پا جلوگیری می‌کند.
 


با گذشت زمان و انجام مطالعات بیشتر در این زمینه دانشمندان توانستند به الیاف پلیمری که مقاومت بسیار بالایی در برابر ضربه و نفوذ اشیا دارند و در مقابل آن بسیار انعطاف پذیر، سبک و نرم اند دست یابند، مثالی که می‌توان برای این الیاف ذکر کرد کولار  است که کاربرد گسترده‌ای در صنعت دارد و در تولید جلیقه های ضد گلوله نیز به کار می‌رود. 
از این الیاف می‌توان استفاده کرد و پارچه‌ای با استحکام بالا بافت که توانایی جایگزینی با لایه فولادی در امر تولید کفش ضد میخ را دارد. این پارچه بافته شده در همان محلی جاگذاری می‌شود که لایه فلزی قرار می‌گیرد. این پارچه ها در مقایسه با لایه فولادی از دو نظر دارای برتری قابل ملاحضه‌ای هستند:
1– مقاومت و استحکام: بر اساس آزمایشات انجام شده بر روی   کفش های تولید شده توسط هر دو ماده، پارچه های پلیمری دارای مقاومت بیشتری نسبت به فولاد هستند و در امر حفاظت از پا کارآمد تر و ایمن تر هستند.
2– انعطاف پذیری: این پارچه ها در مقایسه با فولاد انعطاف پذیری بیشتری دارند و کاربر در زمان استفاده احساس راحتی بیشتری می‌کند.
لازم به ذکر است که  کفش های تولید شده با پارچه پلیمری به خاطر نرمی کفی و سبکی آن‌ها از لحاظ ارگونومیکی با پای انسان بسیار سازگارتر هستند.

10 نکته در انتخاب لباس کار مناسب

ده نکته در انتخاب لباس کار 

هنگام انتخاب بهترین لباس برای کارکنان، مهم این است که اولویت های کارکنان، عملکرد، سلامت و ایمنی و نقش های شغلی کارکنان خود را در نظر بگیرید تا لباس مناسبی را انتخاب کنید. یک انتخاب کارآمد که متناسب بــا نیـــازها و خواسته های کسب و کار شما باشد، میتواند در کاهش حوادث و هزینه های ناشی از کار موثر باشد. 
1- عملکرد
لباس های کار باید کاربرد متناسب با شغل را داشته باشند. لباس کار نباید خیلی گشاد، خیلی تنگ یا خیلی سنگین باشد. بنابراین، لباس‌های شما باید به شما اجازه دهند که آزادانه حرکت کنید و راحت کار کنید. جیب های لباس کار، به نگهـداری میخ ها، چکش ها و ادوات مورد نیاز برای کارکنان کمک می کنند. یک لباس خوب باید دارای جیب های استراتژیک باشد.
2- کیفیت
لباسی که انتخاب می‌کنید باید از مواد باکیفیت باشد.  لباس های درجه یک اغلب گران هستند. از سـوی دیگـر، بـرخـی از لباس‌های با کیفیت پایین تر به این دلیل که بیشتر آنها از مواد نامرغوب ساخته شده اند، شمارا برای خرید دوباره لباس کار به مغازه‌ها باز می گردانند.  
3- دید
کارگران گاهی اوقات در شب یــا در مناطق کم نـور کار می کنند. برخی از شرایط آب و هوایی مانند غبار نیز مانع از دیـد می شوند.  این شرایط می تواند هنگام کار در نزدیکی جاده ها یا اطراف ماشین آلات سنگین باعث تصادف شود. لباس های رنگ روشن با نوارهای بازتابنده به بهبود دید کارگران کمک می کنند.

 
1-لزومات لباس کار مناسب
 
 
4- مناسب بودن برای شرایط آب و هوایی محل کار
لباس یک منطقه نمی تواند برای  منطقه دیگر مناسب باشد. قبل از انتخاب لباس کار مناسب، باید مطمئن شوید که در مورد آب و هوای محل کار مورد نظر اطلاعات کافی را دارید. مکان هایی با دمای بالا نیاز به پوشاک سبک تری نظیر کتان و پنبه دارند. این پارچه ها جریان هوای خوبی را برای شما در آب و هوای گرم ایجاد می کنند.  آنها عرق را جذب می کنند و به راحتی خشک می شوند. از طرف دیگر، مناطق سردتر به لباس گرم نیاز دارند.  یونیفرم های عایق بندی شده خطر ابتلا به بیماری یا عفونت را در آب و هوای سرد کاهش می دهند.
5- اهمیت نگه داری مناسب 
 لباس کار کارکنان برای تصویر یک شرکت ضروری هستند، بنابراین باید ازلحاظ حرفه ای و قابل اطمینان بودن برند مورد توجه قرارگیرند. البته، معنای "حرفه ای"  تا حد زیادی به نوع تجارتی که با آن سر و کار داریم بستگی دارد. به عنوان مثال، معلمان و پرستاران باید لباس کاری داشته باشند که نشان دهنده اقتدار آنها باشد. اگر ما یک رستوران رسمی اداره می کنیم، کارکنان ما باید به لباس های ظریفی مجهز شوند که حرفه ای بودن آنها را نشان دهد. ما باید به دقت در مورد نوع تصویری که می خواهیم با لباس کار کارکنان به تصویر بکشیم، توجه کنیم.
 6- اهمیت انتخاب پارچه مناسب 
برای انتخاب پارچه مناسب، باید نوع کاری که کارکنان به صورت روزمره انجام می دهند را در نظر بگیریم. کارکنان باید در لباس کار خود راحت باشند و لباس به هیچ وجه نباید محدود کننده باشد. برای افرادی که در داخل خانه کار می کنند، باید پارچه های سبک تری را انتخاب کنیم که انعطاف پذیر هستند. اگر کارکنان ما در حین انجام وظایف روزانه خود نیاز به جابجایی زیاد داشته باشند، پارچه های سبک اهمیت ویژه ای را دارند. 
7- نقش ایمنی در انتخاب لباس کار
طبیعتاً هنگام انتخاب لباس فرم کار برای کارکنان، ایمنی باید یکی از اولویت های اصلی ما باشد. برخی از صنایع دارای  استانداردهای ایمنی هستند که همه لباس های کار باید به آنها پایبند باشند و بازرسان بهداشت و ایمنی تضمین می کنند که آیا لباس های ما همه الزامات را برآورده می کند یا خیر.  به عنوان مثال کارکنان آشپزخانه باید به لباس هایی مجهز باشند که ضد اشتعال هستند.  
8- نقش برندصنعت  در انتخاب لباس
 انتخاب لباس کار، باید کاملاً مطابق با دستورالعمل های برندینگ و بازاریابی ما باشد. به این ترتیب هویت برند ما برای مشتریان خاطره انگیزتر خواهد بود و از رقبا متمایز می شود. لباس های کار مزایای بسیار زیادی را برای مشاغل ارائه می دهد. آنها برند را تقویت می کنند، روحیه تیمی را تقویت می کنند و تجربه مشتری را افزایش می دهند. برخی از نمادین‌ترین برندهای موجود،  با مجموعه‌های منحصر به فرد لباس کار خود متمایز می‌شوند و آنها را برای همه به یاد ماندنی‌تر می‌کنند.
9-  شخصی سازی لباس کار
شخصی‌سازی یونیفرم هر کارگر می‌تواند در ایجاد روابط با مشتریان شگفت‌انگیز باشد.  ما می‌توانیم با شخصی‌سازی لباس‌های کاری هر یک از کارکنان، کارها را ارتقا دهیم.  به عنوان مثال، می‌توانیم یک نشان یا نام خود کارگر را بر روی لباس قرار دهیم، یا حتی آن را در خود لباس بدوزیم.  این  امر در صورتی می تواند مفید باشد که کارکنان ما با مشتریان سر و کار داشته باشند، زیرا مشتریان می خواهند بدانند با چه کسی صحبت می کنند و چگونه می توانند با آنها صحبت کنند.
10- نقش بودجه در انتخاب لباس کار
 آگاهی از میزان بودجه و دخل و خرج های مجموعه، در سرمایه گذاری اصولی برای انتخاب لباس کار مناسب، بی تاثیر نمی باشد.

مطالب مرتبط: 
نکات مهم در خرید لباس کار 
لباس کار
نکات مهم خرید کلاه ایمنی
آموزش بستن بند کفش
 

نکات مهم خرید لباس کار

نکات مهمی که هنگام انتخاب و خرید لباس کار باید به آن ها توجه کنیم

در اینجا چند نکته کلی در مورد لباس کار مناسب است وجود دارد که قبل از خرید و انتخاب لباس کار باید به آن ها توجه کنید؛ هنگام انتخاب لباس کار، مهم است که هم ایمنی و هم راحتی را در نظر بگیرید. با پیروی از این نکات، می توانید مطمئن باشید که لباس کاری پیدا می کنید که در حین کار شما را ایمن و راحت نگه دارد:
• جدا از بحث قوانین و مقررات ایمنی، شرایط آب و هوایی عاملی تعیین کننده در مورد لباس پوشیدن افراد در محل کار است. منطقه ای که محل کار در آن قرار دارد، موارد زیادی را در مورد اینکه یک فرد باید چه لباسی را برای کار بپوشد، تعیین می کند. لباس هایی با جنس پارچه های نازک و قابل تنفس در دماهای گرم مطلوب تر هستند. بدیهی است که، در مناطق سردتر برای محافظت از کارگران، پارچه هایی با لایه های ضخیم تر و گرم تر باید پوشیده شوند. در بسیاری از اقلیم‌ها، ممکن است لازم باشد صبح‌ها لباس‌های گرم و بعد از ظهرها لباس‌های خنک تربپوشید.
بسیار مهم است که برنامه ریزی کنید؛ بعد از در نظر گرفتن آب و هوا و مدت زمانی که در مواجهه آن خواهید بود، بسته به اینکه چه کاری را در آن روز انجام می دهید، چه چیزی بپوشید. انتخاب لباس هایی که شما را راحت نگه می دارد و همچنین از شما در برابر عوامل خطرناک محافظت می کند بسیار مهم است و به شما امکان تمرکز کامل روی کار را می دهد. 
• از پوشیدن لباس های گشاد و دارای آستین یا پاچه گشاد خودداری کنید. لباس‌های گشاد می‌توانند در انجام ایمن کار اختلال ایجاد کنند و در تجهیزات متحرک یا لابه لای اشیاء دیگر گیر کنند.



• لباس هایی با پارگی یا سوراخ های بزرگ نپوشید. پارگی یا سوراخ نیز می تواند در کار اختلال ایجاد کند. حوادثی وجود داشته است که در آن سوراخ یا پارگی لباس در لابه لای تجهیزات گیر کرده است. ممکن است این لباس ها باعث حرکات ناخواسته افراد شوند که در نهایت منجر به صدمات فیزیکی یا خسارات مالی می شود.
• در محل کار همراه خود لباس اضافی داشته باشید. داشتن لباس اضافی به شما این امکان را می دهد که اگر مواد شیمیایی روی لباستان ریخته شد یا لباس خیس شد؛ بتوانید آن را عوض کنید. یا هر مشکل دیگری که ممکن است برایتان پیش بیاید، بهرحال مهم این است که گزینه تغییر را داشته باشید تا با خیال راحت روی کار خود تمرکز کنید.
• هنگام کار در اطراف تجهیزات و دستگاه های متحرک، مواظب اجزای مختلف لباس تان باشید مثلا ممکن است کلاه ژاکت های کلاهدار به راحتی در قطعات متحرک دستگاه ها گیر کنند.
• مطمئن شوید که لباس کار شما از مواد بادوام ساخته شده است که از شما در برابر صدمات محافظت می کند. به عنوان مثال، به دنبال لباس کاری باشید که از مواد با کیفیت بالا مانند پنبه یا پلی استر ساخته شده است. از لباس های کار ساخته شده از مواد نازک یا سست خودداری کنید، زیرا این لباس ها به راحتی پاره می شوند.
• مطمئن شوید که لباس کار شما رنگ روشن است یا دارای نوارهای بازتابنده است تا در شرایط کم نور دیده شوید. اگر در فضای باز یا در مناطقی که نور ضعیفی دارند کار می کنید این نکته بسیار مهم است. 
• اگر در صنعت رستوران‌داری کار می‌کنید، کفش‌های ورزشی احتمالاً برای حرکت سریع هم در آشپزخانه و هم در غذاخوری مناسب‌تر هستند. از سوی دیگر، اگر از تجهیزات صنعتی استفاده می کنید، احتمالاً باید از پوتین های کاری و کلاه سخت استفاده کنید. در حالی که کارکنان اداری ممکن است کمی آزادی عمل بیشتری در انتخاب کفش داشته باشند. 
• به موی بلند خود توجه کنید. بهتر است مو را بسته نگه دارید تا دید شما را مسدود نکند یا در قسمت های متحرک ماشین آلات گیر نکند.
• هنگام قرار گرفتن در مناطقی که احتمال وجود گیاهان یا حشرات سمی وجود دارد، لباسی بپوشید که پوست را بپوشاند. پوشاندن پوست بهترین راه برای محافظت از خود در برابر این نوع خطرات است.

مطالب مرتبط: 
لباس کار
معرفی زیره لاستیک
معرفی انواع چرم

نکات مهم در خرید کلاه ایمنی

مقدمه

کلاه ایمنی نوعی ابزار محافظ است که برای محافظت از سر در برابر صدمات استفاده می شود. در واقع یکی از ساده ترین و رایج ترین روش ها برای حفاظت از کارکنان است. 
همچنین از کلاه ایمنی در محیط های صنعتی مانند ساختمان و معدن برای محافظت از کارگران در برابر سقوط اجسام استفاده می شودکه در این محیط ها، به گونه ای طراحی شده است که از سر، صورت و گردن در برابر پرتابه ها و سایر خطرات محافظت بیشتری ایجاد کند. کلاه ایمنی های مورد استفاده در محیط های صنعتی معمولا از الیاف مصنوعی سبک وزن ساخته می شوند. کلاه ایمنی برای شناسایی کارگران و مسئولیت های آنها در محل کار نیز کاربرد دارد. برای این منظور از رنگ های متفاوتی استفاده می شود. به طور مثال رنگ قرمز مختص نیرو های آتش نشان و نیرو های اطفاء حریق و رنگ آبی مختص تکنسین های فنی و تعمیرات است.


نکات کلیدی که باید هنگام خرید کلاه ایمنی ایمن سازی کارکنان در نظر داشته باشید:

1.نوع خطراتی که یک کارگر میتواند با آن مواجهه داشته باشد
نحوه حفاظت کلاه ایمنی از کارگران، فقط با جلوگیری از صدمات ناشی از سقوط اجسام نیست. بنابراین بسته به نوع محیطی که یک کارگر در آن مشغول است، باید اطمینان حاصل شود که کلاه ایمنی او کارامد است.
به عنوان مثال، کارگری که در یک کارگاه ساختمانی کار می کند باید مطمئن شود که کلاه ایمنی او می تواند مقاومت قابل قبولی در برابر ضربه و برخورد با اجسام داشته باشد یا کارگری که در اطراف سیم های برق کار می کند باید مطمئن شود که کلاه خود مقاومت کافی در برابر شوک های الکتریکی و برق گرفتگی دارد و کارگری که در دمای زیر صفر کار می کند باید اطمینان حاصل کند که کلاه او از مواجهه با سرمای سوزاننده در قسمت گوش و پیشانی جلوگیری می کند. 
2.میزان راحتی 
راحتی کلید استفاده موفقیت آمیز از هر محصولی است. این مورد برای کلاه ایمنی نیز کاربرد دارد. کارگران باید با استفاده از کلاه ایمنی برای مدت طولانی روز کاری احساس راحتی بکنند.



3. سبک کلاه ایمنی
کلاه های لبه دار (اصطلاحا cap)  می توانند از رسیدن بیش از حد نور به چشم و ایجاد اختلال در پروسه کاری جلوگیری کنند. استفاده از این نوع کلاه می تواند در شرایط کاری محدود شده (مثل شیلدهای جاذب اشعه جوشکاری) مناسب باشند. البته در مشاغلی که نیاز به دید رو به بالا و یا نامحدود می‌باشند مناسب نیست مانند داربست بندی.
4.توجه به لوازم جانبی مورد نیاز
اگر کار در شب انجام می‌شود یا روشنایی محیط به خوبی تامین نشده باشد باید کلاه های چراغ دار تهیه شوند. مانند شرایط کاری کارگران معادن.
5. قابل تنظیم بودن
با توجه به تفاوت های فردی و تحرکات زیادی که در پروسه کار صورت می گیرد، ایده آل ترین شرایط این است که از کلاه های قابل تنظیم استفاده شود تا احتمال جدا شدن آن از سر و ایجاد مخاطره برای کارکنان به حداقل ترین میزان ممکن برسد.

مطالب مرتبط: 
دستکش کار
تجهیزات حفاظتی و فردی

بهترین راه تمیز کردن کفش 2


ملاحظات ویژه برای مواد مختلف

دنبال کردن این مراحل اولیه تمیز کردن به دستیابی به ظاهری تمیز برای یک جفت کفش معمولی کمک می کند، اما پارچه ها و مواد خاصی ممکن است به مراحل اضافی نیاز داشته باشند. در اینجا نکاتی که باید در مورد تمیز کردن انواع مختلف کفش بدانید آورده شده.
 

چگونه کفش های جیر را تمیز کنیم؟

موارد مورد نیاز:
• برس جیر
• پاک کن جیر
• برس کفش
• پاک کننده جیر
کفش های جیر اغلب به سختی تمیز می شوند. اما اگر این نکات توصیه شده را به دقت دنبال کنید، به نتیجه مطلوبی خواهید رسید.
نکته مهم: باید از فرو بردن کفش های جیر خود در آب یا ریختن آب اضافی روی آن ها خودداری کنید. چراکه می تواند باعث تغییر رنگ یا آسیب به بافت آن شود.
اگر روی کفش جیر خود لکه یا کثیفی مشاهده کردید، صبر کنید تا کاملاً خشک شود. سپس، می توانید از یک برس جیر یا هر برس نرمی برای پاک کردن لکه ها استفاده کنید. با این حال، باید اطمینان حاصل کنید که سطح را در جهت مواد برس بکشید.

سایر نکات مهم 

• برای لکه های سرسخت یا بزرگ تر: می توانید با استفاده از یک پارچه میکروفیبر آغشته به سرکه سفید یا الکل لکه را از بین ببرید. یا می توانید از سوهان ناخن استفاده کنید.
• برای بیشتر لکه ها: رطوبت را با پارچه یا دستمال کاغذی جذب کنید. سپس، قبل از مسواک زدن با برس جیر، کفش را بگذارید تا کاملا خشک شود.

چگونه کفش های برزنتی را تمیز کنیم؟

می توانید کفش های برزنتی خود را با شستن دست یا با استفاده از ماشین لباسشویی تمیز کنید. با این حال، توصیه می شود کفش های برزنتی را که با چرم یا جیر طراحی شده اند یا با زیره مهره یا طناب تزئین شده اند، با دست بشویید.
در زیر مراحل مربوط به شستشوی دستی کفش های برزنتی آورده شده است.
محلول تمیز کننده خود را آماده کنید: ابتدا باید محلول تمیز کننده خود را با مخلوط کردن مقدار کمی مایع لباسشویی و آب گرم درست کنید.
بند کفش ها را باز کنید: در مرحله بعد آن ها را بردارید و اگر کفش ها بند دارند، جداگانه بشویید. می توانید آن ها را در مقداری از محلول تمیز کننده ای که تهیه کرده اید یا در محلول سفید کننده رقیق شده خیس کنید. پس از آن می توانید آن را بشویید و بگذارید تا خشک شود.
لکه ها را از قبل پاک کنید: قبل از شستشو، باید هر گونه لکه قابل توجه روی کفش را تمیز کنید. می توانید مواد شوینده را مستقیماً روی لکه بمالید و با استفاده از برس یا انگشتان خود روی آن کار کنید. سپس قبل از شستن کفش، اجازه دهید حدود 15 دقیقه بماند.
لکه ها را با یک اسفنج یا پارچه پاک کنید: در مرحله بعد، یک اسفنج یا پارچه شستشو را در محلول تمیز کننده خود فرو کنید و کل کفش را بشویید. همچنین می توانید از اسفنج ملامینه برای از بین بردن لک های کف پا استفاده کنید.
بقایای صابون را پاک کنید: پارچه ای را در آب تمیز آغشته کنید تا پس از پاک شدن کثیفی، باقی مانده صابون را از روی کفش پاک کنید.
اجازه دهید کاملا خشک شود: در نهایت کفش را بگذارید تا کاملاً در هوا خشک شود. همچنین قبل از بستن مجدد بند ها اجازه دهید کاملا خشک شوند.

چگونه کفش های چرمی را تمیز کنیم؟

کفش های چرمی بیشتر از بقیه لک می شوند، بنابراین باید همیشه آن ها را تمیز کنید. با این حال، برای جلوگیری از آسیب دیدن کفش، باید از زیاد مالش دادن خودداری کنید.
موارد مورد نیاز
• جلا دهنده کفش
• برس موی اسب
• پارچه پولیش
 


مراحل زیر برای از بین بردن لکه کفش چرمی آورده شده است:
ابتدا از شر هرگونه آلودگی، گرد و غبار یا زباله خلاص شوید. این کار را می توانید با برس زدن سطوح کفش با برس انجام دهید.
در مرحله بعد، با مخلوط کردن آب گرم با سرکه سفید یا صابون مایع، یک محلول تمیز کننده آماده کنید. سپس یک برس نرم را به محلول آغشته کنید و کفش ها را به آرامی تمیز کنید.
بگذارید کفش ها در هوا خشک شوند و با یک پارچه تمیز و خشک براق شوند.
برای خلاص شدن از شر لکه ها، می توانید پارچه ای را در آب خیس کنید و سپس آن را در جوش شیرین فرو کنید. پس از آن، کفش را با یک پارچه مرطوب مالش دهید تا از شر لکه ها خلاص شوید. لک های سرسخت را می توان با استفاده از اسفنج ملامینه یا مالیدن مقداری ژله نفتی پاک کرد.
همچنین، می‌توانید یک واکس کفش بخرید و از آن برای از بین بردن لک روی کفش‌های چرمی خود استفاده کنید.

چگونه کفش های مخملی را تمیز کنیم؟

موارد مورد نیاز:
• حوله میکروفایبر
• برس نرم
• صابون مایع
 
کفش های مخملی نیاز به جابه‌جایی خاصی دارند زیرا کاملا آسیب پذیر هستند و مواد به راحتی آسیب دیده و لکه دار می شوند. با این حال، اگر این مراحل را به دقت دنبال کنید، می توانید کفش های مخملی خود را دوباره نو و تمیز کنید.
برای لکه های گلی یا کثیفی: ابتدا بگذارید کفش ها کاملاً خشک شوند قبل از اینکه لکه ها را پاک کنید. وقتی لکه های گل آلود خشک هستند راحت تر از بین می روند. پس از آن، می توانید از یک برس نرم برای از بین بردن لکه ها استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که سطح را در جهت مواد برس بزنید.
برای لکه های مرطوب یا ریختن مایعات: یک پارچه میکروفیبر یا حوله جاذب تهیه کنید و به آرامی روی ناحیه لکه دار بمالید. این کار به خیس شدن برخی از لکه ها و جلوگیری از ایجاد آن ها کمک می کند. در مرحله بعد، با استفاده از آب و صابون ظرفشویی یا آب لیمو و جوش شیرین، یک محلول پاک کننده آماده کنید. سپس یک برس یا پارچه نرم را به محلول آغشته کنید و لکه را به آرامی بشویید. در نهایت کفش را بگذارید تا با هوا خشک شود یا از پارچه میکروفیبر برای جذب رطوبت ناحیه آسیب دیده استفاده کنید. همچنین می توانید از اسپری محافظ روی کفش های مخملی خود برای جلوگیری از لکه های بعدی استفاده کنید. اما، ابتدا مطمئن شوید که اسپری برای کفش های مخملی مناسب است.


چگونه کفش های سفید را تمیز کنیم؟

کفش های سفید به راحتی در معرض لکه و کثیفی هستند. و بر خلاف کفش های رنگ های دیگر، شستن لکه ها دشوار است.
اگر کفش های سفید خود را به دلیل لکه ماندگار رها کرده اید، این مراحل را دنبال کنید تا دوباره کفش خود را نو کنید.
 
موارد مورد نیاز:
• سفید کننده
• جوش شیرین
• پودر لباس شویی
• سرکه
• برس نرم
راه های مختلفی برای از بین بردن لکه های ماندگار روی کفش سفید وجود دارد. می توانید از سفید کننده، جوش شیرین یا مخلوط صابونی استفاده کنید.
تمیز کردن با آب و صابون: ابتدا باید هرگونه کثیفی یا گرد و غبار روی کفش را پاک کنید. در مرحله بعد، باید با افزودن مواد شوینده به آب گرم، محلول صابونی تهیه کنید. سپس یک برس یا پارچه نرم را به محلول آغشته کنید و لکه های روی کفش را بشویید. از یک پارچه مرطوب تمیز برای پاک کردن محلول صابون استفاده کنید و با یک پارچه جاذب خشک کنید. در آخر بگذارید کفش ها در هوا خشک شوند.
تمیز کردن با سفید کننده: ابتدا سفید کننده را در آب در محیطی با تهویه مناسب رقیق کنید. سپس، یک برس را به سفید کننده آغشته کنید و کفش را بشویید، به خصوص نواحی لکه دار. محلول سفید کننده را با تمیز کردن کفش ها با یک پارچه مرطوب پاک کنید. در نهایت در محلی با تهویه مناسب بگذارید تا خشک شود.
تمیز کردن با جوش شیرین: خمیری از جوش شیرین، سرکه و آب داغ تهیه کنید. سپس آن را روی کفش بمالید و به آرامی مالش دهید تا لکه ها از بین بروند. بگذارید خمیر روی کفش خشک شود، سپس باقیمانده آن را با برس پاک کنید.


چگونه کفی هایم را تمیز کنم تا بوی بد کفش را کاهش دهم؟

گاهی اوقات ممکن است لازم باشد کفی های کفش خود را تمیز کنید. برای انجام این کار، کفی ها را بردارید و از همان مراحل تمیز کردن قسمت بیرونی کفش استفاده کنید. قبل از اینکه دوباره در کفش قرار دهید، حتما آن ها را در معرض هوا کاملاً خشک کنید. اگر بو همچنان ادامه داشت، ممکن است لازم باشد کفی ها را تعویض کنید. کفی های جایگزین در بسیاری از فروشگاه های لوازم ورزشی و کفش موجود است.

آیا می توانم کفش هایم را در ماشین لباسشویی بشویم؟

شستن کفش ها در ماشین لباسشویی را توصیه نمی شود. شستن صحیح کفش ها با دست بهترین راه برای اطمینان از اینکه در این فرآیند به طور تصادفی آسیب نخواهند دید است. مواد ظریف کفش ممکن است در فرایند شستن آسیب ببینند و گرمای خشک کن می تواند فرم کفش را تغییر شکل دهد. علاوه بر این، ممکن است با شستن موارد حجیم مانند کفش های کتانی به ماشین لباسشویی خود آسیب برسانید.
به طور کلی، کفش های ساخته شده از مواد مصنوعی مانند نایلون، پنبه یا پلی استر برای دستگاه مناسب هستند زیرا بادوام هستند و توسط مواد شوینده آسیب نمی بینند. با این حال، کفش های ساخته شده از چرم یا جیر را نباید در ماشین لباسشویی شست.

نحوه تمیز کردن کفش ها در ماشین لباسشویی

همانطور که گفته شد می توانید کفش های خود را با ماشین لباسشویی بشویید. با این حال، همه کفش ها برای شستشوی ماشینی مناسب نیستند.
موارد مورد نیاز: 
• حوله های قدیمی
• کیف لباس مشبک
• مایع لباسشویی
• روزنامه های قدیمی
• برس نرم
بنابراین، قبل از شروع تمیز کردن، باید دستورالعمل های مراقبت از کفش خود را برای توصیه های شستشو بررسی کنید.


 
ابتدا بند کفش خود را بردارید. می‌توانید پس از قرار دادن آن‌ها در کیسه لباس مشبک، آن‌ها را در ماشین بشویید یا بعد از خیس کردن در محلول شوینده، آنها را با دست بشویید.
در مرحله بعد، از یک برس نرم استفاده کنید، تا آنجا که ممکن است زباله ها و کثیفی ها را از کف کفش پاک کنید. همچنین می‌توانید از خلال دندان برای پاک کردن کثیفی‌های گیر کرده در مناطق تنگ استفاده کنید.
کفی ها را بردارید. اطمینان حاصل کنید که کفی ها را در ماشین لباسشویی قرار ندهید. چراکه ممکن است زیاد خیس شوند و چند روز طول بکشد تا خشک شوند. در عوض، می‌توانید کفی‌ها را با یک اسفنج مرطوب یا پارچه‌ای آغشته به محلول صابون تمیز کنید. سپس با یک پارچه مرطوب بشویید و جوش شیرین بپاشید تا رطوبت را جذب کند. پس از خشک شدن کامل، کفی ها را به کفش برگردانید.
کفش ها را در کیسه لباس مشبک و حوله های قدیمی قرار دهید تا بار ماشین لباسشویی کاهش یابد.
ماشین لباسشویی را با استفاده از آب سرد روی چرخه شستشوی ملایم تنظیم کنید. تنظیمات چرخش را روی آهسته یا بدون چرخش تنظیم کنید. همچنین، باید از مواد شوینده مایع در داخل شوینده پودری استفاده کنید، زیرا می توانند روی کفش شما باقی بمانند.
پس از اتمام چرخه شستشو. کفش ها را از کیسه توری خارج کرده و اجازه دهید در هوا خشک شوند.
کفش ها را با روزنامه یا حوله های کاغذی قدیمی پر کنید تا رطوبت اضافی را جذب کرده و حالت خود را حفظ کنید.
در نهایت کفش های خود را در محلی با تهویه مناسب بگذارید تا خشک شوند. با این حال، این ممکن است چند روز طول بکشد.

مطالب مرتبط: 
بهترین راه تمیز کردن کفش 1

مراقبت از کقش

آموزش بستن بند کفش

بهترین راه تمیز کردن کفش 1

آیا به دنبال راه هایی برای نوسازی مجدد کفش های مورد علاقه خود هستید؟ 

همه عاشق کفش های تمیز هستند. اما متأسفانه، از همان لحظه اولی که کفش های نو از جعبه خارج می شوند، انواع میکروب ها، کثیفی ها و لکه ها را جذب می کنند. کثیف شدن کفش ها امری اجتناب ناپذیر است اما کاری که می توانیم انجام دهیم یافتن راه هایی برای خلاص شدن از شر این آلودگی هاست. 
تمیز بودن کفش ها برای داشتن یک زندگی سالم امری ضروری است. یک مطالعه اخیر نشان می دهد که نزدیک به یک سوم کفش ها حامل باکتری E. coli به دلیل تماس با مواد مدفوع انسان یا حیوان هستند. بنابراین، بهتر است کفش های خود را به طور منظم تمیز کنید تا از نفوذ این میکروب های بیماری زا به خانه جلوگیری شود.
تمیز کردن لباس‌ها به آسانی قرار دادن آن ها در ماشین لباسشویی و تمیز کردن با آب است، اما وقتی صحبت از کفش به میان می‌آید، داستان کاملاً متفاوت است. بعضی از کفش ها به سرعت در آب متلاشی می شوند یا حداقل شکل خود را از دست می دهند بنابراین با توجه به مواد اولیه ساخت کفش روش تمیز کردن هر نوع کفش هم متفاوت است. به عنوان مثال، برخی از کفش ها از چرم ساخته شده اند، در حالی که برخی دیگر از جیر هستند. 
این مقاله راهنمایی برای تمیز کردن کفش های ساخته شده از انواع مختلف مواد است پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشد.
هر چه بهتر از کفش های خود مراقبت کنید، کمتر نیاز به تعویض آن ها خواهید داشت. همیشه به جای خرید جدید سعی کنید بیشتر از چیزی که در حال حاضر دارید نهایت استفاده را ببرید.

هر چند وقت یکبار باید کفش هایم را تمیز کنم؟

برنامه نظافت شما بستگی به این دارد که هر چند وقت یکبار کفش را می پوشید و به چه مکان هایی می روید. برای اینکه کفش‌های خود را در بهترین فرم نگه دارید، سعی کنید هر دو هفته یکبار یا هر زمان که کفش‌هایتان کثیف به نظر می‌رسند، آن‌ها را تمیز کنید. تعمیر و نگهداری منظم می تواند به کاهش زمان تمیز کردن نیز کمک کند.

چگونه کفش های خود را گام به گام تمیز کنیم؟

1. از برس خشک استفاده کنید.


 
با استفاده از یک برس کفش خشک و نرم، کثیفی های شل را از زیر کفش، زیره میانی و رویه پاک کنید. اگر برس مخصوص ندارید، مشکلی نیست. یک مسواک تمیز و اضافی به خوبی همان کار را خواهد کرد.
2. یک محلول پاک کننده ملایم درست کنید.


 
آب گرم را با مقدار کمی مواد شوینده ملایم یا صابون ظرفشویی مخلوط کنید.
برای کفش های سفید و رنگ روشن نیز می توانید با مخلوط کردن مقدار مساوی جوش شیرین و آب خمیر تمیزکننده موثری بسازید.
توجه: هنگام استفاده از صابون ظرفشویی، احتیاط کنید و صابون را با آب فراوان رقیق کنید. در برخی مواد، استفاده از صابون ظرفشویی با غلظت بالا می تواند باعث تغییر رنگ یا از بین بردن روغن های طبیعی مواد شود.
3. بند ها را با دست بشویید.
 
 
 
4. بند کفش ها را بردارید و مقدار کمی از محلول پاک کننده ملایم را روی آن ها بمالید. بند ها را با دستان خود ماساژ دهید، بشویید، سپس با یک پارچه نرم خشک کنید.
 


محلول تمیز کننده ملایم را روی یک برس نرم، مسواک یا پارچه شستشو بمالید. کف و زیره میانی را کاملاً تمیز کنید و برای تمیز کردن هر قسمت از کفی زمان صرف کنید. با پارچه ای نرم خشک کنید.
توجه: در صورت نیاز به شستن کفی‌ها، ابتدا آن‌ها را بردارید و با محلول تمیز کنید و قبل از قرار دادن دوباره در کفش، به آن‌ها زمان دهید تا خشک شوند.
5. رویه را بشویید و لکه ها را پاک کنید.


 
محلول ملایم را روی یک برس نرم، مسواک یا پارچه مرطوب بمالید تا رویه آن تمیز شود. برای جلوگیری از آسیب رساندن به مواد، به آرامی مسواک بزنید.
هنگامی که از تمیزی ظاهری راضی بودید، از یک حوله میکروفایبر خشک یا پارچه نرم استفاده کنید تا حداکثر رطوبت و کثیفی صابون را از سطح پاک کنید. در صورت لزوم این عمل را تکرار کنید. سعی کنید از خشک کردن با مالش خودداری کنید زیرا می تواند پارچه کفش را فرسوده کند یا تکه های کوچک باقیمانده کثیفی را پخش کند.
6. خشک کردن 


 
کفش ها را در دمای اتاق با هوا خشک کنید. همیشه قبل از پوشیدن کفش ها برای تمرین یا فعالیت بعدی، اجازه دهید کاملا خشک شوند. برای بسیاری از کفش ها، حداقل 8 ساعت طول می کشد تا کاملا خشک شوند.
 

چگونه از کفش های خود مراقبت کنیم؟

خرید یک جفت کفش باکیفیت هنوز شروع کار است. برای اینکه آن ها را تا زمانی که ممکن است تمیز وتازه نگه دارید، نیاز به نگهداری مشخصی دارند. ما در این راهنمای کامل شما را با نکاتی برای مراقبت از کفش آشنا می کنیم.

هیچ چیز نمی‌تواند مانند کفش‌هایی که خراشیده یا رنگ باخته‌اند، از آراستگی ظاهریتان بکاهد مضاف بر اینکه یک جفت کفش با کیفیت خوب می تواند بسیار گران‌بها نیز باشد، بنابراین نیاز است کفش هایی که روی آن ها سرمایه گذاری می کنید ماندگار باشند.

 

 چگونه می توانید کفش های خود را برای استفاده در سال های آینده عالی نگه دارید؟  

هنگام استفاده از کفش، لطفاً به تمام دستورالعمل های استفاده از آن توجه کنید. بسیار مهم است که تمام عواملی را که بر عملکرد و عمر کفش شما تأثیر منفی می‌گذارند، از بین ببرید، مانند: میزان استفاده زیاد (استفاده از کفش‌های مشابه در هر روز را توصیه نمی‌کنیم)، استفاده از کفش‌ها برای اهداف نامناسب، شستشوی نادرست و غیره.
نگهداری منظم یک پیش نیاز ضروری برای حفظ عملکرد و شرایط خوب کفش شما است. مراقبت نادرست یا ناکافی به طور قابل توجهی عملکرد و طول عمر کفش شما را کاهش می دهد.

روال روزانه مراقبت از کفش 

یک روال روزانه برای مراقبت از کفش ممکن است زیاد به نظر برسد، با این حال، فقط چند دقیقه طول می کشد و وقتی آن را به یک عادت تبدیل کردید، بدون هیچ فکری آن را انجام خواهید داد.
اول از همه، حتما وقتی کفش های خود را می پوشید از پاشنه کش کفش (shoe horn) استفاده کنید. درست است زمانی که می خواهید با عجله از خانه بیرون بیایید اتلاف وقت به نظر می رسد، اما این تنها راه برای جلوگیری از آسیب رساندن به پشت کفش است.
سپس، هنگامی که در پایان روز کفش های خود را در می آورید، آن ها را به مدت 10 دقیقه یا بیشتر در هوای آزاد بگذارید. این موضوع اجازه می دهد تا کفش های شما نفس بکشند و رطوبت داخل کفش تبخیر شود.
پس از آن، قالب ها (shoe trees) را داخل کفش قرار دهید. این قالب ها به جذب هر گونه رطوبت اضافی باقی مانده در کفش کمک می کنند و شکل کفش شما را در حالی که کاملا خشک می شوند حفظ می کنند و از ایجاد چین های ناخوشایند جلوگیری می کنند.
اگر این قالب ها را ندارید، لازم نیست ست کامل بخرید فقط یک یا دو جفت کافی است و آن ها را در آخرین جفت کفش پوشیده خود قرار دهید.
 
مرحله آخر این است که با یک برس مو، روی کفش‌های خود برس بکشید. با این کار گرد و غبار و کثیفی که در طول روز انباشته شده اند را از بین می رود.
هنگامی که این کار را انجام دادید، کفش های خود را ترجیحاً در کیف یا جعبه کفش یا جاکفشی قرار دهید. در صورت امکان، حداقل یک روز بین دو بار پوشیدن هر جفت کفش خود فاصله بگذارید و آن ها را با کفش های دیگر جایگزین کنید.


تعمیر و نگهداری منظم کفش

علاوه بر برنامه روزانه خود، باید حداقل در هر فصل، مدتی را برای مراقبت از کفش های خود صرف کنید. برای کفش های چرمی، یک کیت مراقبت از کفش، حاوی پولیش با کیفیت خوب و برس مو بخرید و اگر نمی دانید پولیش کردن کفش را از کجا شروع کنید، به این چهار مرحله توجه کنید:

1. با استفاده از برس مو، کفش های خود را تمیز کنید.
2. بند ها را بردارید، از یک پارچه تمیز استفاده کنید و مقدار کمی پولیش را روی سطح کفش بمالید.
3. بگذارید کفش ها برای چند ساعت خشک شوند زمان ایده آل یک روز است.
4. کفش ها را با برس مو صاف کنید تا بدرخشند. 
 

راهنمای کامل مراقبت از کفش

انتخاب کفش، کاربرد و نحوه ساخت
مراقبت از کفش از مرحله خرید آن شروع می شود. هنگام انتخاب کفش دقت کنید که نوع، اندازه و عرض آن با سایز شما مطابقت داشته باشد. طول داخل کفش باید بیشتر از پای شما باشد و انگشتان پا (در هیچ شرایطی) با نوک داخلی کفش تماس نگیرند که اصطلاحاً به آن (آزادی عمل) می گویند.
بعد از خرید کفش ها را دوباره در راحتی خانه خود امتحان کنید. به خاطر داشته باشید که هیچ کفشی در اولین استفاده به پای شما نمی خورد. انتخاب نادرست نوع کفش، اندازه، عرض یا شکل می تواند دلیلی برای عدم کاربرد آن و هدر رفتن هزینه باشد. هنگام انتخاب کفش خود، لطفاً هدف استفاده، طراحی ظاهری، ساختار مواد و مراقبت مورد نیاز را در نظر بگیرید.
تنها کفشی که از نظر هدف، کارکرد و سایز درست انتخاب شده باشد، می تواند انتظارات شما را برآورده کند و ارزش افزوده ای را که به دنبال آن هستید به شما بدهد.
هنگام انتخاب کفش خود به این نکته توجه داشته باشید؛ برای چه هدفی کفش را می خرید مثلا کفش پیاده معمولا کفش هایی هستند که برای پوشیدن در داخل یا خارج از منزل طراحی شده اند. این نوع کفش ها دارای طراحی کلاسیک، بدون هیچ گونه عناصر مد فانتزی هستند. این کفش ها معمولا به جای شیک بودن، راحتی را ارائه می دهند. به طور معمول، این کفش ها در انواع و رنگ های بسیاری وجود دارند. کفش‌های پیاده‌روی بسته را می‌توان در فضای باز و در دمای بیش از 5- درجه سانتی‌گراد استفاده کرد. کفش های پیاده روی انعطاف پذیر برای محیط های خشک طراحی شده اند (در محیط های خیس یا مرطوب استفاده نکنید).
یکی دیگر از عوامل موثر بر عملکرد و مراقبت از کفش، روش ساخت است، یعنی روشی که برای اتصال قسمت پایینی کفش به قسمت بالایی استفاده می شود.
مثلا کفش‌های چسب‌دار؛ رایج‌ترین تکنیکی که قسمت پایین و رویه کفش به هم چسبانده می‌شود. استحکام اتصال چسب ممکن است تحت تأثیر شرایط مرطوب (عرق یا باران) یا استفاده مکرر از کفش هایی که به اندازه کافی خشک نشده اند تأثیر منفی بگذارد. قسمت های چسب دار ممکن است هنگام راه رفتن قدرت خود را از دست بدهند و باز شوند.
کفش های منعطف؛ کفش های تولید شده به این روش بسیار راحت، سبک و انعطاف پذیر هستند و دارای لبه های دوخته شده محبوب هستند. افزایش انعطاف پذیری به لطف این موضوع حاصل می شود که رویه کفش بدون استفاده از آسترهای کششی به پایین کفش دوخته می شود. عیب این نوع کفش، مقاومت کم در برابر آب است، زیرا اتصالات دوخته شده باعث سوراخ شدن مواد رویه می شود.
از این نوع کفش فقط در شرایط خشک استفاده کنید. در صورت استفاده در محیط های مرطوب، کفش های شما ممکن است خیس شوند. تعمیر و نگهداری منظم ممکن است مقاومت آب این نوع کفش را بهبود بخشد. به لبه های دوخته شده و درزهای بریده شده توجه ویژه ای داشته باشید. این قسمت ها را کاملا آغشته کرده و کرم کفش بمالید.
کفش‌هایی که دارای زیره قالب‌بندی شده هستند؛ قسمت پایینی کفش با فشار دادن، تزریق یا قالب‌گیری مستقیم به قسمت بالایی متصل می‌شود. کیفیت اتصال به جنس زیره و تکنیک مورد استفاده بستگی دارد.


مواد اولیه، نحوه نگهداری و مراقبت

در حال حاضر انواع مختلفی از مواد از جمله انواع چرم، مواد مصنوعی و نساجی استفاده می شود. دانش اولیه در مورد مواد مورد استفاده در کفش شما همراه با مراقبت و نگهداری مناسب عمر کفش را افزایش می دهد.
مثلا چرم رایج ترین و طبیعی ترین ماده ای است که خواص ایده آلی را برای تولید کفش ارائه می دهد. چرم متخلخل، نرم، جاذب است و تا حدی می تواند با شکل منحصربه فرد پای شما سازگار باشد. چرم نه در سطح (شرایط آب و هوایی) و نه در داخل (تعریق) کاملاً در برابر آب مقاوم نیست. بنابراین باید از کفش های چرمی به درستی مراقبت کنید.
انواع مختلفی از چرم های مصنوعی وجود دارد که در رنگ های متنوع و با روکش های سطحی متفاوت وجود دارند. ویژگی معمول این نوع چرم این است که سطح آن در طول زمان تغییر می کند. چرم هایی با سطوح خراشیده دارای رنگ اضافی و معمولاً متفاوت زیر آن هستند. پوشش بالایی در بخش هایی که در معرض تنش قرار دارند فرسوده شده و رنگ اصلی بیرون می آید. 
سایر مواد مصنوعی و پلاستیکی؛ بسیار شبیه به چرم های مصنوعی هستند. یک ویژگی معمولی توسعه مداوم ظاهر آن در طول استفاده است. پوشش یا رنگ بالایی در بخش هایی که در معرض تنش قرار دارند به سرعت فرسوده می شود، پوسته پوسته می شود، ترک می خورد و رنگ کنتراست زیر آن بیرون می آید. این تغییرات نسبتاً سریع اتفاق می‌افتند و نامطلوب هستند. از کثیفی قابل توجه اجتناب کنید زیرا کثیفی را نمی توان به راحتی از سطح پاک کرد و ممکن است آسیب های دائمی ایجاد شود.
کتانی؛ برای کفش های سبک و بیشتر تابستانی و خانگی استفاده می شود. از یک برس برای تمیز کردن کفش های پارچه ای خشک به همراه محصولات مراقبت از پارچه مناسب استفاده کنید که رنگ ها را آغشته و درخشان می کند و تا حدی از کفش شما در برابر کثیفی محافظت می کند. از کفش های نساجی در محیط های مرطوب استفاده ، این نوع کفش در برابر رطوبت بیرون مقاوم نیست.
لاستیک؛ از یک پارچه مرطوب با مواد شوینده برای تمیز کردن کفش های خود استفاده کنید و خشک کنید.
غشای مقاوم در برابر آب (Water-resistant membrane)؛ یک ماده ویژه که در عین حفظ نفوذپذیری، در برابر آب مقاوم است. ابتدا با استفاده از آب ولرم و اسفنج یا برس کثیفی ها را از کفش های خود پاک کنید. هنگامی که خشک است از یک شوینده مناسب استفاده کنید.
 

توصیه ها و نکات کلی مراقبت از کفش 

1. کفش های جدید در ابتدا نباید بیشتر از دو یا سه ساعت در یک زمان پوشیده شوند. فقط زمانی که کفش ها و پاها به هم عادت کردند باید یک روز کامل پوشید.
2. سعی کنید در چند نوبت اول کفش های خود را در شرایط خشک بپوشید. از خیس شدن شدید کفش خودداری کنید، اگر این اتفاق افتاد اجازه دهید کفش‌ها به طور طبیعی کفش خشک شوند و کفش‌ها را به جای روی کف کفش‌ها، روی دو طرف آن‌ها قرار دهید. هرگز از حرارت مستقیم استفاده نکنید. استفاده از کفش های خیس یا فقط تا حدی خشک شده ممکن است باعث ساییدگی و پارگی بیش از حد شود (بیشتر آسترها و کفی ها). بنابراین از خیساندن کفش خودداری کنید زیرا این کار باعث از بین رفتن سطح و تغییر شکل آن می شود.
3. هیچ کفشی در صورت استفاده طولانی مدت کاملاً در برابر آب مقاوم نیست. تنها کفشی که کاملاً در برابر آب مقاوم است بدون اینکه آسیب ببیند، کفش هایی است که تماماً از پلاستیک یا لاستیک ساخته شده اند. روزنامه را داخل کفش خیس شده قرار دهید و بگذارید به طور طبیعی خشک شود، نه خیلی نزدیک به منابع گرما.
4. در دو روز متوالی یک کفش را نپوشید. چرم بعد از هر بار پوشیدن به زمان نیاز دارد تا خشک شود و بازیابی شود.
5. همیشه هنگام پوشیدن کفش‌هایتان، چه کش دار، چه بنددار، از پاشنه کش استفاده کنید، در غیر این صورت پشت کفش آسیب می بیند.
6. هنگامی که کفش های خود را در می آورید، یک وسیله کششی (قالب) را داخل کفش خود قرار دهید تا فرم مناسب خود را حفظ کنید.
7. می‌توانید کفش‌ها را پاک کنید و بعد از هر بار پوشیدن حتی اگر کفش‌ها درخشش اولیه خود را از دست نداده باشند؛ از یک واکس با کیفیت استفاده کنید تا چرم را تغذیه کرده و از ترک خوردن آن جلوگیری کند.
8. از افزودنی های نامناسب به زیره یا پاشنه مانند زیره های چسبان خودداری کنید، زیرا این موارد می تواند بر تعادل، راحتی و عمر کفش شما تأثیر بگذارد.
9. یخ زدا و مواد شیمیایی تهاجمی مورد استفاده در زمستان تاثیر بسیار منفی بر ساختار مواد کفش می گذارد. این مواد شیمیایی تهاجمی به ساختار مواد آسیب می زند و باعث تورم و پیدایش لکه های سفید معمولی می شود. سعی کنید از تماس با این نوع مواد شیمیایی خودداری کنید. پس از استفاده، برف باقی مانده یا کثیفی های مرطوب را از کفش خود پاک کنید. به طور مرتب از محصولات مراقبت از کفش استفاده کنید. کفش هایی که به درستی تعمیر و نگهداری شده‌اند در برابر تأثیرات منفی مقاوم تر هستند. کفش های آسیب دیده توسط این مواد شیمیایی را نمی توان برگرداند.
10. از یک تعمیرکار ماهر کمک بگیرید و کفش های خود را به موقع تعمیر کنید.
11. هنگام استفاده از انواع کفش ها حتما این موارد را در نظر داشته باشید:
• کلیه اتصالات دوخته شده و سوراخ دار (از جمله دوخت لبه بالایی کفی) یکپارچگی مواد را شکسته و مقاومت کفش را در برابر رطوبت خارجی کاهش می دهد.
• سایه های غنی و تیره چرم صیقلی (به عنوان مثال قرمز و آبی تیره) ممکن است کمی تغییر رنگ دهند.
• به مواد داخل کفش شما ممکن است کمی رنگ نشت کند. مخصوصاً هنگام پوشیدن شلوارهایی که در پوتین قرار دارند.
12. از رقیق کننده های رنگ یا حلال های مشابه مانند استون یا الکل برای مراقبت از کفش خود استفاده نکنید.



13. ساییدگی انتهای پاشنه به اندازه آن بستگی دارد. انتهای پاشنه‌های کوچک (مثلاً کفش‌های پاشنه بلند) باید فشارهای زیادی را تحمل کنند تا سریع‌تر از ساییدگی آن‌ها با ناحیه‌ای بزرگ‌تر از بین بروند.
14. تعمیر و نگهداری اصولی صحیح و منظم و تعویض پاشنه‌های فرسوده، زیره‌ها، روکش‌ها یا آسترهای چسب‌دار به افزایش عمر کفش کمک خواهد کرد.
15. برخی از کفش‌های زنانه با سگک‌های بسته، دارای نوارهای منعطفی هستند که اصطلاحاً به آن نوارهای انعطاف‌پذیر می‌گویند. این نوع کفش با این نوار انعطاف پذیر برای افزایش راحتی راه رفتن تعبیه شده است. هر بار که کفش های خود را می پوشید یا در می آورید سگک باید باز شود تا فشار بیش از حد روی نوار انعطاف پذیر و ساییدگی و پارگی سریع از بین برود.
16. بیشتر کفی ها در برابر بنزین، گازوئیل، روغن یا مواد شیمیایی مشابه مقاوم نیستند. اگر با این مواد شیمیایی با ته کفش در تماس باشند امکان آسیب دیدن وجود دارد.
17. به دلیل ساختار متفاوت در کفش های طراحی شده با نوک تیز و زیره نازک، نوک کفش در هنگام راه رفتن با سطح تماس پیدا می کند که منجر به سایش نسبتاً سریع و شدید نوک تیز و زیره یا احتمالاً از لایه های رویی کفش. این نوع کفش ها باید به طور مرتب بررسی شوند و در صورت لزوم زیره ها را تعمیر کنید. 
18. تزئینات فلزی ممکن است به مرور زمان سیاه شوند. تمیز کردن منظم از تغییر رنگ محصول جلوگیری می کند.
19. لوازم تزئینی، سنگ ها و زیور آلات مختلف در هنگام استفاده از کفش در معرض فشارهای مکانیکی شدید قرار می گیرند و ممکن است پاره شوند. این طبیعی است، زیرا این زیور آلات بسیار شیک نمی توانند محکم به کفش بچسبند.
20. اگر هنگام پوشیدن کفش های مد روز، وسیله نقلیه ای را رانندگی می کنید، ساییدگی و پارگی (یا حتی آسیب) پاشنه ها ممکن است بسیار سریع تر رخ دهد.

آموزش بستن بند کفش

روش های ایمن بستن بند کفش 

اکثر ما از دوران دبستان به بستن بند کفش تسلط داریم و بعد از آن زیاد به بند کفش خود فکر نمی کنیم این در حالیست که همین امر به ظاهر کم اهمیت، می تواند ایمنی ما را به خطر بیاندازد. در این مطلب قصد داریم چند ترفند بستن بند کفش را که می‌تواند به بهبود راحتی شما کمک کند معرفی کنیم.
همانطور که کفش ها انواع مختلفی دارند و کاربرد های هر کدام متفاوت است، روش های مختلفی برای بستن بند کفش نیز وجود دارد. پس اگر به دنبال یادگیری یا آموزش اصول بستن بند کفش هستید، تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید. 
روزی چندین بار بدون فکر کردن، بند کفش‌هایتان را می‌بندید. برای اکثر مردم احتمالاً بر اساس نحوه یادگیری آن ها در کودکی، این امر به کاری روتین و ناخودآگاه تبدیل شده. اما شما می توانید با یادگیری و به کار بردن چند ترفند راحت، علاوه بر زیبایی ظاهری کفش هایتان، ایمن تر و راحت تر قدم بردارید.

تاریخچه مختصری از بستن کفش

مردم از زمان های قدیم از نوعی نخ برای بستن کفش ها استفاده می کردند . اما بند کفش به صورتی که امروزه می شناسیم از سال 1790 زمانی که هاروی کندی (Harvey Kennedy) انگلیسی در سال 1790 ثبت اختراع طرح توری (laced design) را به دست آورد، وجود داشته است. 
 
 



چند راه برای بستن بند کفش وجود دارد؟

در حالی که بستن بند کفش کار نسبتاً ساده ای به نظر می رسد، از اینکه بدانید چند راه برای بستن بند کفش شما وجود دارد، شگفت زده خواهید شد. بیش از یک تریلیون راه برای بستن بند کفش‌هایتان وجود دارد، با این فرض که کفش شما شش جفت سوراخ دارد که حدی استاندارد است. متناسب بستن بندها، بر روی استایل و زیبایی لباس هایتان تاثیر می گذارد و گام برداشتن ایمن را تضمین می کند.
8 روش استاندارد برای بستن بند کفش:
1. گره استاندارد (Standard Knot)
2. گوش های خرگوش (Bunny ears)
3. روش دایره ای (Circle Method)
4. روش بند مستقیم (Straight-Lace Method)
5. روش جایگزین بند مستقیم (Alternative Straight-Lace Method)
6. روش شبکه (Lattice Method)
7. بستن کمان (Tying the Bow)
8. تکنیک انگشتان جادویی یا گره ایان (Magic Fingers or Ian Knot Technique)

گره بند کفش ایمن

گره بند کفش ایمن نوعی از گره دو حلقه ای بند کفش است که یکی از چندین جایگزین مطمئن تر برای گره معمولی بند کفش است. گره ایمن بند کفش با دوبار حلقه زدن قسمت بالایی گره به جای دو بار ایجاد می شود که منجر به دو گره تمام شده با ظاهر تقریباً یکسان می شود اما بند ها دو بار در وسط پیچیده شده اند.
بستن و باز کردن این گره زدن آسان است.  برای بستن بند کفش در کوهنوردی، قایق سواری و سایر فعالیت هایی که گره ایمن لازم است مورد استفاده قرار می گیرد.

نحوه گره زدن:

1. مانند گره بند کفش استاندارد، با بستن یک گره روی دست شروع کنید.
2. هر دو انتهای بند را به صورت حلقه تا کنید.
3. یک حلقه را روی دیگری قرار دهید.
4. یک حلقه را از سوراخ وسط عبور دهید.
5. حلقه دوم را از سوراخ طرف مقابل وارد کنید.
6. هر دو حلقه را بکشید تا گره سفت شود.
 

حلقه دونده Runner’s Loop 

در سرعت بالا احتمال آسیب دیدن پا ها بیشتر است، هنگام دویدن به گره محکمی نیاز داریم که باز نشود و پا را محکم داخل کفش ها نگه دارد.
وقتی پاشنه پای شما محکم داخل کفش قرار نگرفته باشد، پا می تواند به جلو بلغزد و انگشتان به جلوی کفش برخورد کند که آزار دهنده است و امکان زخم شدن انگشتان پا وجود دارد. راه حل این مشکل بستن بند کفش با استفاده از روش حلقه دونده است:
1. بند کفش‌هایتان را به‌طور معمولی از داخل سوراخ ها عبور دهید، آن‌ها را روی هم قرار دهید تا به دومین سوراخ در هر طرف برسید.
2. به‌جای عبور دوباره، هر بند را در همان سمت بالا بکشید و آن را در سوراخ بالایی آن طرف قرار دهید، با این کار شما یک حلقه تشکیل می دهید.
3. انتهای هر بند را در عرض و از طریق حلقه تشکیل شده در طرف مقابل کفش بکشید.
4. انتهای بند را چند بار به سمت بالا و بیرون بکشید تا حلقه ها به سمت پایین جمع شوند تا بند را در هر طرف محکم نگه دارند.
5. در نهایت کار را با بستن بند کفش به روش معمول به پایان برسانید.

مطالب مرتبط: 
لباس کار
معرفی زیره لاستیک
 

معاینات طب کار

معاینات طب کار

پیش از شروع کار در هر سازمانی لازم است که یک فرایند مشخص طی بشود، یکی از مراحل مهم معاینات طب کار می باشد و به همین دلیل تمامی افراد کم و بیش با معاینات طب کار آشنایی دارند. البته این معاینات محدود به زمان استخدام نمی شوند بلکه جهت حفظ سلامتی افراد شاغل و سیانت از نیروی کار لازم است به صورت سالانه این معاینات تکرار بشوند تا بتوان قبل از ایجاد بیمای آن را تشخیص داد. اگر می خواهید با معاینات طب کار آشنا شوید در این مطلب همراه ما باشید. 

طب کار چیست؟

شاخه ای تخصصی از علم پزشکی است که به ادغام و برسی روابط بین سلامت کارگر، توانایی انجام کارها، محیط شغلی افراد می پردازد که شامل فعالیت هایی از جمله ارزیابی، درمان، کنترل و پیگیری درمان و پیشگیری از بیماری ها و صدمات مرتبط با کار می باشد.

انواع معاینات طب کار

معاینات بدو استخدام: طبق ماده 90 تامین اجتماعی انجام این ازمایشات جهت بررسی سلامت جسمی، روحی، اجتماعی و متناسب سازی شغل انتخابی فرد با وی، قبل از استخدام انجام می شود
معاینات ادواری: هدف از انجام  این معاینات ارزیابی مجدد سلامت شاغلین و تشخیص به موقع علایم بیماری های شغلی است. که طبق ماده 92 قانون کار باید حداقل سالی یک بار برای هر شاغل انجام شود.



معاینات بازگشت به کار:انجام این معاینات برای هر کارگری که بیش از 5-3 روز از محیط کاری خود دور بوده است الزامی است.
معاینات تطابق با کار: در زمانی انجام می شود که یک کارفرما بخواهد مطمئن شود که یک شاغل میتواند با خیال راحت یک کار یا کار خاص را انجام دهد.
معاینات بازنشستگی یا معاینات خروج از کار: این معاینات جهت تعیین وضعیت کلی سلامت شاغلی فرد هنگام بازنشستگی یا خروج از کار انجام می شود این موضوع در خصوص برخی عوامل زیان آور محیط کار که دارای عوارض طولانی مدت هستند (مانند آزبست، سیلیس، پرتو های یونیزان و ...) از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
آزمایشات و معاینات طب کار یکی از موارد پر اهمیتی است که  به صورت بدوی، هنگام استخدام فرد یا به صورت دوره ای برای برسی سلامت یا میزان آسیب های احتمالی ناشی از کار در فرد استخدام شده انجام می شود.
آزمایشات طب کار از لحاظ قانونی یک آزمایش الزامی می باشد، که بسته به شرایط و مخاطرات موجود در محیط شغلی که فرد را تهدید می کند، به صورت معاینات دوره ای و در فاصله های زمانی معین انجام می شود.
 
در ادامه مقاله به برسی آزمایشات انجام شده در مراکز طب کار میپردازیم:
معاینات و ارزیابی اولیه ی اندام ها
در مرحله اول ارزیابی اولیه فرد مراجعه کننده توسط پزشک طب کار انجام می گیرد و فرد توسط پزشک معاینه شده و سوابق پزشکی خانوادگی وی مورد برسی قرار می گیرد.
تست اپتومتری(بینایی سنجی)
تحقیقات انجام شده نشان می دهد که تقریبا یک سوم کارگران استاندارد های لازم مربوط به شغل خود را ندارند و بدیهی است که این افراد بیشتر از سایرین دچار حوادث جدی در محیط کار می شوند.
ارزیابی بدو استخدام ودوره ای افراد از نظر کیفیت بینایی باعث می شود افرادی که نقص بینایی دارند در مشاغلی قرار بگیرند که متناسب با  توانایی ایشان است همچنین بهبود وضعیت بینایی باعث بهبود کارایی و تولید کاهش حوادث و از نظر اقصادی منجربه کاهش هزینه ها می شود.
اما هدف اصلی معاینات بینایی بررسی، کنترل و درمان مشکلات بینایی فرد است. از انجایی که بسیاری از بیماری ها قابل درمان هستند پس تشخیص به موقع بیماری اهمیت بسیاری دارد. برخی از ازمایشات اپتومتری مراکز طب کار عبارت اند از: میدان دید، تیزبینی، دید عمیق، دید رنگ و... .



بررسی ادیومتری(شنوایی سنجی)
یکی از مرسوم ترین آزمایشات بدوی یا ادواری در مراکز طب کار ادیومتری است که جهت تشخیص اختلالات شنیداری انجام می شود.
گروه هدف این آزمایش معمولا افرادی هستند که در محیط شغلی خود در معرض صدای بلند قرار دارند و جهت تشخیص زود هنگام و پیشگیری از آسیب شنوایی، این آزمایشات صورت می گیرد. این تست معمولا در اتاقک های آکوستیک یا عایق صدا انجام می شود.
فشارخون
اکثر افراد مبتلا به فشار خون از بیماری خود آگاه نیستند. پس اندازگیری منظم فشارخون ضروری است. از علائم فشارخون بالا میتوان به حالت تهوع، استفراغ، درد قفسه سینه، اضطراب و نارسایی کلیه اشاره کرد.
اندازه گیری فشارخون طبق ماده 92 قانون کار یکی از چکاپ های دوره ای بوده و انجام آن ضروری است. که باید به صورت دوره ای و منظم اندازگیری شود. این ازمایش بیشتر به منظور سنجش مجدد کارکنان انجام می شود.
اسپیرومتری(سلامت تنفس)
یکی از معاینات اولیه استخدام در مراکز طب کار اسپیرومتری است. این آزمایش به منظور برسی مشکلات تنفسی و تعیین حجم ریه انجام میشود که در حقیقت توان تنفسی افراد را نشان می دهد و همچنین به تشخیص بیماری های تنفسی همچون آسم کمک می کند.
 انجام این آزمایش برای مشاغلی که با مواد شیمیایی کار می کنند ضروری است. 
آزمایش ادرار و خون
از جمله مواردی که در معاینات طب کار انجام میشود آزمایشات خون و ادرار است. در آزمایشات ادرار معمولا تست اعتیاد گرفته می شود. همچنین از این آزمایش جهت تشخیص بیماری های کلیوی و دیابت هم به کار برده می شود.
آزمایش خون، در بدو استخدام و همچنین در چکاپ های دوره ای، صورت می گیرد. با انجام آزمایش خون میتوان چربی خون، کلسترل و موارد دیگر را تشخیص داد.
برسی سلامت روانی
سلامت روان از جهت تعامل با دیگران در محیط کار و تاثیر بر روی سلامت جسم یکی از موضوعات حائز اهمیت است چرا که در صورت بی توجهی به این موضوع سازمان و ارگان ها نیروی انسانی فعال و پرتلاش خود را از دست خواهند داد و یا میزان رضایت و کیفیت عملکرد آنان کاهش خواهد یافت. 

عوامل زیان آور فیزیکی در محیط کار

بر اساس آمار های موجود سالانه بیش از 2 میلیون نفر در دنیا بر اثر بیماری شغلی جان خودشون رو از دست می دهند. این بیماری ها ماحصل عدم توجه و کنترل به عوامل زیان آور محیط کار می باشد. عوامل زیان آور محیط کار عواملی هستند که در نتیجه فرایند های مختلف در محیط کار ایجاد می شوند و می توانند به افراد آسیب برسانند. به طورکلی عوامل زیان‌آور در محیط‌ کار به دسته‌های عوامل فیزیکی، مکانیکی، روانی، بیولوژیکی، شیمیایی و ارگونومیکی تقسیم‌بندی می‌شوند و به ‌اختصاص در اینجا به عوامل زیان‌آور فیزیکی می‌پردازیم.
عوامل فیزیکی زیان‌آور در محیط‌ کار به‌صورت زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:
- صدا (Voice)
- روشنایی (Lighting)
- ارتعاش (Vibration)
- تنش‌های گرمایی و سرمایی (Heat & Cold Stress)
- پرتو (Radiation)  

عوامل زیان‌آور فیزیکی در محیط‌ کار

صدا (Voice)

صدا با زندگی انسان‌ها عجین شده است و ما انواع صداهایی را که چه خوشایند (Sound) و چه آزاردهنده (Noise) هستند، می‌شنویم. به همین ترتیب در زندگی امروزه ما، صدا یکی از خطرات شغلی و صنعتی به شمار ‌می‌آید. صدا، موج ارتعاشی‌ است که در محیط‌های مختلف گاز، مایع و جامد منتقل می‌شود. برینس‌فیلد (Brinsfiled) در سال 2009 از صدا این‌چنین تعریف می‌کند که: صدا را می‌توان به عنوان بیان ایده‌ها، اطلاعات، نظرات و یا نگرانی‌ها تعریف کرد، درحالی که سکوت را می‌توان به عنوان پنهان کردن آن‌ها بیان کرد.
جدول زیر تفاوت دسته‌بندی فرکانس در علم فیزیک را با بهداشت حرفه‌ای مقایسه می‌کند:
 
 
 
اثرات صدا بر روی سیستم شنوایی انسان
اثرات صدا بر روی سیستم شنوایی به سه دسته تقسیم می‌گردند:
1- افت موقت شنوایی (TTS: Temporary Threshold Shift): حداقل تراز فشاری که می‌تواند باعث TTS شود، 65 دسی‌بل است. این عارضه بسته به تراز فشار صوت و مدت مواجهه می‌تواند از چند ساعت تا چند هفته طول بکشد و اغلب در تماس غیرشغلی به‌وجود می‌آید. 
2- افت دائم شنوایی (PTS: Permanent Threshold Shift): در صورتی که تماس شخص با صدا به طریقی قطع نگردد و مواجهه همچنان تکرار شود، افت موقت شنوایی (TTS) به افت دائم شنوایی (PTS) تبدیل می‌شود. این تغییر غیرقابل‌برگشت است. این افت عمدتا از فرکانس 4000 هرتز شروع شده و میزان آن بسته به عوامل مختلف فردی و محیطی متفاوت است. لازم به ذکر است که TTS و PTS تحت عنوان کلی افت شنوایی ناشی از صدا (NIHL: Noise Induced Hearing Loss) بیان می‌شوند.
 

شکل 1: اثرات کاهش شنوایی
 
3- ترومای آکوستیک یا ضربه صوتی (Acoustic Trauma): تماس ناگهانی با صدای زیاد مانند صدای انفجار، شلیک تفنگ و خمپاره که سبب کاهش دائم شنوایی می‌شود.
اثرات فیزیولوژیکی صدا بر روی انسان
صدای زیاد باعث افزایش ضربان قلب، افزایش تعداد تنفس، بالا رفتن فشار خون و نیز مصرف اکسیژن می‌شود. از دیگر اثرات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- اثرات روانی صدا
- اثرات صدا بر خواب
- اثرات صدا بر روند انجام کار
- اثرات صدا بر آسایش فردی
- اثرات صدا بر میزان اختلالات در مکالمه
 
راه‌های پیشگیری و کاهش اثرات صدا بر افراد در محیط‌کار
برای این امر باید در محیط‌کار موارد زیر را رعایت کرد:
- اصول مکانیکی و مهندسی
- برگزیدن افراد مناسب برای کار مشخص
- معاینات دوره‌ای
- تغییر کار
- استفاده از تجهیزات حفاظت فردی
1- اصول مکانیکی و مهندسی: از مهم‌ترین عوامل برای پیشگیری از اثرات صدا بوده چنان‌که به معنای کاهش صدا در منبع یا تغییر در ساختار‌ دستگاه‌های محیط‌کار است.
2- برگزیدن افراد مناسب برای کار مشخص: معاینات قبل از استخدام (بدو استخدام) کارگران باید با دقت انجام شود؛ یکی از فاکتور‌هایی که بررسی می‌شود آزمایش شنوایی‌سنجی فرد است تا کارفرما از سلامتی فرد مورد استخدام اطلاع پیدا کند.
3- معاینات دوره‌ای: همه کارگرانی که در محیط‌های کاری دارای آلودگی صوتی کار می‌کنند به صورت دوره‌ای و طبق اصول و با دقت باید آزمایش شنوایی‌سنجی بر روی آن‌ها انجام شود.
4- تغییر کار: در صورت تشخیص اینکه کارگری دارای مشکل شنوایی است باید نوع یا محل کار فرد عوض گردد و به محیطی که به گوش شخص آسیب بیشتر نزند، منتقل شود.
5- استفاده از تجهیزات حفاظت فردی (PPE): در محیط‌کاری که دارای آلودگی‌های صوتی‌ است، افراد باید از تجهیزات حفاظت فردی از جمله ایرپلاگ (Earplug) که در مجرای خارجی و داخل گوش قرار گرفته و آن را مسدود می‌کند و صدا را در حدود 25 تا 30 دسی‌بل کاهش می‌دهد، استفاده کنند؛ یا اینکه از ایرماف (Earmuff) که بسیار شبیه هدفون هستند و به طور کامل گوش را از بیرون می‌پوشانند و بطور متوسط حدود 15 تا 30 دسی‌بل از شدت صدا می‌کاهند، استفاده کنند. ایرپلاگ در فرکانس‌های بم و ایرماف در فرکانس‌های زیر حفاظت بهتری ایجاد می‌کند. 


روشنایی (Lighting)

پیشرفت صنایع، افزایش واحدهای صنعتی و تولیدی و نیاز روزافزون به بازده بیشتر صنایع برای فراهم آوردن نیازهای مصرف‌کنندگان، باعث شده است که کار بیشتر در محیط‌های بسته در مدت شب و روز ادامه داشته باشد. بنابراین، استفاده از نور، چه به‌صورت طبیعی و چه به‌صورت مصنوعی قابل اهمیت است.
روشنایی به عنوان یک عامل فیزیکی در محیط‌های کاری است که در صورت فراهم نبودن کیفیت و کمیت مناسب آن می‌تواند به ریسک فاکتوری برای پیدایش اختلالات بینایی، جسمی و روحی و یا حوادث در محیط‌های کاری مبدل گردد.



 ویژگی‌های روشنایی رضایت‌بخش
روشنایی رضایت‌بخش دارای ‌ویژگی‌های زیر است:
  • نور کافی باشد
  • نور از نظر پخش مطلوب باشد
  • درخشندگی سطوح، سبب چشم‌ زدگی نگردد
  • سایه‌های مزاحم موجود نباشد.
 
بیناب امواج الکترومغناطیس و نور مرئی
نور بخشی از طیف امواج الکترومغناطیس است که بین طول‌موج‌های 380 تا 750 نانومتر قرار دارد. نور در برخورد با سلول‌های گیرنده شبکیه چشم انسان دریافت و پس از ارسال به مغز، طیف آن درک می‌گردد. طیف دریافت شده از محیط اطراف بر مبنای خصوصیات آن در مغز به‌صورت نور، رنگ یا شیء درک می‌گردد.

 
شکل 2: امواج الکترومغناطیس و طیف نور مرئی
 
کمیت‌های روشنایی
شدت نور (Luminous Intensity): مقدار نوری که در زاویه مشخص یا یک جهت وجود دارد، نماد شدت نور I بوده و واحد آن کاندلا (cd) است.
بهره نوری (Luminous efficacy): نسبت شار نوری یک لامپ به توان مصرفی آن. نماد ضریب بهره نوری η بوده و واحد آن لومن بر وات (lm/W) است. به عبارتی هرچه بهره نوری یک منبع روشنایی بیشتر باشد، به این معنی است که این لامپ با مصرف انرژی کمتر، نور بیشتری تولید می‌کند؛ بنابراین، دارای کارایی بهتر و همچنین مقرون به صرفه‌تر است.
شدت روشنایی (Illuminance): میزان شار نوری منتشر شده از یک منبع روشنایی بر واحد سطح را شدت روشنایی گویند و آن را با نماد E  نشان می‌دهند. واحد شدت روشنایی Foot-candle (Fc) و در سیستم SI لوکس (Lux) است. در واقع شدت روشنایی همان مقدار نوری است که به واحد سطح می‌رسد. هنگامی که منبع روشنایی و مساحت سطح نسبت به یکدیگر بی‌نهایت نباشند، می‌توان شدت روشنایی را از رابطه زیر محاسبه کرد: 

Φ شار نوری بوده و واحد آن لومن (lm) است.
A واحد سطح بوده و واحد آن متر مربع است.
برای بدست آوردن میزان شدت روشنایی یک محیط در عمل، از دستگاه لوکس‌متر استفاده می‌شود. 

ارتعاش (Vibration)

ارتعاش یک حرکت نوسانی حول نقطه تعادل است. نظریه ارتعاش حرکت نوسانی اجسام، نیروهای مربوط و اثرات ناشی از انتقال آن را به بدن انسان بررسی می‌کند. کلیه اجسامی که دارای جرم و خاصیت کشسانی می‌باشند، قادر به ارتعاش هستند. بنابراین، بیشتر ماشین‌آلات و ابزارهای گوناگون به نسبت‌های متفاوتی تحت تأثیر ارتعاش قرار می‌گیرند.
 
عوامل مؤثر در اندازه‌گیری و تأثیرات ارتعاش
1) بسامد: تعداد نوسان‌ها (چرخه‌ها) در واحد زمان.
2) دامنه: هر چه دامنه حرکت ارتعاشی وارده بر بدن بیشتر باشد، آسیب‌های جسمانی ناشی از آن نیز بیشتر خواهد بود.
3) جهت: واکنش انسان به ارتعاش تمام بدن به مقدار زیادی به جهت اعمال انرژی ارتعاشی به بدن بستگی دارد.
4) زمان: هرچه زمان مواجهه با ارتعاش بیشتر باشد، تأثیرات سوء ناشی از آن نیز بیشتر خواهد بود.
 
انواع ارتعاش وارد بر بدن
1) ارتعاش تمام بدن (WBV: Whole-Body Vibration): در وسایل ترابری زمینی، هوایی، ساختمان‌ها و محیط‌کار وجود دارد. در گستره 1 الی 20 هرتز برای شاغلین به‌عنوان یک عامل زیان‌آور محسوب می‌شود. با توجه به اینکه بدن انسان معادل یک دستگاه ارتعاشی پیچیده است که در بعضی از بسامد‌ها به حال تشدید در می‌آید، بسیاری از اثرات فیزیولوژیک ناشی از ارتعاش تمام بدن به پدیدة تشدید بستگی دارد. بیماری حرکت (دریاگرفتگی) و بیماری خودرو که در اثر تکان‌های ناشی از حرکت کشتی، قایق و خودرو به‌وجود می‌آید، در اثر ارتعاش تمام بدن هستند.
 
2) ارتعاش دست-بازو (HAV: Hand-Arm Vibration): در کارگرانی که با انواع وسایل و ابزارهای الکتریکی و بادی دستی در صنایع ساختمانی، معدن، سنگبری و ... کار می‌کنند، ارتعاش حاصله در حین کار به دست و بازوی کارگر منتقل می‌شود. استفاده از این وسایل باعث آسیب‌هایی همچون آسیب‌های نسوج نرم دست، کاهش کلسیم در استخوان‌های کف دست، استئوآرتریت (التهاب مفصل استخوان) مفاصل دست و بازو و آسیب‌های عروقی می‌شود. جذب انرژی ارتعاشی با بسامد 30 تا 300 هرتز توسط نسوج دست به پدیدة انگشت سفید (White Finger) منجر می‌شود.
 
شکل 3: پدیدة انگشت سفید 

تنش‌هایی گرمایی و سرمایی (Heat & Cold Stress)

دما، يك كميت فيزيكي و نسبي است كه ميزان گرمي و سردي را مشخص مي‌كند و با دماسنج قابل اندازه‌گيري است. درجه حرارت مناسب، در شرايط مختلف متفاوت است و با ميزان رطوبت ارتباط دارد. هرچه ميزان رطوبت اضافه شود درجه حرارت كمتري قابل تحمل است. حداكثر رطوبت قابل تحمل، در شرايط معمول 70% است و دماي محيط‌كار نيز نبايد كمتر از 21 درجه سلسیوس باشد. خشكي هوا باعث كم شدن مقاومت بدن در برابر بيماري‌هاي ريوي مي‌شود. براي جلوگيري از آلودگي در محيط‌كار بايد هوا جريان داشته باشد و تراكم گازها يا تغيير رطوبت يا دما بايد كنترل شود.
 
تنش گرمایی
درجه حرارت بدن به وسيله تداخل پيچيده عوامل فيزيكي محيط، مانند درجه حرارت، حركت هوا، رطوبت، پرتوهاي حرارتي و واكنش‌هاي فيزيولوژيكي و رفتاري تنظيم مي‌گردد. در صورتي درجه حرارت بدن انسان، عادي باقي مي‌ماند كه بدن بتواند اثر عوامل زيان‌آور حرارتي را جبران نموده و اين شبكه فيزيولوژيكي پيچيده تغيير نكند. حرارت عادي داخلي بدن تقريبا 37 درجه سلسیوس است و برحسب نوع فعاليت فيزيكي از تقريبا 36 تا 38 درجه سلسیوس تغيير مي‌كند و بيش از 38 درجه سلسیوس بايد مورد توجه قرار گيرد و بالاي 40 درجه سلسیوس شرايط غيرعادي و وخيم است.
هنگامي كه اشكالي در مكانيسم تنظيم حرارت بدن به‌وجود آيد يك دور معيوب حرارت بدن شروع مي‌شود. در نتيجه ذخيره حرارت افزايش مي‌يابد، حرارت نسوج عمقي و پوست بالا مي‌رود و سرعت اعمال متابوليكي دستگاه‌هاي قلبي-عروقي و تنفسي افزايش يافته، عمل كليه تضعيف مي‌گردد. ازدياد گرماي متابوليك اين حركت دور معيوب را تسريع مي‌كند تا جايي كه اعمال قلب و عروق و كليه متوقف شده و آسيب‌هاي غيرقابل برگشت به دستگاه‌هاي اعصاب و نسوج عضلات وارد شود.
 
تنش سرمایی
سرما پديده‌اي است كه بر اثر كاهش گرما روي مي‌دهد. در دانش فيزيك چيزي به نام سرما دادن وجود ندارد، بلكه گرفتن گرما از ماده باعث عدم وجود گرما شده كه به اصطلاح سرما مي‌گويند. سرما را نمي‌شود وجه مقابل گرما دانست چرا كه گرما از «وجود» دلالت مي‌كند اما سرما از «عدم وجود».
آسیب‌ها و بیماری‌های ناشی از تنش‌های گرمایی و سرمایی و روش‌های پیشگیری از آن‌ها
 
پرتو (Radiation)
پرتوها گونه‌اي از انرژي هستند كه مي‌توانند در خلاء يا ماده منتشر شوند.
 
تقسیم‌بندی پرتوها
1) پرتوهای یونساز: دسته‌اي از پرتوها كه داراي انرژي زياد بوده و قابليت يونسازي (تبديل اتم به يون) دارند كه در برخورد با بدن انسان باعث شكستن پيوندهاي شيميايي بافت‌ها مي‌شود. پرتوهاي ايكس، گاما، آلفا، بتا و ... از پرتوهاي يونساز مي‌باشند.
2) پرتوهای غیر یونساز: بخشي از پرتوهاي الكترومغناطيس هستند كه انرژي آن‌ها براي يونيزاسيون ماده كافي نمي‌باشند و شامل پرتوهاي ماوراء بنفش، نور مرئي، اشعه مادون قرمز، امواج ماكروويو و امواج راديويي مي‌گردند.
 
کاربرد پرتوهای یونساز
1) پزشکی: الف) تشخیص بیماری، ب) درمان بیماری‌ها به‌خصوص سرطان که اغلب با پرتو گاما مورد تابش قرار داده می‌شود.
2) صنعت: از مواد رادیوایزوتوپ و پرتو یونساز برای اندازه‌گیری ضخامت-چگالی و سطح مواد در مخازن استفاده می‌شود.
3) کشاورزی: مواد رادیوایزوتوپ در زمینه مطالعات ارتباط گیاه و خاک نقش مهم دارند.
 
کاربرد پرتوهای غیر یونساز
1) فرابنفش (UV): سترون کردن لوازم بهداشتی، تهیه ویتامین D، درمان بیماری‌های پوستی، پزشکی، صنعت چاپ و ... .
2) مادون قرمز (IR): فیزیوتراپی، لامپ‌های مادون قرمز حرارتی، کوره‌های حرارتی، فرهای مادون قرمز و ... .
3) مایکروویو یا رادیویی (MW/RF): فرهای مایکروویو، ماشین‌های صنعتی، مخابرات، رادار، رادیو، تلویزیون، پزشکی و ... .
 
عوامل مؤثر بر حفاظت در برابر پرتوهای یونساز
  • زمان: می‌توان با اجرای روش‌های مناسب مدت زمان پرتوگیری فرد را کاهش داد.
  • فاصله: کاهش مقدار پرتو در یک نقطه معین به نسبت عکس مجذور فاصله آن نقطه از منبع بستگی دارد.
  • حفاظ: استفاده از حفاظ‌هایی از جنس سرب و بتن و ... .

لباس کار

لباس کار چیست؟ چرا باید لباس کار بپوشیم؟

لباس کار لباسی است که به طور خاص برای کار طراحی شده است. لباس مخصوص کار می تواند شامل انواع لباس های روزمره مانند کت و شلوار یا لباس های محافظ و یا دستکش و پوتین های کار باشد. لباس کار معمولاً از مواد سفت و سختی ساخته می شود که می تواند در برابر سایش، ضربه، گرما و سرما وسایر آسیب ها مقاوم باشد و اغلب دارای جیب و سایر ویژگی های مفیدی است که آن را برای اهداف مختلف کاری مفید می کند.
دلایل زیادی وجود دارد که باعث می شود بخواهید لباس کار بپوشید. برای نمونه، لباس کار می تواند شما را در حین کار ایمن و راحت نگه دارد، همچنین می‌تواند به محافظت از سایر لباس‌های شما در برابر کثیف شدن یا آسیب‌دیدگی کمک کند، مخصوصاً اگر در محیط‌های خطرناک یا کثیف کار می‌کنید این موضوع بسیار مهم است. علاوه بر این، هنگام کار در فضای باز، لباس کار می‌تواند شما را در معرض دید دیگران قرار دهد و می‌تواند به حفظ امنیت شما کمک کند. انواع دیگر لباس‌های کار، مانند کلاه‌های سخت، دستکش های مقاوم و پوتین های کار نیز می‌توانند به حفظ امنیت و راحتی شما در حین کار کمک کنند.

انتخاب لباس کار مناسب شما 

هنگام انتخاب لباس کار، مهم است که نیازهای فردی خود را در نظر بگیرید. باید در مورد نوع کاری که انجام می دهید، محیطی که در آن کار می کنید و ویژگی هایی که از لباس کار خود انتظار دارید فکر کنید. همچنین مهم است که لباس کاری را انتخاب کنید که پوشیدن آن راحت باشد تا بتوانید در طول روز امن و راحت بمانید.
یک جنبه مهم اما اغلب نادیده گرفته شده ایمنی این است که ما هر روز در محل کار چه لباسی می پوشیم. قوانین ایمنی، آب و هوا، نوع کار، خطرات کار، و بسیاری از عوامل دیگر بر روی اینکه چه نوع لباسی برای کارهایی که در آن روز انجام می شود مناسب است، تاثیرگذار است. در نظر گرفتن تأثیر انتخاب لباس کار مناسب، بر ایمنی در محل کار بسیار مهم است.

 

مواد و جنس لباس

جنس پارچه ای که برای لباس کار انتخاب می شود بستگی به محیط کاری دارد که در آن محیط پوشیده می شود (برای مطالعه بیشتر در مورد انواع پارچه لباس کار کلیک کنید). هنگام انتخاب جنس مناسب، ایمنی و راحتی در درجه اول اهمیت قرار دارد. از آنجایی که هر محل کاری پتانسیل خطرناک شدن را دارد، این جنبه باید در هنگام انتخاب پارچه در نظر گرفته شود.
بهترین راه این است که ابتدا مواد موجود در محل کار را شناسایی کنید، مثلا ذرات گرد و غبار، گازها و مایعات. سپس خطری که این مواد می توانند ایجاد کنند را ارزیابی کنید (برای مطالعه بیشتر در مورد ارزیابی ریسک کلیک کنید). خطرات محیطی و فیزیکی را نیز در نظر بگیرید. در نهایت پارچه مناسبی انتخاب کنید که به طور موثر با خطرات مقابله می کند.
جنس انتخاب شده باید سبک باشد. پارچه باید برای پوشیدن راحت باشد و بتواند از استرس گرمایی جلوگیری کند. مهم تر از همه، پارچه باید قابلیت تنفس داشته باشد. بسته به محیط، پارچه ها نیز با توجه به ویژگی های نگهدارنده مواد ذرات معلق انتخاب می شوند.
برخی از مناطق کاری ایجاب می کنند که کارگران حتی در تاریکی برای همه قابل مشاهده باشند؛ مانند رفتگران زحمت کش، لباس های ایمنی انعکاسی مانند جلیقه و ژاکت راه حل مناسبی برای چنین مکان هایی هستند.

طرح لباس

از آنجایی که لباس کار باید مختص کار باشد و تنها در محل کار پوشیده شود، پارامترهای کاری عناصر طراحی آن را هدایت می کنند. مثلاً شخصی که با ماشین آلات دارای قطعات متحرک مانند ماشین تراش کار می کند، باید پیراهن های نیم آستین یا پیش بند با آستین کوتاه بپوشد. از آنجایی که او از هر دو دست برای دسترسی به قطعات چرخان ماشین استفاده می کند، این یک الزام برای ایمنی است (برای مطالعه ایمنی ماشین آلات کلیک کنید). لباس‌های با آستین‌های گشاد باعث دستپاچه‌گی کارگر خواهدشد و می تواند منجر به یک آسیب جدی شود.
از آنجایی که محیط کار با مسائل ایمنی مرتبط با کار عجین شده، مهم ترین نکته برای طراحی لباس کار ایمنی و راحتی افراد است و مد و زیبایی در درجات بعدی اهمیت قرار می گیرند. لباس کار در طرح های مد روز مانند تی شرت، ژاکت، جلیقه و پیراهن دکمه دار می تواند طراحی شود و از آنجایی که الزامات لباس کار با توجه به کار انجام شده منحصر به فرد است، این موارد همیشه سفارشی می شوند و بسته به نوع کار و شرکت مربوطه، طرح های اختصاصی برای البسه در نظر گرفته می شود.

سایز لباس

علاوه بر جنس و طراحی لباس کار، اندازه وسایز مناسب نیز مهم است. پوشیدن لباس‌های ایمنی بزرگ و شل بودن بیش از حد، باعث افزایش خطر تصادفات و حوادث می شود. همچنین کارگران در لباس های کاری که سایز مناسبی ندارند احساس ناراحتی می کنند.

 

HSE چیست؟

HSE چیست؟ 

این واژه مخفف کلمات HEALTH  (بهداشت)، SAFETY (ایمنی)، ENVIRONMENT (محیط زیست) است. HSE به زبان ساده فرایندی است که یک سازمان انجام می دهد تا مطمئن شود که فعالیت های آن به جامعه، محیط زیست و پرسنل سازمان آسیب نمی رساند. معمولا در سازمان ها بخش کیفیت (کیفیت محصول تولیدی) هم به این عنوان اضافه می گردد که HSEQ نامیده می شود. 
HSE از نظر ایمنی شامل ایجاد تلاش ها و رویه های سازمان‌یافته برای شناسایی خطرات محیط کار و کاهش تصادفات و قرار گرفتن در معرض موقعیت‌ها و مواد مضر است. همچنین شامل آموزش پرسنل در زمینه پیشگیری از حوادث، واکنش به حوادث، آمادگی در شرایط اضطراری و استفاده از لباس و تجهیزات حفاظتی می باشد.
از نظر سلامت یعنی کاهش و حذف بیماری ها و آسیب های وارده به سلامت جسمی و روانی افراد است. 
از نظر زیست محیطی هم شامل ایجاد یک رویکرد سیستماتیک برای پیروی از مقررات زیست محیطی، مانند مدیریت زباله یا انتشار گازهای گلخانه ای در تمام راه ها برای کمک به سازمان در کاهش ردپای کربن شرکت است.

تاریخچه HSE در ایران: 

تاریخچه HSE در ایران به سال 1353 برمی گردد که با توجه به لزوم حفاظت از محیط زیست در حین عملیات قراردادهای شرکت ملی نفت ایران، این مفهوم برجسته شد و قانونی به تصویب رسید که طی آن در طول عملیات نفتی مراقبت از منابع زیست محیطی از جمله آب، هوا و زمین انجام شد.
پس از انقلاب اسلامی مسئولیت مراقبت و نظارت بر بهداشت حرفه ای و محیط کار به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی محول شد تا اینکه در سال 1380 با مشارکت شرکت های بزرگ بین المللی نفت و گاز مانند توتال فرانسه در استان بوشهر این مفهوم اهمیت دیگری پیدا کرد و سازمان HSE در وزارت نفت با استخدام کارشناسان مربوطه برای اولین بار تاسیس شد.


چرا به HSE نیاز داریم؟ 

بر اساس گزارش سازمان بین المللی کار (ILO)، مشخص شده است که سالانه بیش از 2.3 میلیون کارگر به دلیل حوادث شغلی یا بیماری های ناشی از کار جان خود را از دست می دهند. سازمان بین المللی کار تخمین می زند که هزینه سالانه اقتصاد جهانی به تنهایی ناشی از حوادث و بیماری های شغلی 3 تریلیون دلار است. بنابراین پیشگیری از بیماری ها و حوادث ناشی از کار باید یک اولویت حیاتی برای همه افراد در محل کار باشد.

ارائه آموزش ایمنی، بهداشت و محیط زیست به موارد زیر کمک می نماید: 

• ایجاد یک فرهنگ ایمنی مثبت در سازمان
• مدیریت سلامت افراد 
• حفظ محیط زیست
• توسعه رفاه
• کاهش ریسک ها و هزینه ها
• آمادگی برای شرایط بحرانی

رشته دانشگاهی در ایران: 

رشته تحصیلی HSE درکشور ما در مقطع کارشناسی ارشد می باشد و فارغ التحصیلان رشته های زیر می توانند در کنکور ارشد این رشته را انتخاب نمایند: 
• مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار
• مهندسی بهداشت محیط
• مهندسی تکنولوژی ایمنی
• مهندسی صنایع
• مهندسی ایمنی صنعتی


از جمله وظایف یک کارشناس HSE: 

• مدیریت و کنترل مسائل مربوط به ایمنی، بهداشت و محیط‌زیست
• شناسایی ریسک‌ها و خطرات بالقوه موجود در محیط کار و تلاش برای ارائه راهکارهایی جهت جلوگیری از آسیب به آنان
• ثبت تمامی آسیب‌ها و نقص و خرابی‌های موجود در محیط کار و ارائه گزارش‌های آنان به مدیر مربوطه
• نظارت بر عملکرد صحیح تمامی ماشین آلات، تجهیزات و…
• تدوین و بروزرسانی قوانین و مقررات مرتبط با ایمنی جهت حفظ ایمنی محیط کار

مطالب مرتبط: 
تجهیزات حفاظت فردی
انواع کفش ایمنی
 
 

بیماری های پوستی ناشی از کار

تعاريف متعددي براي درماتوزهاي شغلي گفته شده است كه هيچكدام تعریف كامل آن نيست ولي بهترين تعريف شايد به اين صورت باشد.« يك وضعيت پاتولوژيك پوستي كه تماس با عوامل شغلي باعث ايجاد آن شده باشد و يا نقش عمده ای داشته باشد.»
از نظر پزشکی زماني مي توان درماتوز را ناشي از شغل دانست كه شرايط زير را داشته باشد:
1- كار با ماده اي كه پيدايش ضايعه پوستی در اثر تماس با آن شناخته شده باشد.
2- پيدايش بيماري مشابه در كارگران ديگر كه شغل مشابه اي دارند يا با همان ماده تماس داشته اند.
3- ارتباط صحيح و مناسب بين تماس و پيدايش ضايعه پوستی از نظر زماني
4- ارتباط مناسب بين محل ضايعات و نوع ضايعات با نوع ماده مورد تماس
5- پيدايش ضايعات در اثر تماس و بهبودي آن بعد از قطع تماس
6- شرح حال و تأييد علائم كلينيكي با امكانات پاراكلينيكي مثل تست پاچ
ضايعات پوستی پس از ضايعات اسكلتي عضلاني با شيوع 29 درصدي شايعترين بيماري هاي شغلي و همچنین 50% مراجعين بيماري هاي شغلي بعلت ضايعات پوستی مي باشد. 46-60% روزهاي كاري از دست رفته (بعلت عدم كاركردن يا غيبت كارگران از محل كار) ناشي از ضايعات پوستی است. 
عواملی همچون سن ، جنس ، شغل ، زمان بروز و ریسک شغلی بر شیوع آن تاثیر دارد.

انواع درماتوزهاي شغلي:

بیماری های پوستی ناشي از كار بسيار متنوع مي باشد ولي مهمترين آن ها بدين ترتيب است:
1- درماتيت ( شايعترين ضايع).
2- آكنه در اثر مواد شيميايي خارجي
3- اختلالات رنگدانه اي
4- اسكلرودرما
5- سرطان هاي پوستي
اختلالات رنگدانه اي واسكرودرما شيوع بسيار كمتري دارند. 


درماتيت ها:

پيدايش ضايعات التهابي در پوست براثر تماس با مواد شيميايي خارجي را درماتيت تماسي مي نامند. 20-90% كل درماتوزهاي شغلي را درماتيت ها تشكيل مي دهد. 
درماتيت هاي تماسي در اثر شغل در دو دسته قرار دارند، درماتيت تماسي تحريكي و درماتيت تماسي آلرژيك. که نوع اول به مراتب شايعتر است (حدود 90 %) ولي نوع دوم بسيار شديدتر و بسيار بدتر و مهمتر است.

درماتيت تماسي تحريكي:

در اثر تماس مواد محرك با پوست ايجاد مي گردد. از نظر علمي هر ماده فيزيكي يا شيميايي كه قادر باشد ضايعه  (Cell Damage) ايجاد نمايد به شرط اينكه با غلظت سلولي كافي و مدت كافي با پوست در تماس باشد محرك ناميده مي شود.
ماده فيزيكي يا شيميايي در صورتيكه بتواند از سد دفاعي طبيعي پوست عبور كرده و وارد سلول هاي زنده گردد و در محيط سلول زنده اپيدرم قرار گيرد و شرايط فيزيكي و شيميايي سلول را بهم بزند منجر به آزردگي سلول شده و اين آزردگي باعث آزاد شدن مواد شيميايي مي گردد. جذب اين مواد به داخل درم و عروق باعث تهاجم سلول هاي التهابي به اطراف عروق و پيدايش التهاب در درم مي گردد. پس از نظر پاتولوژي تغييرات در مراحل اوليه داخل اپيدرم و سپس تغييرات اصلي التهاب داخل درم مي باشد. يك ماده شيميايي يا فيزيكي در صورتيكه بتواند تغييرات زير را ايجاد نمايد محرك است و مي تواند درماتيت ايجاد نمايد.
1- تخريب و دخالت در لايه شاخي
2- تجزيه و تغيير در طبيعت كراتين
3- برداشتن لايه چربي محافظ پوست
4- مداخله در قدرت نگهداري آب پوست
درماتيت تماس تحريكي خود معمولا به دو صورت عمده تقسیم می شود:
1- درماتيت حاد تماسي تحريكي  (Acute Irritant Contact Dermatitis)
معمولا در اثر تماس با مواد فوق العاده محرك (سوزاننده) مثل اسيدها و قليايي ها (مواد شيميايي) ايجاد مي گردد. معمولاً چند لحظه تا چند دقيقه پس از تماس اريتم و خارش و سوزش و درد شروع شده سپس ادم و نكروزير پيدا مي شود.
در موارد خفيف تر نخست سلول هاي لايه بازال نكروز مي گردد. در نتيجه مايع زير لايه هاي سالم بالاي بازال جمع شده و تاول ايجاد مي گردد.
2- درماتيت تحريكي تجمعي (Cumulative Irritant Contact Dermatitis)
اغلب درماتيت هاي تماسي تحريكي از اين نوع مي باشد. به عبارتي مواد محرك متعددي با هم جمع شده و ايجاد ضايعه مي كنند و يا ضايعات حاصله از مواد فوق مجموعاً وضعيت كلينيكي بيمار را مشخص مي نمايد و مسئله مهم در اين نوع اين است كه تماس هاي مكرر و متعدد با مواد محرك لازم است و با يكبار تماس بر خلاف نوع Acute اين نوع درماتيت ايجاد نمي شود. بعنوان مثال گرما، خشكي پوست، كاهش رطوبت محيط، صابون، آب و مواد پاك كننده ظروف مي تواند تماما و به صورت همراه با هم باعث ايجاد درماتيت (نوعي تجمعي) در پوست گردد.

درماتيت تماسي آلرژيك:

در اثر تماس مواد آلرژن با پوست ايجاد مي گردد. آلرژن به ماده اي گفته می شود كه در اثر تماس و عبور از  لايه هاي دفاعي پوست بتواند سيستم ايمني را تحريك نموده و آن را فعال نمايد. ماده آلرژن بعد از عبور از لايه كراتين وارد اپيدرم مي شود و توسط سلول هاي لانگرهانس جذب و به داخل درم برده مي شود و در تماس با سلول لنفوسيت T باعث حساس شدن سلول هاي T-cell شده و بعد از دو هفته در غده لنفاوي منطقه  T-cell فعال يا نشانه دار عليه ماده آلرژن پيدا مي شود و پس از 4-6 هفته در تمامي بدن اين سلول ها يافت مي شود و مجدداً موقعي كه آلرژن وارد پوست گردد از طريق سلول هاي لانگرهانس به درم و لنفوسيت ها برده شده، برخورد بين آلرژن و  T-cell فعال باعث آزاد شدن لنفوكائين و در نتيجه التهاب مي گردد به عبارت ديگر پاتوژنز، نوع چهارم واكنش افزايش حساسيت (Type 4 Hypersensitivity) مي باشد.
مواد مهم آلرژن یا حساسیت زا:
عناصر شيميايي و خصوصاً فلزات مثل: 
• نیکل در صنايع آبكاري فلزات
• كبالت در صنايع فلزي سنگين در ساختن مته هاي فلزي (اره هاي آهن بري) صنايع شيشه سازي، آينه، چيني، سراميك و كاشي و به همراه نيكل در صنايع آبكاري فلزات و استيل مصرف دارد.
• كروم که مهمترين عامل درماتيت آلرژيك مي باشد در صنعت سيمان ، صنايع رنگ سازي ، ضد زنگ (Cutting Oil) صنايع كبريت سازي، مواد محترقه، صنايع فيلم و زينك و چاپ مصرف فراوان دارد.
• جيوه در صنايع شيشه سازي و آينه مصرف دارد و همچنین در دماسنج های شيشه اي كه در بيمارستان ها و درمانگاه ها براي اندازه گيري درجه حرارت بدن بيمار استفاده مي شود. 
• فلزات ديگر مثل آهن ، مس و طلا به ترتيب كمترين موارد ايجاد كننده حساسيت را دارند.



آكنه در اثر تماس مواد شيميايي خارجي:

تعداد زيادي از مواد شيميايي قادر به ايجاد آكنه مي باشند كه بسياري از آن ها ناشي از مواد استفاده شده در محل كار و تعدادي نيز در اثر تماس هاي خانگي است. شايعترين علت آن ، تماس با هيدروكربن هاي هالوژنه مانند تركيبات كلروفلئور، برم و يد مي باشد. بالاخص تركيبات كلرنفتالين، كلر بي فنيل و كلر بي فنيل اكسيد كه عمدتاً در حشره كش ها، مواد ضدقارچ و علف کش ها مورد استفاده هستند.
در صنايع چوب و الياف و پارچه نيز بعنوان محافظ و ضدبيد مورد استفاده قرار مي گيرد. تركيبات ددت (D.D.T) روغن هايي كه در صنعت ضدزنگ مصرف دارند ، نفت خام و تمام تركيباتي كه از تصفيه آن حاصل مي شود، مثل نفت، بنزين، گازوئيل، روغن ها و گريس كه در بسياري از صنايع و خدمات مصرف دارد.
تركيبات تار در صنعت و داروسازي و طب و خصوصاً موارد آرايشي مي توانند باعث ايجاد ضايعات شبيه اكنه شوند.
كورتيكواستروئيدهاي موضعي نيز در استفاده طولاني مدت ، باعث ايجاد آكنه مي شود. كلرآكنه، ضايعات معمولا روي صورت و شبيه آكنه معمولي است. كومدون، پاپول ، پوستول و كيست حتي ديده مي شود. كومدون هاي درشت با محتويات تيره روي گونه ها و پيشاني بعد از بهبودي ضايعات به صورت اسكارهاي نقطه اي آتروفيك بجا مي ماند.
در اثر تماس با تركيبات روغني و چرب معمولاً ضايعات در مناطق غير از صورت، در دست ها و پاها بخصوص ساعد و ران ها ايجاد مي گردد. عمدتاً ضايعات پاپول و پوستول مي باشد و كمتر كومدون ديده مي شود. با وجود علائم فوق و محل ضايعات ، تشخيص تقريباً آسان مي باشد، مگر در مواردي كه بيمار در سن آكنه معمولي باشد كه ممكن است با آكنه و ولگاريس اشتباه شود كه آن هم شدت ضايعات، محل آنها و سيرواسكارها و شرح حال دقيق و آگاهي از شغل بيمار و مواد تماس مي توانند راهگشا باشد.
مهمترين قسمت درماني قطع تماس يا مواد إيجاد كننده ضايعات مي باشد . بهبود شرايط بهداشت محيط كار و رعايت اصول ايمني و محافظتي بسيار مهم است و بالاخص مصرف داروهاي موضعي كه باعث پوسته ريزي يا Pilling مي گردد. تركيبات ترتينوئين موضعي كه از ايزومرهاي مصنوعي ويتامين A مي باشد بسيار مفيد است و در مواردي از ايزو ترتينوئين خوراكي نيز استفاده مي شود كه پاسخ درماني به آن متغير است.

سرطان های پوستي ناشي از شغل:

در صورتيكه شغل و عوامل تماس شغلي فرد ، نقش مهمي در پيدايش و يا پيشرفت سرطان پوست داشته باشد مي توان عامل آن سرطان را شغل دانست.
عوامل اتيولوژيك متعددي در ايجاد كانسرهاي پوستي گزارش شده كه مهمترين آن ها به شرح زير است:
1- هيدروكربن هاي پلي سيكليك در كارگراني كه در كارخانه هايي تقطير تار ، معادن ذغال سنگ و پالايشگاه ها كار مي كنند.
2- اشعه يونيزان در كارگراني كه در معادن اورانيوم و صنايع انرژي هسته اي كار مي كنند و افرادي كه با اشعه ايكس در مراحل تشخيص و درمان (راديولوژي و راديوتراپي ) سر و كار دارند.
3- آرسنيك در كارگران معادن آرسنيك
4- اشعه ماوراء بنفش كه امروزه به عنوان مهمترين كارسينوژن در پوست شناخته شده است.

تشخيص بيماري پوستي:

براي تشخيص لازم است كه پس از گزارش موارد مشكوك، به محل كار (كارخانه و كارگاه ) مراجعه نموده و به عبارت ديگر  Factory Visitin داشته باشيم و در اين بررسي مشخصات كامل كارگاه از تمام جوانب خصوصاً اطلاعات كلي دموگرافيك و تكنولوژي و شرايط بهداشتي و محافظتي محيط كار مثل نور و تهويه مورد بررسي قرار گيرد و همچنين عوامل متفرقه اي مثل مسائل مادي ، اجتماعي، فرهنگي، روحي و رواني كارگران مورد توجه قرار گيرد ، كارگران تماماً مورد معاينه قرار گرفته و اطلاعات اپيدميولوژيكي لازم بدست آيد ، علل احتمالي ايجاد كننده ضايعات مورد اشاره قرار گيرند و در نهايت خلاصه اي از موارد فوق تهيه گردد و بعنوان يك Medical Report گزارش گردد. 

معرفی زیره لاستیک

در طول روز همواره در حال راه رفتن ، نشستن، ایستادن و دویدن هستیم این پاهای ما هستند که معمولاً فشار اصلی کار را تحمل می کنند و وزن ما را به دوش می کشند.  به همین دلیل است که سرمایه گذاری روی یک جفت کفش با کیفیت منطقی است. 
با توسعه فناوری تولید کفش و به روزرسانی مستمر مواد اولیه تولید آن، کفش های محافظ کار ایمنی به تدریج در حال تنوع و بهبود هستند. کفش های ایمنی به طور گسترده در ماشین آلات، ساخت و ساز، مواد شیمیایی، داروسازی، معدن، میادین نفتی و برق و سایر صنایع استفاده می شوند.
به دلیل تنوع در مشاغل، زیره کفش ایمنی از مواد مختلفی ساخته می شود، به صورت عمده از موادی مانند زیره لاستیکی و زیره پلی اورتان برای ساخت کفش های ایمنی استفاده می شود. زیره های مختلف مزایا و معایب متفاوتی دارند. 
اگر نیروی کار، کفش‌های ایمنی مناسب نپوشند، ترکیبی از ماشین‌آلات سنگین، مواد شیمیایی و دمای بالا به طور بالقوه می‌تواند فاجعه‌ای را برای سلامت و ایمنی این افراد به همراه داشته باشد. به کار بردن چکمه های ایمنی با کف لاستیکی محافظ در هر محیط کار خطرناکی مانند کارگاه های ساختمانی، معادن، صنایع فلزی و کارخانه ها ضروری هستند. این خطرات غیرقابل پیش بینی هستند و به همین دلیل، شما باید همیشه برای آن ها آماده باشید. زیره‌های لاستیکی مزایای بی‌شماری برای استفاده روزمره دارند، اما به‌طور خاص‌تر در محل کار، استفاده از آن ها مزیت های زیادی دارد. 
ما باید از چارلز گودیر برای پشتکار او تشکر کنیم. در سال 1844، پس از سال ها آزمایش، سرانجام چارلز گودیر فرآیند گرم کردن لاستیک طبیعی مخلوط با گوگرد را برای ایجاد لاستیک کفش اختراع کرد. او آن را ولکانیزاسیون نامید و امروزه ما هنوز هم لاستیک کفش را به همین شکل می‌سازیم. لاستیک طبیعی چسبنده با ترکیب مناسب مواد مخلوط کننده، گرما و پخت، به کف کفش لاستیکی سخت تبدیل می شود. 
ولکانیزاسیون لاستیک چیست و چه تاثیری بر خواص لاستیک دارد؟ ولکانیزاسیون لاستیک را بدون تغییر شکل آن به اندازه کوچک تر تبدیل می کند. علاوه بر تغییر اندازه لاستیک و حفظ شکل آن، ولکانیزاسیون همچنین از تغییر شکل لاستیک در طولانی مدت هم جلوگیری می کند. 
به مرور زیره های لاستیکی رایج شد و مردم از کفش‌های با کف لاستیکی حمایت کردند. امروزه بیشتر کفش های تولید شده دارای زیره لاستیکی هستند. زیره لاستیکی دارای ویژگی های برجسته ای است که نظر مصرف کنندگان را به خود جلب می کند. 
لاستیک ماده ای انعطاف پذیر و در عین حال محکم و ضد آب است. به علاوه، لاستیک را می‌توان در هر طرحی قالب‌گیری کرد، که امروزه نحوه طراحی کفش‌ها را متحول کرده است: می‌توانید زیره‌هایی ایجاد کنید که بدون اضافه کردن گیره‌ به خوبی چسبیده شوند.

 


کفش ایمنی با زیره های لاستیکی چه مزیت هایی دارد؟

یک جفت کفش با کف لاستیکی خوب و باکیفیت، محافظت از شما را در هر محیط خطرناکی تضمین می کند. زیره لاستیکی با فشرده سازی حرارتی ساخته شده و به دو نوع لاستیک طبیعی و لاستیک بازسازی شده تقسیم می شود. از جمله مزایای آن مقاومت در برابر سایش، عدم لغزش، انعطاف پذیر بودن، نرمی، انقباض پایدار و سختی و ضد آب بودن است.
دلایل زیادی وجود دارد که چرا از زیره لاستیکی برای ساخت کفش ایمنی استفاده می شود، چند مورد از آن ها عبارتند از:
1. از هرگونه لغزش و سقوط جلوگیری می کنند. زیره های لاستیکی مقاوم در برابر لغزش هستند و چسبندگی بهتری بر روی سطوح لغزنده فراهم می کنند. همچنین دارای مزیت ضد آب بودن هستند. این مسئله به شما امکان می دهد تا با خیال راحت در محیط های مرطوب، گلی و لغزنده کار کنید، بدون اینکه نگران تعویض جوراب باشید.
2. پا ها را در برابر سوختگی و قرار گرفتن در معرض دمای بالا محافظت می کنند. لاستیک یک مانع قوی در برابر مواد شیمیایی مضر، اسیدها و حتی سیمان ایجاد می کند؛ در نتیجه خطر سوختگی را از بین می برد. برخی از چکمه های کار لاستیکی، تا دمای 300 درجه سانتیگراد در برابر حرارت مقاوم هستند و خمیده یا ذوب نمی شوند. این امر آن ها را برای صنایعی مانند صنایع آهن و ذوب ایده آل می کند.
3. انعطاف و راحتی زیره لاستیکی به دلیل انعطاف پذیری خود شناخته شده است. به راحتی می توان آن را بدون شکستن یا برش خم کرد. با انعطاف پذیری خود، راه رفتن را راحت تر و ساده تر می کند. 
4. زیره لاستیکی برای ورزش و پیاده روی هم استفاده می شود. برای کسانی که در خارج از منزل می دوند و معمولاً با زمین های ناهموار مواجه می شوند، کفش های لاستیکی گزینه بهتری هستند. 
5. قابلیت تنفس زیره لاستیکی دارای سوراخ های ریزی است که اجازه نفوذ هوا به پاهای شما را می دهد. این عبور آزاد هوا به پاهای شما، آن ها را خشک و راحت نگه می دارد.
6. تنوع در طراحی. زیره های لاستیکی در انواع مختلفی به خوبی طراحی شده اند. شما می توانید آن را در طرح ها و سبک های مختلف پیدا کنید و یک انتخاب عالی برای خود داشته باشید.
7. در شرایط آب و هوایی مختلف قابل استفاده است. کفش‌های با کف لاستیکی برای تمام فصول مناسب هستند: چه در پیاده‌روی خیس راه بروید و چه در خیابان‌های پوشیده از برف، کفش‌های با کف لاستیکی چسبندگی بهتری روی سطوح خیس ایجاد می‌کنند و احتمال لغزش کمتری وجود دارد. 
کفش های با کف لاستیکی با وجود مزایایی که گفته شد معایبی هم دارد؛ یکی از معایب زیره لاستیکی صدای جیر جیر آن است. بیشتر مردم صدای جیر جیر را آزاردهنده می دانند و ترجیح می دهند کفش بی صدا باشد. زیره لاستیکی در برابر روغن مقاوم نیست و پوشیدن آن در مکان هایی که فرد در معرض روغن است، مانند پمپ بنزین ها، مناسب نیست.
در شرکت ارک ما معتقدیم؛ میزان اعتبار یک صنعت به نیروی کار ایمن و سلامت آن بستگی دارد. کفش های ایمنی باکیفیت، ما را یک قدم فراتر از دیگر تولید کنندگان می برند و ایمنی را همراه با طراحی زیبا و قیمتی مقرون به صرفه ارائه می دهند. 

مطالب مرتبط:

آشنایی با چرم
انواع چرم
انواع کفش ایمنی
 

ارگونومی چیست؟

کلمه ارگونومی از دو واژه یونانی Ergo به معنای کار و Nomos به معنای قاعده و قانون گرفته شده است. این واژه نخستین بار در سال 1857 میلادی توسط وویچ جاسترزبوفسکی در یک روزنامه لهستانی به کار برده شد. پیشینه مطالعه علمی انسان و کار و مفهوم رابط انسان- ماشین به مطالعات یک مهندس آمریکایی به نام فردریک دبلیو تیلور بر می گردد که در سال 1881 مطالعه زمان را برای بهبود راندمان کار ارئه کرد. به طور کلی:  
ارگونومی یا فاکتورهای انسانی رشته ای تخصصی با موضوع بررسی تعاملات بین انسان ها با دیگر مولفه های یک سیستم است که در آن از اصول، نظریات، اطلاعات و روش های موجود برای طراحی کار در جهت حصول آسایش و بهزیستی بیشینه و عملکرد بهینه سیستم استفاده میشود. 

هدف دانش ارگونومی: 

• صیانت از نیروی انسانی در جهت تامین سلامتی، رضایت و ایمنی
• بهبود عملکرد و بهره وری کل سیستم


تعاریف ارگونومی:

قواعد کار: معنی لغوی ارگونومی عبارتست از " قواعد کار". این واژه بار معنایی مثبت دارد زیرا هر کسی که این قواعد را بداند از مزایای آن منتفع خواهد شد. در این علم مجموعه ای از اصول مفهومی به عنوان راهنمای متناسب سازی محیط کار، ابزار و تجهیزات، محصولات و خدمات با نیازهای کاربران ارائه میشود. ارگونومی استراتژی های طراحی، مهندسی و فلسفه مدیریت شایسته را با هدف نیل به هدف اصلی ارگونومی یعنی برقراری تناسب بین کارکنان و فعالیت های شغلی آنها تبیین میکند.
تناسب وظیفه با فرد: شاید عبارت "متناسب کردن وظیفه با فرد، نه فرد با وظیفه" معروف ترین تعریف ارگونومی باشد. در سطح پایه این تعریف، تناسب طراحی ابزار یا وظیفه کاری با انسان مطرح است ولی در سطح پیشرفته تر، منظور مطالعه نوع بشر و رفتار او از جنبه های آناتومیکی، فیزیولوژیکی و روانشناسی است تا به واسطه نتایج حاصله بتوان وظایف را متناسب با ویژگی های انسان طراحی کرد.
کار هوشمندانه تر، نه سخت تر: این عبارت بیانگر آرزویی است که دستیابی به آن از زمان های قدیم آرزوی بسیاری از مردم بوده است. ارگونومی مشخصا ً روش هایی را برای یافتن راه های هوشمندانه تر انجام کار ارائه میکند. به بیان دیگر، ارگونومی کاربست اصول و فنونی را توصیه میکند که به واسطه آنها کارها آسانتر میشود.
کاربر- دوست بودن: واژه کاربر-دوستی را میتوان مترادف با ارگونومی دانست. هر چیزی که ویژگی های کاربر-دوستی را احراز کند، ارگونومیک است. در مقابل، وسایلی که کاربر-دوست نباشند، ارگونومیک نیستند. هر چیزی که به راحتی قابل یادگیری، قابل فهم و قابل استفاده باشد، کار کردن با آن رضایتبخش باشد و افراد را به اشتباه نیندازد، کاربر-دوست است. اگرچه این واژه در ابتدا با ظهور و رشد استفاده از نرم افزارهای کامپیوتری رواج یافت ولی مفهوم آن قابل تعمیم به جنبه های مختلف زندگی انسان، چه در منزل و چه در شغل، میباشد. با این تعریف، میتوان به ابزار کاربر-دوست، تجهیزات کاربر-دوست، محیط اداری کاربر-دوست، صنایع تولیدی کاربر-دوست، سیستم های بزرگراهی کاربر-دوست و حتی مراکز خرید کاربر-دوست اشاره کرد.
رویکرد ارگونومی: رویکردی سیستماتیک است. این رویکرد بدین معناست که ارگونومی تمام جنبه های مربوط به شاغل و محیط کار را مد نظر قرار میدهد تا مشکلات را شناسایی و راهکارهای مناسب را پیدا کند. چنین رویکردی در یافتن ریشه های علّی مشکلات کوثر است. 
در رویکرد ارگونومی موارد ذیل مطالعه میشوند: 
1. چگونه افراد کار میکنند؟
2. چه حرکات و وضعیت های بدنی هنگام کار اتخاذ میشود؟ 
3. از چه ابزارهایی برای انجام کار استفاده میشود؟ 
4. کار چگونه برنامه ریزی شده است؟
موارد ذیل برای تجزیه و تحلیل سیستماتیک مورد توجه قرار میگیرند: 
1. نیروهای اعمال شده برای انجام وظایف (بیومکانیک)
2. پوسچرهای کاری (مشکلات عضلانی- اسکلتی)
3. انرژی مصرفی برای انجام دادن وظایف شغلی(خستگی)
4. شرایط محیطی (گرما، سرما، سرو صدا، روشنایی)
5. ساعات کاری: مدت زمان کار (خستگی)
6. تعامل انسان - ماشین 
7. تعاملات اجتماعی، سازمان بندی کار، نوع مدیریت سازمانی (استرس)
8. بارکاری، تصمیم گیری، نگرش



پوسچر: پوسچر واژهای است که برای بیان وضعیت اندام های مختلف بدن هنگام انجام فعالیت استفاده میشود. 
پوسچر طبیعی یا مطلوب: برای اکثر مفاصل، پوسچر خنثی یا طبیعی عبارت است از اینکه آن مفصل کم و بیش در میانه دامنه کامل حرکتی اش قرار داشته باشد. 
پوسچر نامطلوب: هرچه یک مفصل بیشتر به سمت یکی از دو انتهای دامنه حرکتی اش کشیده شود، پوسچر آن مفصل نامطلوب تر میشود و تنش بیشتری بر ماهیچه ها، تاندون ها و لیگمان های اطراف آن وارد میشود.  به عنوان مثال، پوسچر طبیعی برای مچ شبیه هنگامی است که با کسی دست میدهیم. همچنین، مفصل شانه وقتی در وضعیت طبیعی قرار دارد که بازو در کنار تنه باشد. در اصل، وقتی پوسچر در انتهای دامنه حرکتی قرار میگیرد یا باید ساختارهای غیر فعالی مانند رباط ها فعال شده و به حفظ آن پوسچر کمک کنند و یا باید نیروی انقباضی بیشتری صرف شود تا اندام مورد نظر بتواند حرکت کند. هر چه پوسچر یک اندام از وضعیت طبیعی دورتر شود توان عملکردی آن اندام بیشتر کاهش می یابد. چنانچه پوسچر یک اندام در آن واحد، ترکیبی از خمش و انحراف جانبی را داشته باشد توان عملکردی آن بیشتر کاهش مییابد. 
پوسچرهای استاتیک: عبارتند از نگه داشتن اندام هایی از بدن در وضعیت ثابت و بی حرکت به مدت معین به منظور مقابله با نیروی جاذبه، تعادل، گرفتن ابزار در دست و غیره. پوسچر استاتیک همیشه با انقباض مداوم عضلانی همراه است. کار استاتیک، به محض اینکه ماهیچه به مدت چند ثانیه تا چند دقیقه منقبض بماند شروع میشود. مدت زمانی که عضله در وضعیت پوسچر استاتیک قرار میگیرد به مقدار نیروی لازم برای حفظ پوسچر استاتیک یا برداشتن و نگهداشتن ابزار یا بار بستگی دارد. طبق نظر کورینکا، سه عامل برای تائید پوسچر استاتیک اهمیت دارند: ثبات پوسچرال، تنش های ناشی از کار و محتوای کار. 
ارزیابی ریسک ارگونومیکی: استفاده از روش های فیزیکی برای اینکه بدانیم کار به چه نحوی انجام میشود بسیار مهم است. شیوه های 
متعددی برای ارزیابی مواجهه شغلی با ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی-عضلانی وجود دارند. اکثر این روش ها پوسچر نامطلوب را به عنوان عنصر مرکزی ایجاد خطر در نظر گرفته اند که تحت تاثیر عوامل دیگری مانند تکرار یا مدت زمان مواجهه اثرات مخرب تری را موجب میشود. شیوه های ارزیابی خطر بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی مرتبط با کار در بیشتر موارد بر اساس تکنیک مورد استفاده به 3 دسته اصلی زیر تقسیم میشوند: 
1. شیوه  های پرسشنامه ای یا فردی: نقشه بدن، PLIBEL و کرنل
2. شیوه های ثبت پوسچر: OWAS و REBA
3. شیوه های عینی یا دستگاهی
استرس شغلی: استرس شغلی شامل مجموعه ای از واکنش های جسمی و هیجانی منفی است که اگر بین تقاضاهای شغلی و میزان کنترل عملکردی فرد شاغل (توانایی، منابع در دسترس، ویژگی ها و نیازها) تضاد وجود داشته باشد بروز میکند. طبق تعریف، استرس شغلی عبارت است از کنش متقابل بین شرایط کار و ویژگی های فردی شاغل به گونه ای که (استرس های محیط کار و در نتیجه فشارهای مرتبط با آن) بیشتر از حدی باشد که فرد بتواند از عهده آن بر آید. به طور کلی، ترکیب تقاضاهای زیاد شغلی و کنترل کم باعث بر هم خوردن تعادل بین اجزاء سیستم کاری شده و استرس را ایجاد میکند.

انواع شیفت کاری

طبق ماده 55 قانون کار شیفت کاری یا نوبت کاری عبارت است از کاری که در طول ماه گردش دارد، به نحوی که نوبت‌های آن در صبح یا عصر یا شب واقع می‌شود.

انواع شیفت کاری: 

نوبت کاری 2-2-3: 

یکی از گزینه های محبوب برای صنایعی که کارکنان آن 24 ساعته کار می کنند، برنامه 2-2-3 است. این روش از چرخه چرخشی آهسته و 28 روزه استفاده می کند که در آن هر کارمند هر روز 12 ساعت کار می کند. یک برنامه معمولی شامل چهار تیم به شرح زیر است:
• دو روز شیفت
• دو روز مرخصی
• سه روز شیفت
کارمندان با برنامه 2-2-3 تنها 180 روز در سال کار می کنند و هرگز بیش از سه روز کاری متوالی نخواهند داشت. شکل زیر نمونه کار با این برنامه را نشان می دهد. 
 

(در این شکل رنگ نارنجی: کار در شیفت صبح، رنگ قهوه ای کار در شیفت شب و هاشور روز های مرخصی یا استراحت است.)


نوبت کاری 4-10:

این برنامه مناسب افرادی است که عاشق اخر هفته ها هستند. همانطور که از نام این نوبت کاری مشخص است کارکنان به مدت 4 روز، هر روز 10 ساعت کار می کنند. روزهای 10 ساعته ممکن است کمی طاقت فرسا باشد ولی روز کاری اضافی به جبران هرگونه احتمال فرسودگی شغلی و تعادل ساعات کاری کمک می کند. 

نوبت کاری 9-80: 

در این نوبت کاری افراد در مدت 9 روز می بایست 80 ساعت کار کنند. این برنامه بدین صورت است که در هفته اول کارکنان 5 روز ( 4 روز 9 ساعته و 1 روز 8 ساعته) و در هفته دوم 4 روز 9 ساعته کار می کنند. 

نوبت کاری DUPONT: 

برنامه شیفت دوپونت یک انتخاب محبوب برای ایستگاه های پلیس، مراکز بهداشتی و درمانی و سایر موسساتی است که 7 روز هفته و 24 ساعت کار می کنند. در این برنامه، شما چهار تیم مختلف دارید که در دو شیفت 12 ساعته کار می کنند. شیفت های روز و شب بر اساس چرخه چرخشی چهار هفته ای تنظیم می شوند. در طول چهار هفته، کارمندان بر اساس برنامه   Dupont  به شرح زیر کار خواهند کرد:
• شیفت های چهار شب
• سه روز مرخصی
• شیفت های سه روزه
• یک روز مرخصی
• شیفت سه شب
• سه روز مرخصی
• شیفت های چهار روزه
• هفت روز مرخصی
با این برنامه کاری کارمندان می توانند در هفته بیش از 40 ساعت استاندارد کار کنند. با این حال، تضمین هفت روز مرخصی پس از یک چرخه چیزی است که کارکنان می توانند منتظر آن باشند. شکل زیر نمونه کار با این برنامه را نشان می دهد. 

(در این شکل رنگ نارنجی: کار در شیفت صبح، رنگ قهوه ای کار در شیفت شب و هاشور روز های مرخصی یا استراحت است.)


نوبت کاری انعطاف پذیر:
 

در این نوبت کاری کارفرما و کارکنان با همکاری یکدیگر و طبق نیاز، تعداد روز و ساعات کاری را تعیین می کنند. این نوع برنامه نسبت به نوبت کاری تمام وقت سخت تر است ولی تعادل بهتری بین کار و زندگی برای فرد فراهم می کند. 

نوبت کاری تمام وقت: 

برنامه کاری تمام وقت به این معنی است که کارمندان بین 8 تا 10 ساعت در روز کار می کنند که معادل 40 تا 50 ساعت در هفته است.
با توجه به ساعات طولانی که کار می کنند، کارمندان تمام وقت معمولاً مزایای مختلفی را از محل کار خود دریافت می کنند. که اغلب شامل بیمه درمانی، روزهای بیماری و گزینه های بازنشستگی است.

نوبت کاری پاره وقت: 

کار پاره وقت مدت زمان کمتر و حقوق کمتری نسبت به کار تمام وقت دارد. این نوبت کاری انعطاف پذیری بالایی دارد ولی نسبت به نوع کار متفاوت است. مثلا اغلب فروشنده ها کارگر پاره وقت و در فصل تعطیلات استخدام می کنند. 

شیفت کاری وقفه دار: 

این نوبت کاری به کارمندان اجازه می دهد روز خود را به چندین شیفت تقسیم کنند.
به عنوان مثال، کارمندی ممکن است از ساعت 7 صبح تا 11 صبح و از ساعت 5 بعد از ظهر تا 9 شب کار کند. وقفه قابل توجهی بین شیفت ها وجود دارد، اما این کارمند هنوز هشت ساعت کار روزانه خود را پوشش می دهد. ای نوع نوبت کاری با قوانین خاص مرتبط با شغل انجام می شود. نمونه عالی این نوع نوبت کاری رانندگان اتوبوس مدرسه هستند.
 
**می توانید نظرات و تجربیات خود در رابطه با این مطلب را از طریق بخش نظرات با سایر دوستان به اشتراک بگذارید.

مطالب مرتبط: 
سلامت روان در محیط کار
کمردرد شغلی

 

انواع چرم

انواع چرم

چرم جنسی است که انواع مختلف زیادی دارد و برای این‌که بتوانید چرم اصل مرغوب را از انواع نامرغوب و بی‌کیفیت آن تشخیص دهید، بهتر است ابتدا انواع چرم را بشناسید. حتی لازم است اسم انواع چرم طبیعی را بدانید و با انواع شیوه‌های دباغی چرم آشنا شوید. آشنایی با انواع چرم و شناخت ویژگی‌ها، روش تولید و مصارف هرکدام از آن‌ها به شما کمک می‌کند این محصول خاص را از زاویه جدیدی نگاه کنید تا به‌تدریج انواع آن را بشناسید و تشخیص چرم طبیعی از تقلبی برای شما راحت تر شود.

دسته بندی چرم براساس منشا تولید

• چرم حلال
• چرم حرام
چرم براساس منشا تولید به دو دسته چرم حلال و چرم حرام تقسیم می‌شود. حال منظور از حلال و حرام بودن چر چیست؟ در صورتی که چرم از پوست حیوانات حرام گوشت ساخته شود چرم به دست آمده نیز حرام خواهد بود. نکته اینکه؛ درصورتی که چرم از پوست یک حیوان حلال گوشت ساخته شود اما آن حیوان با روش‌های اسلامی ذبح نشده باشد باز هم چرم موجود حرام خواهد بود. 

انواع چرم براساس روش تولید

• چرم طبیعی
• چرم مصنوعی
به طور کلی می‌توان انواع چرم را با توجه به روش تولید آنها به دو دسته چرم طبیعی و چرم مصنوعی تقسیم‌بندی کرد. چرم طبیعی از دباغی و آماده‌سازی پوست حیواناتی مانند گاو، گوسفند، کروکدیل، مار، مارمولک و شترمرغ ساخته می‌شود. این چرم بسیار باکیفیت است و خود به انواع مختلفی تقسیم‌بندی می‌شود. مقاومت زیاد، استحکام بالا، دوام و ماندگاری از ویژگی‌های چرم‌های طبیعی است. چرم طبیعی بر اساس استحکام به سه دسته‌ی سبک، نیمه سنگین و سنگین تقسیم می‌شود.
واژه چرم مصنوعی اصطلاحی است که به محصولی اطلاق می‌شود که تماماً چرم نبوده و از ترکیب چرم با پلیمرهای مصنوعی ساخته می‌شود. از این نوع چرم نیز برای تولید انواع محصولات چرمی استفاده می کنند. در حال حاضر به دلیل قیمت بالای انواع چرم طبیعی، چرم مصنوعی نیز رواج دارد. چرم مصنوعی اگرچه کیفیت چندان بالایی ندارد اما به دلیل ظاهر مناسب و قیمت پایینش طرفداران خاص خود را دارد. چرم مصنوعی که با نام‌های چرم گیاهی و چرم وگان نیز شناخته می‌شود، کاربرد فراوانی در تولید روکش صندلی، پالتو، کیف، کفش و دیگر محصولات چرم دارد.



۱۰ مورد از ویژگی‌های خاص چرم طبیعی که باعث محبوبیت زیاد آن شده است

• ماندگاری
دوام چرم طبیعی بسیار زیاد است. البته منظور از دوام زیاد سفت و سخت بودن آن نیست، هرچند که بعضی چرم‌ها به همین شکل ساخته می‌شوند. همچنین از بزرگ‌ترین مزیت های چرم طبیعی این است که ترک نمی‌خورد و پوسته پوسته نمی‌شود.
• انعطاف پذیری
الیاف چرم طبیعی آنقدر ریز و در هم آمیخته‌اند که یک گرم از آن حاوی ۳۰۰ متر مربع سطح داخلی است، این همان چیزی است که چرم را در برابر پارگی، کشش و خم شدن بسیار مقاوم می‌کند. چرم طبیعی حتی می‌تواند در برابر حرارت و دمای شدید هم مقاومت کند.
• تنوع 
چرم می‌تواند به صورت گسترده‌ای متنوع باشد. از مدل‌های صاف و نرم مثل جیر و نوبوک گرفته تا مدل‌های رنگ شده و سفت شده. همچنین شما می‌توانید روی آن طرح ایجاد کنید و نقش‌های برجسته حک کنید.
• قابلیت تنفس
چرم طبیعی رطوبت را جذب و آن را به صورت بخار خارج می‌کند و هیچ بافت دیگری نمی‌تواند با این ویژگی رقابت کند. این یک مزیت بزرگ مخصوصا برای کفش‌های چرم است. شما همیشه در کفش‌ها و بوت‌هایی که از چرم مصنوعی ساخته شده‌اند بیشتر عرق می‌کنید. این موضوع در مورد روکش صندلی‌های ماشین هم به همین شیوه است.
• شیک و خاص بودن
ویژگی‌های کاربردی چرم با زیبایی آن مطابقت دارد. رنگ یا نوع چرم هر چیزی که باشد، کیفیت خود را به نمایش می‌گذارد. می‌توانید یک کیف دستی چرم اصل را در کنار چرم مصنوعی بگذارید و تفاوت را ببینید.
• حساسیت پوستی ایجاد نکردن
چرم طبیعی مانند سایر الیاف طبیعی مثل پنبه و ابریشم در تماس با پوست بسیار راحت است. بسیاری از الیاف مصنوعی می‌توانند خشن و ناراحت کننده باشند و همچنین در بعضی موارد باعث ایجاد حساسیت شوند.
• دوست‌دار محیط زیست بودن
 چرم‌های طبیعی فرآورده‌ی فرعی کشتن حیوانات برای غذا هستند و به همین دلیل ممکن است طرفداران زیادی را از دست بدهند؛ اما این چرم‌ها نسبت به چرم‌های مصنوعی که از مواد شیمیایی تولید می‌شوند بی خطرتر هستند. چرم‌های طبیعی علاوه بر زیست تخریب پذیر بودن، باعث کاهش آلودگی هوا هم می‌شوند. 
• عمر نامحدود
 چرم، بافتی با عمر نامحدود است. مد روز ممکن است تغییر کند اما چرم‌ها هیچ‌وقت از مد خارج نمی‌شوند و در هرجایی کلاس بالایی دارند.
• مقرون به صرفه
چرم‌های طبیعی ممکن است قیمت بالایی داشته باشند؛ اما به همان اندازه مقرون به صرفه هستند. زیرا ماندگاری زیادی دارند و هزینه‌ای که برای آن می‌کنید ارزشمند خواهد بود.
• بوی خاص
چرم طبیعی بوی خوبی دارد و بو یکی از نشانه های طبیعی بودن چرم به کار رفته در مواد محسوب می شود.

انواع چرم طبیعی

• سبک
• نیمه سنگین
• سنگین

چرم سبک

چرم سبک از پوست حیواناتی مانند گوسفند، بره و بز به دست می‌آید و نسبت به اشکال دیگر چرم نرم‌تر و سبک‌تر می باشد و به همین دلیل در ساخت پالتو و کاپشن چرم که راحتی آنها مهم است و همچنین انواعی از کیف و کفش به کار گرفته می شود. این نوع چرم به دلیل اینکه نرم‌تر می باشد راحت‌تر چروک می شود و احتمال ساییدگی آن بیشتر است به همین دلیل نگهداری از آن اهمیت بیشتری دارد. معمولا از چرم سبک بی کیفیت برای آستر لباس ها و کیف و کفش استفاده می شود و دلیل آن هم پایین بودن استقامت آن است.

چرم نیمه سنگین

چرم نیمه سنگین از چرم های کمیاب محسوب می شود. این چرم از پوست حیواناتی مانند کروکودیل و شتر مرغ به دست می آید. چرم نیمه سنگین یک چرم ویژه و خاص محسوب می‌شود به همین دلیل از آن به دلیل کمیاب بودن، معمولا در ساخت لوازم و وسایل تزئینی استفاده می شود. کمیاب بودن، کیفیت و قیمت بالای چرم نیمه سنگین موجب شده تا این نوع چرم بیشتر در ساخت کالاهای لوکس مورد استفاده قرار گیرد.

چرم سنگین

چرم سنگین در حقیقت همان پوست جانوران مرده است که طی پروسه های متنوعی به شکلی در می‌آید که همه ما آن را می‌شناسیم و در تولید کاور مبلمان، کیف، کفش، پوشاک و خیلی موارد دیگر بکار برده می‌شود. این محصولات خیلی مستحکم و ماندگار است و افزون بر این ها لطیف و زیبا هم می‌باشند. از این چرم معمولا در تولید کیف، کفش، پوشاک و انواع مبلمان استفاده می شود. چرم سنگین بسیار لطیف و مقاوم است و ماندگاری بالایی نیز دارد. چرم سنگین بهترین و باکیفیت ترین چرم طبیعی موجود در بازار است. این چرم از پوست گاو، گوساله یا شتر به دست می‌آید و دوام زیادی دارد. نکته جالب در مورد این نوع چرم این است که با گذشت زمان ظاهر زیباتری را به خود می‌گیرد و استایل جذاب‌تری را برای شما به همراه خواهد داشت. به دلیل اینکه محصولاتی مانند کیف و کفش بیشتر از بقیه محصولات چرم در معرض آسیب قرار دارند، معمولا برای تولید انواع چرم کفش و کیف از چرم سنگین استفاده می‌شود تا دوام بیشتری داشته باشند. به این ترتیب درکنار ایجاد یک ظاهر زیبا و خاص، کیفیت محصول نیز بسیار بالا می‌رود. یکی از دوست داشتنی ترین و پرکاربردترین چرم های موجود در بازار چرم سنگین است. 

 

چرم طبیعی دسته بندی های مختلفی دارد در اینجا با انواع مختلف آن آشنا خواهیم شد:

1. انواع چرم طبیعی بر اساس شکل ظاهری

• اشبالت (Split calf Leather)
• ورنی (Patent Leather) 
• الگانت (Elegant Leather)
• فلوتر (Floater Leather)
• نبوک (Nubuck Leather)
• جیر (Suede Leather)
• هورس (Horse Leather)
• چاپی 
• ابر و بادی 
• بروشاو
• کوروکو
• خالدار

2. انواع چرم طبیعی بر اساس کیفیت لایه

• اسپلیت
• فول گرین
• تاپ گرین
• جنیون
• باند شده

3. انواع چرم طبیعی بر اساس نوع دباغی

• دباغی با مواد گیاهی
• دباغی با کروم
• دباغی با زاج سفید
• دباغی با فرمالدئیدها
• دباغی با روغن‌های گیاهی و حیوانی

4. انواع چرم طبیعی بر اساس تیمار سطح

• آنیلین
• نیمه آنیلین
• نبوک
• جیر

چرم تمام رخ یا فول گرین (FULL GRAIN)

چرم تامام رخ بهترین نوع چرم برای تولید انواع کفش و تمامی محصولاتی است که می‌خواهید زیاد از آن استفاده کنید. اگر شما عاشق ایجاد پتینه (تغییر رنگ به‌مرورزمان) در چرم هستید، چرم تمام رخ انتخابی مناسب برای شما است. چرم فول گرین بهترین چرم طبیعی است و بالاترین درجه کیفیت را دارد. چرم تمام رخ به بیرونی‌ترین لایه پوست گفته می‌شود و این چرم را با نام رخ کامل نیز می‌شناسند. در فرآیند دباغی این چرم هیچ‌گونه سمباده‌کاری یا کوبشی انجام‌نشده و تنها موهای روی پوست حذف می‌شود.
 در تولید محصولاتی که مقاومت در آن‌ها اهمیت زیادی دارد، چرم فول گرین بهترین گزینه است. طبق نظر کارشناسان این نوع چرم که از قوی‌ترین و بادوام‌ترین قسمت پوست انتخاب می‌شود، اغلب ترک نمی‌خورد، پوسته‌پوسته نمی‌شود و سوراخی در آن به وجود نمی‌آید. حتی جالب است بدانید که این مدل چرم به رطوبت نیز بسیار مقاوم است. اغلب تکه چرم‌های فول گرین هیچ‌گونه ردی از آسیب و خرابی ندارند به همین دلیل این نوع چرم برای تودوزی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
چرم فول گرین از چرم های طبیعی است که با گذر زمان ظاهر جذاب‌تری پیدا خواهد کرد. به طور کلی فول گرین در میان انواع چرم طبیعی گران قیمت‌ترین آن‌هاست. این نوع چرم یک گزینه مناسب برای تولید ست های چرم مردانه لاکچری و زنانه می باشد.


چرم رخ بالا یا تاپ گرین (TOP GRAIN)

چرم تاپ گرین از پوست گاو و گاومیش تهیه می‌شود بعضی از کیف های مردانه چرم اصل موجود در بازار از این نوع چرم می باشند. یکی از بهترین چرم های طبیعی، چرم تاپ گرین است. چرم الگانت نیز نوعی چرم تاپ گرین می باشد. اگر پوست حیوان دچار اشکالات سطحی باشد به طوری که نتوان آن را به چرم فول گرین تبدیل کرد، می‌توان با کمی سمباده‌زنی و پرداخت کاری از آن یک چرم تاپ گرین ساخت. باید گفت این چرم همان چرم فول گرین است که فقط روی آن کمی کار شده است تا کیفیت بهتری داشته باشد. 
احتمالا در مواجه با اسم این چرم کمی گیج می‌شوید؛ در اصل “دانه” به تمام بخش‌های پوست حیوانات گفته می‌شود. چرم رخ بالا در اصل بالاترین لایه پوست نیست، بلکه لایه دوم آن است. برای تولید چرم رخ بالا در دباغی لایه فوقانی چرم سمباده می‌خورد یا کوبیده می‌شود. این کار با هدف رفع عیوب و بی‌نظمی‌های روی سطح چرم انجام شده و درنهایت یکی از انواع چرم ضخیم با این روش تولید می‌شود.
سطح چرم رخ بالا صاف و انعطاف‌پذیر است و درعین‌حال مقاومت و دوام خوبی نیز از خود به نمایش می‌گذارد. همچنین این مدل از چرم با ظاهر یکنواختش جلوه ظاهری بی‌نظیری دارد. جالب است بدانید که انواع کیف و کت‌های چرمی را از این نوع چرم تولید می‌کنند. ازآنجایی‌که این چرم از نوع دانه کامل ضخامت کمتری دارد و فرایند رنگرزی را پشت سر گذاشته است، دوام آن نسبت به چرم رخ کامل کمتر خواهد بود.

چرم اصل یا جنیون ((GENIUNE

یک فرد عادی هرگز قادر به تشخیص فرق‌های چرم فول گرین با چرم اصل یا جنیون نخواهد بود. به چرمی، چرم اصل یا جنیون گفته می‌شود که از نظر کیفیت کمی پایین‌تر از چرم فول گرین باشد. شاید تنها فرق این دو نوع چرم با هم در این باشد که چرم اصل چندین سال پس از استفاده، جلا و جذابیت اولیه خود را از دست خواهد داد. در حالی که چرم فول گرین هرچقدر پیرتر که می‌شود، زیباتر می‌شود. این نوع چرم گزینه ی مناسبی برای تولید کیف اداری و لب تابی چرم می باشد.

چرم اسپیلیت (SPLIT) 

چرم اسپیلیت از یکی از لایه های میانی پوست تهیه می‌شود. این لایه ممکن است لایه میانی یا تحتانی اپیدرم باشد. به همین دلیل این نوع چرم بسیار شکننده و شاید کمی ضعیف باشد. ضمن آن که چرم اسپیلیت اغلب ترک‌های زیادی دارد. به همین دلیل است که از چرم اسپیلیت در تولید هر چیزی نمی‌توان استفاده کرد. البته دباغان برای بالا بردن کیفیت این نوع چرم کارهای بسیاری روی آن انجام می‌دهند که سبب افزایش دوام و کیفیت آن می‌شود. مزیت مهم چرم اسپیلیت در ارزان قیمت بودن آن است.

چرم باند شده(BANDED) 

همان‌طور که از نام این نوع چرم پیداست، چرم باند شده در واقع چرمی است که از به هم چسباندن تکه‌های باقی مانده از چرم‌های دیگر تهیه می‌شود. به چرم باند شده، چرم احیا شده نیز گفته می‌شود. برای تولید این نوع چرم تکه‌های به جا مانده از ضایعات سایر چرم‌ها که چندان قابل استفاده نیستند ابتدا به شکل خمیر در می‌آیند. سپس طی فرآیند خاصی به هم چسبانده می‌شوند تا یک تکه چرم از آن حاصل شود. از این نوع چرم کیف پول های چرم زنانه زیبایی تولید و عرضه می شود.
چرم باند در واقع چرم است اما شاید به مرغوبیت چرم اصل و یک تکه نباشد. ضمن آن که این نوع چرم به مرور زمان دچار فرسایش می‌شود. به همین دلیل از چرم باند برای تولید لباس یا اکسسوری استفاده نمی‌شود. این نوع چرم چرمی است که برای تولید مبلمان یا روکش اتومبیل‌های لوکس مورد استفاده قرار می‌گیرد.

چرم گیاهی یا وگان

چرم وگان داستان کاملاً متفاوتی دارد. متداول ترین روش برای تولید آن پوشاندن (یا گاهی اوقات ذوب) یک تکه پشتی پارچه با پلی وینیل کلراید (PVC) یا پلی اورتان (PU)، دو پلاستیک مصنوعی رایج است. ناگفته نماند که هیچ محصول حیوانی در این فرآیند گنجانده نشده است. تکنیک دیگر از مواد آلی استفاده می کند تا موادی ایجاد کند که از نظر ظاهری و خصوصیات چرم مانند هستند. این حوزه از علم در سال های اخیر به سرعت تکامل یافته است.
در دباغی این نوع چرم استفاده از مواد شیمیایی به حداقل رسیده و بیشتر از رنگ های گیاهی و مواد و روغن های حیوانی استفاده می شود. این نوع چرم به علت سازگاری بیشتر با محیط زیست و جلوگیری از عوارض در صورت تماس با پوست انسان در دسته بهترین دباغی ها قرار می گیرد. چرم گیاهی انعطاف پذیر بوده و رنگی قهوه ای دارد که میزان رنگش به ترکیب شیمیایی و رنگ پوست استفاده شده برمی گردد.
چرم گیاهی در برابر آب پایداری کمتری دارد و بی رنگ می شود و اگر پس از خیس شدن اقدام به خشک کردنش کنید چروک شده و موجب کاهش انعطاف پذیری و نرمی اش می شود. چرم گیاهی در صورت تماس آب گرم به شدت چرمک شده و شکل ژلاتین را به خود می گیرد و پس از خشک شدن سفت شده و حالت شکننده به خود می گیرد. خشک کردن چرم گیاهی در تاریخ برای ساخت زره و همچنین اتصال کتاب ها به کار می رفته.

چرم اشبالت

اشبالت نیز سختی و استحکام دارد اما نه به اندازه نبوک. سطح اشبالت برخلاف نبوک، پرزدار است. چرم اشبالت از لایه دوم (بخش میانی) پوست هر حیوانی از جمله گاو، گوسفند و بز ساخته می‌شود. 

چرم ورنی

چرم ورنی از پوست گاو و گوساله ساخته می‌شود سپس توسط لعاب لاکی سطح چرم بسیار براق می‌شود تا جلوه زیباتری داشته باشد. چرم ورنی به عنوان یک چرم براق شناخته می‌شود و در ساخت کیف و کفش بسیار کاربردی است و طرفداران زیادی در صنعت مد دارد.

چرم الگانت یا شبرو

 چرم الگانت ممکن است از پوست گاو یا بز ساخته شود و دارای سطحی لطیف و کمی براق است. این چرم یکی از مرغوب ترین انواع چرم موجود در بازار است. چرم الگانت از بالا‌ترین لایه پوست یا همان top grain  به دست می‌آید و به همین علت یک چرم لوکس و بسیار با کیفیت محسوب شده و در برابر خراش مقاوم است. 

چرم فلوتر (شرانک)

در میان انواع چرم موجود در بازار، چرم فلوتر نوعی چرم لطیف، ضخیم و بسیار مقاوم است و از پوست گاو حاصل می‌شود. در ساخت انواع کیف و کفش و کمربند از چرم فلوتر استفاده می شود تا مقاومت محصول بالاتر رود. 

چرم نبوک 

 استحکام نبوک از جیر و اشبالت بسیار بیشتر است. نبوک از بیرونی‌ترین لایه پوست ساخته می‌شود به همین علت سختی و استحکام بالایی دارد و در برابر خراش بسیار مقاوم است. از نبوک برای ساخت کیف، کفش و کمربند استفاده می‌شود. 

جیر

جیر از داخلی‌ترین و پایین‌ترین بخش پوست ساخته می‌شود. به همین خاطر پرزهای نرم و کوتاهی دارد در عین‌حال استحکام زیادی نیز ندارد. پرزهای موجود در سطح جیر باعث می‌شود که این نوع چرم بسیار نرم شود و حالت مخملی داشته باشد.

چرم چاپی

دنیای مد همواره به دنبال زیبایی و ارائه طرح‌های جدید و جذاب است. در چرم چاپی بر روی کیف چرم یا سایر محصولات چرم طرح‌های دلخواهی ایجاد می‌کنند. با وجود چرم چاپی به راحتی می‌توان هر تصویری از جمله تصاویر گل‌‌ها را بر روی محصولات چرم طبیعی یا چرم مصنوعی ایجاد کرد.

چرم ابرو بادي

طرحی شبیه ابر و باد بر روی سطح چرم قرار دارد.

چرم بروشاو

 چرم بروشاو نوعی چرم نیمه ورنی است. این چرم دارای سطحی براق است و در تهیه کفش و لباس‌های رسمی کاربرد زیادی دارد.

چرم کوروکو

سطح آنها طرح دار است و طرح‌ خاصی شبیه پوست مار و کروکودیل وجود دارد. این طرح‌ها به صورت مصنوعی بر روی سطح چرم ایجاد می‌شود و در مواردی کاربرد دارد که سطح چرم در معرض سایش قرار دارد. علاوه بر این، محصولات دارای چرم کوروکو مانند فولدر آگوستینو به خاطر زیبایی و طرح خاص خود برای ساختن یک استایل شیک استفاده می‌شود.

مطالب مرتبط:
آشنایی با چرم
چرم تمام رخ
 

آشنایی با چرم

چرا باید انواع چرم را بشناسیم؟

امروز دنیای صنعت چرم سازی به اندازه‌ای بزرگ  و متنوع است که برای وارد شدن به آن باید اصطلاح‌های زیادی را بدانید. شاید در ابتدا تصور کنید که این اصطلاح‌ها تنها به تولیدکنندگان و متخصصان این حوزه اختصاص دارد، اما واقعیت این است که این اطلاعات در خرید درست محصولات چرمی نیز به شما بسیار کمک خواهند کرد. برخی از خریداران محصولات چرم حتی با تفاوت‌های چرم طبیعی و مصنوعی نیز آشنا نیستند، این موضوع ممکن است در زمان خرید این محصولات افراد را با مشکل مواجه کند. اغلب مردم بر این باورند که عبارت “چرم اصل” به هر محصولی نسبت داده شود، آن محصول کیفیت فوق‌العاده‌ای دارد؛ در حالی که این نظریه همیشه درست نیست. ازآنجایی‌که هرکدام از محصولات چرمی را با فرایند ها و مواد مختلفی می سازند، بنابراین با شناخت انواع آن می‌توانید تجربه خریدی مطمئن و لذت بخش را داشته باشید. پس اگر به محصولات چرمی علاقه دارید و یا قصد خرید این محصولات شیک و با دوام را دارید، باید اطلاعات زیادی در این مورد داشته باشید.

چرم چیست؟

بسیاری از افراد عاشق چرم بوده و همیشه به دنبال کالاهای ساخته شده از چرم واقعی هستند، با این وجود، اگر از آن‌ها بپرسید که چرم چیست، تنها پاسخ خواهند داد، محصولی است که از پوست حیوانات به دست می‌آید، البته این تعریف درست است اما بسیار ساده است. چرم همان پوست حیوانات است که از پروسه های بهبود و زیباسازی عبور کرده است. به طور کلی چرم جنسی است که از دبّاغی پوست خام جانوران، به‌ ویژه گاو به‌ دست می ‌آید، فرایند دبّاغی، پوست فسادپذیر را به یک ماده ی طبیعی پایدار، دایمی و انعطاف ‌پذیر جهت کاربردهای گوناگون تبدیل می‌ کند. 

آیا چرم فقط از پوست گاو به دست می آید؟

اکثریت قریب به اتفاق محصولات چرمی از پستانداران(عمدتا گاو) ساخته می شوند. در واقع، مطالعات نشان داده است که تا 65٪ از چرم در سراسر جهان از گاو تهیه می شود، در حالی که 15٪ و 11٪ دیگر به ترتیب از گوسفند و خوک (سازمان توسعه صنعتی ملل متحد)؛ به این دلیل که دام های ذکر شده جزء لاینفک صنعت جهانی گوشت هستند، بنابراین حجم بالایی از پوست وجود دارد که می تواند به مواد مفید و مهم از نظر اقتصادی تبدیل شود.
نوع حیوان تأثیر عمده ای بر ویژگی های فیزیکی و کاربردی چرم دارد. پوست بز به دلیل انعطاف پذیری و نرمی آن مشهور است، به این معنی که انتخاب مناسبی برای یک جفت دستکش لوکس است. در حالی که ارزش چرم گاوی در ضخامت و دوام ذاتی آن نهفته است - بنابراین برای تولید کفش های بادوام بهتر است.


دباغی (چرم سازی)

 فرآیند ساخت چرم روشی شیمیایی به نام (دباغی) یا چرم‌سازی است که جهت ایجاد ثبات برای جلوگیری از فاسد شدن پوست حیوان توسط میکروارگانیسم‌ها (موجودات ریز میکروسکوپی که شامل باکتری‌ها و قارچ‌ها هستند) مورد استفاده قرار می‌گیرد. دباغی فرآیندی است که پوست خام حیوانات را به چرم تبدیل می کند. این عملیات به واسطه یکسری مواد شیمیایی انجام شود، وظیفه این مواد اتصال به کلاژن پروتئین داخل پوست و تثبیت کل ساختار است. این امر از پوسیدگی جلوگیری می کند و همچنین آن را کمتر در معرض آب قرار می دهد. چرم به دست آمده قوی و بسیار ماندگار است. چرم و ترکیبش با چوب، پایه های تکنولوژی باستان را شکل می‌ داد، صنعت چرم و صنعت خز با هم متفاوت ‌اند، پوست‌ های خام در ساخت چسب و ژلاتین هم کاربرد دارند، از ترکیب پوست جانوران با مواد مختلف مانند زاج سفید، پوست درخت صنوبر، کاج، بلوط، فندق، کائوچو، سماق و مواد شیمیایی دیگر، جنس انعطاف پذیری به نام چرم به دست می آید، لذا ساخت چرم تحت تأثیر طیف وسیعی از عوامل مختلف قرار دارد.
تمام بخش‌های پوست حیوانات را نمی‌توان دباغی کرد و به چرم تبدیل نمود، بنابراین، چرم ساخته شده از قسمت‌های مختلف بدن جانوران دارای ویژگی‌های متفاوتی است، به عنوان مثال، چرمی که از پوست بخش‌های زیرین حیوانات به دست می‌آید با چرم حاصل از پوست ناحیه‌ی شکم و شانه‌ی حیوان متفاوت است. برای به دست آوردن چرم‌هایی با ضخامت‌های گوناگون می‌توان قبل یا پس از دباغی، پوست خام را به لایه‌های مختلفی تقسیم نمود، سایر فرآیندهای تولید نیز تا حدود زیادی بر کیفیت چرم تأثیر می‌گذارد.

تاریخچه چرم سازی 

چرم سازی هنری باستانی است که بیش از 7000 سال است انجام می شود. قدیمیان پوست های تازه را در آفتاب خشک می کردند، با کوبیدن چربی و مغز حیوانی نرم می شدند و با نمک زدن و دود کردن نگهداری می شدند. در ابتدا با تکنیک های ساده خشک کردن و پخت، فرآیند دباغی توسط مصریان و عبرانیان حدود 400 سال قبل از میلاد مسیح توسعه یافت. در قرون وسطی، اعراب هنر چرم‌سازی را حفظ کردند و آن‌قدر آن را بهبود بخشیدند که مراکش و کوردوان (از قرطبه، اسپانیا) به چرم‌هایی با ارزش تبدیل شدند. در قرن پانزدهم، دباغی چرم بار دیگر در اروپا رواج یافت. در اواخر قرن نوزدهم، دباغی شیمیایی - شامل استفاده از بلوط، سماق و نمک های کروم- رواج یافت.
 

چرم مصنوعی

چرم مصنوعی دارای مزایای متعددی نسبت به چرم واقعی است. چرم مصنوعی ظاهر و دوام چرم واقعی را با هزینه کمتر تقریبی نشان دهد و تولید آن به مراتب کار کمتری دارد. علاوه بر این، سازمان های حامی حقوق حیوانات، صنعت چرم سازی را به دلیل ذبح و سوء استفاده از حیوانات محکوم کرده اند. مواردی مانند ملاحظات عملی و اخلاقی باعث افزایش تقاضا برای چرم مصنوعی برای کیف‌های دستی، کفش، لباس و سایر اقلام شده است. تا سال 2015 مقدار بازار چرم مصنوعی بیش از 50 میلیارد دلار تخمین زده شد. 

تاریخچه چرم سازی مصنوعی

برخی از اولین جایگزین های چرم در قرن نوزدهم اختراع شدند. نیتروسلولز (پنبه) توسط شیمیدان آلمانی کریستین فریدریش شونبین در سال 1845 ساخته شد و بعدها در سال 1846 توسط دانشمند فرانسوی لویی نیکلاس منار به کلودیون (پیروکسیلین) تبدیل شد. کلودیون به عنوان یک پوشش محافظ در پانسمان زخم مورد استفاده قرار گرفت و بعداً روی پارچه ها اعمال شد. Fabrikoid که در سال 1910 ساخته شد و توسط شرکت DuPont Fabrikoid در سال 1915 به ثبت رسید، یک پارچه پنبه ای تزریق شده با پیروکسیلین بود. در برابر آب مقاوم بوده و به طور گسترده در مواردی مانند، صحافی کتاب، آستر و اتومبیل استفاده می شد. Naugahide، پارچه ای که با الیاف چرمی و لاستیک روکش شده بود، برای اولین بار در اوایل دهه 1920 در کیف های دستی زنان استفاده شد، قبل از اینکه در صنایع دیگر گسترش یابد. از دهه 1960، پارچه هایی که با پلی اورتان و پلی وینیل کلراید پوشانده شده اند یا تزریق می شوند، انواع ترجیحی چرم مصنوعی بوده اند که هم ظاهر و هم دوام چرم واقعی را دارند.

بزرگترین کشورهای تولید کننده چرم

چین تقریباً 25 درصد از تولید جهانی را بر عهده دارد. زنجیره های تامین داخلی قوی یکی از دلایلی است که چین می تواند ادعای تسلط بر تولید کالاهای چرمی را نیز داشته باشد (70 تا 80 درصد در سراسر جهان).
در رتبه بعدی برزیل، دومین کشور بزرگ تولید کننده چرم (10 درصد تولید جهانی) قرار دارد. این کشور دارای بزرگترین گله گاو جهان است، بنابراین اکثریت قریب به اتفاق چرم ساخته شده در برزیل چرم گاوی است. روسیه، هند و ایتالیا پنج تای اول را تشکیل می‌دهند و هر کدام بر حدود 6 تا 7 درصد تولید جهانی نظارت دارند.


چرم با رشد طبقه متوسط بین‌المللی، کالایی است که تقاضای روزافزونی دارد. در حالی که کارخانه‌های چرم‌سازی بیشتر در کشورهای در حال توسعه باز می‌شوند، با این حال بخش بزرگی از آن در اروپا و ایالات متحده تعطیل شده است. کشورهای در حال توسعه با در دسترس بودن مواد خام، نیروی کار ارزان‌تر و مقررات زیست‌محیطی ضعیف، می‌توانند در خلاء تولیدکنندگان غربی قدم بگذارند. بزرگترین چالش های آنها حول مسائل زیست محیطی و حفظ استانداردهای کاری اخلاقی می چرخد.

مراحل چرم سازی 

فرآیند مدرن تجاری چرم سازی شامل سه مرحله اساسی است: آماده سازی برای دباغی، دباغی، و پردازش چرم دباغی شده. به عنوان یک مرحله مقدماتی، پوست باید به دقت کنده شود و قبل از رسیدن به دباغی، هم در انبار و هم هنگام حمل و نقل محافظت شود. پوست ظرف چند ساعت پس از مرگ حیوان شروع به تجزیه می کند. برای جلوگیری از این اتفاق، پوست با یک فرآیند آبگیری که شامل خشک کردن هوا، نمک مرطوب یا خشک یا ترش کردن با اسید و نمک قبل از حمل به دباغی است، نگهداری می شود.

آماده سازی برای دباغی

در دباغی، پوست خیس می شود تا تمام مواد محلول در آب از بین برود و به شکل و نرمی اولیه خود بازگردد. مو معمولاً با فرآیندی به نام آهک زدن شل می شود که با غوطه ور کردن پوست در مخلوطی از آهک و آب انجام می شود. موها و گوشت ها و بافت های خارجی توسط دستگاه برداشته می شوند. سپس پوست شسته می‌شود، جدا می‌شود، پاکسازی می‌شود (حذف آنزیمی پروتئین غیر الیافی برای افزایش رنگ و لطافت)، و ترشی (برای ایجاد پاک‌سازی و نرم‌کننده نهایی).

دباغی

دباغی معدنی که از نمک های معدنی استفاده می کند، چرم نرم و انعطاف پذیر تولید می کند و روش ارجح برای تولید بیشتر چرم های سبک است. نمک کروم پرمصرف ترین ماده معدنی است، اما نمک های آلومینیوم و زیرکونیوم نیز استفاده می شود. در دباغی معدنی، پوست ها در حمام های نمکی با استحکام فزاینده یا در حمام های اسیدی خیس می شوند که در آن واکنش های شیمیایی نمک ها را در الیاف پوست رسوب می دهند.
دباغی با روغن روشی قدیمی است که در آن روغن ماهی یا سایر روغن‌ها و مواد چرب را در پوست خشک می‌ریزند تا زمانی که رطوبت طبیعی پوست اصلی را جایگزین کنند. دباغی روغن عمدتاً برای تهیه چرم بابونه، چرم متخلخل نرمی که می‌تواند به طور مکرر خیس و بدون آسیب خشک شود، استفاده می‌شود. طیف گسترده ای از عوامل برنزه کننده مصنوعی (syntans)، مشتق شده از فنل ها و هیدروکربن ها نیز استفاده می شود.


مرحله نهایی تولید چرم

پس از تکمیل فرآیند دباغی اولیه، پوسته ها برای پردازش، مرحله نهایی تولید چرم، آماده می شوند. پوست دباغی شده ابتدا کاملاً خشک می شود و سپس رنگ می شود تا رنگ مناسب به آن بدهد. روش های متداول شامل رنگرزی درام، اسپری، رنگرزی با قلم مو و رنگ آمیزی است. سپس روغن‌ها و گریس‌های مخلوط شده به چرم اضافه می‌شوند تا آن را روان کنند و نرمی، استحکام و توانایی آن را در آب‌ریزی افزایش دهند.
سپس چرم را تا حدود 14 درصد رطوبت، یا در هوا یا در تونل خشک کن یا ابتدا با کشش چرم و سپس با هوا یا تونل خشک می کنند. سایر روش های کمتر مورد استفاده شامل خمیر و خشک کردن خلاء است. چرم خشک شده با تهویه مجدد با خاک اره مرطوب تا رطوبت یکنواخت 20 درصد به پایان می رسد. سپس آن را کشیده و نرم می کنند و سطح دانه را پوشش می دهند تا مقاومت بیشتری در برابر سایش، ترک خوردگی، پوسته شدن، آب، گرما و سرما ایجاد کند.
سپس چرم آماده است تا به هر یک از محصولات مختلف تبدیل شود. کفش و چکمه، پوشاک، کمربند، لوازم داخلی، محصولات جیر، زین، دستکش، چمدان و کیف پول، و تجهیزات تفریحی و همچنین اقلام صنعتی مانند چرخ و تسمه ماشین.


مطالب مرتبط: 
چرم با رخ کامل چیست؟
راهنمای انتخاب لباس کار

 

انواع کفش ایمنی (پایپوش) و ویژگی های آن ها

کفش (پایپوش) ایمنی 

پایپوشی است که دارای جنبه های ایمنی بوده و اسـتفاده کننـده را از صـدماتی کـه ممکـن اسـت بـه طـور تصادفی پیش بیاید، محافظت می کند. در این پایپوش سرپنجه طوری طراحی شده است که پا را در مقابـل ضربۀ حداقل 200 ژول انرژی و فشردگی حداقل 15 کیلونیوتن حفاظت کند.

اجزا تشکیل دهنده پایپوش ایمنی 

• سرپنجه (فلزی و غیر فلزی)
• زیره
• پستایی (رویه، دستک، پاشنه، کفی، گلچه و آستری)

دسته بندی پایپوش


ویژگی های خاص انواع دسته بندی

سرپنجه

جزئی از پایپوش است که به گونه ای طراحی شده است که بتواند پنجه های پای شخص استفاده کننده را در مقابل ضربه حداقل 200 ژول انرژی و فشردگی حداقل 15 کیلو نیوتن محافظت کند.

مقاوم در برابر لغزش

از ویژگی های بارز کفش های ایمنی مقاومت آن ها در محیط های مختلف است تا از سرخوردگی و لغزش جلوگیری شود.

ناحیه پشت پاشنه

قسمت پشت پایپوش می باشد. 

آنتی استاتیک 

پایپوش آنتی استاتیک باید زمانی مورد استفاده قرار گیرد که لازم است بارهای الکترواستاتیک بوجـود آمـده در محیط به حداقل مقدار خود برسد. بنابراین در محیط هایی که خطر ایجاد جرقـه الکتریکـی بـرای مـوادی مانند مواد و بخارات قابل اشتعال و نیز خطر برق گرفتگی از دستگاه های الکتریکی به طور کامل از بین نرفته است، استفاده از این نوع پایپوش توصیه میشود. به هر حال باید توجه داشـت کـه پـایپوش آنتـی اسـتاتیک نمی تواند محافظت کامل در مقابل شوک الکتریکی را تضمین نماید و تنها یک لایه مقاوم بین پا و کف زمین است و سنجش های اضافی برای اجتناب از این خطر ضروری است.

مقاوم در برابر حلال های نفتی و روغنی

زیره کفش ایمنی باید مقاومت کافی در محیط های اسیدی، روغنی و نفتی را داشته باشد. 

جاذب انرژی پاشنه

میزان ضربه گیری پاشنه کفش ایمنی نباید کمتر از 20 ژول باشد. 

رویه ضد آب 

طبق آزمون های انجام شده بر اساس استاندارد ها  پـس از 100 بـار طـی مـسیرآزمون، کل مساحتی که آب به آن نفوذ پیدا کرده است نباید بیش از 3 سانتی متر مربع باشد یا بعد از 15 دقیقه نباید هیچ نفوذ آبی صورت پذیرد.

مقاوم در برابر سوراخ شدگی

زیره کفش ایمنی باید مقاومت کافی در برابر سوراخ شدگی و اجسام تیز را داشته باشد. 

زیره آج دار

زیره کفش باید دارای آج باشد و این آج ها به طرف بیرون کفش باز باشد. 
 

تجهیزات حفاظتی فردی و انواع آن

تجهیزات حفاظت فردی یا  "PPE" تجهیزاتی هستند که برای به حداقل رساندن میزان مواجهه با خطرات که باعث صدمات و بیماری های جدی در محل کار می شوند استفاده می شود. این آسیب ها و بیماری ها ممکن است در اثر تماس با خطرات شیمیایی، رادیولوژیکی، فیزیکی، الکتریکی، مکانیکی یا سایر خطرات محل کار ایجاد شود. 

انواع تجهیزات حفاظت فردی: 

• تجهیزات حفاظتی تنفسی
• تجهیزات حفاظتی چشم
• تجهیزات حفاظتی سر
• تجهیزات حفاظتی گوش
• تجهیزات حفاظتی سقوط
 



تجهیزات حفاظتی پوست و بدن:

سه نوع اصلی تجهیزات حفاظتی پوستی برای کل بدن وجود دارد: 
1- گان
2- پیش بند
3- سرهمی

برای محافظت از پوست پا: 

1- زانوبند:  برای محافظت از زانو
2- گتر: برای محافظت از ساق پا
نکته : 
• لباس حفاظتی باید مناسب با خطرات موجود در محیط کار باشد. 
• دستورالعمل های موجود درباره لباس کار رعایت شود. 
• لباس های آلوده از لباس های تمیز جدا باشند. 
• از پوشیدن لباس های گشاد در کنار ماشین آلات متحرک خودداری شود. 

تجهیزات حفاظت تنفسی:

این تجهیزات به دو دسته تقسیم می شوند: 
1- دستگاه های تنفسی: تجهیزاتی هستند که در محل کار بسیار آلوده (که تنفس کشنده است)  و یا زمانیکه که اکسیژن در محل کم است استفاده می شوند مانند تجهیزات اکسیژن رسان. 
2- ماسک های تنفسی: آلاینده های هوای موجود را فیلتر می کنند. مانند ماسک تنفسی ساده فیلتر دار (ماسک یکبار مصرف پزشکی)، ماسک های تنفسی کارتریجدار، ماسک های تمام صورت و نیم صورت و ...





تجهیزات حفاظتی چشم:

این تجهیزات از ورود اجسام خارجی به داخل چشم و همچنین محافظت از غشا مخاطی کمک می کنند. انواع این تجهیزات عبارتند از: 
1- عینک های ایمنی: برای جلوگیری از ورود اجسام خارجی به چشم مناسب می باشند ولی از ورود گازها و بخارات مضر جلوگیری نمی کنند. 
2- Goggles: در محافظت از چشم بسیار مناسب هستند چرا که لبه آن با پوست در تماس است. 
3- شیلد های محافظ: به همراه یک عینک ایمنی در محافظت از کل صورت کمک می کند. 

تجهیزات حفاظتی سر:

محافظ سر می تواند از سر در برابر خطرات فیزیکی محافظت کند، همچنین می تواند از سایر قسمت های بالای بدن مانند گردن، مو، بینی و گوش محافظت کند.
دو نوع اصلی محافظ سر وجود دارد که در محل کار استفاده می شوند عبارتند از: 
1- کلاه ایمنی صنعتی: از سر در برابر سقوط و ضربه محافظت می نماید. 
2- کلاه های ضربه گیر: این کلاه ها از سر در برابر ضربه محافظت می کنند. 

 




تجهیزات حفاظتی گوش: 

سه نوع اصلی محافظ گوش وجود دارد: 
1- ایرماف (ear muffs)
2-ایرپلاگ (ear plugs)
3- Canal caps : مشابه ear plugs در صورتیکه پلاگ ها به راحتی از گوش بیفتند این مورد توصیه می شود.

تجهیزات حفاظتی پا:

1- کفش و پوتین ایمنی: دارای سرپنجه هستند و برای محافظت از پا در برابر ضربه مناسب می باشند. 
2- چکمه ایمنی:  در محیط کاری مرطوب مناسب می باشند. 

 



تجهیزات حفاظتی دست:

1- دستکش های ایمنی
2- دستکش های ساق بلند
3- مچ بند و بازوبند

تجهیزات حفاظتی سقوط: 

1- هارنس سینه
2- هارنس کل بدن
3- کمربند ایمنی
4- کمربند های تعلیق
 
 
 
مطالب مرتبط: 
 
 

راهنمای انتخاب لباس کار (پارچه لباس کار)

شاید از خودتان بپرسید بهترین پارچه لباس کار چیست؟ کدام پارچه بیشترین راحتی و کاربرد را دارد؟ الیاف طبیعی بهتر است یا الیاف مصنوعی؟ آیا هر شغلی لباس کار خاص خود را دارد؟ویژگی لباس کار مناسب چیست؟  در این مطلب به بررسی انواع پارچه های لباس کار و ویژگی های هر یک از آن ها می پردازیم. 
لباس کار به عنوان یک پوشش حفاظتی برای کارگران عمل می کند و استفاده از آن در محیط کار الزامیست. 
 
 

ویژگی های لباس کار مناسب: 

1- اندازه و متناسب با سایز فرد باشد. 
2- هیچگونه آویز مانند زنجیر نداشته باشد. 
3- لباس افرادی که با ماشین الات کار میکنند نباید پارگی و گشادی داشته باشد. 
4- مشاغل مختلف لباس کار مخصوص خود را دارند و نباید از لباس های عمومی برای مشاغل خاص استفاده کرد. 
5- جنس لباس کار های عمومی 70% پنبه و 30% پلی استر در نظر گرفته می شود در صورتیکه احتمال سوختگی وجود داشته باشد درصد پنبه افزایش پیدا می کند. 
6- برای استحکام بیشتر از پارچه با بافت کج راه استفاده می شود. 

انواع پارچه های لباس کار: 

1- کتان:لباس کار کتان یکی از قدیمی ترین و مقاوم ترین نوع لباس کار است. این پارچه از درصد های مختلف پنبه و پلی استر تشکیل می شود و معمولا در درصد های 100،70،30،10 از پنبه تولید می شود. هرچه درصد پنبه بیشتر باشد مقاومت و وزن آن بالاتر می رود. وجود الیاف طبیعی در این پارچه موجب خنک تر شدن آن می شود که برای کار در مناطق گرم و فصل تابستان بسیار مناسب می باشد. 
2- فلامنت: این پارچه انعطاف پذیری و کشسانی بالایی دارد. نرم است و معمولا با پنبه یا ویسکوز ترکیب می شود. مقاومت و ایستادگی خوبی دارد و اغلب به خاطر قیمت مناسب در مشاغلی که نیاز به تعویض دوره ای لباس دارند استفاده می شود. 
3- لاکرا: لاکرا نام تجاری الاستین است که نوعی پلی اورتان می باشد. مقاومت در برابر حرارت خوبی دارد و افرودنی بسیار عالی با سایر پارچه ها است که منجر به افزایش مقاومت آن ها می گردد. از ویژگی های دیگر آن قابلیت تنفس و کشش است. 
4- جودون: جودون در واقع نام یک نوع خاصی از بافت است و معمولا از جنس پنبه، پلی استر یا لاکرا می باشد. بیشترین نوع مصرفی آن ترکیبی از الیاف مصنوعی و طبیعی است که اغلب در تولید تیشرت به کار می رود. 

 
 
5- ویسکوز: این پارچه از الیاف طبیعی توسط بشر ساخته شده است ویژگی های برجسته آن موجب شده تا ترکیبات عالی با دیگر پارچه ها داشته باشد. از جمله ویژگی های آن می توان به خاصیت تنفس پذیری بالا، مقاومت در برابر حرارت و جذب رطوبت بالاتر از پنبه اشاره کرد. 
6- فاستون: نوعی از پارچه است که از درصدهای مختلف نخ پشم طبیعی و الیاف مصنوعی مانند پلی استر و نایلون بافته می‌شود. پارچه فاستون نرم، محکم و ظریف است مقاومت و دوام خوبی دارد و در برابر باد، باران و سرما مانند عایق عمل می کند. 
 


 

سلامت روان در محیط کار

سلامت روان در محيط كار يعني پيشگيري از پيدايش مشكلات رواني در كاركنان و سالم سازي فضاي رواني كار، به نحوي كه هيچ يك از كاركنان به دليل عوامل موجود در محل كار گرفتار آسيب رواني نشوند، هريك از كاركنان از فعاليت ها و محل كار خود احساس رضايت كنند و علاقمند به آن محل باشند.

سلامت شغلی: 

تندرستی، ارتباط آن با کار ومحیط کار را بررسی میکند.

اهداف سلامت شغلي عبارتند از:

1. پيشگيري از عوامل زيان آور شغلي مؤثر بر سلامت 
2. حفاظت از كاركنان در برابر عوامل زيان آور شغلي
3. تأمين، حفظ و ارتقاء سلامت جسماني، رواني و اجتماعي كاركنان 
4. به كارگيري فرد در كاري كه از نظر فيزيولوژيك و رواني توانايي انجام آن را داشته باشد (همخواني توانايي هاي فرد با نوع كار)

استرس هاي محيط كار و فرسودگي شغلي:

فرسودگی شغلي عبارت است از كاهش قدرت سازگاری فرد با عوامل فشارزا كه به صورت خستگی جسمی و علائم هيجاني خود را نشان مي دهد. فرسودگي شغلي به ایجاد خود پنداره و نگرش منفی و فقدان ارتباط مؤثر و صحيح  مراجعان و همكاران  منجر می‌شود. استرس از جمله  عواملی است که باعث فرسودگی شغلي میگردد.

علل فرسودگي شغلي:

1- عوامل سازمانی: 
• تعارض نقش: تعارض نقش زمانی رخ می‌دهد که خواست های متناقص و نامتناقص روی افراد اعمال می‌شود.
• ابهام نقش: ابهام نقش به فقدان وضوح و روشنی در مورد محدودیت ها و اهداف و وضعیت و مسئولیت و عوامل دیگری نظیر پیچیدگی تکالیف و تکنولوژی و تغییر سریع مداوم سازمان مربوط است.
• تراکم کاری: تراکم کاری هم شامل مولفه‌ های کیفی و هم کمی است. 
2- عوامل درون فردي: از جمله عواملی درون فردی ویژگی های شخصیتی افراد را می‌توان نام برد که می‌توانند به عنوان زمینه ساز فرسودگی شغلی عمل ‌کنند، نظير پايين بودن عزت نفس و اعتماد به نفس
 
 



عوامل مؤثر بر ايجاد استرس در محیط کار:

• حجم كاري بالا همراه با وارد كردن فشار از سوي مديران
• ضعف مديريتي و عملكرد ضعيف مديريت
• تغييرات مديريتي و سازماني
• اِعمال خشونت، رفتار توهين آميز و برچسب زدن به كاركنان
• تبعيض قائل شدن بين كاركنان
• كاهش يافتن حقوق و مزايا و اضافه كار
• ترس از اخراج شدن (فقدان امنيت شغلي)
• نگراني افراد نسبت به مسائل خانوادگي و زندگي شخصي خود بخصوص نگراني مادران شاغل نسبت به وضعيت كودكان خود و احساس گناه به خاطر دور بودن از فرزندان (اين نگراني ها مي تواند بر راندمان كار فرد در محيط كار تأثير بگذارد)
• سهيم نبودن در تصميم گيري ها
• محيط فيزيكي و رواني نامطلوب
• كار خسته كننده و تكراري

راهكارهاي كاهش استرس و ارتقاء سلامت روان در محيط كار توسط مديران:

• شناسايي، ارزيابي و كنترل عوامل زيان آور در محيط كار
• ايجاد جو صميميت، همدلي، صداقت، همكاري و احترام متقابل در ميان كاركنان
• پرهيز از اعمال روش هاي مبتني بر زور و اجبار در محيط كار
• شناسايي استعدادهاي بالقوه كاركنان 
• استفاده صحيح از افكار و نظرات كاركنان در تصميم گيري ها
• اطلاع رساني در مورد گزارش عملكرد و برنامه هاي آينده سازمان
• شناسايي دلايل واقعي كم كاري و غيبت از كار
• توجه به مشكلات و مسائل شخصي و خانوادگي كاركنان
• تشريح اهداف و خط مشي سازمان براي كاركنان 
• عدم تبعيض در محيط كار
• صادر نكردن دستورات متناقض
• مورد توجه قرار دادن نظر كاركنان 
• راهنمايي گرفتن در صورت بروز مشكل
• بكار بردن تشويق به موقع
• ايجاد امكان استفاده به موقع از مرخصي
• ايجاد امكان استراحت كوتاه چند دقيقه اي
• سعي در بهبود روابط بين همكاران 
• پخش موسيقي ملايم بي كلام از طريق بلندگو
• استفاده از رنگ هاي شاد در اتاق ها
• استفاده از امكانات رفاهي

افسردگی ومحیط کار: 

• خستگی به دلیل تکراری بودن کار 
• دستمزد پائین و فشار کار زیاد 
• سالهای زیاد در یک شغل ماندن و از دست‌دادن انگیزه 
• نبودن امکان ترقی شغلی 
• انجام کاری در حدّ پایین تر از مهارت و تخصص فرد 
• انجام کاری در حدّ بالاتر از مهارت و تخصص فرد 
• کار کردن در محیطی که به نیازها و پیشنهادهای کارمندان پاسخگو نیست
• شأن پائین اجتماعی برای آن شغل
چگونه از افسردگی در محل کار پیشگیری کنیم:
• منزوی نشوید
• مثبت باشید
• صبح ها زودتر از خواب بیدارشوید
• تلاش کنید در گفت و گو با خویش از کلمات مثبت استفاده کنید
• با مدیران و همکارانی که از آنها بدتان می آید، ارتباط برقرار کنید
• دلشوره را نابود کنید
• فشار کارتان را کاهش دهید
• سالم زندگی کنید
• مسئولیت شغلتان را به عهده بگیرید
• بگذارید کارفرمایتان کمک کند
• نشانه های خطر تنش شغلی را بشناسید
• مراقب بهداشت جسمی خود باشید
• آرمیدن را بیاموزید
• به فکر تغییر یا ترک شغل خود باشید
• کمتر کار کنید
 

استرس سرمایی

نقش لوازم حفاظت فردی در استرس سرمایی ناشی از کار

در سال 2019، حدود 1300 نفر در ایالات متحده بر اثر هیپوترمی جان خود را از دست دادند. 420 مورد از این مرگ ها، حدود 32 درصد، شغلی بوده است. 
بسیاری از مشاغل، کارکنان را ملزم به کار در محیط های سرد بیرونی می کنند مانند ساخت و ساز، پاکبان ها، کارگران معادن، کارگران نفت و گاز، کشاورزان و ... بنابراین، تعریف استرس و آسیب سرما، شناسایی ابزارهایی برای کاهش قرار گرفتن در معرض سرما و ارائه درمان فوری برای آسیب سرما در صورت لزوم بسیار مهم است. بسیاری از این مشاغل به استفاده از PPE نیز نیاز دارند. این سوال پیش می آید که نقش PPE در کاهش استرس سرمایی چیست؟
استرس سرمایی:  به شرایط محیطی اشاره دارد که در آن گرمای بدن با سرعتی سریعتر از آنچه بدن می تواند گرما تولید کند به محیط از دست می دهد. 
هیپوترمی: زمانی رخ می دهد که یک فرد برای مدت طولانی در معرض سرما قرار می گیرد و دمای بدن به زیر 35 درجه می رسد. 
 
 

علائم اولیه هیپوترمی: 

• لرز ( تلاش برای تولید گرما)
• خستگی و خواب آلودگی
• سردرگمی
• پوست قرمز
• تکلم نا مفهوم
• انقباض عضلات

علائم پیشرفته هیپوترمی:

• از دست دادن هوشیاری
• پوست آبی
• گشاد شدن مردمک 
• کند شدن نبض و تنفس
• توقف لرز
• اختلال عملکرد قلب
 
 

آیا PPE می تواند به محافظت در برابر فشار سرما کمک کند؟

PPE، به عنوان آخرین سطح دفاعی در سلسله مراتب کنترل ها، برای محافظت در برابر خطرات خارجی خاص که در محیط های شغلی یافت می شود پوشیده می شود. با این حال، برخی از PPE علاوه بر سایر ویژگی‌های محافظتی، عایق هم هستند. بنابراین، پوشیدن PPE عایق در صورت موجود بودن می تواند در محیط های سرد در صورت خشک ماندن PPE محافظ باشد. چند نمونه از PPE محافظ سرما عبارتند از:
• کاپشن گرم یا ژاکت
• چکمه 
• دستکش ضد آب 
• عینک های عایق شده
• کلاه های گرم
• ماسک های مقابله با سرما
توجه: برخی از PPE ممکن است حساسیت به آسیب سرما و گرما را به طور همزمان افزایش دهند برای مثال پوشیدن کاپشن های گرم حین کار می تواند منجر به تعریق گردد و هنگام توقف فعالیت بدنی عرق تبخیر شده و موجب خنک شدن بیشتر شود و استرس سرمایی را سرعت بخشد.
 
 
 

توصیه هایی برای کارفرمایان :

• کارهای تعمیر و نگهداری پیشگیرانه یا برنامه ریزی شده در مناطق سردسیر را برای ماه های گرمتر برنامه ریزی کنید.
• از نیروهای امدادی استفاده کنید یا کارگران اضافی را برای کارهای طولانی و سخت در دماهای سرد اختصاص دهید.
• حجم کار فیزیکی را به گونه ای محدود کنید که تعریق را به حداقل برساند.
• برنامه های کاری که نیاز به ایستادن یا نشستن طولانی مدت در محیط های سرد دارد را محدود کنید. منابع گرمایی ایمن را برای این مناطق فراهم کنید.
• وسایل مناسب هوای سرد مانند کلاه، دستکش و چکمه را برای کار در محیط های سرد تهیه کنید.
• بر اساس سرعت هوا، لباس محافظ باد تهیه کنید.
• مایعات گرم در اختیار کارگران قرار دهید.
• کارگرانی که در معرض استرس سرما هستند را تحت نظر بگیرید و مراقبت های لازم را انجام دهید. 
• آموزش های لازم را در خصوص استرس های سرمایی و کار در فصول سرد را به کارگران آموزش دهید. 
تکنیک های محافظت از کارگران در برابر استرس سرمایی: 
• لباس گرم بپوشید. 
• لباس تنگ نپوشید چراکه گردش خون را کاهش می دهد. لباسی انتخاب کنید که حرکت را محدود نکند. 
• از خیس شدن لباس هایتان جلوگیری کنید و سعی کنید از لباس های ضدآب استفاده کنید. 
• از گرم ماندن سر، پاها و دستانتان مطمئن شوید این کار از اتلاف گرمای بدن جلوگیری می کند.
• سعی کنید مایعات گرم به همراه داشته باشید و در طول روز استفاده کنید.
• به اجسام سرد فلزی با پوست برهنه تماس نداشته باشید. 
• سعی کنید به صورت تیمی کار کنید و از وضعیت سلامتی و جسمی یکدیگر آگاه باشید. 
• تایم استراحت داشته باشید و به یک مکان گرم بروید و این کار را طی شیفت کاری تکرار کنید. 

مطالب مرتبط: 
کمردرد شغلی
راه های پیشگیری از آنفولانزا در محیط کار
 
 

چرم با رخ کامل چیست؟

چرم با رخ کامل یا full grain leather بهترین و سخت ترین نوع چرم است. که از لایه زیرین موی حیوانات به ویژه گاو وکانگورو به وجود می آید. 

 

چرم با رخ کامل چگونه تولید می شود؟ 

چرم ها از تراشیده شدن و نازک شدن پوست حیوانات به دست می آیند و معمولا به قدری تراشیده می شوند تا عیوب و موهای سطح پوست به طور کامل از بین برود. چرم با رخ کامل فقط در حد از بین رفتن موها تراشیده می شود و سطح آن نازک نمی گردد معمولا تمام عیوب پوستی شامل خراش و زخم حیوان زنده روی آن باقی می ماند این کار به مقاومت و سختی چرم می افزاید.
 
 

 

کیفیت چرم با رخ کامل

کیفیت این چرم نسبت به سایر چرم ها به دلیل حفظ تمام لایه های پوست حیوانات بسیار بالاست. معمولا از این چرم به عنوان چرم ضدآب استفاده می شود چرا که مقاومت مناسبی در برابر رطوبت ایجاد می کند و در تولید کیف، کفش، کمربند، مبلمان، کفش های ضدآب استفاده می شود. اغلب برند های چرمی گران از این نوع چرم استفاده می کنند. 
 

معایب چرم با رخ کامل

سختی چرم با رخ کامل برای محصولاتی که نیاز به چرم انعطاف پذیر دارند نامناسب است و همانند دیگر چرم ها در برابر لکه مقاوم نمی باشد. قیمت آن هم نسبت به سایر چرم ها بیشتر است. 

مزایای چرم با رخ کامل

کیفیت و سختی بالای این چرم دلیل اصلی استفاده از آن می باشد. زیبایی طبیعی این چرم دلیلی است که اغلب برند های گران ترغیب به استفاده از آن می شوند. 
 

کلام آخر 

اگر به دنبال محصول چرمی شیک و با دوام هستید و قیمت برای شما اهمیت چندانی ندارد چرم با رخ کامل بهترین گزینه برای شما خواهد بود. 
 

راه های پیشگیری از آنفولانزا در محیط کار

توصیه های پشگیری از آنفولانزا در محیط کار برای کارفرمایان

1- توصیه می شود تمام کارمندان در فصل پاییز یک دز واکسن آنفولانزا دریافت نمایند. 
2- سیاست های مرخصی استعلاجی در سازمان جاری شود تا کارگر بیمار بدون ترس به استراحت بپردازد. 
3- تمام امکانات مورد نیاز برای کاهش انتشار ویروس تهیه شود: سطل زباله، دستمال کاغذی، صابون، ضدعفونی کننده و ...
 
 
 

4- آموزش های لازم در زمینه کنترل بیماری های تنفسی مانند نحوه پوشاندن بینی و دهان هنگام سرفه و عطسه و شستن دست ها ارائه شود. 
5- در صورت امکان محل کار شخص بیمار از سایرین جدا شود.
6- دورکاری بهترین ایده برای جلوگیری از هدر رفتن روزهای کاری است. 
7- تامین مواد معدنی و ویتامین پرسنل. در فصولی که احتمال آنفولانزا در آن زیاد می باشد می توانید با تهیه میوه یا دیگر مواد مغذی سلامت پرسنل را تضمین نمایید.

توصیه های پشگیری از آنفولانزا در محیط کار برای کارگران

1- در صورت بیماری به پزشک مراجعه نموده و از مرخصی استفاده نمایید. 
2- پس از گذراندن دوران وخامت بیماری (حداقل سه روز اول) به محیط کار برگردید. 
3- محیط کار خود را از دیگران جدا کنید و تا حد امکان از آنها دوری کنید.
4- از ماسک بهداشتی استفاده کنید.
5- حین عطسه و سرفه از یک دستمال تمیز استفاده کنید و سپس دستمال را داخل سطل زباله بندازید. (ترجیحا داخل سطل مشمای پلاستیکی قرار دهید تا زباله با سطل برخورد نداشته باشد.) 
 
 
6- مرتبا دست های خود را بشویید. 
7- در صورت استفاده از سرویس بهداشتی مشترک سیفون را بکشید و سینک و شیرآب را تمیز کنید. 
8- آب زیاد بنوشید سعی کنید میوه و سبزی استفاده نمایید. 
9- از دست دادن، روبوسی و بغل کردن بپرهیزید. 
10- لباس گرم بپوشید و از مایعات گرم استفاده نمایید. 


منبع: 
cdc

مطالب مرتبط: 
کمردرد شغلی
سندرم تونل کارپال
 
 

درد مچ دست (سندرم تونل کارپال)

سندرم تونل کارپال

تونل کارپال کانال استخوانی – فاشیایی است در مچ دست که عصب مدین و تاندون های دست از آن عبور میکنند.

سندرم تونل کارپال چگونه به وجود می آید؟

این سندرم زمانی اتفاق می افتد که بافت های اطراف تاندون های مچ متورم شده و به عصب مدین فشار وارد کنند.

وظیفه بافت های اطراف تاندون نیز روغن کاری این عناصر است. این التهاب موجب تنگ شدن فضای کانال و به مرور زمان وارد آمدن فشار به عصب مدین می شوند. این آسیب موجب بروز علائمی همچون درد دست، بی حسی، گزگز انگشتان و ضعف آن ها می شود.

علل ایجاد سندرم تونل کارپ:

در اغلب موارد علت دقیق مشخص نیست عوامل بسیاری در ایجاد این مشکل نقش دارند. این مشکل بیشتر در خانم ها و افراد پا به سن گذاشته دیده می شود. در زیر به برخی از این عوامل اشاره شده است:

  • توارث: این تونل به طور طبیعی در برخی افراد کوچکتر است که به صورت وراثت در بین افراد منتقل می شود.
  • استفاده از دست: استفاده طولانی مدت از حرکات تکراری انگشتان دست در طی زمان موجب تحرک تاندون ها و بروز التهابات می شود.
  • بارداری: تغییرات هورمونی در بارداری موجب حفظ آب در بدن و بروز تورم می شود. بیماری هایی همچون دیابت، روماتیسم، عدم تعادل غده تیرویید نیز موجب بروز تورم می شوند.
  • با توجه به اینکه با گذشت زمان بیماری شدت می یابد درمان زود هنگام نتایج بهتری دارد پس تشخیص به هنگام مهم است.





علایم شایع سندرم تونل کارپ:

  • دست مکررا به خواب می رود و اشیا از دست می افتد.
  • درد، بی حسی و گزگز در قسمت هایی که توسط این عصب تغذیه می شوند؛ یعنی، در انگشت های شست، اشاره، وسط و انگشت حلقه در سمت کف دست، احساس می شود. این علائم می تواند در همه ی این انگشتان باشد یا فقط در یک یا چندتای آنها باشد.
  • درد و بی حسی هنگام شب هم از علائم شایع آن است. درد های شبانه عموما به خاطر خم بودن یا باز بودن طولانی مدت مچ دست در زیر سر یا بالشت فرد اتفاق می افتد.

روش های پیشگیری:

  • استفاده از اسپیلنت: مچ بند های مخصوصی که مچ دست را در وضعیت طبیعی آن قرار می دهد. این مچ بند را می توان در طول شب، هنگام خواب و انجام فعالیت هایی که انجام آن ها علایم را تشدید می کنند استفاده کرد.
  • ویتامین ها: به انتقال پیام های عصبی و تسهیل این فرآیند کمک می کند. مانند ویتامین ب 1
  • تغییر در فعالیت ها: علایم زمانی به وجود می آیند که مچ دست برای یک مدت طولانی در یک وضعیت ثابت باشد. ایجاد تغییر در فعالیت ها می تواند کمک کننده باشد.
  • استراحت : بهتر است هر یک ساعت، ده دقیقه تا یک ربع به خودتان استراحت بدهید و دستتان را خم و راست کنید و حتی کشش بدهید. بخصوص اگر با دستگاه هایی کار می کنید که ویبره دارند ،باعث می شوند نیروی زیادی وارد کنید یا حرکات تکراری انجام می دهید.

انجام حرکات کششی برای کاهش درد مچ دست:

  1. خم کردن مچ دست به جلو وعقب به مدت 5 ثانیه
  2. حرکت مچ دست به طرفین به مدت 5 ثانیه
  3. کشش مچ با دست دیگر به جلو و عقب به مدت 5 ثانیه
  4. فشار دادن کتف ها به سمت هم به مدت 5 ثانیه
  5. یک توپ پلاستیکی نرم را به مدت 5 ثانیه در مشت خود نگاه داشته و فشار دهید.

کمردرد شغلی

کمر درد شغلی
کمردرد یکی از شایع ترین بیماری های انسان بوده و تقریبا همه افردا حداقل یکبار در طول زندگی خود دچار کمردرد می شوند. گرچه در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد ولی بیشتر در سنین 30-50 سالگی دیده می شود. کمردرد می تواند شدید یا خفیف باشد. کوتاه مدت یا مزمن باشد. با این حال در اکثر اوقات بطور خود به خودی بعد از چند هفته خوب شود. کمردرد شغلی از مهمترین علل مرخصی های درمانی و غیبت از کار به شمار می رود به طوریکه سالانه حدود 1 میلیون کارگر دچار آسیب های کمر می شوند. 
 
علل کمردرد
علل زیادی برای کمردرد وجود دارد اما مهمترین آن ها عبارتند از: 
1- پیچ خوردگی و کشش: یکی از شایعترین علل کمردرد، خستگی ناشی از فعالیت زیاد عضلات است. در این حالت فیبر های عضلات و لیگامانها تحت کشش بیش از حد قرار گرفته و آسیب می بینند. 
2- بیرون زدگی دیسک: یک دیسک بین مهره ای زمانی بیرون زدگی می یابد که مرکز ژله ای آن به حلقه خارجی فضشار وارد کند. زمانی که بیرون زدگی به سمت کانال نخاعی است، فشار بر روی شبکه عصبی باعث بروز درد می گردد. 
3- پیر شدن دیسک بین مهره ای: با افزایش سن دیسک بین مهره ای چروک می شود حتی در برخی موارد کاملا نازک شده و مهره ها روی هم قرار می گیرند که در این حالت به درد و خشکی ایجاد شده آرتروز اطلاق می شود. از مفاصل مهم دیگری که در کمر دچار آرتروز می شوند، مفاصل فاست می باشند. 
 
چگونه می توان از بروز کمردرد جلوگیری کرد؟
پیشگیری از بروز کمردرد به طور کامل امکان پذیر نیست زیرا نمی توان فرآیند فرسایش را متوقف کرد اما می توان مشکلات کمر را کاهش داد:
1- تمرین: تمرینات ایروبیک مانند شنا و پیاده روی را به همراه روش های خاص انجام دهید تا عضلات پشت و کمر قوی و انعطاف پذیر باشند.
2- حمل صحیح اشیا: اشیا سنگین را به کمک پاها بلند کنید نه کمر. برای بلند کردن اجسام از کمر خم نشوید بلکه کمر را صاف نگاه داشته از پاها خم شوید. 
3- وزن: وزن مطلوب خود را حفظ کنید. وزن بالا فشار بیشتری به کمر وارد می کند. 
4- سیگار نکشید: مصرف سیگار و نیکوتین با پیر شدن زودتر ستون فقرات همراه است. 
5- پوسچر ضعیف: وضعیت قرارگیری صحیح در شبانه روز از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری می کند. نحوه صحیح نشستن، ایستادن و بلند کردن اجسام بسیار تاثیرگذار است. 
 
 

آیا برای لباس کار استاندارد داریم؟

استاندارد های لوازم حفاظت فردی 

لوازم حفاظت فردی جز تجهیزاتی هستند که رعایت استانداردهای ملی و بین الملی در ساخت و تولید آن ها اهمیت بسیار زیای دارد. این موضوع زمانی اهمیت پیدا می کند که بدانیم این تجهیزات آخرین مانع در برابر مخاطرات محیط کار هستند.
استاندارد های مختلفی در این حوزه تعریف شده است که از جمله ان ها می توانیم به:
  • استاندارد ملی 1136 (پایپوش -وسایل حفاظت شخصی-پایپوش ایمنی -الزامات)
  • استاندارد بین المللی  ISO 20345 (استاندارد بین المللی کفش های ایمنی)
  • استاندارد ISO 4007:2018 (استاندارد حفاظتی چشم و صورت) اشاره کرد.

برخی از این استاندارد ها اجباری هستند و برخی تشویقی، از همین رو باید به این نکته  در خواست تایدیه و نشان استاندارد توجه شود.








استاندارد لوازم حفاظتی لباس کار

لباس کار نیز به مانند سایر تجهیزات حفاظت فردی، به عنوان یکی از تجهیزات حفاظت فردی که در اکثر صنایع مورد استفاده قرار می گیرد دارای استاندارد های مختلفی می باشد. در این قسمت به معرفی برخی از این استاندارد ها می پردازیم تا کارشناسان HSE بتوانند در انتخاب تجهیزات حفاظت فردی از این استاندارد ها استفاده نمایند. 
 

ISO13982-2: پوشاك حفاظتی مقاوم در برابر نفوذ ذرات جامد

این استاندارد یک روش آزمایشی را برای تعیین کارایی لباس محافظ شیمیایی در برابر آئروسلهای خشک و فاین داست (PM2. 5، ذرات معلق بسیار کوچک در هوا) شرح می کند.
 

ISO13994:2005: تعیین مقاومت مواد پوشاك حفاظتی در برابر نفوذ مایعات تحت فشار

این استاندارد بین‌المللی یک روش آزمایش آزمایشگاهی را توصیف می‌کند که امکان تعیین مقاومت مواد مورد استفاده در لباس‌های محافظ را در برابر نفوذ قابل مشاهده تحت شرایط تماس و فشار مداوم مایع، برای مثال لباس‌هایی که در معرض پاشش مکرر اسپری مایع تحت فشار قرار می‌گیرند، می‌سازد.
 

BS EN 530:2010: مقاومت به سایش پوشاك حفاظتی

این استاندارد اروپایی دو روش آزمایش را در مورد مقاومت سایشی مواد با استفاده از دستگاه سایشی یکسان توصیف می کند. 
روش اول، تعیین مقاومت سایشی مواد لباس محافظ را توصیف می کند.
روش دوم، پری تریتمنت سایشی این مواد را توصیف می کند که در آن نمونه های آزمایشی پس از آن در روش های آزمایشی دیگر یا برای ارزیابی خواص حفاظتی باقی مانده استفاده می شوند.
از نظر این استاندارد، ساینده به عنوان یک پارچه پشمی بافته شده در نظر گرفته می شود.
در صورت استفاده از مواد ساینده دیگر (مثلاً کاغذ شیشه ای)، آنها باید در استاندارد مورد نیاز مشخص شوند. دستورالعمل های نصب ساینده های ویژه باید در استانداردهای مورد نیاز شرح داده شود.
این استاندارد اروپایی به عنوان یک استاندارد مرجع در مورد سایش برای استانداردها و مشخصات مواد نساجی پوشاک محافظ قابل اجرا است.
 

EN 1149-1: اندازه گیري مقاومت سطحی از ویژگی هاي الکترواستاتیک پوشاك حفاظتی

این استاندارد اروپایی یک روش آزمایشی را برای مواد در نظر گرفته شده برای استفاده در تولید لباس های محافظ الکترواستاتیکی (یا دستکش) مشخص می کند تا از تخلیه آتش زا جلوگیری شود. این روش تست برای موادی که در ساخت لباس های محافظ یا دستکش در برابر ولتاژ برق استفاده می شود، کاربرد ندارد.
 

ISO19918: اندازه گیري نفوذ تجمعی مواد شیمیایی با فشار بخار پایین از مواد پوشاك حفاظتی مقاوم در برابر مواد شیمیایی

این استاندارد روش‌های آزمایش آزمایشگاهی را برای تعیین مقاومت مواد، دریچه ها  و درزهای  مورد استفاده در تجهیزات حفاظت شخصی در برابر نفوذ مواد شیمیایی جامد یا مایع با فشار بخار کم (کمتر از Pa 133.322 در دمای 25 درجه سانتی‌گراد) و/یا نامحلول بودن در آب یا سایر مایعات که معمولاً به عنوان جمع آوری کننده استفاده می شوند را توصیف می‌کند.
مواد شیمیایی که اغلب بخشی از فرمولاسیون آفت کش ها و مخلوط های دیگر هستند را نمی توان با استفاده از استانداردهای دیگر اندازه گیری نفوذ اندازه گیری کرد. 
این روش تست به جای استانداردهایی مانند ISO 6529، EN 16523-1 و ASTM F739 که نفوذ مواد شیمیایی فرار یا محلول در آب یا مایعات دیگر را که با مواد مورد آزمایش برهمکنش ندارند اندازه گیری می کند، در نظر گرفته نشده است.
این سند برای اندازه گیری مواد شیمیایی فرار که ممکن است قبل از تکمیل تجزیه شیمیایی تبخیر شوند، مناسب نیست.
 
 
در این مقاله به برخی از استاندارد های لباس کار پرداخته شد. تعداد این استاندارد ها زیاد می باشد و می توان با مراجعه به سازمان ملی استاندارد به برخی از آن ها دست یافت.
 
مطالب مرتبط

 
 

چگونه کفش ایمنی مناسب را انتخاب کنیم؟

هدف اول در ایمنی جلوگیری از رخداد حوادث می باشد. همیشه باید در نظر داشت که ممکن است حفاظ های ما عمل نکنند و حادثه رخ بدهد به همین دلیل لازم است از لایه های مختلف حفاظتی برای سلامتی پرسنل استفاده کنید. لوازم حفاظفت فردی از جمله کفش هم در همین راستا عمل می کند. شما در ابتدا باید از وقوع حادثه (مثلا احتمال سقوط اجسام را حذف کنید) جلوگیری کنید و بعد به سراغ استفاده از لوازم حفاظت فردی بروید.
اما سوال اصلی اینجاست که چه کفشی برای صنعت من مناسب است؟
در جواب این سوال باید کمی محتاط باشیم و صرفا نمی توان به توصیه های فروشنده های کفش توجه کرد. دراینجا سعی میکنیم فرایندی را برای انتخاب و خرید کفش ایمنی ارائه کنیم.

1- ارزیابی محیط کار با توجه به خطرات 

اولین قدم در انتخاب کفش ایمنی ارزیابی محیط کار با توجه به خطرات موجود می باشد. شما لازم است خطرات محیط کار را به دقت بررسی کنید و بر اساس این خطرات کفش مورد نظر را انخاب نمایید. در بسیاری از موارد در یک سازمان بزرگ دو واحد مجزا، نیاز به نوع مختلفی از کفش دارند. بنابراین بهترین کار ارزیابی صنعت مورد نظر می باشد. 
چگونه صنعت خود را ارزیابی کنید؟ برای راحتی کار می توان از استاندارد ها و راهنما های ارائه شده از مراجع علمی و معتبر استفاده کرد. برای نمونه استاندارد ISNO 11165  جدولی را برای همین منظور ارائه داده است. 
 
 

 

2- چگونه خطرات را کنترل کنیم

حال که خطرات محیط کار خود را شناختیم لازم است نگاهی به سلسله مراتب کنترلی بیاندازیم، آیا می توان خطرات را با اقدامات دیگر (حذف، جایگزینی، کنترل های فنی و مهندسی، کنترل های مدیریتی) حذف کرد؟ اگر پاسخ منفی بود باید به سراغ اخرین راه کار کنترلی یعنی استفاده از کفش برویم. پس نوبت می رسد به انخاب کفش.

3-چگونه کفش مناسب را انتخاب کنیم؟

برای انتخاب کفش مناسب می توان از جدول بالا استفاده کرد، بدین ترتیب که نوع کفش انتخابی باید بتواندخطرات شناسایی شده را پوشش دهد.

4-بعد از انتخاب نوع کفش به چه نکاتی توجه کنیم؟

حال باید بعد از انتخاب نوع کفش سوالاتی را در مورد انواع برند های موجود بپرسیم تا بتوانیم کفش مناسب را انتخاب کنیم.
سوالات مهم:
آیا نمونه مورد بررسی، دارای نشانه گذاری مناسب است؟
آیا محافظت در برابر خطرات را به گونه ای انجام می دهد که مانع از بروز خطرات جدی تر شود؟
آیا برای محل های کاری مورد نظر مناسب است؟
آیا الزامات ارگونومیکی و سلامتی کاربر را برآورده می کند؟
آیا با پای هر هر یک از کاربران می تواند سازگار شود؟
آیا کفش انتخاب شده مورد تایید مراکز معتبر می باشد (مثلا مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت فنی و بهداشت کار)
کارفرما باید اطمینان یابد که برای استفاده شخصی همه کارکنان، پایپوش یا هر وسیله محافظتی ساق پا، فراهم شده است.
 

چگونه سایز کفش مناسب خود را پیدا کنیم؟

سایز کفش نشان دهنده ی اندازه مناسب یک کفش برای یک فرد است. سیستم های مختلفی در سرتاسر جهان برای اندازه کفش وجود دارد درحالیکه همه ی سایز های کفش از یک عدد برای نشان دادن طول کفش استفاده می کنند اما در عرض کفش، واحد اندازه گیری و شروع عدد (از 0 یا 1) با یکدیگر متفاوت اند. در برخی سیستم ها عرض کفش با یک عدد و در اغلب موارد با یک یا چند مورد حرف نمایش می دهند.

اندازه پا

اندازه پای فرد برابر است با فاصله بین دو خط موازی که از برجسته ترین انگشت پا تا قسمت برجسته پاشنه ادامه می یابد. برای اندازه گیری طول پا باید وزن بدن به طور مساوی روی پاها تقسیم شود و پا برهنه باشد. در اغلب موارد اندازه پای راست و چپ متفاوت است که در خرید کفش باید اندازه بزرگتر در نظر گرفته شود.

طول پا 

سیستم های اندازه گیری اغلب در واحد های اندازه گیری با یکدیگر تفاوت دارند و این وابسته به واحد رایج در آن منطقه است. این تفاوت موجب به وجود آمدن سایز های بسیار زیادی در کفش می شود چرا که کفش ها به صورت عدد کامل و نیم در هر واحد ساخته می شوند.
امروزه از واحد های زیر برای اندازه کفش استفاده می شود: 
نقطه پاریس (Paris point) معادل 2/3 سانتی متر (6.67 میلی متر و 0.26 اینچ) است این واحد معمولا در قاره اروپا، روسیه و کشور های جماهیر شوروی سابق استفاده می شود. 
دانه جو (Barleycorn) یک واحد انگلیسی قدیمی است که برابر با 1/3 اینچ (8.47 میلی متر) است. این واحد مبنای اندازه گیری کفش فعلی در آمریکای شمالی و بریتانیا می باشد. 
Mondopoint اندازه های متریک شامل cm و mm.

سیستم های کفش: 

UK بر اساس یک سری فرمول ها از واحد دانه جو بدست می آید در کشور های ایرلند، هند، پاکستان، اروپا و آفریقای جنوبی استفاده می شود. 
US مشابه سیستم UK است اما نقاط صفر آن ها متفاوت است به طوری که کفش شماره 12 در بریتانیا برابر با شماره 13 ایالت متحده است. 
سیستم اروپا برای کودکان و بزرگسالان و هردو جنس مونث و مذکر برابر با طول پا بر اساس واحد نقطه پاریس است.
Mondopoint  سیستم طول کفش که به طور گسترده در صنعت ورزشی برای کفش های ورزشی، چکمه های اسکی، اسکیت ها و کفش های باله و توسط ناتو در کفش های نظامی استفاده می شود. 
سیستم آسیای شرقی که در کشورهای ژاپن، تایوان، چین و کره مورد استفاده قرار می گیرد این سیستم طول و عرض پا را با یکدیگر نمایش می دهد و معمولا با حروف انگلیسی که نمایانگر عدد خاصی بر اساس میلیمتر است بیان می شود. 
 
جدول اندازه کفش ها بر اساس سیستم های کفش

 

کفش ایمنی بانوان

انسان های اولیه برای محافظت از پای خود ابتدا از برگ درختان و حصیر ، سپس از چوب و بعد از آن از پوست حیوانات استفاده می کردند. همزمان با رشد تمدن بشری کفش نیز از پیچ و خمهای تاریخی گذر کرده و مدلهای مختلفی به خود دید. بطور مثال قبل از جنگ جهانی اول کفش هایی با پاشنه تقریبا ۵۰ سانتی متری مُد روز بوده، بعد از جنگ جهانی و همزمان با رشد انفجاری صنعت، تولید کفش نیز دچار تحول شد و انواع کفش ها برای مصارف مختلف تولید شد از جمله برای استفاده کسانی که در معادن و کارخانه ها مشغول کار بودند. بطوریکه هم اکنون نیز کفش ایمنی با تنوع بسیار بالا برای محیط ها و شرایط مختلف کاری تولید می شود.









مفهوم کفش ایمنی ؟

کفش ایمنی یا کفش کار نوعی از کفش است که برای استفاده در محیط کار طراحی و تولید میشود ، معمولا در قسمت جلوی کفش ایمنی سرپنجه محافظتی وجود دارد که بایستی طبق استاندارد اروپا مقاومتی بالای 200 ژول داشته باشد و از آسیب ها ، ضربات و قطع انگشتان هنگام کار جلوگیری کند .




اهمیت حفاظت از پا  ..                                                            

پای انسان قلب دوم اوست. بسیاری از گذشتگان بر این باور بودند که نقاط خاصی از کف پا نمایانگر سلامت بخش­هایی از بدن است و نیاز به مراقبت زیادی دارد. برای انتخاب کفش باید راحتی و سلامت پا را حتما در نظر گرفت. کفش راحت،­کفشی است که دارای ارتفاع مناسب بوده و پا در کفش احساس راحتی کند. معمولاً نباید کفی کفش سفت بوده و فشار را فقط به یک نقطه منتقل کند. توزیع یکسان وزن بدن به جلو و عقب پا بهترین شکل کفش راحتی  می‌باشد البته کفش‌های پاشنه بلند باعث انتقال بیشتر وزن به جلوی پا ‌شده و توصیه می‌شود که به مدت طولانی درطول روز استفاده نشود رعایت نکات ایمنی محافظت و پوشیدن کفش کار از اولین ضروریات رعایت ایمنی در محیط کار است .




  ورود بانوان به عرصه صنعت                                       

با پیشرفت علم و فناوری در جامعه امروزی بانوان تلاش می‌کنند افزون بر مطالبات اجتماعی، اهداف شغلی خود را هم دنبال کنند؛ در عین حال زنان بیشتری برای مشاغل ظاهرا تحت تسلط مردان مانند کار های ساختمانی – صنعتگری یا تجارت ورود میکنند.

مجموعه ارک با بررسی نیاز بانوان در صنعت ، و با بهره مندی از نیرو های متخصص و ماشین آلات پیشرفته خود ، کفش ایمنی زنانه را برای بانوان صنعتگر و پرتلاش کشورمان طراحی کرده تا سهمی در ایمنی بانوان ایرانی را داشته باشد .






مشکلات کفش های ایمنی بانوان در گذشته 


معمولا در گذشته برای خانم ها از کفش های مردانه سایز کوچک استفاده می شد که این کفش های ایمنی مردانه خیلی پهن بودند و نسبت به سایز پای خانم ها بزرگتر و ناراحت کننده و برای خانم ها مناسب نبود .در کفش های ایمنی زنانه نه تنها به ایمنی بلکه به راحتی و طراحی نیز توجه شده، ،به دلیل نبود کفش ایمنی زنانه بسیاری از زنان به مدل های مردانه در اندازه خود بسنده می کردند ، در بهترین حالت هم کفش های مردانه با سایز کوچکترو با برچسب مدل زنانه ؛ این امر به معنای کفش های نامناسب و خلاف ارگونومی بود واین مشکل باعث ایجاد تاول ها و نقاط فشار بر پا ها شده و  همین دلایل موجب شد که صنعتگران خانم دست از محافظت پاهای خود بکشند و کفش ایمنی نپوشند.

با توجه به این امر محافظت از پا با پوشیدن کفش های سایز کوچک مردانه راه حل مناسبی نیست ، چون تفاوت های زیادی بین شکل هندسی و ارگونومی پای آقایان و خانم ها وجود دارد .


                                

برای مثال سایز 40 را درنظرمیگیریم:معمولا سایز40 برای آقایان کوچکترین ساز می باشد ولی در سایزبندی خانم ها یک سایز بزرگ محسوب می شود،معمولا در سایز بندی (جهانی و ایرانی)
 طول سایز 40 مردانه در واقع 255 سانتی متر و در خانم ها سایز 40 ، 250 سانتی متر می باشد .

در حالت کلی پاهای مردان پهن تر از زنان و نسبتا بزرگتر است اما پاهای بانوان معمولا کشیده و باریک است .




ارک تولید کننده اولین کفش ایمنی بانوان در ایران  

چند سال پیش ارک با همکاری نیرو های متخصص ایرانی برای تعیین تفاوت های آناتومیک بین پای مردان و زنان ، اولین کفش ایمنی را برای زنان تولید کرد .

مجموعه ارک با تولید  کفش های ایمنی متناسب با پای خانم ها ، پایه و اساس سری مدل های

  NILA  را گذاشت .این سری از کفش های ایمنی زنانه متناسب با پای خانم ها می باشدو به دلیل راحتی فوق العاده و ویژگی های جذاب خود تمایز ویژه ای در صنعت ایجاد میکند.




اهمیت ظاهر کفش ایمنی بانوان                       

علاوه بر ویژگی های محافظتی کفش های ایمنی ، ظاهر آنها نیز به ویژه ، در مدل های مخصوص خانم ها ، اهمیت زیادی دارد.

این امر ( زیبایی )  برای بانوان در پست های کاری به ویژه در بخش مدیریتی بسیار پر اهمیت است.

 کفش های ایمنی زنانه نیلا ترکیبی از ظرافت و محاظت است و قطعا انرژِی مثبت خوبی بر جای می گذارد .

با مدل های راحت و ظریف زنانه نیلا در هر جلسه کاری و محیط های کاری علاوه بر قدم زدن ایمن در محیط کسب و کار، ظاهر زیبایی را به همراه خواهد داشت .

 


 ویژگی های کفش ایمنی زنانه  

کفش های ایمنی جدید برای زنان جزئیات زیادی دارد تا اطمینان حاصل شود که کارمندان خانم برای انجام عملیات های تجاری سخت روزمره خود را با اتکا به کفش های ایمنی انجام می دهند ، ویژگی هایی مانند کفی با آج 5 سانتی ، زیره نرم و راحت و رویه ای از جنس چرمی طبیعی برای جریان بهتر هوا ، که راحتی و ایمنی را با پشتیبانی از حرکت و چرخش طبیعی پا تضمین می کند.



 مدل های اسپرت

کفش ارک توانسته مدل های زنانه با زیره ی پاشنه سه سانت عرضه کند و این مدل ها بیش از همه با زیره ارگونومیک ساخته شده و انعطاف پذیری عالی را تضمین می کند .

علاوه بر این آنها با وزن کم – کشش بالا و همچنین مقاومت در برابر سایش و لغزش هستند.

به این ترتیب این مدل ها به پوشندگان هنگام کار یا ایستادن یک راحتی کم نظیر را ارائه می دهند ، از مفاصل محافظت می کنند و پاها خسته نمی شوند .


صنایع ایمن فراز ارک
، تولید کننده تخصصی ترین کفش های ایمنیو کفش ایمنی زنانه ، با رعایت استانداردهای ایمنی و استفاده از مرغوب ترین مواد اولیه، در سبک، جنس، رنگ و طرح های مختلف همواره در تلاش است بهترین و راحت ترین کفش های ایمنی مناسب با حرفه شما هموطن گرامی را تامین نماید. با خرید کفش ایمنی مناسب میتوانید ریسک ها و آسیب های محیط کار را تا حد بسیار زیادی کاهش دهید.

جهت مشاهده مدل های متنوع کفش های ایمنی ارک می توانید به قسمت «کفش های ایمنی» مراجعه فرمائید و مدل مورد نظر خود را سفارش دهید. برای انتخاب بهتر کفش ایمنی مناسب شغل و حرفه تان  می تونید مقاله«کفش ایمنی مناسب برای شغل ها و محیط کاری مختلف»را مطالعه بفرمایید .

 


کافیست اولین گام را بردارید 











کفش ایمنی تخصصی زنانه محصولی از صنایع ایمن فراز ارک

 

 

28 آوریل روز جهانی ایمنی و بهداشت شغلی

روز جهانی ایمنی و سلامت در محیط کار همه سال 28 آوریل برگزار می شود. این کمپین از سال 2003 توسط سازمان بین المللی کار با هدف پیشگیری از حوادث و بیماری های شغلی و ترویج شرایط کار ایمن، سالم و مناسب ایجاد شد. این سازمان از برگزاری این مراسم توسط کلیه دولت ها، سازمان ها، بخش های خصوصی و کارفرمایان حمایت و پشتیبانی می کند.  شعار سال 2022 " برای ایجاد یک فرهنگ ایمنی و بهداشت مثبت با هم اقدام کنید" است. 

طبق آمار های جهانی، تخمین زده شده که روزهای کاری از دست رفته به دلایل مرتبط با ایمنی و بهداشت شغلی تقریبا 4 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل می دهد که در برخی از کشورها به 6 درصد می رسد. بیشترین نسبت مرگ ومیر ناشی از کار که حدود 86 درصد می باشد ناشی از بیماری های شغلی است. روزانه 6500 نفر بر اثر بیماری های شغلی جان خود را از دست می دهند، در حالیکه روزانه 1000 نفر بر اثر حوادث شغلی فوت می کنند. بر اساس این آمار سازمان های جهانی تاکید می کنند که فرهنگ ایمنی و بهداشت شغلی، فرهنگی است که در آن هر کارگر حق داشتن یک محیط کار ایمن و سالم را دارد و دولت ها، کارفرمایان و مدیران ملزم به ایجاد این محیط می باشند. هدف بهداشت حرفه ای و ایمنی در محیط کار نیز پیشگیری از بیماری ها و آسیب های ناشی از کار است مانند کنترل صداي غير مجاز، بيماري هاي پوستي و ريوي، سرطان هاي شغلي و ساير بيماري هاي ناشي از عوامل زيان آور فيزيکي، شيميايي و غيره.

جهت کسب اطلاعات بیشتر و آشنایی با مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار، اینجا کلیک کنید. 


 
 
 
 

کودک کار کیست؟

کودک کار به کودکی اطلاق می شود که به واسطه فقر، مشکلات اقتصادی، فرهنگی یا توسط باند و مافیا به مدت طولانی ومستمر به کار گرفته می‌شود. کودکان کار معمولا در معرض آسیب های جسمی، روحی، روانی و اجتماعی قرار دارند. از تحصیل محروم هستند و به نیازهای کودکی آنان توجهی نمی شود. همچنین خطرات زیادی آن ها را تهدید می‌کند.



دنیایی که می‌توانست تنها به کمک‌های ساده‌ی کودکانه کودکان کار، در محیط امن خانواده محدود شود، از کودک کار، کارهای سختی طلب می‌کند که هرگز در تاب و توان دست‌های کودکانه‌شان نیست. کارهایی دشوار، با پرداخت‌هایی ناچیز، که در مقابل، کودکی‌شان را از آن‌ها می‌دزدد و به رشد جسمی و ذهنی آن‌ها، آسیب می‌رساند.
سازمان بین‌المللی کار (ILO) اولین بار در سال ۲۰۰۲ روز جهانی مقابله با کار کودکان را راه‌اندازی کرد و عبارت “اکنون اقدام شود: کار کودکان پایان یابد” شعاری است که در سال جاری برای این مناسبت جهانی انتخاب شده است.
اساس آخرین گزارش سازمان بین المللی کار و یونیسف، تعداد کودکان کار در سراسر جهان به ۱۶۰ میلیون نفر رسیده که این اولین افزایش در ۲۰ سال گذشته است. همچنین با افزایش قابل توجهی در تعداد کودکانِ کار پنج تا ۱۱ ساله مواجه هستیم که مجبور به کار کردن هستند. کودکان در این گروه سنی بیش از نیمی از رقم جهانی کودکان کار را تشکیل می دهند. بر اساس سرشماری سال ۲۰۱۱ میلادی، ۲۵۹.۶۴ میلیون کودک در گروه سنی پنج تا ۱۴ سال بوده اند که ۱۰.۱ میلیون نفر آنان کودک کار بوده اند. کشورهای در حال توسعه مانند هند بیشترین سهم را در معضل کودکان کار  داشته اند. در ایران آمار دقیقی از کودکان کار در دسترس نیست اما عددی میان 500 هزار تا 1 میلیون و 700 هزار نفر، برای تعداد کودکان کار ایرانی تخمین زده شده است. محل کار این کودکان، لزوماً در خیابان‌ نیست، آن‌ها در باربری‌ها، خیاطی‌ها، آجرپزی‌ها، خانه‌ها، کار های زیر زمینی و مواردی از این دست، هم مجبور به کارند برخلاف تصور عموم، که بیشتر کودکان کار و خیابان را فاقد خانواده و سرپناه و زیر نظر افرادی خاص می‌دانند، طبق بررسی‌های آماری و میدانی،75 درصد این کودکان با خانواده هایشان زندگی می کنند. خانواده‌هایی که درگیر آسیب‌های گوناگون اجتماعی، همچون حاشیه‌نشینی، فقر، بیکاری، مشکلات حاد معیشتی، اعتیاد، خشونت و تجاوز هستند. خانواده‌هایی که عمدتا ناآگاه و ناتوان در انجام مسئولیت‌های سنگین پدری و مادری هستند. خانواده‌هایی با فرهنگ‌هایی بیمار که گاه، دختران را در کودکی، مجبور به ازدواج با افرادی فاقد هرگونه صلاحیت می‌کند. این قربانیانِ کودک‌همسری، جدا از تحمل تلخی‌ها و مشکلات بی‌شمار، هیچ مهارتی برای ایفای نقش همسری و مادری ندارند.
میراث خانواده‌هایی با جایگاه و شأن اجتماعی پایین و فاقد عزت نفس و احترام، که اغلب با تحقیر و توهین مواجه بوده‌اند، اغلب، انحراف و انزوا یا خشونت و طغیان خواهد بود. کودکان رشد‌یافته در چنین فضایی، در آینده، برداشته‌هایشان را با جامعه تقسیم خواهند کرد. 97 درصد والدین این کودکان بی سواد هستند حاصل بی سوادی و بی توجهی خانواده، طرد اجتماعی و محرومیت آن‌ها از بسیاری حقوق مدنی و آموزش‌هاست.


نیاموختن مهارت‌های زندگی، موجب می‌شود کودکان کار از عهده حل ساده‌ترین مسائل پیرامون خود بر نیایند و با کوچک‌ ترین اتفاقات، درگیر خشونت‌هایی شوند که اغلب به ضرب و جرح و حتی قتل منجر می‌شود.
نیافتن فرصت کودکی، بزرگ‌ترین ظلم و غم‌انگیزترین اتفاقی است که برای کودکان کار رخ می‌دهد. کودکانی که بازی‌شان، پشت چراغ‌ قرمز، دویدن میان خودروها و اطراف کوره‌هاست.
حضور در محیط‌های ناسالم و انجام کارهای آسیب‌زا، مشکلاتی برای سلامت کودکان کار به همراه دارد که متاسفانه هزینه درمان و فرهنگ پیگیری آن را ندارند .
سوء تغذیه به عنوان رایج‌ترین مشکل بچه کار، جدی‌ترین عامل مخرب رشد ذهنی و جسمی اوست.
آرتروز، دیسک کمر و اختلالات رشد، آسیب‌هایی است که از همان کودکی گریبانگیر کودکانی می‌شود که بارکشی می‌کنند. عفونت‌های ریوی و مشکلات پوستی نیز خیلی زود به سراغ کودکان زباله‌گرد می‌آید.
گذر از دوره کودکی و نوجوانی و ورود به دنیای بزرگسالی، سرآغاز دور جدیدی از مشکلات این کودکان است؛ آن‌ها که هیچ آموزشی برای کسب درآمد، مدیریت زندگی و حضور اجتماعی ندیده‌اند، با انبوهی از مشکلات جدید روبرو خواهند بود.
مطالعات جرم‌شناسی نشان می‌دهد اغلبِ مجرمان و بزه‌کاران، کودکی پرآسیبی را پشت سر گذاشته‌اند.
در واقع میتوان گفت: آسیب های اجتماعی امروز، حاصل بی توجهی به کودکان در معرض آسیب دیروز بوده است.
حمایت‌های مادی، برای تأمین خوراک و پوشاک این کودکان، لازم است اما هرگز کافی نیست.
آموزشِ درست، مهم‌ترین نیاز کودکان کار ، برای رهایی از آسیب‌های بی‌شماری است که در محیط رشد آن‌ها وجود دارد.
آموزشی، نه محدود به آموزش‌های مرسوم و معمول مدارس عادی، که مجموعه‌ای از مهارت‌های فردی و اجتماعی با عنوان آموزش بهتر زندگی کردن و ایجاد محیطی آموزنده و سرشار از شور و نشاط مورد نیاز و مطلوب خواهد بود.
ساختار و فرایندهای مدارس مرسوم، توان پاسخ‌گویی به نیازهای این کودکان را ندارد. جذب، نگهداشت و توانمندسازی کودکان کار در این مدارس، غیر قابل انجام است.
پدیده کودکان کار هرروز ابعاد پیچیده‏‌تری پیدا می‌‏کند و حضور هر روزه آنان در خیابان، ضرورت سیاست‏گذاری درست در این زمینه را به امری اجتناب ناپذیر بدل کرده است. بیش از ۳۰ سال از تصویب پیمان نامه حقوق کودک می‌گذرد و سالیان زیادی از کنفرانس‌‏های عمومی سازمان بین‏‌المللی کار گذشته است که کار کودک را ممنوع اعلام کرده‌اند و خواهان پایان دادن به بهره کشی از کودکان کار و اقدام‌های ملی کشورها در این زمینه شده‌اند.
سازمان ملل و سازمان بین المللی کار با طرح برنامه‌هایی خواهان لغو کار کودک و ریشه کنی فقر در جهان تا سال ۲۰۲۵ شده‌‏اند. زمانی که برنامه اعلام شد دست‌‏اندرکاران این برنامه فکر می‏‌کردند سالهای زیادی در پیش است و می‌توان با اجرای برنامه‌های دراز مدت و کوتاه مدت به این مهم دست یافت. در سالهای گذشته با اتکاء به کمکهای مالی بین‏‌المللی و کوشش فعالان مدنی در جهت اجرای برنامه‌های مبارزه با فقر و برنامه‌های آموزشی جمعیت کودکان کار تا سال ۲۰۱۶ کاهش چشمگیری یافت اما از سال ۲۰۱۶ این رشد با کندی قابل توجهی روبرو شده است

چرا کودکان را برای کار انتخاب میکنند؟

کار کودکان ارزان است. کودکان کار اتحادیه ندارند و نمی‌توانند به دادگاهی شکایت برند. نبود یک اراده سیاسی در جهان برای پایان دادن به کار کودکان یکی از مهمترین دلایل ادامه حضور کودکان در بازار کار است.
در ایران نیز با وجود قوانین متعدد و امضای پیمان نامه حقوق کودک، مقاوله نامه ۱۸۲ مبنی بر محو بدترین اشکال کار کودک و وجود قوانینی چون قانون اساسی (اصل۳۰)، قانون کار(مواد۸۰، ۸۱، ۸۳)، قانون مجازات اسلامی(ماده ۹۳۱)، قانون حمایت از کودکان و نوجوانان، کودکان زیادی برای تامین مایحتاج زندگی مجبور به کار هستند، این قوانین نتوانسته است بستر مناسبی برای حمایت از آنان فراهم کند. در برنامه ششم توسعه، دولت متعهد شد که ۲۵درصد از جمعیت کودکان کار را کاهش دهد. برای اولین بار نام کودکان کار در برنامه توسعه کشوری برده شد ولی در اینجا هم هیچ آماری از تعداد کودکان کار ارائه نشد که بتوان در پایان برنامه ششم ارزیابی روشنی از این برنامه ارائه داد. اقدامات انجام شده بیش از هر چیز بر عملیات قهر آمیز حذف فیزیکی کودکان از سطح خیابانها متمرکز شد. این اقدامات کودکان را به کارهای خطرناکتر و دشوارتر مثل زباله گردی و غیره سوق داد و تاثیر چندانی در بهبود شرایط کودکان کار نداشت. برخی مداخله‌های دولتی از جمله دادن یارانه، اجازه تحصیل به کودکان افغانستانی در مدارس ایران (که هم اکنون برای کلاس اولیها با مشکلات جدی مواجه شده است)، طرح کودک و خانواده سازمان بهزیستی و فعالیتهای سازمانه‏ای غیردولتی تا حدودی در بهبود شرایط زندگی کودکان کار موثر بوده است.

قوانین کار کودک در ایران چیست؟

براساس ماده ۷۹ قانون کار به کار گماردن افراد کمتر از ۱۵ سال تمام ممنوع است و همچنین براساس ماده ۸۰ قانون مذکور، کارگری که سنش بین ۱۵ تا ۱۸ سال تمام باشد، «کارگر نوجوان» نامیده می‌شود و در بدو استخدام باید توسط سازمان تامین اجتماعی مورد آزمایش‌های پزشکی قرار گیرد. براساس اعلام مدیرعامل سابق انجمن حمایت از حقوق کودکان ۱۴ هزار زباله‌گرد در تهران وجود دارد که ۴۷۰۰ نفر از این افراد یعنی معادل یک سوم آنها کودک هستند.
موضوع کودکان کار و خیابان به فقر بستگی دارد. همچنین به این موضوع بستگی دارد که بازار کار چقدر تمایل به استفاده از این کودکان دارد؟ زیرا کار کودک بازار ارزانی است و حتی اگر کودک به اندازه فرد بزرگسال کار کند، حقوق او به اندازه فرد بزرگسال نیست. همچنین به این بستگی دارد که چقدر سیاست‌های مهاجرتی ما درست است و اجازه می‌دهیم که کودکی از کشور دیگری به عنوان کودک وارد کشور ما شود و به کار گرفته شود.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه سازمان بهزیستی در این زمینه طی چندین سال گذشته، ۳۷ مرکز شبانه‌روزی برای نگهداری کودکان داشته که سالانه ۶۰۰۰ کودک کار در خیابان در این مراکز مورد پذیرش قرار می‌گرفتند، اظهار کرد: در آن زمان بررسی‌ها نشان داد که حدود 75 درصد از این کودکان با خانواده خود زندگی می‌کنند.
وی با بیان اینکه طبق اعلام وزارت کار و اشتغال حدود هفت میلیون شغل غیررسمی در کشور داریم، گفت: ۷ میلیون شغل غیررسمی یعنی افرادی که هیچ بیمه‌ای ندارند و زمانی که بحران کرونا وارد می‌شود این افراد بیشتر آسیب می‌بینند، زیرا نه بیمه بیکاری به آنها تعلق می‌گیرد و نه وابسته به سازمانی هستند که کمک‌های معیشتی و رفاهی دریافت کنند. 

منابع:

صبح رویش

 
 

حوادث چهارشنبه سوری

چهارشنبه‌ سوری یکی از جشن‌های ایرانی است که از غروب آخرین سه‌شنبه ماه اسفند، تا پس از نیمه‌شب تا آخرین چهارشنبه سال، برگزار می‌شود و برافروختن و پریدن از روی آتش مشخصهٔ اصلی آن است. این جشن، نخستین جشن از مجموعه جشن‌ها و مناسبت‌های نوروزی است که با برافروختن آتش و برخی رفتارهای نمادین دیگر، بصورت جمعی در فضای باز برگزار می‌شود.



مراسم آخرين چهارشنبه سال از آيين هاي ايرانيان باستان و منسوب به زرتشتيان است كه در شب آخرين چهارشنبه سال برگزار مي كردند. آنها معتقد بودند برگزاري اين مراسم سبب پاک سازي محيط زندگي و آلايش روحي و برطرف كردن كدورت ها بين فاميل است تا در زمان رسيدن عيد نوروز كه عيد پاكي ها و بخشايش و نعمت هاي الهي است، مردم با روحي پاک و عاري از هرگونه كينه توزي و خصومت شروع سال جديد را جشن بگيرند.
چهارشنبه‌سوری با آیین‌ها و جشن‌های متعددی در سراسر منطقه ایران فرهنگی برگزار می‌شود که دارای مشابهت‌های زیادی با هم هستند. مهمترینِ این آیین‌ها جمع‌آوری خار و خاشاک یا توده‌های سوختنیِ دیگر و افروختن آتش است، اما در بعضی زمان‌ها و بعضی نقاط آیین‌های دیگری مانند کوزه شکستن، فال گرفتن و بخت‌گشایی نیز مرسوم بوده‌ است.
نسل جدید ایران از آیین‌های این جشن شناخت چندانی ندارد. برخی معتقدند در سال‌های اخیر چهارشنبه‌سوری با حرکت به سوی خشونت، تحریف و استحاله شده‌ است و از اصالت خود فاصله گرفته‌ است. امروزه، استفاده از مواد محترقه و آتش‌زا که بعضاً دست‌ساز و خطرناک هستند بسیار رایج است و جایگزین آیین‌های کهن شده‌ است. در چند سال گذشته، این شب همواره دارای آمار آسیب‌دیدگی و گاهی دارای تلفات جانی بوده‌ است. به عنوان مثال در سال ۱۳۸۹ طبق گفته رئیس اورژانس کشور، ۵ فوتی و ۱۵ معلولیت در حوادث این مراسم رخ داد.
برگزاری چهارشنبه‌سوری با آلودگی صوتی، آسیب به تابلوها و دیوارهای شهر و ایجاد فضایی خشونت‌آمیز و تنش‌زا همراه است بطوریکه برخی شهروندان از رفت‌وآمد در خیابان‌ها بیم دارند.  

خطرات چهارشنبه سوری

در سه دهه اخير به علل مختلف، از جمله عدم فرهنگ سازي درست و عدم توجيه فرهنگ و سنت توسط خانواده ها و رسانه هاي گروهي،  اين جشن و شادي خانوادگي تبديل به آتش بازي هاي خطرناک و استفاده از مواد منفجره شده است.
  • تهيه ي انواع ترقه و مواد منفجره و پرتاب به سمت ديوار، ماشين ها، تابلوها، دانش آموزان، كودكان، زنان و دختران (با گذشت زمان، در سال هاي اخير مواد انفجاري تنوع بيشتري يافته و توان انفجاري بالاتري پيدا نموده است) 
  • استفاده از انواع فشفشه هاي وارداتي  
  • آتش زدن انواع چوب، لاستيک، پلاستيک به همراه مايعات قابل اشتعال
  • انداختن قوطي هاي در بسته داخل آتش جهت انفجار
  • روشن كردن آتش در كنار خودرو و در معابر و ايجاد راه بندان 

اثرات، خطرات و خسارات

بررسي خطرات و خسارات ناشي از ساخت، نگهداري و كاربرد مواد محترقه بيانگر اين موضوع است كه مواد محترقه به لحاظ ماهيت و خواص فيزيكي و شيميايي و عدم اطلاع مصرف كننده از خطرات آن، تهديدي جدي براي سلامت فرد و نيز سکنه ی آن محله و رهگذران است كه علاوه بر نمونه هاي عيني و ملموس، عواقبي بس ناگوار و نامحدود را متوجه جامعه مي نمايد. خسارات جانی، ناراحتي اعصاب، سوختگي شديد، قطع عضو، نابينا شدن، و در نهایت مرگ از جمله این پیامد ها می باشد.
 

عوارض ناشی از بازی با مواد محترقه

عوارض زود رس (قطع عضو،نابینایی،سوختگی)
عوارض دراز مدت (عفونت های ناشی از سوختگی،ناراحتی های پوستی،بیماری های ریوی) 



مواد شیمیایی به کار رفته در مواد محترقه و منفجر

گوگرد، كلر، كلرات، پر كلرات پتاسيم، نيترات پتاسيم، كلرات باريم، آرسنيک و...  
اين مواد به علت تركيب با اكسيژن و كربن فوق العاده خطرناك هستند و ممكن است حتي هنگام كار وتهيه عوارضي را براي كارگران به همراه داشته باشند.
به عنوان مثال كلر و كلرات باعث ناراحتي هاي پوستي و ريوي و همچنين درد هاي شكمي، سر گيجه، حالت استفراغ و اسهال می شود.
در صورتی که مواد شیمیایی با پوست شما برخورد کرد بلافاصله آن را با آب فراوان بشویید و به مرکز درمانی مراجعه کنید. 

خسارات مالی ناشی از انفجار مواد منفجره

  • خسارت هاي وارد شده بر اموال خصوصي و عمومي از قبيل ساختمان ها و خودروها و تابلوها دراثر پرتاب مواد محترقه و ايجاد آتش سوزي ها 
  • هزينه هاي سنگين درمان آسيب ديدگان 
  • اتلاف وقت و تحميل هزينه هاي سنگين به نيروهاي امدادي و انتظامي
  • اتلاف وقت عمومي و ايجاد راه بندان هاي طولانی
  • خسارت های نامحسوس
  • ايجاد رعب و وحشت عمومي 
  • دلواپسي و نگراني خانواده ها 
  • بروز شوک هاي شديد و ناگهاني در اثر انفجار ترقه هاي پر سر و صدا 
  • تشديد بيماري بيماران در اثر انفجار مواد منفجره و محترقه 
  • تاثيرات سوء رواني و جسماني به بانوان باردار و جنين
  • ايجاد استرس و نگراني در نزد مسئولين و متوليان تامين امنيت و سلامت جامعه و بسياري تبعات خسارت بار ديگر.

توصیه های ایمنی 

آمارها نشان می دهد بیشترین گروه آسیب دیده در حوادث چهارشنبه سوری در افراد 16 تا 23 سال و سپس گروه سنی 8 تا 15 سال می باشد. لذا رعایت نکات ایمنی زیر می تواند در پیشگیری از حوادث و پیامد های ناگوار آن موثر باشد:
 
• مواد سوختنی و ترقه را در مقادیر کم یا انبوه هرگز در منزل نگهداری نکنید.
• به خاطر داشته باشید همواره استفاده نادرست و بی رویه از وسایل آتش بازی و روشن کردن آتش های بزرگ حوادث ناگواری بدنبال دارد.
• از آتش زدن لاستیک، هیزم، کارتن خالی و امثال این ها چه در واحدهای مسکونی و چه در معابر، کوچه و خیابان خودداری نمائیم.
• کبریت و مواد آتش زا را از دسترس کودکان دور نگه داریم.
• در صورت روشن کردن آتش توصیه می گردد آتش در حجم کم باشد و از هیزم، کارتن خالی و امثال آن که دارای شعله زیاد می باشند، استفاده نشود.
• از ریختن مواد سریع الاشتعال مانند نفت، بنزین و ... بر روی آتش جدا خودداری کنید.
• از قراردادن ظروف تحت فشار از جمله کپسول، اسپری، حشره کش ها و ... بر روی آتش جداً خودداری کنید.
• از پرتاب فشفشه و موشک بر روی شاخه درخت ها، پشت بام و بالکن منازل خودداری کنید.
• وجود یک کپسول خاموش کننده آتش نشانی پودری در نزدیک محوطه آتش ضروری است.
• قبل از ترک محل، حتماً از خاموش بودن آتش مطمئن شده و توسط شیلنگ آب باقیمانده آن را کاملاً سرد نموده و جمع آوری نمائید.
• در موقع پریدن از روی آتش از البسه بزرگ و گشاد و از نوع آتش گیر استفاده نکرده و از تجمع در اینگونه محافل خودداری کنید.
• در صورت بروز هرگونه حریق و یا حادثه ضمن حفظ خونسردی در اسرع وقت با تلفن ۱۲۵ با ستاد فرماندهی سازمان آتش نشانی تماس گرفته و مراتب را با ذکر نوع حادثه و نشانی دقیق اطلاع دهید.
• فرزندانمان را در تهیه وسایل آتش بازی بی خطر و مفرح همراهی کنیم.
• در تهیه وسایل آتش بازی بی خطر و مفرح فرزندانمان را همراهی کنیم و از نگهداری مواد محترقه، تهیه و ساخت وسایل آتش بازی دستی توسط آنها اکیدا جلوگیری نماییم.
• از نگهداری مواد محترقه حتی به مقادیر بسیار کم در منازل، زیرزمین، محل کار و ماشین جدا خودداری کنید.
نکته قابل توجه این است که بدانیم انفجار فقط 250 گرم مواد ساخت ترقه می تواند یک آپارتمان را به شدت تخریب و ویران نماید؛ ضمن این که شیشه های ساختمان مجاور تا شعاع 250 متری در اثر این انفجار شکسته خواهد شد. 
• از حمل مواد محترقه و آتش گیر و انفجاری حتی به مقادیر بسیار کم در جیب لباس، کیف جداً خودداری کنید .
• از نگهداری مواد محترقه و وسایل آتش بازی (حتی وسایل و مواد استاندارد) در نزدیکی وسایل حرارتی و برقی خودداری نمایید.
• کودکان و نوجوانان از اقشار آسیب پذیر هستند استفاده از این مواد توسط آنان خطرات جدی به همراه داشته سلامت آنان را به خطر انداخته و مرگ را به دنبال خواهد داشت.
• بقایای مواد آتش بازی را سریعاً جمع آوری نکنیم، حتماً ۱۵ تا ۲۰ دقیقه صبر کرده بعد آن را جمع آوری کرده و در یک سطل محتوی آب بریزیم و سپس دفع کنیم.
• همیشه در مواقع آتش بازی جهت اطفاء حریق آب در دسترس باشد.
• کودکان به هیچ عنوان شخصاٌ نباید از مواد آتش بازی و محترقه استفاده نمایند.
• مواد آتش بازی (منفجره و محترقه) را به طرف افراد دیگر پرت نکنیم.
• هیچ گاه مواد آتش بازی (منفجره و محترقه) را در ظروف شیشه ای یا فلزی قرار نداده و استفاده نکنیم، زیرا در صورت انفجار ذرات آن به اطراف پرتاپ شده و سبب صدمات و خطرات جانی خواهد شد.
• برای نگهداری از مواد منفجره و محترقه آن را بطور ایمن در یک جعبه و دور از سایر مواد آتش گیر و یا گرما و الکتریسته و.... قرار دهیم.
• هیچ گاه ماده محترقه و منفجره ای که یکبار استفاده شده است را مجدداً استفاده نکنیم.
• از آتش زدن لاستیک، هیزم، کارتن خالی و امثال آن چه در واحدهای مسکونی و چه در معابر، کوچه و خیابان و از سوزاندن وسایل یا مواد غیرمتعارف مانند کپسول گاز، لاستیک و آمپول و استفاده از مواد آتش‌زا نظیر بنزین، الکل، کاربیت و مانند آن جداً خودداری کنیم.
• حتی‌الامکان برای روشن کردن آتش از محل‌های تعیین شده توسط شهرداری منطقه استفاده نماییم.
• از برپایی آتش در معابر باریک و در نزدیکی پست‌های برق یا ایستگاه‌های تقلیل فشار گاز و پارکینگ‌های عمومی پرهیز نماییم.
• از برپایی آتش های حجیم و غیر مهار خودداری کنیم.


منابع:

ایمنا، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، ایسنا، سازمان آتش نشانی و خدمات شهری قزوین

 
 
 

اهمیت استفاده از کفی در کفش

پادرد در بین بسیاری از افراد جامعه شایع است. اما در محیط های کاری که کارگران بر روی سطوح سخت به مدت طولانی راه می روند، این موضوع می تواند مهمتر باشد و حتی ممکن است منجر به مشکلات ایمنی شود. خستگی پا در میان کارگران می تواند باعث حواس پرتی شود و به مسائل ایمنی مانند لغزش، زمین خوردن و افتادن منجر شود. این نوع حوادث بخش زیادی از کل ادعاهای WSIB را تشکیل می دهد. بنابراین یکی از راه های کاهش فشار و خستگی پا در حین کار استفاده از کفی کفش است.
کفی کفش می تواند نقس بسزایی در کاهش فشار پا، ساق پا و کمر کارگران ایفا کند و سطح سلامت و ایمنی آنها را افزایش دهد ولی اهمیت چندانی به آن داده نمی شود. کفی کفش به عنوان یک لایه در کفش قرار میگیرد و باعث افزایش راحتی، جذب ضربه و فشار و حفاظت از پا (به ویژه قوس پا) می شود. از آنجایی که پاها پایه و اساس بدن هستند، استفاده از کفی می تواند به تسکین فشار پا، ساق پا و کمر کمک کند و به کاهش کلی MSDs (اختلالات اسکلتی- عضلانی) کمک کند.
 فشار و درد کمتر می تواند بهره وری کارکنان را بهبود بخشد زیرا آنها می توانند تمرکز بیشتری روی کار خود داشته باشند. برای کارگر و کارفرما مزایای زیادی برای افرادی که در حین کار از کفی کفش استفاده می کنند و آن را به عنوان بخشی از برنامه ایمنی و بهداشت خود رعایت میکنند، وجود دارد.


Insoles 

چیزهایی که باید در مورد کفی کفش بدانید

کفی ها موثر تر از کفپوش های ضد خستگی هستند، چرا که از پای کارگران همیشه و در همه جا محافظت می کنند. میزان سفتی و نرمی کفی های طبی، براساس نیازهای فردی کارگران می تواند سفارشی سازی شود، ولی در کف پوش های ضد خستگی اینگونه نیست و برای پای همۀ کارگران میزان سفتی یا نرمی ثابتی وجود دارد.
کفی‌ها می‌توانند به ایجاد تعادل در قوس پا، بهبود وضعیت بدن و تثبیت گام‌های کلی کمک کنند، که باعث کاهش فشار پا، زانو و کمر می‌شود. استفاده از کفی می‌تواند استحکام کلی انگشتان پا را بهبود بخشد و از فشار آمدن به سایر تاندون‌های پا جلوگیری کند.
کفی های استاندارد می توانند به میزان زیادی از دردهای ایجاد شده در پاها و کمر بکاهند؛ علاوه بر این کفی ها نقش بسزایی در جلوگیری از ایجاد تاول، جذب عرق پا، دردهای روزانه پا، بهبود وضعیت در گردش خون دارند.
کفی ها همچنین در درمان بیماری های مختلف پا از جمله خار پاشنه، دردهای ساق پا، درد پاشنه، شکستگی های ناشی از ضربه، نوروپاتی، پرونشین بیش از حد و متاتارسالژیا نقش مؤثری ایفا می کنند.
 

استفاده از کفی طبی چرمی در تولیدات صنایع ایمن فراز ارک

صنایع ایمن فراز ارک، تمامی استاندارد های لازم را در تولیدات محصولات خود بکار میگیرد. مواد اولیۀ مرغوب، ضریب ایمنی بالا، کیفیت، دوام بالا، ارگونومی و راحتی از جمله مواردی هستند که در تولید محصولات همواره مد نظر قرار میگیرند. با این حال برای راحتی بیشتر و بهرمندی از مزایای ذکر شده، توصیه می شود حتما در هنگام سفارش محصولات، کفی طبی چرمی را نیز به سفارش خود اضافه کنید.
جهت مشاهده مدل های متنوع کفش های ایمنی ارک می توانید به قسمت «کفش های ایمنی» مراجعه فرمائید و مدل مورد نظر خود را سفارش دهید. برای انتخاب بهتر کفش ایمنی مناسب شغل و حرفه تان می توانید مقاله «کفش ایمنی مناسب برای شغل ها و محیط کاری مختلف» را مطالعه فرمائید.

چگونه بوی بد کفش را از بین ببریم؟

بوی بد کفش یک مسئله بسیار رایج است و می تواند بسیار آزاردهنده باشد؛ مهم نیست که پاهای شما چقدر تمیز هستند، باز هم در نهایت کفش نامناسب می تواند باعث ایجاد بوی بد در پای شما شود.

 

 
 
 
 
باکتری ها عامل بدبو شدن کفش ها هستند. آنها به تعداد زیادی روی پاهای شما رشد می کنند و اسیدهای آلی - متانتیول، اسید ایزووالریک و اسید پروپانوئیک - را به عنوان مواد زائد تولید می کنند. در حالی که این نوع باکتری‌ها مضر نیستند، اما می‌توانند بوی بدی را طولانی مدت به جا بگذارند.
به عنوان مثال، متانتیول به عنوان یک محصول جانبی از بروی باکتریوم، باکتری اولیه موجود در پا، تولید می شود. این اسید آلی دارای بوی متمایز سولفوریک است که شبیه کلم های پوسیده و جوراب های بدبو است.
حتی با رعایت بهترین بهداشت پا، ممکن است پاهای شما هنوز بو بدهند. این تا حدی به این دلیل است که پاهای شما حاوی غدد عرق بیشتری در هر اینچ مربع از هر جای دیگری در بدن شما است. در حالی که عرق به خودی خود بو نمی دهد، آن مواد زائد باکتریایی بو می دهند. این باعث می‌شود کفش‌ها محل مناسبی برای رشد باکتری‌ها باشند، زیرا عرق و رطوبت را به دام می‌اندازند و محیطی را برای رشد باکتری‌ها فراهم می کنند. در بدترین حالت، ممکن است کاملاً ناخوشایند باشد و شما را مجبور کند که بپرسید: "چگونه می توانم بوی کفشم را پاک کنم؟"

در ادامه این مقاله سعی میکنیم راهکارهای را جهت کنترل بوی بد پا به شما ارائه بدیم 

استفاده از جوش شیرین برای از بین بردن بوی بد پا

استفاده از جوش شیرین یک روش ساده و خانگی می باشد. این ماده یک خوشبو کننده طبیعی است که بوها و باکتری ها را جذب می کند. جوش شیرین هم رطوبت موجود در کفش را به خود جذب می‌کند و هم با خنثی کردن محیط اسیدی و قلیایی کفش رشد باکتری‌ها را متوقف می‌ سازد. دو روش مختلف برای استفاده از جوش شیرین برای رفع بوی کفش وجود دارد:
الف)¼ فنجان جوش شیرین، ¼ فنجان پکینگ پودر و ½ فنجان نشاسته ذرت را با هم مخلوط کنید. مخلوط را در یک جفت جوراب نخی بریزید یا مخلوط را در هر دو کفش بپاشید و بگذارید یک شب بماند. برای تقویت بوی بیشتر، می توانید چند قطره از اسانس مورد علاقه خود را اضافه کنید.
ب)از طرف دیگر، اگر می‌خواهید آن را ساده نگه دارید، جوش شیرین را مستقیماً داخل کفش بپاشید و بگذارید حداقل 24 ساعت بماند.
 

استفاده از اسپری سرکه برای از بین بردن بوی بد پا

سرکه بوها را خنثی می کند و با باکتری های موجود در کفش مبارزه می کند. فقط سرکه سفید را با آب به مقدار مساوی در یک بطری اسپری مخلوط کنید. سپس محلول را داخل کفش اسپری کنید و اجازه دهید تا خشک شود. انجام این کار برای کفش هایی که برای دویدن خود استفاده می کنید باعث می شود بعد از هر بار دویدن، بوی تازه تری برای مدت طولانی تری داشته باشید.

نکته: برای به حداکثر رساندن اثر، قبل از استفاده از محلول، کفش های خود را به خوبی از داخل و خارج تمیز کنید.

 

استافده از صابون برای از بین بردن بوی بد پا

یکی دیگر از درمان‌های خانگی برای از بین بردن بوی کفش این است که یک تکه صابون در هر کفش قرار دهید و بگذارید یک شب بماند. صابون باکتری ها و بوی تولید شده را از بین می برد. به علاوه، صابون متخلخل است، بنابراین بو را جذب می کند و آن را با رایحه تمیز و صابونی جایگزین می کند.
نکته: قبل از افزودن صابون به کفش، مطمئن شوید که صابون خیس نباشد، زیرا رطوبت فقط باکتری ها را تشدید می کند.
 

استافده از آفتاب برای از بین بردن بوی بد پا

خشک کردن هر گونه رطوبت اضافی از کفش یک راه آسان و موثر برای خلاص شدن از شر آنها است. کفش‌های خود را چند ساعت بعد از استفاده طولانی در زیر نور مستقیم خورشید قرار دهید تا قبل از پوشیدن بعدی کاملاً خشک شوند.


استفاده از جوراب برای از بین بردن بوی بد پا

پوشیدن جوراب یکی از ساده ترین و موثرترین راه های مقابله با رایحه نامطبوع کفش می باشد. همیشه از جوراب های تمیز استفاده کرده و پس از هر بار استفاده، آن ها را کاملا بشویید. جوراب‌هایتان را حداقل یک بار در روز عوض کنید. از پوشیدن جوراب‌های نایلونی هم پرهیز کنید، این جوراب‌ها بخاطر منافذ کم باعث تعریق پای افراد شده و توانایی جذب عرق پا را ندارند. در نتیجه می‌توانند باعث بو گرفتن بیشتر پا شوند. می‌توانید به جای آن از جوراب‌های نخی استفاده کنید.
 

استافده از اسانس برای از بین بردن بوی بد پا

اسانس های درخت چای، میخک و چوب سدر همگی از خوشبوکننده های طبیعی با خواص ضد قارچی هستند. این روغن‌ها حاوی عملکرد سه‌گانه هستند: مبارزه با باکتری‌ها، از بین بردن بو و ایجاد بوی خوب. به عنوان مثال، یک مطالعه در دسامبر 2007 منتشر شده در مایکروبیولوژی نشان داد که اسانس میخک به شدت از رشد باکتری ها در پاها جلوگیری می کند تا بو را از بین ببرد. 
روغن درخت چای یک محصول فوق العاده برای کاهش بوی بد کفش است. پاشیدن چند قطره روغن درخت چای از طریق کفش ممکن است باعث کاهش بوی بد شود و از آن جلوگیری کند. همچنین می توانید روغن درخت چای را مستقیماً روی پوست بمالید. 
چوب سدر دارای خواص ضد قارچی طبیعی است که آن را به یک خوشبو کننده عالی تبدیل می کند. کفی‌های چوب سدر را داخل کفش‌هایتان قرار دهید تا بوی تازگی آن‌ها برای مدت طولانی‌تری باقی بماند.

 رعایت بهداشت و کاهش بوی بد پا

مهم است که در تمیز کردن پاهای خود مراقبت بیشتری داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که از صابون یا یک پاک کننده بین هر انگشت پا و در سراسر کف پا استفاده کنید و خوب بشویید. پس از اتمام تمیز کردن پاها، مطمئن شوید که آنها را کاملا خشک کنید. هر رطوبتی که روی پاهای شما باقی بماند رشد باکتری ها را مستعد می کند.
 

استفاده از کفی برای کاهش بوی بد پا

اگر سال‌ها است که از کفی‌های مشابه استفاده می‌کنید، احتمالاً زمان آن رسیده است که آن‌ها را تعویض کنید. اغلب کفی ها منبع بوی بد کفش هستند. یک جفت کفی جدید به طور قابل توجهی شما را از بوی بد رهایی می بخشد.
 

استفاده پودر بچه کاهش بوی بد پا

قبل از اینکه کفش هایتان را بپوشید، مقداری پودر بچه روی پاها یا جوراب های خود بپاشید. اگر پاهایتان در طول روز شروع به عرق کردن کردند، پودر بچه را مجدداً بمالید تا پاهایتان خشک بماند. پودر بچه ممکن است به خشک نگه داشتن پا و کفش شما کمک کند و خطر رشد باکتری روی پا و کفش شما را کاهش دهد. پودر بچه می تواند به خنثی کردن بو و خوشبو کردن کفش شما کمک کند.
 

استفاده از چای سیاه کاهش بوی بد پا

چای کیسه ای ممکن است با بوی بد مبارزه کند. چای سیاه حاوی تانن است که نشان داده شده است که در از بین بردن باکتری های موجود در کفش بسیار مفید است. چند کیسه چای را در یک قابلمه آب جوش بریزید و بگذارید چند دقیقه دم بکشد. کیسه ها را بردارید و بگذارید حدود 5 دقیقه خنک شوند. کیسه های چای خنک شده را روی کفش های خود قرار دهید و بگذارید نزدیک به یک ساعت بماند. همچنین می‌توانید با استفاده از مایع آن، پاهای خودتان را بشویید یا پاهایتان را به مدت یک ربع در این محلول قرار دهید تا از باکتری‌ها تمیز شود.
 
بهداشت کفش در کاهش بوی بد پا
با توجه به ماهیت و جنس کفش‌ تان آن‌ها را به طور منظم تمیز کنید، اگر قابل شست ‌و شو هستند آن‌ها را بشویید، اگر چرم هستن با ضدعفونی‌کننده‌های مناسب چرم کفشتان را تمیز کنید.
 

تاثیر اسپری های کفش و پد های بوگیر در کاهش بوی بد پا

بیشتر اسپری‌های خوشبو کننده و اسپری‌های ضد تعریق حاوی باکتری‌ها و یا آنزیم‌هایی هستند که چیزهایی را که باعث ایجاد بوی بد می‌شوند را از بین می‌برند و به سرعت رفع می‌کنند. وعی پدهای بوگیر نیز وجود دارند که درون کفش قرار داده می شوند و بوی بد درون کفش را با بوی خوب تعویض می‌کنند. 
 
 
        

 استفاده از فریز برای کاهش بوی بد پا

کفش‌های بدبوی خود را در یک کیسه پلاستیکی بزرگ قرار دهید و یک شب در فریزر بگذارید. روز بعد آنها را از فریزر خارج کرده و اجازه دهید به طور طبیعی خشک شوند. دمای بسیار سرد باکتری ها را از بین می برد و کفش های شما را کمتر بدبو می کند.
 

استفاده از زغال چوب برای کاهش بوی بد پا

زغال را به قطعات کوچکی تقسیم کنید و داخل یک جفت دستکش کهنه قرار دهید و آنها را درون کفش هایتان بگذارید. این کار، رطوبت و بوهای اضافی را جذب می کند.

استافده از نمک برای کاهش بوی بد پا

نمک در حذف رطوبت بسیار عالی عمل می کند و باکتری های درون کفش ها را از بین می برد. مقداری نمک را داخل هر کفش بریزید تا بعد از چند ساعت بوی بهتری پیدا کنند. 

استفاده از مرکبات برای کاهش بوی بد پا

پوست مرکباتی مانند لیموترش بوی بسیار مطبوعی دارد. می توانید آنها را درون کفش هایتان بریزید و اجازه دهید تا صبح باقی بمانند. مشاهده خواهید کرد که بعد از آن بوی بسیار بهتری گرفته است.

استافده از الکل برای کاهش بوی بد پا

الکل یک محلول ضد بو است که می توان با اسپری کردن الکل درون کفش برای از بین بردن باکتری‌ها و رفع بو استفاده کرد. 
نکته: الکل ممکن است موجب تغییر رنگ چرم طبیعی شود.

استافده از پیاز برای کاهش بوی بد پا

شما می توانید پیاز را خورد کنید و درون کفش هایتان بریزید یا مقداری از آب پیاز را با چندین قطره از روغن هایی که بوی آنها را دوست دارید ترکیب کنید و درون کفش هایتان اسپری کنید. پیاز به جذب بوهای نامطبوع کمک می کند.


منابع:

https://www.medicinenet.com/how_do_you_get_a_bad_smell_out_of_shoes/article.htm
https://www.nike.com/a/how-to-remove-shoe-smell
 
 
 

دستکش کار

محیط های کاری پر از حوادث و اتفاقات از پیش تعیین نشده ای است که همیشه پرسنل را در مقابل خطر قرار می دهد.  برای محیط های کاری همیشه موارد ایمنی رعایت می شود اما برای بالا بردن ایمنی افراد لازم است که آنها از تجهیزات ایمنی فردی استفاده کنند. لباس و کفش کار، دستکش کار، کلاه و ماسک همگی جزء تجهیزات ایمنی محسوب می شوند و استفاده از آن ها در محیط کار ضروری و الزامی است. نپوشیدن و استفاده نکردن از این تجهیزات ممکن است جان و زندگی افراد را به خطر بیندازد. یکی از مهم ترین لوازم ایمنی دستکش کار است که با توجه به موقعیت ها و موارد مصرف آن جنس و مدل های متفاوتی دارد. بیش از60% حوادث ناشی در حین کار مربوط به استفاده نکردن از دستکش ایمنی می باشد.
برای مشاغل متفاوت که خطرات متغیری وجود دارد دستکش های ایمنی متفاوتی طراحی می شود. این دستکش ها باید از شخص در برابر خطرهایی مانند برق گرفتگی، بریدگی، سوختگی و آسیب های مربوط مواد شیمیایی حفاظت کند.
 

ویژگی‌های یک دستکش کار مناسب چیست؟

با توجه به نوع شغلی که در آن مشغول هستید، دستکش کار مناسب میتواند تعارفی مختلفی داشته باشد. اما به طور کلی یک دستکش کار مناسب باید حداقل چند ویژگی از ویژگی هایی که در ادامه ذکر خواهیم کرد را داشته باشد.
 

دوام و ماندگاری

دوام یک دستکش با کیفیت مواد اولیه، نوع مواد بکاررفته در دستکش و طراحی آن ارتباط مستقیم دارد. بالا بودن این شاخصه باعث صرفه جویی در هزینه خرید دوباره و کاهش هزینه در طولانی مدت خواهد شد.
 

انعطاف پذیری

سطح انعطاف پذیری مشخص می کند که دستکش چقدر چسبناک و نرم است. هرچه دستکش انعطاف پذیر تر باشد ، استفاده از آن در هنگام مهارت چسبندگی بهتر است.
 

ضد آب

اگر یک جفت دستکش ضد آب را بپوشید ،دستان شما 100٪ در برابر هرگونه رطوبت و آب محافظت می شود و خشک و راحت خواهید ماند ،این ویژگی حتی اگر دستان شما در زیر سطح آب کار کند مانع نفوذ آب به درون دستکش می شود. تمام درزها آب بندی شده اند و هیچ نقطه نشتی وجود نخواهد داشت.
 

دافع آب

برای محیط های مرطوب مناسب است تا یک جفت دستکش دافع رطوبت انتخاب نموده و بپوشید. این دستکش ها با مواد ضد آب یا دافع آب طراحی شده اند و دارای خاصیت آبگریزی هستند اما برخلاف دستکش ضد آب ، درز گیری و آب بندی نشده اند.
 

مقاوم در برابر بریدگی

برای ویژگی مقاومت در برابر برش سطوح استاندارد مختلفی وجود دارد. از دستکش های نازک و انعطاف پذیر با سطح محافظت کم تا دستکش های ویژه مجهز به فناوری های پیشرفته برای شرایط کاری سخت. انتخاب دستکش با این ویژگی به نیاز و ماموریت شما بستگی دارد.
 

مقاوم در برابر حرارت

هنگام کار در محیط با حرارت بالا، کار با قطعات داغ و یا در زمان مواجهه با جرقه های جوشکاری به دستکشی نیاز دارید که در مقابل گرما مقاوم باشد.  اگر کار شما می تواند جرقه ایجاد کند ، انواع دستکش هایی ساخته شده با چرم طبیعی و ساق بلند برای حفاظت از دستان شما مناسب خواهد بود و در صورت جوشکاری ، باید از دستکشی استفاده نمایید که مطابق با استاندارد جوشکاری EN 12477: 2001 تأیید شده باشد.
 

مقاوم در برابر جرقه

این دستکش ها توسط موادی ساخته شده اند که در مقابل مقادیر کمتری از جرقه ها مقاومت می کند. مواد به طور مستقیم در تماس با جرقه ذوب و مشتعل نمی شوند.با آنکه این دستکش ها در مقابل جرقه های تراش فلزات مقاوم هستند اما جایگزین دستکش های جوشکاری نیستند.
 

دستکش برای کار در محیط های روغنی

برای کار با اشیای روغنی به شما توصیه می کنیم با دستکش های ویژه کار مقاوم در برابر روغن از دستان خود محافظت کنید. دستکش های ویژه برای کار در محیط روغنی دوام بیشتری در این شرایط دارند و از نفوذ انواع روغن و  چربی ها به درون دستکش جلوگیری می کند. استفاده از دستکش صحیح و مناسب نه تنها از دستان شما محافظت می کند بلکه کارآیی دستان شما را در کار با اشیای چرب و روغنی افزایش می دهد.
 

انواع دستکش های کار

 دستکش های کار انواع مختلفی دارند و بسته به شغل انتخاب می شود. 

دستکش ایمنی زره ای

این نوع از دستکش های ایمنی برای محافظت از دست ها و انگشتان در حین کار با چاقو ها و کاترهای بزرگ صنعتی استفاده میشود. همانطور که از اسم آن می توان حدس زد, این دستکش ها از شبکه های فلزی ساخته شده اند تا در صورت بروز حادثه خنثی کننده ی صدمات باشند.
 
دستکش-کار

دستكش ایمنی ضد مواد شیمیایی

از نوعی پلاستیک خاص یا ترکیبات پلیمری مانند ترکیب ها پلی وینیل کلراید, پلی وینیل الكل و … برای تولید این دستکش ها استفاده می شود تا در برابر خوردگی و سایر آسیب های کار با مواد شیمیایی جلوگیری شود.
 
دستکش-کار

دستکش های ایمنی در برابر دما

این نوع از دستکش ها ایمنی در دو نوع مقاوم در برابر سرما و مقاوم در برابر حرارت موجود می باشند.
دستکش هایی که در برابر سرما مقاوم هستند به طور معمول از جنس شیشه و آرامید هستند. در مقابل دستکش های مقاوم در برابر حرارت از جس چرم ساخته شده اند که با آلومینیوم, پشم شیشه, پنبه ی نسوز و .. پوشش داده شده اند تا حداقل حرارت را به دست ها انتقال دهند.
 
دستکش-کار

دستکش ایمنی عایق برق

از جمله پرکاربردترین نوع دستکش ها ایمنی, دستکش های ایمنی عایق هستند که محافظ دست ها در برابر الکتریسیته هستند. این نوع از دستکش ها از پلاستیک یا مواد پلیمری ساخته میشوند که مقاومت بالایی در برابر برق دارند.
 
دستکش-کار

دستکش ایمنی در برابر پرتوهای رادیواکتیو

برای افرادی که با پرتوهای خطرناک رادیواکتیو سرو کار دارند دستکش های ایمنی با لایه های سرب ساخته شده است. تا آسیب های وارده از این پرتوها را به صفر برساند. سرب به کار رفته در این نوع از دستکش ها مانند یک ورق مقاوم عمل میکند و مانع از ورود پرتوهای مضر رادیواکتیو میشود. شاید تصور این باشد که چون در این دستکش ها سرب به کار رفته است باید وزن بالایی داشته باشند. اما این تصور کاملا اشتباه است. وزن این دستکش ها تفاوتی با سایر دستکش ها ندارد و به راحتی قابل استفاده است.


دستکش-کار
 

دستکش ایمنی ضد برش

این نوع از دستکش ها به دلیل جنس مقاومی که دارند. مانع از آسیب دست در مواقع کار با دستگاه های برش میشوند. در کنار مقاومت بالا, این دستکش ها بسیار سبک و منعطف هستند و به راحتی میتوان با آنها کار کرد. در محیط هایی که نیاز به مونتاژ قطعات, انجام کارهای دستی, بسته بندی و کار با دستگاه های بزرگ برش است. میتوان از این دستکش ها استفاده کرد.

 

دستکش کار ارک با روکش نیتریل

از جمله محصولات صنایع ایمن فراز ارک در این خصوص می توان به دستکش کار ارک با روکش نیتریل اشاره کرد که بافت شده از نخ پلی استر مرغوب پر تراکم است.
• مقاومت در برابر حلالهای نفتی و روغنی ، روغن های گیاهی و حیوانی ، مواد سوختنی و گریس ها
• مقاومت مناسب در برابر دماهای پایین
• پوشش کامل انگشت ها به منظور ایمنی بیشتر
• مقاومت سایشی بالا
از ویژگی های این دستکش مرغوب می باشند. 


دستکش-کار-ارک
 
 
 

آشنایی با رشته مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار

مقدمه:

حوزه بهداشت و ایمنی مشمول بسیاری از قوانین و مقررات است و عدم رعایت قوانین می تواند مشاغل را تحت پیگرد قرار دهد و پیامدهای بی شمار مالی، اعتباري و عملی را در پی داشته باشد. در سال های اخیر اهمیت مسئولیت اجتماعی در شرکت ها آشکارتر شده و انتظار می رود که مشاغل پاسخگوی رفتارهای اخلاقی خود باشند. یکی از حوزه های مهم بهداشتی، حوزه بهداشت حرفه ای یا همان بهداشت شغلی می باشد. که سعی دارد تا ضمن خدمت به سلامت و رفاه کارگران و کارکنان در محیط های شغلی، بهداشت محیط زیست را نیز بعنوان عنصر کلیدی بر سلامت عموم مردم در نظرگیرد.   
 

آشنایی با مهندسی بهداشت حرفه ای:

بهداشت حرفه‌ای ترکیبی از مهندسی وعلوم پزشکی می‌باشد و عبارت از شناسایی، ارزیابی و کنترل عوامل زیان آور موجود در محیط کار به همراه یکسری مراقبت های بهداشتی درمانی به منظور سالم سازی محیط کار و حفظ سلامت نیروی کار می باشد. به بیان دیگر بهداشت حرفه ای را می توان تلفیق علم و هنر در تامین سلامت در محیط های شغلی عنوان کرد.
کارشناس بهداشت حرفه‌ای با شناختی که ازمحیط کار، فرایندهای کاری، خطرات وعوامل زیان‌آور محیط کار و نیز تاثیرات این عوامل بر سلامت کارکنان دارد، می کوشد تا از طریق بررسی، ارزیابی، اندازه گیری و کنترل عوامل زیان آورمحیط کار، محیطی با حداکثر سلامت جسمی، روانی و اجتماعی را برای کارکنان فراهم سازد. همچنین در صورت شناسایی بیماری های شغلی در شاغلین، آنها را برای تشخیص قطعی و درمان نزد پزشک می فرستد.
 
 

عوامل زیان آور محیط کار:

فیزیکی: شامل سروصدا، گرما و رطوبت، سرما، ارتعاش، فشار(کمبود وافزایش فشار)، روشنایی (کمبود وافزایش نور)، اشعه مادون قرمز، اشعه فرابنفش، اشعه‌های یونیزان و الکتریسیته
شیمیایی: مانند گازها، بخارات، دود و مه، گرد وغبار،اسیدهاوبازها، فلزات و...
بیولوژیکی: شامل ویروس‌ها، قارچ‌ها، انگل‌ها، باکتری‌ها و... 
ارگونومیکی: شامل پوسچر نامناسب بدن حین کار، بلندکردن وحمل باربیش ازحد مجاز، سطوح کارشامل میز، صندلی، ابزارآلات مورد استفاده، تجهیزاتی که مناسب طراحی نشده باشند و...
ایمنی: شامل ایمنی حریق، مواد شیمیایی، ماشین آلات و ...
 
 

وظایف مهندس بهداشت حرفه ای:

متخصص بهداشت حرفه ای باید دارای استقلال کامل و حرفه ای بوده وازانجام وظایف خود رضایتمند باشد. وی باید برای بدست آوردن و حفظ صلاحیت لازم برای انجام وظایف خود و تامین شرایط انجام وظایف خود با توجه به عملکرد خوب مطابق با اخلاق حرفه ای تلاش نمایند.
 

برخی از وظایف اصلی مهندس بهداشت حرفه ای در مراکز صنعتی، شرکت و واحدهای کاری:

- نظارت فنی بر کارکنان جهت رعایت ضوابط بهداشت حرفه ای
- بازدید منظم از بخش های مختلف، شناسایی مشکلات بهداشت حرفه ای و تصمیم گیری برای رفع آنها
- بررسی محیط کار از نظر وجود انواع عوامل زیان بار(نمونه برداری، سنجش و ارزیابی مستمر) و برنامه ریزی برای رفع آنها
- نظارت بر اجرای درست ضوابط آیین نامه بهداشتی محل کار
- تهیه و تدوین محتوا و وسایل آموزشی شامل بروشور، پوستر، نشریه، فیلم و ... برای شاغلین و مدیران جهت آموزش بهداشت حرفه ای
- بررسی و تجزیه و تحلیل حوادث و مشکلات محیط کار و تلاش جهت رفع یا پیشگیری از آنها
- نظارت بر کلیه موارد بهداشتی مانند آشپزخانه ها، غذاخوری ها، سرویس های بهداشتی و...
- تهیه گزارش وضعیت بهداشت حرفه ای، بیماری ها و مشکلات موجود در این حوزه برای مدیران و سازمان های مربوطه
 
 

برخی از وظایف کارشناس بهداشت حرفه ای در مراکز بهداشت:

- کسب شناخت و اطلاعات کافی از وضعیت بهداشت حرفه ای کارگاه ها و کارخانجات
- تنظیم و پیگیری اجرای برنامه های پیشگیری از انواع بیماری های کاری و عوارض آنها
- نمونه برداری، سنجش و ارزیابی عوامل زیان بار محیط کار
- نظارت بر اجرای طرح های بهداشت حرفه ای
- برنامه ریزی و اجرای برنامه های آموزشی برای مسئولان بهداشت حرفه ای، اعضای کمیته های حفاظت فنی و بهداشت کار و...
- بررسی گزارشات رسیده از واحدها، کارگاه و کارخانه ها، تشخیص نواقص و عیوب و صدور اخطاریه در صورت نیاز
- صدور مجوز برای شرکت های خصوصی ارائه دهنده خدمات بهداشت حرفه ای
 
 

دانش و مهارت مورد نیاز:

فعالیت های بهداشت حرفه ای باید با توجه به بالاترین استانداردهای حرفه ای و اصول اخلاقی انجام شود. بی طرفی و حفاظت از محرمانه بودن اطلاعات سلامت و حفظ حریم خصوصی از کارگران بخش دیگری از این تعهدات است. برخی از مهارت و دانش مورد نیاز کارشناس بهداشت حرفه ای نیز بصورت ذیل می باشد:   
- آشنایی کامل با دانش، قوانین و مباحث بهداشت حرفه ای 
- مسئولیت پذیری
- دقت و توجه به جزئیات
- مهارت های ارتباطی مناسب
- توان تصمیم گیری درست و به موقع
- توانایی خوب در حل مسئله و مشکلات
- آشنایی کافی با مسایل فنی صنعت و سازمان محل کار
- توان و استقامت بدنی مناسب
- توان آموزش موارد بهداشتی و ایمنی به شاغلین
 
 
 

گرایشات در ارشد بهداشت حرفه ای:

 آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، ارگونومی، اکولوژی انسانی، فیزیولوژی، بهداشت حرفه ای، سم شناسی محیط، مهندسی بهداشت محیط، سم شناسی پزشکی، آموزش پزشکی، مدیریت سلامت ایمنی و محیط زیست، HSE، تاریخ علوم پزشکی، رفاه اجتماعی، پدافند غیرعامل در نظام سلامت (صرفا دانشگاه بقیه الله)، برنامه ریزی یادگیری الکترونیکی در علوم پزشکی
 
 

گرایشات در دکترای بهداشت حرفه ای: 

ارگونومی، بهداشت حرفه‌ ای، سیاست‌ گذاری سلامت، نانو فناوری پزشكی، انفورماتیک پزشکی (مجاز برای تمامی رشته‌ های ارشد علوم پزشکی)، سلامت در بلایا و فوریت‌ ها (مجاز برای تمامی رشته‌ های ارشد علوم پزشکی)، سلامت و رفاه اجتماعی (مجاز برای تمامی رشته‌ های ارشد علوم پزشکی)، اپیدمیولوژی (مجاز برای تمامی رشته‌ های ارشد علوم پزشکی)، مددکاری اجتماعی
 
 

بازار کار مهندس بهداشت حرفه ای:

مهندس بهداشت حرفه ای می تواند در وزارتخانه های کار، تعاون و رفاه اجتماعی ، صنعت، معدن و تجارت ، جهاد کشاورزی، نیرو، بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و صنایع دفاعی مشغول به کار شود. سازمان ها، شرکت ها و کارخانه های بزرگی مثل شرکت نفت، ذوب آهن، هواپیمایی کشوری، ایران خودرو، پلی اکریل دارای واحد بهداشت حرفه ای بسیار قوی هستند که در هر یک از این واحد ها چند مهندس بهداشت حرفه ای فعالیت می کنند. در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد ازدانش آموختگان مهندسی بهداشت حرفه ای نیز به طور تمام وقت یا پاره وقت در کارخانجات و سازمان های مختلف به عنوان مسئول بهداشت حرفه ای کار می کنند.
علاقه مندان به حوزه آموزش و تدریس هم می توانند با داشتن مدارک تحصیلی عالی در مهندسی بهداشت حرفه ای جذب دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی شوند.
از آنجایی که اهمیت این شغل ، به تازگی در سال های اخیر برای کارخانجات و صنایع مختلف و .... مشخص شده است و آنها برای کاهش هزینه های خود به دنبال پیاده سازی شعار پیشگیری به جای درمان هستند، بازارکار مناسبی برای این شغل در کشور وجود داشته و آینده شغلی خوبی نیز پیش روی آن می باشد.
 
 
 
 
 

مهندس کیست؟ روز مهندس مبارک

مهندس در معنای لغوی، به کسی گفته می شود که علم هندسه را خوب بداند. 
اما در کل، مهندس Engineer در اکثر کتابهای مرجع جهان به كسي كه "Problem Solving" را خوب بداند گفته شده است.
مهندس کسی است که برای هر مشکلی بهترین راه حل را پیدا میکند.
این ممکن است شامل جنبه‌های کیفی، کمی، فیزیکی، اقتصادی و غیره باشد.
 

Who-is-an-engineer



هفت ویژگی یک مهندس نمونه

1. تحقیق (Research) علمی، فنی و صنعتی به منظور کشف را‌ه‌حل‌های تازه و سودمند.
2. توسعه (Development) فنی به منظور اعمال دستاوردهای تحقیقات موجود برای غلبه بر یک مشکل یا بهبود کمی و کیفی سیستم و ابزار.
3. طراحی (Design) یک یا چند ساختار، سیستم یا ابزار با بهره‌گیری از مدل‌های مهندسی، روش‌ها، نیازهای کنونی و شرایط خاص.
4. ساخت (Construction) که بر اساس آن مهندس وظیفه دارد. ضمن آماده‌سازی فضا و محیط تولید، رویه ساخت، کیفیت محصول يا احداث بنا-سازه، هزینه تمام شده و نحوه سازماندهی منابع و تجهیزات را مشخص کند.
5. تولید (Production) محصول یا سیستم که شامل "برنامه ریزی و زمان ‌بندی کار" (Planning)، انتخاب و مشخص کردن ترتیب فرآیندها، ابزارها، مواد اولیه، چیدمان (layout)، عناصر و اجزای سیستم نهایی (Components)، آزمایش، بازرسی و عیب‌یابی محصول است.
6. به کار اندازي و بهره برداري (Operation) یک سیستم یا محصول که ممکن است توسط کسان دیگری تولید شده باشد. این مهارت شامل آشنایی با کنترل‌های مکانیکی، الکترونیکی یا نرم‌افزاری ابزار و سیستم، تامین نیرو و انرژی لازم برای به کار افتادن آن حمل و نقل، ارتباطات و جنبه‌های اقتصادی است.
7. مدیریت (Management) ابزارها و سیستم‌ها به خاط تحلیل وضعیت گذشته و حال پروژه هاي اجرايي، تجهیزات و دستگا‌ه‌ها، پیش‌بینی وضعیت آینده آن‌ها و سازماندهی منابع مالی، انسانی و اطلاعاتی موجود برای کسب نتایج بهتر در آینده.
 
اما سرآمد تمامي موارد ٧ گانه فوق بايد اخلاق مهندسي، وجدان بيدار، پايبندي به موازين، آيين نامه و استانداردها ، رعايت اصول در روابط متقابل، و همچنين روحيه همکاری و كار جمعی را اضافه نمود.


 
"5 اسفند ؛ روز مهندس گرامی باد"

فاشیای کف پا

فاسیا یا فاشیای کف پا یکی از شایع ترین علل درد پاشنه پا است و در صورت عدم مراقبت می تواند منجر به آسیب های جدی‌تر و شدیدتری نسبت به سایر عوامل دیگر در سرکار شود. فاشیای کف پا معمولا 15درصد از تمام شکایات مربوط به درد پاها را تشکیل می دهد.
 
التهاب-کف-پا
(
التهاب رباط کف پا)

فاشیای کف پا چیست؟

فاشیا یک نوار فیبری سفت بافت است که در امتداد کف پا تا نقطۀ اتصال استخوان پاشنه پا کشیده می شود. فاشیای کف پا، قوس کف پا را حمایت میکند و نقشی مهمی در راه رفتن طبیعی ایفا می کند. بیماری زمانی اتفاق می افتد که فاشیای کف پا تا سر انگشتان ملتهب شود. 
 

علائم التهاب فاشیای کف پا

نشانه اصلی زمانی است که درد در مرکز کف پا احساس می شود. این حالت معمولاً در هنگام صبح که برای اولین بار پا روی زمین قرار میگیرد بیشتر می شود. درد فاشیای کف پا معمولاً به صورت تدریجی افزایش می یابد. اما گاهی اوقات درد می تواند به طور ناگهانی شروع شود که علت آن پریدن از ارتفاع یا خالی رفتن پا باشد. ممکن است درجه ناراحتی با گرم کردن کاهش یابد، ولی اگر به آن توجه نشود و فرد به ادامه فعالیت طولانی مدت یا شدید ادامه دهد بدتر شود.

مطالعه بیشتر: علائم و درمان قطعی خار پاشنه
 
 

عوامل اصلی التهاب فاشیای کف پا

عوامل اصلی ایجاد کننده ناراحتی در فاشیای کف پا عبارتند از: سن، وزن، قوس های شدید کف پا و یا کف پای صاف. همچنین، سطوحی که کارگران بر روی آنها کار می کنند و کفش های کار می توانند به تشدید این وضعیت کمک کنند. سطوح کار بسیار سخت، باعث اعمال فشار بیشتر بر روی پا می شوند و از دیگر عوامل ناراحتی در فاشیای کف پا هستند.

مطالعه بیشتر: نقش کفش ایمنی در کاهش آسیب های ایستادن طولانی در کار
 

فاسیا-کف-پا

درمان التهاب فاشیا کف پا

استفاده از کفپوش و تشک در محل کار می تواند از اعمال فشار به پاها بکاهد. همچنین استفاده از کفش ایمنی با کفی طبی مناسب که از پا محافظت می کند و عوامل ایجاد فشار به پا را خنثی می کنند بسیار مهم و ضروری است. کشش پا، کشش انگشتان پا و ساق ها می تواند از سفتی پا و پاشنه های پا و در نهایت از ناراحتی فاشیای پا بکاهد. کارگران در مشاغلی که نیاز به ایستادن و راه رفتن طولانی مدت دارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به ناراحتی فاشیای پا هستند.

 

جمع بندی

با کاهش برخی عوامل و خطرات بالقوه می توان تا حد بسیار زیادی از بروز ناراحتی در فاشیای کف پا جلوگیری کرد. خودداری از ایستادن های طولانی و سطوح سخت، استفاده از کفپوش و همچنین کفش ایمنی و کفش کار مناسب با کفی مناسب می تواند تا حد بسیار بالایی از بروز این عارضه جلوگیری کند.
صنایع ایمن فراز ارک تولید کننده انواع کفش ایمنی در سبک، جنس، رنگ و طرح های مختلف همواره در تلاش است بهترین و راحت ترین کفش های ایمنی مناسب با حرفه شما هموطن گرامی را تامین نماید.
برای دسترسی به محصولات، مشاهده و انتخاب کفش ایمنی متناسب با حرفه خود می توانید وارد قسمت کفش های ایمنی و مدل مناسب و مورد علاقه خود را سفارش دهید و با ارسال رایگان محصول خریداری شده خود را درب منزل یا محل کار خود تحویل بگیرید. جهت دریافت راهنمایی برای انتخاب کفش ایمنی مناسب اینجا را کلیک کنید.
 
 
 
 

5 نکته ایمنی برای خدمه آشپزخانه

آشپزخانه های بزرگ و رستوران ها، جزو مکان های پرخطر محسوب می شوند. بنابراین صاحبان و مدیران این مکان ها باید به طور جدی مراقب ایمنی کارکنان و محل کار باشند و انواع خطراتی را که ممکن است منجر به آسیب و سانحه شود کاهش دهند. راه های پیشگیرانۀ متعددی جهت محافظت کارکنان از صدمات رایجی مانند سوختگی، بریدگی، سوراخ شدن و پارگی، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، لغزش، زمین خوردن و افتادن، صدمات چشمی، و رگ به رگ شدن و کشیدگی وجود دارد. در این مقاله نکاتی جهت محافظت از کارکنان در محیط آشپزخانه و رستوران معرفی می کنیم.

ایمنی-آشپزخانه
 

از شلوغی قسمت های مستعد خطر جلوگیری کنید و آشپزخانه را به خوبی سازمان دهی کنید

معمولا آشپزخانه ها در ساعات خاص و پرترافیک به شدت شلوغ و پر رفت و آمد می شوند و بسیاری از کارها مانند تهیه مواد اولیه، پخت و پز، شستن ظروف، و سرو غذا، با ورود و خروج گارسون ها از آشپزخانه به طور همزمان انجام میگیرند. این ازدحام آشپزخانه را به یک مکان بسیار پر خطر تبدیل می کند. در مرحله اول سعی کنید تعداد افرادی که نیاز به دسترسی مستقیم به آشپزخانه دارند، مانند گارسون ها و خدمۀ جمع آوری و شستشوی ظروف، را کاهش دهید. سعی کنید فقط یک یا چند نفر را مسئول تحویل و دریافت غذا و ظروف از آشپزخانه و تحویل به گارسون ها کنید. با این کار میزان رفت و آمد و شلوغی در آشپزخانه به میزان چشمگیری کاهش می یابد. کار بعدی که در مورد سازماندهی آشپزخانه می توانید انجام دهید تقسیم وظایف است تا افراد زیادی در قسمت های پخت و پز نباشند تا خطر سوختگی ناشی از روغن داغ، سرخ کن ها  سطوح داغ کاهش یابد.
 
 

کفش های ایمنی، ضد لغزش و ارگونومیک برای کارکنان آشپزخانه تهیه کنید

ریخته شدن مواد، خیس و لغزنده بودن سطوح و تاخیر در نظافت خصوصا در ساعات شلوغ، خطر لغزش، زمین خوردن و سقوط را به شدت افزایش می دهد. همچنین ایستادن برای مدت طولانی در یک وضعیت روی یک سطح سخت می تواند منجر به آسیب هایی از جمله کمردرد، خستگی عضلات و دردپاها شود. تهیه یک کفش ایمنی مناسب که ضمن ضد لغزش بودن، تنفس پذیری، مقاومت در برابر آب و ارگونومیک نیز باشد می تواند راحتی پا را تضمین کند. جهت مطالعه بیشتر توصیه میکنیم مقاله «نقش کفش ایمنی در کاهش آسیب های ایستادن طولانی در کار» را مطالعه کنید.
 
 

از ابزار مناسب برای کار استفاده کنید

استفاده از ابزار نامناسب برای کار یا برش با چاقوی کند، می تواند باعث اتلاف انرژی شما شود و باعث شود برای انجام کار بیش از آنچه که نیاز است تلاش کنید. اگر اینکار به طور مکرر انجام شود، ی تواند منجر به درد، خستگی و آسیب شود. تجهیزات برش و پخت نیز برای جلوگیری از بریدگی باید دارای حفاظ کار باشد.
 
 

نکات و اصول ایمنی و ارگونومیک را به کارکنان آموزش دهید

کارمندان باید از بلند کردن وسایل سنگین بدون کمک لازم خودداری کنند. کار در موقعیت های نامناسب یا غیرطبیعی نیز می تواند منجر به درد عضلانی، کشیدگی، رگ به رگ شدن و آسیب عصبی در شانه ها، قسمت فوقانی و پایین کمر، گردن و مفاصل اندام شود. برای دانستن نکات ایمنی بیشتر در محیط کار مقاله «نکات مهم ایمنی در محیط کار» را مطالعه کنید.
 
 

مواد شیمیایی را به درستی ذخیره کنید

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی تمیزکننده، نگهداری و ضدعفونی کننده نه تنها می تواند منجر به آلودگی شود، بلکه باعث تحریک پوست و چشم و مشکلات تنفسی می شود.
 

آشپزخانه و محل کار را از لحاظ ایمنی ارزیابی کنید

اگر می خواهید آشپزخانه خود را ایمن تر کنید، با کارکنانی که تمام وقت خود را در آنجا می گذرانند، صحبت کنید. دریابید که آنها نگران چه شرایط خطرناکی هستند. پس از شناسایی مشکلات می‌توانید استراتژی‌های مناسب را برای کاهش خطرات آشپزخانه برای کارکنان خود اجرا کنید.
 
نکات-ایمنی-آشپزخانه



جمع بندی

استفاده از کفش ایمنی مناسب یکی از فاکتورهای مهم در جهت ارتقا ایمنی در محیط های آشپزخانه و آزمایشگاهی می باشد. از جمله محصولات صنایع ایمن فراز ارک در این راستا می توان به کفش های ایمنی اپنکا اشاره کرد. کفش های ایمنی اپنکا دارای پنجه فولادی با مقاومت ضربه‌پذیری 200ژول، زیره TPU-PU  درجه یک، ضد سایش، ضد لغزش و  مقاوم در برابر حلالهای نفتی و روغنی بهترین گزینه برای محیط های آشپزخانه ای، آزمایشگاهی و شیمیایی می باشند.


کفش-ایمنی-اپنکا

انواع مدل های کفش ایمنی اپنکا:

 
صنایع ایمن فراز ارک تولید کننده انواع کفش های ایمنی در سبک، جنس، رنگ و طرح های مختلف همواره در تلاش است بهترین و راحت ترین کفش های ایمنی مناسب با حرفه شما هموطن گرامی را تامین نماید.
برای دسترسی به محصولات، مشاهده و انتخاب کفش ایمنی متناسب با حرفه خود می توانید وارد وب سایت صنایع ایمن فراز ارک به آدرس www.ark-safety.com شوید و مدل مناسب و مورد علاقه خود را سفارش دهید و با ارسال رایگان محصول خریداری شده خود را درب منزل یا محل کار خود تحویل بگیرید. جهت دریافت راهنمایی برای انتخاب کفش ایمنی مناسب اینجا را کلیک کنید.
 
 
 
 

چهار اشتباه رایج در خرید کفش ایمنی

کفش ایمنی باید از پاها در برابر خطرات متعدد و مختلفی که در محل کار رخ می دهند محافظت کند، بنابراین انتخاب کفش ایمنی مناسب بسیار حایز اهمیت می باشد. اگر نتوانیم کفش ایمنی مناسب حرفه خود را انتخاب کنیم سلامتی و ایمنی خود را در معرض خطر قرار می دهیم. در این مقاله می خواهیم 4 اشتباه رایج در خرید کفش ایمنی که باید از آنها اجتناب کنید را معرفی کنیم.
 

1. خرید سایز اشتباه

بسیاری از افراد در هنگام خرید کفش بسیار عجولانه تصمیم میگیرند. عدم توجه و دقت کافی در انتخاب سایز و راحتی کفش می تواند باعث ناراحتی پا و افزایش ضریب خطر در محل کار باشد. اگر کفش شما کمی بزرگتر باشد احتمال زمین خوردن بسیار بالا می رود. بسیار مهم است که در هنگام خرید حتما خودتان کفش را امتحان کنید و جهت اطمینان از تناسب کامل، زمان کافی صرف کنید.
به طور خلاصه، همیشه کفش های خود را امتحان کنید و با قدم زدن در فروشگاه آنها را امتحان کنید. هنگام امتحان کردن کفش، فراموش نکنید که آنها را با جوراب هایی که با آنها کار می کنید امتحان کنید. از جمله عوارضی که کفش نامتناسب می تواند برای پای شما ایجاد کند می توان به خار پاشنه اشاره کرد که توصیه میکنیم مقاله «علائم و درمان قطعی خار پاشنه» را مطالعه بفرمائید.
 

2. عدم توجه به شرایط محل کار

بسیاری از مردم شرایط محیط کار خود را در نظر نمی گیرند. در نظر نگرفتن شرایط محیط کار به معنی به خطر انداختن ایمنی خود است. به عنوان مثال، اگر در محیط بیرون کار میکنند بهتر است از کفشی استفاده کنند که دارای ویژگی ضد آب باشد و یا اگر در سقف ها کار میکنید باید از کفش های ایمنی ضد لغزش استفاده کنید، و  اگر با اجسام سنگین سر و کار دارید باید از کفش ایمنی استفاده کنید که دارای سرپنجه فولادی باشد.  در کل کفش ایمنی که انتخاب می کنید باید به طور خاص مورد تائید محل کار شما باشد. جهت انتخاب بهتر کفش ایمنی مناسب حتما مقاله «کفش ایمنی مناسب برای شغل ها و محیط کاری مختلف» را مطالعه کنید.

proper-safety-shoes-for-work
 

3. ارجحیت دادن ظاهر و استایل کفش بر عملکرد و راحتی

عملکرد و راحتی کفش باید همیشه مقدم بر ظاهر آن باشد. اگر بیش از حد به ظاهر کفش اهمیت بدهید ضمن به خطر افتادن ایمنی خود می توانید به سلامت پای خود نیز آسیب بزنید. بهتر است کفشی را انتخاب کنید که ضمن عملکرد و راحتی مناسب ظاهر مناسبی هم داشته باشد. 
 

4. خرید از شرکتی که در کفش های ایمنی تخصص ندارد

انتخاب کفش ایمنی بر اساس قیمت یک اشتباه رایج است. زمانی که ایمنی دغدغه اصلی است، قیمت نباید اولویت اصلی باشد. معمولا کسانی که تمایل به خرید کفش های ایمنی ارزان و با کیفیت پایین دارند به سمت شرکت هایی کشیده می شوند که کفش های ایمنی را با قیمت کمتری عرضه می کنند. این شرکت ها معمولا تخصص کافی در تولید کفش ایمنی ندارند و استانداردهای لازم را در تولید محصولات در نظر نمی گیرند. علاوه بر این، انتخاب کفش های ایمنی ارزان قیمت به این معنی است که نه تنها ایمنی خود را به خطر می اندازید، بلکه در طول زمان دوام کمتری نیز دارند و در نهایت باعث می شوند که در نهایت پول بیشتری خرج کنید. خرید از شرکتی که در زمینه کفش ایمنی تخصص دارد، می تواند تضمین کننده ایمنی، سلامتی و راحتی شما باشد.
 
صنایع ایمن فراز ارک، تولید کننده تخصصی ترین کفش های ایمنی، با رعایت استانداردهای ایمنی و استفاده از مرغوب ترین مواد اولیه، در سبک، جنس، رنگ و طرح های مختلف همواره در تلاش است بهترین و راحت ترین کفش های ایمنی مناسب با حرفه شما هموطن گرامی را تامین نماید. با خرید کفش ایمنی مناسب میتوانید ریسک ها و آسیب های محیط کار را تا حد بسیار زیادی کاهش دهید.
جهت مشاهده مدل های متنوع کفش های ایمنی ارک می توانید به قسمت «کفش های ایمنی» مراجعه فرمائید و مدل مورد نظر خود را سفارش دهید. برای انتخاب بهتر کفش ایمنی مناسب شغل و حرفه تان می توانید مقاله «کفش ایمنی مناسب برای شغل ها و محیط کاری مختلف» را مطالعه فرمائید.
 
 
کافیست اولین گام را بردارید
 
منبع:
 

نکات ایمنی برای کارگران سکوی بارگیری

محیط کارخانه ها اغلب شلوغ هستند و ممکن است کارگران دچار عدم تمرکز و حواس پرتی شوند. مسلماً هیچ شرکت یا کارخانه ای نمی خواهد کارکنانش دچار سانحه و آسیب شوند. همه افراد در محل کار موظف هستند خود و دیگران را در برابر خطرات ایمن نگه دارند؛ به خصوص اگر محیط کار یک محیط پر خطر مانند سکوی بارگیری کارخانه باشد.
سکو های بارگیری به عنوان نقاط کلیدی ورود و خروج طراحی شده اند، بنابراین باید ایمن و کارآمد باشند. سکوهای بارگیری نقاط پر ترددی هستند که اگر اقدامات ایمنی مناسب در مورد آنها انجام نشود عوامل مختلف مانند ماشین آلات، سروصدا، ترافیک بالا، سطوح لغزنده و ... می توانند آنها را به نقاط پر خطر تبدیل کنند.

Loading-dock-portal

برای هر کارفرما ، اطمینان از وجود تمهیدات حفاظتی مناسب برای هر کارگری که در سکوی بارگیری کار میکند ضروری است. در اینجا نکاتی در این مورد ذکر می کنیم که می تواند کارگران و کارکنان شمارا از گزند حادثه و آسیب در محل سکوی بارگیری دور نگه دارد.

نکات ایمنی برای کارگران سکوی بارگیری

• محل بارگیری/تخلیه و تریلر باید دارای نور مناسب و عاری از موانع باشند.
• باید همیشه دسترسی جداگانه یا خاص به محوطه بارگیری وجود داشته باشد و حفظ شود.
• مطمئن شوید که سکو های بارگیری به درستی تعبیه شده باشند.
• بر روی / یا از سکوی بارگیری نپرید.
• راه بروید؛ از دویدن در سکوهای بارگیری خودداری کنید.
• در هنگام بلند کردن اجسام از تکنیک های درست استفاده کنید.
• تسمه های اضافی یا شل در جعبه ها که ممکن است خطر زمین خوردن ایجاد کنند را حذف کنید.
• مراقب لبه های سکوهای بارگیری باشید و فاصله ایمن را با لبه ها حفظ کنید.
• مراقب نشت و در معرض قرار گرفتن مواد شیمیایی باشید.
• مراقب شرایط آب و هوایی باشید و قبل از بارگیری و یا تحویل بار از خشک بودن و عدم لغزندگی سطوح اطمینان حاصل نمایید.
• اطمینان حاصل کنید که همه کارگران سکوی بارگیری از کفش ایمنی استفاده می کنند.

Loading-dock-tips


کفش های ایمنی مناسب

لغزش ها و زمین خوردن ها از شایع ترین علل صدمات در سکوهای بارگیری هستند و با رعایت اقدامات ایمنی مناسب از جمله پوشیدن کفش های ایمنی مناسب می توان از آنها جلوگیری کرد. نکته ای که باید بسیار مورد توجه قرار گیرد، ضدلغزش بودن زیره کفش می باشد. همچنین حفاظت کامل از  پاشنه ها و مچ از دیگر ویژگی های مهم یک کفش ایمنی مناسب است.

loading-dock-safety-shoes
 

ایمنی در محیط کار

همه افراد در ایمن نگاه داشتن محل کار خود نقشی دارند. به عنوان یک کارفرما، ضروری است که هر فعالیت یا منطقه ای را که باید اقدامات ایمنی در آن رعایت شود شناسایی کنید و این اقدامات را به عنوان بخشی از یک برنامه ایمنی به کارکنان ابلاغ کنید. به عنوان یک کارگر، باید مطمئن شوید که هم خودتان و هم همکارانتان اقدامات ایمنی را رعایت میکنید. از همه مهمتر، همه را تشویق کنید تا خطرات یا تهدیدات مربوط به سلامت و ایمنی را به محض شناسایی گزارش کنند. جهت ارتقا سطح ایمنی در محیط کار توصیه میکنیم مقاله «نکات مهم ایمنی در محیط کار» را نیز مطالعه بفرمائید.



صنایع ایمن فراز ارک

ما در صنایع ایمن فراز ارک در تلاشیم انواع کفش های ایمنی را در سبک، جنس، رنگ و طرح های مختلف مناسب با شغل و حرفه شما تولید کنیم. جهت مشاهده مدل های متنوع کفش های ایمنی ارک می توانید به قسمت «کفش های ایمنی» مراجعه فرمائید و مدل مورد نظر خود را سفارش دهید. برای انتخاب بهتر کفش ایمنی مناسب شغل و حرفه تان می توانید مقاله «کفش ایمنی مناسب برای شغل ها و محیط کاری مختلف» را مطالعه فرمائید.
 


مطلب پیشنهادی جهت مطالعه بیشتر: «مفهوم ایمنی ، ایمنی چیست؟»


منابع:
 

نقش کفش ایمنی در کاهش آسیب های ایستادن طولانی در کار

 ایستادن یک وضعیت طبیعی است و به خودی خود هیچ خطر خاصی برای سلامتی ندارد. با این حال، کار مکرر در حالت ایستاده می تواند باعث درد پا، تورم پاها، خستگی عمومی عضلانی، کمردرد، سفتی در گردن و شانه ها و سایر مشکلات سلامتی شود. سالانه هزاران نفر دچار آسیب های پای ناشی از کار می شوند، و این آسیب ها باعث می شوند این افراد روزهای زیادی را در بستر سپری کنند. استفاده از کفش ایمنی مناسب برای کسانی که در خط مونتاژ یک کارخانه، انبار، ساخت و ساز و در مشاغل سرپایی هستند می تواند در سلامت و راحتی آنها نقش بسزایی ایفا کند.
 

خستگی و کاهش بهره وری

به دلیل نپوشیدن کفش مناسب، بسیاری از کارگران دچار خستگی شدید می شوند که منجر به کاهش بهره وری در کار می شود. علاوه بر این، درد و ناراحتی نیز می تواند منجر به حواس پرتی شده و به طور بالقوه باعث بروز خطراتی مثل لغزش، زمین خوردن و افتادن شود.

exhausted-worker
 

آسیب به بافت ها، عضلات و اسکلت بدن

اثرات ایستادن در تمام روز می تواند تقریباً بلافاصله ظاهر شود و ایستادن یا راه رفتن طولانی مدت اغلب می تواند مشکلات سلامتی و آسیب های بافت نرم را تسریع کند. کشیدگی عضلانی یا اختلالات اسکلتی عضلانی (که به آن MSD گفته می شود) می تواند منجر به آسیب جدی به افراد شود.
سطوح بتنی سخت چه در حالت ایستاده چه در حال راه رفتن میتوانند هنگام کار طولانی مدت به بدن شما آسیب وارد کنند. مقاله «سه نکته برای انتخاب بهترین کفش ایمنی برای استفاده بر روی سطوح بتنی» به شما کمک میکند کفش ایمنی مناسب برای استفاده بر روی سطوح بتنی را انتخاب کنید.

worker-backpain

نکات مهم برای جلوگیری از فشار یا آسیب های ناشی از ایستادن

خرید کفش های ایمنی با اندازه مناسب و ویژگی های پشتیانی مناسب اولین گام در جهت جلوگیری از فشار یا آسیب ناشی از ایستادن طولانی مدت می باشد. به دنبال کفش هایی باشید که دارای کفی های ضربه گیر و زیره های میانی بالشتکی باشند. کارگران در تمام طول روز بر روی بالشتک های زیره های میانی می ایستند و این لایه از پاهای آنها در برابر سطوح سختی که در طول روز بر روی آنها راه می روند محافظت میکند. کفش ایمنی راحت به کاهش خستگی عضلانی در پاها و پشت فرد کمک می کند.
 
     - موقعیت خود را به طور مکرر تغییر دهید (راه رفتن و کشش)
     - در صورت امکان، ایستادن را با نشستن جایگزین کنید
     - به کفش های ایمنی خود کفی اضافه کنید
     - از تشک ضد خستگی در محل کار استفاده کنید.
     - این تمرینات را قبل و بعد از کار انجام دهید
          چرخش لگن
          کشش همسترینگ/ ساق پا
 

همچنین نوع زیره کفش نیز می تواند در کاهش آسیب پا نقش بسزایی داشته باشد. در این رابطه توصیه میکنیم مقاله «انواع زیره کفش و خصوصیات آنها» را مطالعه فرمائید.

ویژگی ها و نکات ذکر شده در تمامی کفش های شرکت صنایع ایمن فراز ارک لحاظ شده اند. با خرید کفش ایمنی مناسب میتوانید ریسک ها و آسیب های ناشی از ایستادن طولانی در سر کار را تا حد بسیار زیادی کاهش دهید. جهت مشاهده مدل های متنوع کفش های ایمنی ارک می توانید به قسمت «کفش های ایمنی» مراجعه فرمائید و مدل مورد نظر خود را سفارش دهید. برای انتخاب بهتر کفش ایمنی مناسب شغل و حرفه تان می توانید مقاله «کفش ایمنی مناسب برای شغل ها و محیط کاری مختلف» را مطالعه فرمائید. 
 
 
 

اهمیت بستن بند کفش های ایمنی

اغلب افراد شل بستن و یا نبستن بندهای کفش را تهدید جدی ای به حساب نمی آورند و تصور میکنند که در نهایت ممکن است فقط منجر به زمین خوردن شود، ولی واقعیت این است که نبستن بندها میتواند سلامت پای افراد را در معرض خطرات جدی قرار دهد.
 

اعمال فشار بیشتر بر روی پا

کارگرانی که برای راحتی، بندکفش های خود را شل یا باز می کنند، در واقع به ضرر خود عمل میکنند؛ آنها با کاهش حمایت کفش فشار بیشتری بر روی پاهای خود اعمال می کنند. کفش های ایمنی کاملاً بسته شده پاشنه ها را محکم نگه می دارند و به این صورت با این تکیه گاه مهم از مچ پاها محافظت می کنند. 
ایستادن طولانی و اعمال فشار بر روی پا عوارض دیگری دارد که از جمله آنها می توان به خار پاشنه نیز اشاره کرد که پیشنهاد میکنیم مقالۀ «علائم و درمان قطعی خار پاشنه» را نیز مطالعه بفرمائید.
 
tying-safety-shoes

رگ به رگ شدن پا

رگ به رگ شدن پاها یکی از متدوال ترین آسیب های محیط کار است و اگر هم کارگری با وجود بستن بندها بازهم دچار این آسیب شود، به احتمال زیاد علتش شل بودن بندها و عدم ایجاد حفاظت کامل کفش ایمنی در برابر پیچ خوردگی می باشد.
بند های شل یا باز همچنین می‌توانند منجر به پا درد ، کمر درد و MSD (اختلالات اسکلتی- عضلانی) شوند.

sprained-ankle
 

گیر کردن بند

خطر بعدی که کارگران را تهدید میکند، خطر گیر کردن بندها در ماشین آلات و تجهیزات می باشد، حتی ممکن است بر روی سطوح صاف و به ظاهر بی خطر هم بند کفش ها زیر پای کارگران گیر کند و منجر به آسیب دیدن آنها شود. همه اینها می تواند منجر به آسیب های بسیار جدی در محل کار شوند.
جهت مطالعه بیشتر در رابطه با حفظ ایمنی در محیط کار توصیه میکنیم مقاله «نکات مهم ایمنی در محیط کار» را مطالعه بفرمائید.

workplace-hazards
 

قانون ممنوعیت استفاده از بند کفش

این موضوع به قدری به موضوعی جدی تبدیل شده است که در برخی از کشورها مانند انگلیس به منظور کاهش خطر آسیب، «ممنوعیت استفاده از بند کفش در محیط های کار صنعتی» را مطرح کرده اند. به عنوان یک کارفرما، نظارت بر بند کفش‌های باز یا شل می‌تواند باشد و باید در رویه‌های بهداشتی و ایمنی گنجانده شود و بخشی از فرهنگ ایمنی باشد. بند کفش ها و پوتین های ایمنی باید به طور کامل بسته شوند، یعنی بندها از تمامی حفره های کفش عبور کنند. متداول ترین روش بستن بند، روش ضربدری یا روش زیر و رو و گره زدن بند ها با گره تکی یا دوبل است. روش های بسیار زیادی برای گره زدن بند ها وجود دارد که بسته به شکل کفش و نوع شغل متفاوت است.
 

بند کفش کشی

یک راه حل برای آن دسته از کارگرانی که اغلب بند کفش هایشان باز می شود این است که از بندهای کشی استفاده کنند. بندهای کشی، بند های پهن و مسطحی هستند که به بسته نگه داشتن کفش های ایمنی کمک می کنند. احتمالا شبیه به آنها را در کفش های اسکیت هاکی دیده باشید. فقط کافی است یک بار آنها را ببندید و میزان سفتی آنها را تنظیم کنید.
جهت مطالعه بیشتر در رابطه با محافظت از پا توصیه میکنیم مقاله «کفش ایمنی مناسب برای شغل ها و محیط کاری مختلف» را مطالعه بفرمائید.
 
صنایع ایمن فراز ارک تولید کننده انواع کفش های ایمنی در سبک، جنس، رنگ و طرح های مختلف همواره در تلاش است بهترین و راحت ترین کفش های ایمنی مناسب با حرفه شما هموطن گرامی را تامین نماید.
 برای دسترسی به محصولات، مشاهده و انتخاب کفش ایمنی متناسب با حرفه خود می توانید وارد وب سایت صنایع ایمن فراز ارک به آدرس www.ark-safety.com شوید و مدل مناسب و مورد علاقه خود را سفارش دهید و با ارسال رایگان محصول خریداری شده خود را درب منزل یا محل کار خود تحویل بگیرید.
 
 
 
 
منابع:
 

نحوه تمیز کردن پوتین های نظامی

تمیز نگه داشتن پوتین های نظامی از جمله کارهای اصلی در نگهداری و افزایش طول عمر آنها می باشد. این کار وقت زیادی نمی گیرد ولی در ظاهر و طول عمر پوتین ها نقش بسزایی ایفا می کند. با رعایت نکات زیر براحتی و با صرف زمان کوتاه در طول روز می توانید طول عمر پوتین های نظامی خود را افزایش دهید.
پوتین های نظامی معمولاً از مواد بسیار مقاوم مانند چرم، پارچه نایلونی، لاستیک و پلی اورتان ساخته می شوند. برخلاف پوتین های قدیمی، در پوتین های جدید از این مواد مدرن استفاده می شود تا پوتین ها در عین راحتی، سبک نیز باشند. این مواد مدرن نیاز به مراقبت های حداقلی و دوره ای دارند تا بتوانید پوتین های خود را در بهترین حالت نگه دارید و احساس راحتی داشته باشید و در نتیجه عملکرد شما به بالاترین سطح ممکن برسد.
 

جهت تمیز کردن پوتین های چرمی خود این شش مرحله را انجام دهید:

How-to-clean-leather-boots
1. گرد و غبار و خاک را از پوتین های خود با یک برس نرم بردارید. توجه ویژه ای به شکاف ها داشته باشید و از حرکات ملایم و رفت و برگشتی استفاده کنید.
2. پوتین های خود را با یک پارچه مرطوب پاک کنید تا هرگونه آلودگی یا زباله ای که پس از برس زدن باقی مانده است از بین برود.
3. یک لایه ضخیم از واکس را با استفاده از حرکات کوچک و دایره ای با یک پارچه نخی و خشک بمالید. بگذارید لایه واکس پوتین ها به مدت 15 دقیقه خشک شود.
4. پوتین ها را با برس نرم یا یک پارچه خشک بمالید تا واکس اضافی آن پاک شود. قبل از استفاده از واکس بیشتر، 5 دقیقه دیگر صبر کنید.
5. یک پارچه نخی مرطوب را به مقدار کمی واکس آغشته کنید و با حرکات دایره ای روی کل پوتین بمالید. در زمان هایی که چرم پوتین نازک شده است از واکس بیشتری استفاده کنید.
6. این کار را آنقدر تکرار کنید تا کل پوتین با واکس تازه پوشانده شود و به براقیت دلخواه برسد.
 

جهت تمیز کردن پوتین های چرم جیر خود این شش مرحله را انجام دهید:

How-to-clean-seude-lether-boots
1. هرگونه گل و خاک را با یک حوله بردارید.
2. با یک گوش پاک کن به آرامی چروک ها را پاک کنید.
3. یکی از پارچه های تمیز را کمی مرطوب کرده و آن را روی کل سطح کفش بکشید تا آلودگی ها و زباله های سطح از بین بروند.
4. جیر را با برس نرم مالش دهید تا خاک از بین برود. جیر را در یک جهت برس بزنید.
5. پارچه مرطوب را با سرکه سفید یا مخلوط شوینده ملایم ظرف و آب گرم آغشته کنید تا لکه های باقیمانده از بین بروند. از حرکات دایره ای کوچک روی لکه ها استفاده کنید تا آن ها را به آرامی از بین ببرید.
6. سیلیکون را روی جیر اسپری کنید و آن را با یک پارچه نرم و خشک جلا دهید.
 
شستن پوتین های نظامی با ماشین لباسشویی اصلا توصیه نمی شود، بنابراین آنها را همانند پارچه با دست بشویید. پوتین ها را در یک سینک خشک، روی حوله های کاغذی یا یک حوله قدیمی قرار دهید. مواد شوینده را به یک پارچه مرطوب آغشته کنید و داخل پوتین های خود را به آرامی تمیز کنید. 
 
 
منابع:

نکات مهم در هنگام خرید پوتین های نظامی

پوتین های نظامی، کفش های مقاوم و محکمی هستند که جهت مصارف نظامی و حتی غیر نظامی استفاده می شوند. پوتین های نظامی باید دارای ویژگی هایی باشند که پاها را به خوبی در هنگام تمرین و یا عملیات نظامی حفاظت کنند و عملکرد فرد را به بالاترین سطح ممکن برسانند. خرید یک جفت پوتین نظامی ایده آل آسان نیست. در این مقاله ویژگی هایی که یک پوتین نظامی ایده آل باید داشته باشد را ذکر کرده ایم تا در هنگام خرید آن ها را مد نظر قرار دهید.

راحتی پوتین در شرایط سخت

قطعا ظاهر محصول مهم است اما نباید به قیمت ناراحتی پای شما تمام شود. شما مسلما نمی خواهید پوتین شما ظاهری جذاب داشته باشد اما طراحی نامناسب پوتین ها پاهای شما را اذیت کند. پوتین های نظامی باید بتوانند در شرایط مختلف راحتی پای شما را فراهم کنند. راحتی پوتین یکی از مهمترین فاکتورها و ویژگی هایی است که نباید نادیده گرفته شود.
 

 محافظت از مچ پا

پوتین مناسب باید از مچ پا به درستی محافظت کند تا در موقعیت های پیش بینی نشده از پیچش ناگهانی مچ پا جلوگیری کند و پاهای شما را ایمن نگه دارد. پوتین های نظامی در شرایط سخت استفاده می شوند، بنابراین هنگام تصمیم گیری برای خرید پوتین نظامی توجه به این نکته بسیار ضروری می باشد.
 

ضد لغزش بودن پوتین ها

ضد لغزش بودن نه تنها برای پا بلکه برای ایمن نگه داشتن کامل بدن شما بسیار مهم است. همچنین ضد لغزش بودن پوتین باعث افزایش عملکرد و توان نظامی شما خواهد شد. بنابراین جهت حفظ امنیت کامل بدن و افزایش عملکرد شما در تمرینات و عملیات نظامی این ویژگی نیز دارای اهمیت خاصی می باشد.
 

طول عمر بالا

در هنگام خرید پوتین نظامی چندین برند معتبر را بررسی و مقایسه کنید و آنها را از نظر کیفیت، مواد استفاده شده و همچنین نظرات سایر مصرف کنندگان بررسی کنید. یک جفت پوتین نظامی خوب معمولا ارزان نیست و مسلما شما نمی خواهید هزینه پرداختی شما ظرف مدت چند هفته به هدر رود، بنابراین در هنگام خرید به کیفیت، طول عمر و گارانتی پوتین ها دقت کنید.

در رابطه با کیفیت مواد و آشنایی با انواع چرم توصیه میکنیم مقاله «انواع چرم گاوی بر اساس برش پوست» را مطالعه بفرمائید.
 

زیره و وزن

زیره پوتین های نظامی باید دارای ضخامت و استحکام مناسب بوده و از جنس لاستیک یا پلی اورتان تولید شده باشند تا راحتی و انعطاف پذیری پوتین ها را تضمین کنند.
همچنین وزن پوتین ها را در نظر بگیرید. پوتین ها باید نه خیلی سبک و نه خیلی سنگین باشند. پوتین های سنگین اغلب ناراحتی و خستگی سریع پا را به همراه دارند و باید از آنها اجتناب کرد. پوتین های سبک نیز اغلب از پا به خوبی محافظت نمی کنند و مستعد شکستن هستند. بنابراین از خرید پوتین های خیلی سبک نیز خودداری کنید.

                                                                           

آب گریز بودن پوتین ها

مدل ها و طرح های بسیاری در بازار موجود هستند اما همه آنها آب گریز نیستند. اگر محیطی که در آن قرار دارید آب و هوایی مرطوب و بارانی دارد، در هنگام خرید باید به این ویژگی توجه زیادی داشته باشید چرا که کفش های آب گریز از پاهای شما در آب و هوای طوفانی و شرایط مرطوب به راحتی محافظت می کنند و طول عمر بالاتری دارند.

اگر موارد فوق را در پوتین مورد نظر مشاهده کردید، می توانید مطمئن باشید که پوتین مورد نظر پوتین مناسبی برای مصارف نظامی و حتی غیر نظامی مانند طبیعت گردی و کوهنوردی شما خواهد بود.
توجه به نکات فوق بسیار ضروری هستند. حتما در هنگام خرید پوتین های نظامی به توصیه های فوق توجه کنید. اگر به دنبال پوتین های نظامی متنوع، با کیفیت و همچنین دارای گارانتی هستید وارد وب سایت صنایع ایمن فراز ارک به آدرس www.ark-safety.com شوید و مدل مناسب و مورد علاقه خود را سفارش دهید و با ارسال رایگان پوتین مناسب خود را درب منزل یا محل کار خود تحویل بگیرید.
 
جهت مطالعه بیشتر و کسب اطلاعات بیشتر در مورد پوتین نظامی توصیه میکنیم مقاله «تاریخچه پوتین نظامی و انواع آن» را مطالعه فرمائید.

 
 
 

تاریخچه پوتین نظامی و انواع آن

سربازان جنگی اغلب از کوه ها، جنگل های انبوه، بیابان های خشک با شرایط جوی مختلف در حال عبور هستند. در چنین شرایطی، نوع پوتین هایی که برای آنها در نظر گرفته می شود، نقش اساسی در سلامتی و ایمنی آنها ایفا می کند. اگر چه این امر منطقی به نظر می رسد، اما تا زمان جنگ جهانی دوم (1939 تا 1945) این موضوع که پوتین های چرمی روتین برای همه سربازان در همه شرایط جنگی مناسب نیست پذیرفته نمی شد.

 تاریخچه پوتین نظامی

قرن ها سربازها پوتین های نظامی می پوشیدند. غالباً چنین پوتین هایی نیمی از ساق پا را می پوشاندند و تا زانو ادامه داشتند. یک پوتین نظامی محکم بر کفش ترجیح داده می شد، اما همواره به پوشش مناسب برای پا اهمیتی داده نمی شد. برای مثال، در طول جنگ 1812، فقط به ژنرال ها و افسران ستاد کل پوتین اعطا می شد نه به سربازان پیاده. یا در جنگ داخلی آمریکا (1861-1865) پوتین نظامی فقط به توپخانه ها و سواره نظام ارتش اتحادیه  (کسانی که برای شمال می جنگیدند) تعلق می گرفت در حالی که به پیاده نظام، سربازانی که به احتمال زیاد زمان بیشتری صرف راه رفتن می کردند فقط کفش تعلق می گرفت.
 
Military-Boot-History

سرانجام پوتین های نظامی که توسط افسران پوشیده می شدند به چیزی بیش از نماد طبقاتی تبدیل شدند. چندی بعد استفاده پوتین نظامی بین تمامی نظامیان رواج پیدا کرد. همینطور که سبک های پوتین نظامی در طول دهه ها تکامل می یافت، استانداردسازی نیز در مورد آنها انجام می گرفت، به طوری که برخی تا زانو و برخی فقط تا مچ پا بودند. تنوع پوتین های نظامی گسترش یافت از قبیل: بند دار، چرمی، مشکی یا قهوه ای و ...
در پی تجربیات حاصله از جنگ جهانی دوم به این نکته پی برده شد که پوشش نامناسب و ناکافی مستقیما به افزایش تلفات منجر می شود. در طول جنگی که برای باز پس گیری جزایر آلوتیان ( در فاصله 1200 مایلی از شبه جزیره آلاسکا ) از ژاپنی ها اتفاق افتاد، اکثر تلفات غیر نظامی ناشی از پوشش نامناسب و قرار گرفتن بیش از حد در معرض آب و هوای سرد بود. پای ترانشه، که شبیه به سرمازدگی است و از در معرضِ مستقیم قرار گرفتن در مقابل آب و هوای سرد ناشی می شود، در بین سربازان آمریکایی به یک مشکل رایج تبدیل شد. در مراحل پایانی جنگ، سربازان پوشش مناسب تری برای آب و هوای سرد تهیه کردند و پوتین های چرمی را جایگزین کفش های عایق بندی شده قطب شمالی کردند.
 
Military-Boots-History
 
در دهه های پس از جنگ جهانی دوم ، انواع مختلف پوتین نظامی برای مناطق مختلف طراحی شد ، زیرا جنگ ها سربازان آمریکایی را به جنگل های ویتنام و بیابان های خاورمیانه کشانده بود. در سال 1965 پوتین های پلیمری سریع خشک شو برای سربازانی که عازم ویتنام بودند تولید شد. پوتین های نظامی بعدی دارای زیره آج دار بودند، زیره هایی که شبیه دندان بودند و به پوتین ها اجازه می دادند زمین را محکم تر بگیرند. همچنین برای آنها کفی داخلی جدا شونده نیز طراحی شد.
تمرکز ارتش به پوتین های نظامی در جنگ جهانی دوم، این پوتین ها را مورد توجه عموم قرار داد. پوتین های نظامی Bluchers در دهه 1940 بین نظامیان حتی غیر نظامی ها بسیار محبوب شد. Blucher ها در محوطه دانشگاه در سرتاسر ایالات متحده و اروپا استفاده می شدند. در قرن حاضر انواع مختلف پوتین و کفش نظامی در بازارها عرضه می شود و جوانان سبک های مورد علاقه خود را انتخاب می کنند.

Military-Boot-Soldier

انواع پوتین نظامی

همانطور که از نام پوتین نظامی پیداست، به گونه ای طراحی می شود که فرد را جهت انجام تمرین و یا عملیات نظامی همراهی کند. پوتین نظامی، جزو جدایی ناپذیر از لباس نظامی است و به گونه ای طراحی می شود که ضمن راحتی و ثبات، از پای فرد محافظت کند و وی را به بالاترین سطح عملکرد ممکن برساند.
پوتین های نظامی برای شرایط مختلف آب و هوایی مانند جنگل، بیابان، مناطق سردسیر، گرمسیر و... تولید می شوند. پوتین های نظامی سنتی اغلب از چرم سخت شده و گاهی ضد آب ساخته می شدند اما پوتین های نظامی مدرن به گونه ای طراحی می شوند که ترکیبی از چسبندگی، ثبات مچ پا و محافظت از پا را در یک محیط ناهموار فراهم کنند.

        Military-Boot-in-Winter
 
از انواع دیگر پوتین های نظامی می توان به پوتین های تنکر (Tanker) و همچنین پوتین پرش (Jumper) که مخصوص استفاده در محیط های گِلی و هنگام چتر بازی هستند اشاره کرد. فرد به عنوان یک سرباز وظیفه یا یک نظامی باید از کیفیت پوتین خریداری شده اطمینان حاصل نماید و در هنگام انتخاب پوتین، حفاظت از پا و تنفس پذیری را در اولویت قرار دهد.

Parachute boots
  
صنایع ایمن فراز ارک تنوع گسترده ای از پوتین های نظامی در رنگ ها و سبک های مختلف ارائه می دهد ، مانند پوتین های آب گریز، پوتین های مناطق سردسیر و گرم سیر، پوتین های سربازی، پوتین های ارتش، سپاه، مرزبانی، جنگلبانی و پوتین مخصوص تانک. برای دسترسی به محصولات، مشاهده و انتخاب پوتین نظامی متناسب یا شرایط خود می توانید وارد وب سایت صنایع ایمن فراز ارک به آدرس www.ark-safety.com شوید و مدل مناسب و مورد علاقه خود را سفارش دهید و با ارسال رایگان محصول خریداری شده خود را درب منزل یا محل کار خود تحویل بگیرید حتی در صورت بروز مشکل یا مورد پسند نبودن آن را مرجوع نمایید.

جهت مطالعه بیشتر توصیه میکنیم مقاله «انواع زیره کفش و خصوصیات آنها» را مطالعه بفرمائید.
 
 
 
 

تفاوت بین کفش ایمنی آنتی استاتیک و ESD

کلمات بسیاری وجود دارند که افراد اغلب در بکار بردن آنها دچار اشتباه میشوند و حتی گاهی به صورت اشتباه در بین متخصصان نیز رواج پیدا میکنند (مثل دو واژه کارایی و اثر بخشی). دو واژه تخلیه الکتریسیته ساکن (تخلیه الکترواستاتیک)  و آنتی استاتیک  نیز اغلب با هم اشتباه گرفته می شوند. این اشتباه در حوزه کفش ایمنی نیز رخ می دهد و افراد اغلب با شنیدن این دو واژه دچار اشتباه می شوند. مثلاً زمانی را در نظر بگیرید در یک استعلام خرید خاصیت ESD به عنوان یک الزام قید شده است و شما برای خرید مراجعه می کنید. در برخی موارد فروشنده ها به دلیل عدم آگاهی کفش آنتی استاتیک را به جای کفش ESD   به شما پیشنهاد می دهند. حال شما باید تصمیم بگیرید که کفش پیشنهادی را بخرید یا نه؟ 
  
هر دو اصطلاح به مقاومت در برابر تماس الکتریکی اشاره می کنند و حتی معنی یک اصطلاح در مورد دیگری نیز صدق می کند، ولی نمی توان گفت که این دو واژه مشابه هستند. اگر به صورت علمی به این دو اصطلاح توجه کنیم تفاوت های اساسی بین این دو وجود دارد. اگر شما هم مثل بسیاری از افراد در رابطه با این دو اصطلاح دچار اشتباه می شوید، نگران نباشید با ما همراه باشید تا تفاوت های آن ها را برای شما روشن کنیم. 
 
کفش ایمنی به عنوان یک وسیله حفاظتی در نقطه اتصال بدن افراد با کف زمین قرار دارد. با توجه به این که انسان ها عموما در تماس با جریان های الکتریکی و بارهای الکتریکی قرار دارند، الکتریسیته ساکن (انرژی الکترواستاتیک) و مقاومت در برابر تماس در این زمینه بسیار مهم است. با این حال، باید بین خصوصیات آنتی استاتیک کفش ها و قابلیت تخلیه الکتریسیته ساکن (الکترواستاتیک) تمایز قائل شد. استاندارد کفش های ایمنی (EN ISO 20345) الزامات مختلفی را برای کفش های ایمنی تعریف می-کند که خصوصیات الکترو استاتیک جزئی از آنهاست. این استاندارد بر اساس مقاومت تماس سه موضوع مختلف را برای کفش های ایمنی معرفی میکند: قابلیت هدایت، قابلیت آنتی استاتیک بودن و عایق الکتریکی بودن کفش ها.
  
 برای اینکه یک کفش ایمنی بتواند برچسب S1 را داشته باشد باید بتواند الزامات آنتی استاتیک را نیز در کنار الزامات پایه ای داشته باشد. این امر در مورد تمامی طبقه بندی های ایمنی، چه در کفش های صنعتی و چه در کفش های شغلی وجود دارد. اگر مقدار مقاومت تماس اندازه گیری شده کمتر از 100 کیلو اهم (105 اهم) باشد کفش در دسته ی رسانا قرار می گیرد، اگر مقاومت تماس اندازه گیری شده در محدوده 100 کیلو اهم (105 اهم) تا 1 گیگا اهم (109 اهم) باشد، کفش مورد نظر در محدوده آنتی استاتیک (ضد الکتریسیته ساکن) دسته بندی می شود و اگر میزان تماس اندازه گیری شده بالاتر از 1 گیگا اهم (109 اهم) باشد کفش مورد نظر در دسته کفش های عایق قرار می گیرد.


علت این نامگذاری چیست؟

استاندارد اتحادیه اروپا پیش بینی کرده است که برای جلوگیری از تجمع الکتریسیته ساکن و اطمینان از تخلیه موثر آن باید از کفش های آنتی استاتیک استفاده شود. این امر برای از بین بردن خطر برق گرفتگی تجهیزات الکتریکی خطوط جریان دار و همچنین جرقه هایی که باعث اشتعال مواد یا بخارهای قابل اشتعال می شوند، ضروری است. بنابراین هدف این است که از کسانی که کفش ایمنی می پوشند (و همکاران آنها) در برابر خطرات مربوط به تجمع اکتریسیته ساکن محافظت شود.
 

تا اینجا قابلیت آنتی استاتیک توضیح داده شد، حال ببینیم ESD (تخلیه الکتریسیته ساکن) به چه معناست؟

تجمع الکتریسیته ساکن و ایمنی شخصی تنها موارد مهم در صنعت نیستند بلکه در برخی از موارد تخلیه کنترل شده برای محافظت از قطعات و تجهیزات نیز حائز اهمیت می باشند. در چنین مواردی که نیاز به تخلیه کنترل شده باشد استاندارد دیگری وارد عمل می شود که با تخلیه الکتریسیته ساکن سروکار دارد: این استاندارد  EN 61340-5-1  می باشد که  برای حفاظت از دستگاه های الکترونیکی در برابر پدیده الکتریسیته ساکن ایجاد شده است.
 
باید به این نکته توجه شود که حوزه ESD تعریف شده در این استاندارد بیان کننده قسمت محدودی از کفش های آنتی استاتیک مشخص شده در استاندارد EN ISO 20345 می باشد (شکل 1)(به عبارتی هر کفش ESD انتی استاتیک است ولی هر کفش انتی استاتیک لزوما ESD نیست). در این استاندارد کمترین آستانه مقاومت در برابر تماس 100 کیلو اهم و بیشترین آستانه در 35 مگا اهم (107*3.5 اهم) است. این نشان دهنده این است که کفش هایی که دارای قابلیت تخلیه الکتریسیته ساکن هستند، همزمان می توانند ضد الکتریسیته ساکن نیز باشند ولی همه کفش هایی که آنتی استاتیک هستند، قابلیت تخلیه الکتریسته ساکن را ندارند. به عنوان مثال اگر مقاومت در برابر تماس 100 مگا اهم باشد، کفش آنتی استاتیک است، ولی قابلیت تخلیه الکتریسیته ساکن را ندارد. ولی اگر مقاومت تماس کفش فقط 1 مگا اهم باشد، کفش هم ضد الکتریسیته ساکن است و هم قابلیت تخلیه الکتریسیته ساکن را نیز دارد.
 
از آنجا که قابلیت تخلیه الکتریسیته ساکن مربوط به رعایت الزامات استاندارد محافظت از محصول است، برچسب گذاری نباید همانند برچسب گذاری CE باشد. در نتیجه، کفش های ایمنی که با استاندارد EN  61340-5-1  مطابقت دارند دارای یک نماد ESD زرد اضافی هستند. پس باید بدانیم که اگر کفش ها نماد ESD خاصی ندارند و فقط دارای برچسب S1 هستند، آن کفش ها آنتی استاتیک هستند و قابلیت تخلیه الکتریسیته ساکن را ندارد.

محدوده مقاومت الکتریکی

شکل فوق نمایی از محدوده مقاومت الکتریکی را با دسته بندی های کلی نشان می دهد. مقاومت های کمتر از 100 اهم معمولا شامل فلزات رسانا و مقادیر بین 100 تا 100 کیلو اهم شامل دسته ای میشوند که دارای رسانایی نسبتا کمتری هستند برای مثال چوب مرطوب درختان مقاومتی بین 1000 تا 10000 اهم دارد. محدوده مقاومتهای بالای 1 گیگا اهم  هم مربوط به اجسام مقاوم در برابر جریان الکتریسیته و حتی عایق جریان برق اطلاق میشود. مقادیر بین 100 کیلو اهم تا 1 گیگا اهم نیز در دسته بندی آنتی استاتیک قرار می گیرند و همانطور که در شکل فوق نشان داده شده است ESD دارای مقادیر 100 کیلو اهم تا 35 مگا اهم را شامل می شود. درواقع خاصیت ESD زیر مجموعه خاصیت آنتی استاتیکی میباشد. بعبارتی یک جسم و یا کفش ایمنی ESD قطعا آنتی استاتیک بوده ولی برعکس این جمله لزوما صحیح نمی باشد.



روش های اندازه گیری و عوامل موثر بر نتایج

 
1-آزمایش خواص انتی استاتیک
آزمایش خواص آنتی استاتیک کفش برای صدور گواهینامه شامل یک روش تست در شرایط آزمایشگاهی است.  قبل از انجام آزمایش، ابتدا باید کفش برای مدت زمان مشخصی در شرایط آزمایش قرار گیرد تا با محیط وفق داده شود (در هر دو محیط خشک و مرطوب). سپس درون کفش گلوله های فولادی ضد زنگ 4 کیلویی قرار داده می شود که از طریق کابل مسی به دستگاه اندازه گیری مقاومت تماس متصل شده اند. کفش به عنوان الکترود خارجی روی صفحه مسی قرار می گیرد. هنگام ثبت مقاومت تماس کفش نمونه، ولتاژ تست 100 ولت DC بین صفحه مسی و گلوله های فولادی به مدت یک دقیقه وارد می شود. مقدار مقاومت الکتریکی کفش در این حالت باید بیش از 100 کیلو اهم و کمتر یا برابر 1 گیگا اهم باشد.
 
2-آزمایش خواص تخلیه الکتریسیته ساکن
آزمایش قابلیت تخلیه الکتریسیته ساکن کفش کمی دشوارتر است. دو روش برای تست این قابلیت وجود دارد: 
1-  برای استاندارد  EN 61340-5-1 ، مقدار مقاومت تماس برای سیستم زمین-کفش-فرد اندازه گیری می شود. در این آزمایش فردی ضمن پوشیدن کفش ایمنی روی الکترود آزمایش کفش رسانا می-ایستد. مقاومت وقتی اندازه گیری می شود که فرد دست خود را روی صفحه فلزی قرار دهد. اگر مقاومت تماس اندازه گیری شده کمتر از 35 مگا اهم باشد، کفش ها دارای قابلیت ESD یا تخلیه الکتریسیته ساکن هستند.
 
2- در استاندارد  EN 61340-4-3، مقاومت تماس در یک فرآیند آزمایشگاهی تعیین می شود. جسم آزمایش در یک محفظه دارای تهویه در دما و رطوبت از پیش تعریف شده قرار گرفته است و با شرایط استاندارد وفق داده شده است.
استاندارد بین سه حالت مختلف آب و هوایی تفاوت همان گونه که در جدول زیر نشان داده شده است تفاوت قائل می شود:
h = مدت زمان در ساعت
  C° = دما 
٪ RH = درصد رطوبت نسبی
 

The-difference-between-antistatic-and-ESD

 
اندازه گیری پس از وفق داده شدن جسم آزمایش انجام می شود. زمانی که اولین الکترود و الکترود شمارنده درون کفش بر روی کفی قرار میگیرد، کفش بر روی یک صفحه فولادی قرار داده می شود و سپس وزن 12.5±2.5 کیلوگرم اعمال می شود. یک دستگاه مقاومت تماس بین دو الکترود را اندازه گیری می کند. برای اینکه مجوز ESD برای حالت آب و هوایی مربوطه اعطا شود، این عدد باید باید کمتر از 100 مگا اهم باشد.
 

چه عواملی می توانند مقاومت در برابر تماس کفش را تحت تأثیر قرار دهند؟

گاهی اوقات ممکن است اینگونه باشد که کفش هایی که توسط سازنده به عنوان ESD برچسب گذاری شده اند، در تست کنترل انجام شده توسط مشتری با شکست روبرو می شوند. با این حال، این لزوما به این معنی نیست که کفش از قابلیت ESD برخوردار نیست، زیرا ممکن است عوامل مختلفی نتیجه را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال، دمای کفش می تواند بر ظرفیت تخلیه تأثیر بگذارد. حالتی را در نظر بگیرید که کفش های ایمنی در یک شب زمستانی در ماشین باقی بمانند و بسیار سرد شوند در این حالت، مقاومت تماس بیشتر می شود. مدت زمان سایش یکی دیگر از عواملی است که می تواند تأثیرگذار باشد و باعث افزایش سطح رطوبت داخل کفش شود. رطوبت به طور کلی ظرفیت تخلیه را افزایش می-دهد. عوامل دیگر می تواند شامل تغییرات ایجاد شده در زیره، کفی و یا کثیف بودن محل تماس باشد؛ ممکن است در برخی کفش ها خاصیت ESD زیره ها به مروز زمان و به خودی خود کاهش یابد.

از اینکه در این مقاله با ما همراه بودید سپاسگزاریم. جهت مطالعه بیشتر مطالعه مقالات «علایم تخصصی کفش های ایمنی» ، «انواع کفش ایمنی عایق برق» و «اپنکا تاپ لاستیک» را توصیه میکنیم.



کافیست اولین گام را بردارید...
 
 
 
 

چه زمانی باید کفش های ایمنی تعویض شوند؟

تصور کنید هر روز برای کار آماده می شوید ، کفش ایمنی خود را می پوشید و متوجه نمی شوید که از پاهای شما محافظت نمی شود. این همان اتفاقی است که وقتی از زمان تعویض کفش ایمنی خود بی اطلاع هستید ، اتفاق می افتد. جای نگرانی نیست ، کارشناسان ما در واحد آموزش صنایع ایمن فراز ارک به شما کمک می کنند تا علائم اصلی را بشناسید که بتوانید همیشه در محل کار از خود محافظت کنید.

راحتی، سلامتی و ایمنی

پیشگیری از آسیب های کفش ایمنی

کفش ایمنی برای محافظت از پای کارگران در برابر آسیب طراحی شده است اما فقط در شرایطی که کفش ایمنی در شرایط خوبی قرار دارد ، می تواند پاها را محافظت کند. درست است که بدیهی به نظر میرسد، اما معمولا این قضیه برای کسانی که درگیر کارهای زیاد و روزمره هستند فراموش می شود.

اگرچه تاریخ و زمان مشخصی برای جایگزینی کفش ایمنی وجود ندارد (زیرا این امر به ماهیت کار شما بستگی دارد) 3 عامل وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند:
1- ساییدگی متداول
2- آسیب
3- کاربرد

در اینجا نگاهی سریع به هر یک از این موارد می اندازیم:


ساییدگی و پارگی متداول

آیا علائم قابل مشاهده ای از آسیب وجود دارد؟ این علایم می توانند شامل سوراخ یا پارگی باشند.
آیا می توانید سرپنجه را از روی کفش یا پوتین مشاهده کنید؟
آیا آج های زیره کفش ساییده و صاف شده اند؟
آیا درزها و دوخت های کفش جدا شده اند؟
آیا هنگام راه رفتن پای شما می لغزد یا سر میخورد؟
به طور کلی ، آیا حس حفاظت (ایمنی) آنها نسبت به اوایل کمتر شده است؟
 
اگر پاسخ به هر یک از موارد بالا بله است ، وقت آن است که به جایگزینی کفش ایمنی خود بیاندیشید.
 

آسیب

وقتی صحبت از کفش ایمنی می شود ، باید همیشه به یاد داشته باشید که از کفش هایتان چطور استفاده کرده اید و چه اتفاقاتی برای آنها افتاده است. به عنوان مثال ، آیا اخیراً چیزی روی کفش ایمنی شما افتاده است؟ در این صورت، یکپارچگی سرپنجه می تواند آسیب دیده باشد. باید به یاد داشته باشید که حتما نباید سرپنجه سوراخ شده باشد تا بگوییم ایمنی کفش از بین رفته است، غالباً برخورد چیزی با سرپنجه کفش می تواند رویه ی آن را از بین ببرد بدون اینکه قابل مشاهده باشد، اگر کفش ایمنی شما دچار هر گونه حادثه ای در محل کار شده باشد، باید از نزدیک بررسی شود و در صورت لزوم به فکر جایگزین کردن آن باشید.
 

کاربرد

کارگران نیازهای شغلی و شرایط کاری متفاوتی دارند و مدت زمان استفاده آنها از کفش ایمنی متفاوت است بنابراین منجر به سطوح مختلفی از سایش زیره کفش می شود. اگر ساعات طولانی و در شرایط کاری سخت فعالیت دارید باید نسبت به کسی که در محیط مساعدتر کار می کند، زودتر کفش ایمنی خود را تعویض کنید. در هر صورت ، همه کارگران باید کفش ایمنی خود را مورد بررسی قرار دهند و اگرچه بیشتر آنها نیازی به تعویض کفش ایمنی خود در هر 6 ماه ندارند ، اما خوب است که پس از حداقل 6 ماه استفاده، کفش خود را مورد بررسی قرار دهند. این بررسی ها؛ شما را از میزان فرسایش کفش مطلع خواهند کرد.

کفش ایمنی کارا
 
صنایع ایمن فراز ارک، متعهد به تامین بهترین کفش های ایمنی برای مصرف کنندگان است. اگر برای کارخانه، کارگاه و کارکنان خود نیازمند کفش ایمنی قابل اطمینان هستید با کارشناسان ما در مجموعه صنایع ایمن فراز ارک در ارتباط باشید. ما در تلاش هستیم تا به طور کامل از تمامی دستورالعمل های لازم برای ایمن نگه داشتن مشتریان  تبعیت کنیم.
 
 
 
 
 
 
منابع:
صنایع ایمن فراز ارک
مستر سیفتی
ویکی پدیا

سه نکته برای انتخاب بهترین کفش ایمنی برای استفاده بر روی سطوح بتنی

اگر احساس درد در ناحیه پا ، کمردرد یا کشیدگی پا ناشی از ایستادن روی کفهای سخت بتونی در محل کار خود دارید ، شما تنها نیستید! پیاده روی وزن بدن شما را تقسیم میکند، ولی ایستادن اینگونه نیست و میتواند منجر به ناراحتی، درد زانو و تورم در پاها شود.
کف های بتنی سخت چه در حالت ایستاده چه در حال راه رفتن میتوانند هنگام کار طولانی مدت به بدن شما آسیب وارد کنند.
در طول زمان ، کارگران ممکن است از جراحات و یا درد مزمن رنج ببرند. خواه در یک خط مونتاژ در یک کارخانه کار کنید یا در یک انبار و یا در ساخت و ساز کار کنید ، تلاش برای مراقبت خوب از پاها می تواند تا حد زیادی کمک کند. پوشیدن کفش ایمنی مناسب و چکمه های کاری که از پاهای شما پشتیبانی می کنند تفاوت زیادی ایجاد می کنند.

انتخاب بهترین کفش ایمنی برای استفاده بر روی سطوح بتنی

سه ویژگی مهم کفش ایمنی

اندازه بودن

پیدا کردن کفشی که از کیفیت کافی برخوردار است و متناسب و اندازه پای شماست و همچنین حفاظت لازم را از پاهای شما میکند مهمترین قدم در انتخاب نوع کفش ایمنی، بدون توجه به سطحی که بر روی آن کار میکنید، می باشد.

پاشنه های ضربه گیر

با کفش ایمنی ای که خاصیت ضربه گیری مناسبی دارد از پاشنه پاهایتان در برابر فشار های روزمره ی سطوح سخت محافظت کنید. این لایه اساسی ترین لایه ای است که از پاهای شما محافظت میکند.

میانه های کف بالشتی

میانه های کف، ناحیه بین زیره کفش و زیر کفش هستند. آنها مانعی مهم بین سطح سخت بتن و پاهای شما ایجاد می کنند. میزان بالشتی ای که مورد نیاز خواهد بود، بستگی به فعالیت شما خواهد داشت. ایستادن فشار بیشتری ایجاد میکند، بنابراین در کاری که در آن نیاز بیشتری به ایستادن است، بالشتی بیشتری مورد نیاز خواهد بود. کارگرانی که فعالیت بیشتری دارند، به بالشتک های سبکتری نیازدارند تا پاهایشان سنگین نشود. برای این مسئله میتوان راه رفتن بر روی شن را مثال زد، اگرچه راحت است، اما انرژی بیشتری مصرف میکند.

 

و برای همه کارگران کفی ها را توصیه می کنیم. کفی ها پشتیبانی قوسی را ارائه می دهند که در کاهش فشار ، درد و اختلالات اسکلتی عضلانی طولانی مدت (MSD) مهم است. همچنین آنها ضربه گیر های مهم دیگری هستند. برخلاف حصیر کفپوش ضد خستگی ، کفی ها پشتیبانی فردی از پا را فراهم می کنند کارگران را در هر کجا که می روند همراهی میکنند.

انتخاب بهترین کفش ایمنی برای استفاده بر روی سطوح بتنی

پیشنهاد متخصصین صنایع ایمن فراز ارک

کفشهای مخصوص عملیات ساختمانی بسته به شرایط محیط کاری متفاوتند. کارهای ساختمانی می تواند متشکل از جوشکاری، عایق کاری حرارتی، برق کاری، سیمان کاری و گچ کاری و حتی نصبیات ساختمان و ... باشد. طبیعتا کفش های مورد استفاده در محیطهای مذکور یکسان نخواهد بود، بطور مثال کفش عایق برق نیازمند داشتن یکسری استانداردها و الزاماتی است که با کفش جوشکاری متفاوت خواهد بود و یا در شرایطی که کفش ضد لغزش و سرخوردگی نیاز باشد ما زیره TPU را پیشنهاد میکنیم. 

توصیه می شود به هنگام خرید، نکات و موارد مربوط به محیط کاری و شرایط مورد نیاز خود را با کارشناسان شرکت صنایع ایمن فراز ارک در میان بگذارید. آنها سعی خواهند کرد بهترین و مناسب ترین کفشها را به شما پیشنهاد دهند.

اپنکا تاپ لاستیک

اغلب، در کارگاه های آهنگری، جوشکاری و تراشکاری شما با جرقه، گدازه جوش مواجه می شوید که باعث سوختن پا، زیره کفش و حتی بند کفش های شما می شود.
انتخاب کفش مناسب جوشکاری یکی از راه های محافظت از پای شماست ولی متاسفانه معمولاً به صورت غیر حرفه ای و غیر اصولی انتخاب می شود که هم عمر محصول را کم میکند و هم نارضایتی مصرف کننده از کفش های ایمنی بیشتر می شود.
کفش ایمنی جوشکاری دارای خصوصیاتی می باشد که کفش های ایمنی دیگر ندارند.



1 – جنس کفش

کفش هایی که در آن ها از چرم مصنوعی استفاده شده است. در اثر پاشش جرقه فورا سوخته و از بین می روند و این امر باعث کاهش عمر مفید کفش ایمنی می شود. با توجه به اینکه کفش ایمنی معرفی شده تمام چرم گاوی می باشد در برابر پرتابه های جوشکاری و تراشکاری مقاوم است.

2- رویه کفش

در کفش های ایمنی جوشکاری بسته بودن رویه کفش بسیار حائز اهمیت می باشد، کفش جوشکاری می بایست کاملاً پا را تا مچ پوشش دهد و این پوشش مقاومت خوبی در مقابل ورود اجسام و گدازه ها داشته باشد. همچنین در کفش ایمنی جوشکاری پوشیدن و خارج نمودن کفش باید با سهولت انجام گیرد.

3- زیره کفش

زیره کفش جوشکاری بهتر است از جنس لاستیک باشد، لاستیک ها مقاومت خوبی در برابر ذوب شدن و نفوذ پرتابه های جوش دارند که این امر باعث افزایش عمر کفش می شود. با توجه به مقاومت پایین PU در برابر حرارت محیط، استفاده از زیره PU توصیه نمی شود.


در این راستا کفش ایمنی مخصوص جوشکاری که می توانیم خدمتتان معرفی کنیم، کفش ایمنی اپنکا تاپ – رابر (لاستیک) می باشد. که کاملاً پا را پوشش داده و در مقابل ورود اجسام خارجی مقاوم است. زیره مقاوم به حرارت از جنس لاستیک بوده و دارای تاپ PU در قسمت جلویی رویه کفش می باشد.


منبع: صنایع ایمن فراز ارک

نکات مهم ایمنی در محیط کار

تحقیقات و بررسی های انجام شده بر حوادث بزرگی مانند چرنوبیل و بوپال و اتفاقات كوچکی كه همه روزه سلامتی و جان ملیون ها نفر را به مخاطره می اندازد نشان داده است كه علیرغم بکارگیری كلیه فاكتور های مهندسی و حفاظت های شدید و ایمنی و بهداشت محیط کار همچنان پتانسیل بروز حوادث بزرگ و كوچك در صنایع و محیط زندگی با ریسك بالا وجود دارد.
ایمنی و بهداشت محیط کار (HSE) از مهم ترین مسائلی است كه هر فرد در هر سطحی در محیط كار و زندگی باید بدان توجه نماید و غفلت از آن بعضا صدمات و ضایعات جبران ناپذیری را موجب خواهد شد. نکته ای كه هیچگاه نباید فراموش شود این است كه خطر همواره در كمین ماست. بنابراین همواره باید به فکر كاهش آسیب های ناشی از خطرات احتمالی باشیم. این سخن بدین معناست كه حتی اگر ما تمام احتیاطات لازم را بکار ببندیم و ایمنی و بهداشت محیط کار را رعایت کنیم باز هم ممکن است از ناحیه مسائلی كه دور از ذهن ماست یا بخاطر اشتباه و سهل انگاری دیگران ما با خطراتی مواجه شویم. حال اگر می خواهیم خود و دیگران را از گزند این خطرات در امان نگه داریم یا آثار آنها را به حداقل برسانیم باید تمهیداتی را فراهم نماییم. 
 

۱۱ نکته برای رعایت ایمنی و بهداشت محیط کار

فعالیت‌هایی که به فرایندهای مربوط به ایمنی و بهداشت محیط کار اختصاص پیدا می‌کند، از جمله کارخانه‌ها، کارگاه‌ها و مراکز تولیدی کاربرد دارد و با چالش‌های خاصی از جمله مواد خطرناک، گرد و غبارهای قابل احتراق و سایر مواد قابل اشتعال رو به رو است. کارشناسان عقیده دارند که همه‌ی برنامه‌های ایمنی محیط‌های کار باید فعالیت‌های بهداشتی و ایمنی را در برنامه‌های خود داشته باشند و هر یک از کارکنان باید نقشی در آن ایفا نمایند. از طرف دیگر، فعالیت‌های ایمنی و بهداشتی در محیط کار به تعهد مدیریتی نیازمند است تا کارکنان به اهمیت آن پی ببرند. در اینجا به ۱۱ نکته‌ برای انجام اثربخش این فعالیت‌ها اشاره خواهیم کرد.

1. از وقوع لغزش و سقوط جلوگیری کنید

جلوگیری از وقوع لغزش و سقوط
جلوگیری از وقوع لغزش و سقوط از جمله فعالیت‌های ایمنی و بهداشت محیط کار است. طبق آمار مرکز آمار کارگران در سال ۲۰۱۳، سقوط و لغزش دومین عامل جراحات یا بیماری‌های غیرکشنده‌ی محیط کار بوده است. بر اساس استاندارد سطوح (1910.22(a)) اداره‌ی ایمنی و بهداشت محیط کار آمریکا (OSHA)، همه‌ی محیط‌های کار باید تمیز و منظم و کاملا بهداشتی نگه داشته شوند. این قانون معابر، انبارها و اتاق‌های خدمات را شامل می‌شود. کف زمین باید خشک و تمیز باشد. در جایی که فرایندهای خیس انجام می‌شود، حتما باید زه‌کشی وجود داشته باشد.

2. خطرات آتش‌سوزی را برطرف نمایید

خطرات آتش‌سوزی را برطرف نمایید
کارکنان وظیفه دارند که از جمع شدن مواد قابل‌اشتعال غیرضروری جلوگیری کنند. بر اساس استاندارد مواد خطرناک  (1910.160) OSHA، زباله‌های قابل‌اشتعال باید در محفظه‌هایی مخصوص جمع‌آوری شده و روزانه دفع شوند.

3. میزان گرد و غبار را کنترل کنید

میزان گرد و غبار را کنترل کنید
بر اساس نظر اتحادیه‌ی ملی محافظت در برابر آتش، انباشتگی بیش از ۱/۳۲ گرد و غبار در هر اینچ یا ۰/۸ میلی‌متر که باعث پوشیدگی حداقل ۵ درصد سطح اتاق می‌شود می‌تواند منجر به انفجاری شدید گردد. این انباشتگی گرد و غبار به ضخامت یک سکه یا گیره‌ی کاغذ است. به گفته‌ی گری، یک متخصص بهداشت صنعتی باید محیط کار را در برابر خطرات احتمالی مرتبط با کیفیت هوا و گرد و غبار تست کند. استاندارد NFPA 654 که استاندارد پیشگیری از آتش‌سوزی و انفجار گرد و غبار است، بر شناسایی نواحی خطرناک، کنترل گرد و غبار و فعالیت‌های ایمنی و بهداشتی تاکید می‌نماید. این استاندارد بیان می‌کند که مکش گرد و غبار روشی مطلوب برای تمیز کردن است. تی کشیدن و با آب شستن هم از گزینه‌های دیگر می‌تواند باشد. استفاده از پمپ‌های باد نیز برای سطوح نا‌ایمن یا غیرقابل‌دسترس مجاز است.

4. از جاری شدن مواد در محیط کار جلوگیری کنید

از جاری شدن مواد در محیط کار جلوگیری کنید
زیرپایی‌های محیط کار، که می‌تواند پارچه‌ای یا چسبناک باشد، باید تمیز باشند و به‌خوبی نگه‌داری شوند. به گفته‌ی گری، این کار از ترشح مواد خطرناک به سایر جاها جلوگیری می‌کند. همه‌ی زیرپایی‌ها را بررسی کنید تا اطمینان حاصل نمایید که مواد خطرناک از طریق آنها به جاهای دیگر انتقال پیدا نمی‌کند.

5. از ریختن اشیاء جلوگیری به عمل آورید

از ریختن اشیاء جلوگیری به عمل آورید
جلوگیری از اریختن اشیا از فعالیت‌های مربوط به ایمنی و بهداشت محیط کار است که حتما باید مد نظر قرار گیرد.


6. به‌هم‌ریختگی‌ها را مرتب نمایید

به‌هم‌ریختگی‌ها را مرتب نمایید
از نظر گری، محیط کار به‌هم‌ریخته می‌تواند منجر به مشکلات ارگونومی و مصدومیت شود چرا که کارکنان فضای کمتری برای حرکت دارند. او می‌گوید: «وقتی جایی به‌هم‌ریخته باشد، احتمال مصدومیت‌های بریدگی و جراحت بالا می‌رود. در این صورت شما آنقدر فضا برای راه‌اندازی درست ایستگاه کاری خود و جابجایی در محیط نخواهید داشت. در این شرایط کارکنان باید هر لحظه برای عبور از جایی به خودشان پیچ و خم بدهند.»

7. مواد را به درستی انبار کنید

مواد را به درستی انبار کنید
بر اساس استاندارد جابجایی، انبار، استفاده و دفع مواد (OSHA (1926.250، در محل‌های انبار نباید موادی انباشته شوند که خطر انفجار، آتش‌سوزی یا انتشار سم را به همراه دارند. به گفته‌ی اریکو، اشتباهی که بعضی از کارکنان مرتکب می‌شوند این است که نردبان‌های انبار یا سایر اقلام را در کابینت‌های برق می‌گذارند، این کار علاوه بر این که خلاف قوانین OSHA است، تابلوی برق را مسدود می‌کند و ممکن است باعث آتش‌سوزی شود.

8.  از ابزارها و تجهیزات ایمنی شخصی استفاده کنید و آنها را مورد بازرسی قرار دهید

از ابزارها و تجهیزات ایمنی شخصی استفاده کنید و آنها را مورد بازرسی قرار دهید
بر طبق مشاهده‌ی اریکو، بیشتر پرونده‌های غرامت کارکنان برای کسانی تشکیل شده است که از تجیهزات ایمنی شخصی هنگام تمیزکاری استفاده نکرده‌اند و دچار جراحت و مصدومیت شده‌اند. گری می‌گوید: «هنگام تمیزکاری محیط کار، از تجهیزات ایمنی شخصی مثل کفش‌های جلوبسته و عینک ایمنی استفاده کنید. با توجه به ریسک‌ها و خطرات ممکن، در مورد نوع لباس ایمنی که باید بپوشید تصمیم‌گیری نمایید.»
 

9.  میزان تکرار فعالیت‌های ایمنی و بهداشتی را مشخص نمایید

میزان تکرار فعالیت‌های ایمنی و بهداشتی را مشخص نمایید
همه‌ی کارکنان باید در فعالیت‌های ایمنی و بهداشتی به ویژه مرتب‌سازی محیط کار شرکت کنند، خطرات ایمنی را گزارش دهند و ترشحات و قطرات ریخته شده را تمیز نمایند. آرنهولز می‌گوید: «هر کارگری باید در این فعالیت‌ها نقشی ایفا نماید و در صورت وجود مشکل آن را گزارش دهد.» پیش از پایان شیفت، کارکنان باید محیط کار خود را بازرسی و تمیز کنند و مواد غیرقابل استفاده را دور بریزند. این کار می‌تواند زمان لازم برای تمیزکاری در دفعات بعدی را کاهش دهد. میزان تولید خرده‌ریزه‌ها یا مواد آلوده در محیط کار می‌تواند میزان تکرار فعالیت‌های مربوط به ایمنی و بهداشتی را مشخص نماید. به نظر نورتون، یک شرکت باید ترکیبی از تمیزکاری کلی و مفصل و تمیزکاری سبک و پرتکرار شامل رفت‌و‌روب و پاک‌سازی ترشحات را در برنامه‌ی خود قرار دهد.


10.  قوانین مدوّن تهیه نمایید

قوانین مدوّن تهیه نمایید
در خصوص فعالیت‌های ایمنی و بهداشت محیط کار باید قوانینی تدوین شود. برای رعایت ایمنی و بهداشت محیط کار، قوانین کارآمد وضع کنید. کارشناسان بر سر لزوم تدوین سیاست‌های ایمنی و بهداشتی اتفاق‌نظر دارند. به گفته‌ی نورتون، بدین ترتیب، چنین فعالیت‌هایی شکل رسمی و تعریف‌شده به خود می‌گیرند. برنامه‌‌های مدوّن می‌توانند مشخص نمایند که باید از چه شوینده، ابزار یا روشی استفاده نمود. نورتون می‌افزاید: «ما در تحقیقات خود متوجه شکاف‌های فراوانی در اثربخشی تمیز‌کاری کف محیط کار شده‌ایم. کف زمین معمولا نادیده گرفته می‌شود. به همین علت است که ما فکر می‌کنیم نوشتن بخشی از برنامه و تعریف دوره‌ی آموزشی برای کارکنان به منظور آشنایی و دنبال نمودن رویه‌های مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است».

11.  تفکر درازمدت داشته باشید

تفکر درازمدت داشته باشید
برای انجام درست فعالیت‌های ایمنی و بهداشت محیط کار باید تفکر دراز مدت حاکم باشد فعالیت‌های ایمنی و بهداشتی، تدابیر یک باره نیستند و باید به همراه نظارت و ارزیابی ادامه پیدا کنند. اسناد و گزارشات را نگه‌داری کنید، یک برنامه‌ی زمانبندی برای بازرسی داشته باشید، خطرات احتمالی را گزارش کنید و به کارکنان لزوم استمرار انجام فعالیت‌های ایمنی و بهداشتی را گوشزد کنید. اهداف و انتظاراتی تعیین کنید و ارزیابیهای خود را بر مبنای این اهداف انجام دهید. گری می‌گوید: «مسائل و مشکلات مربوط به فعالیت‌های ایمنی و بهداشتی، بسیار معمول هستند و به راحتی می‌توان آنها را برطرف نمود. فقط نیاز به پافشاری و صرف وقت دارد.»
 
 

منابع
کارگشا ، چطور ، دانیال سیفتی ، ایمن ترافیک

مفهوم ایمنی ، ایمنی چیست؟

ایمنی واژه ای است که امروزه تقریباً در همه کارها مورد توجه فراوانی قرار می گیرد. برای کلمه ایمنی می توان تعاریف متعددی را ارائه کرد، از آن جمله محافظت در برابر وقوع خطر است و این خطر می تواند با توجه به شرایط، تعابیر مختلفی داشته باشد از قبیل: ایمنی در برابر سقوط، ایمنی در برابر تصادف ایمنی در برابر آتش سوزی و ...، به طوری که امروزه واژه ایمنی جزء واژه های کلیدی امور اقتصادی نیز شده است.
ایمنی عبارت است از میزان درجه دور بودن از خطرها. در تعریف علمی ایمنی آمده است که خطر در واقع شرایطی است که دارای پتانسیل رساندن صدمه به کارکنان، تجهیزات و ساختمان ها و از بین بردن مواد یا کاهش کارایی در اجرای یک وظیفه از پیش تعیین شده است. ایمنی به طور صد در صد و مطلق وجود ندارد و عملاً هم هیچ گاه حاصل نخواهد شد. از این روست که گفته می شود ایمنی، حفاظت نسبی در برابر خطرها است.
ایمنی، می تواند به عنوان ضمانت نامه سازمانی تعریف شود که سطح قابل قبول ایمنی برای فرآیندی خاص یا برای مدت زمان چرخه حیات پروژه، تأمین خواهد شد.



فرهنگ ایمنی


تعریف فرهنگ ايمني safety culture

فرهنگ ايمني محصول ارزش ها، گرايش ها، ادراکات، صلاحيت ها و الگو های رفتاری فردی و گروهي کارکنان است، که بوسيله آن ميزان تبعيت کارکنان از سبک و شیوه مديريت ايمني و بهداشت سازمان مشخص مي گردد. امروزه ۳ ديدگاه درباره فرهنگ ايمني بيان مي شود:
1 - ديدگاه سخت افزاری: تا چند دهه قبل دانشمندان براي كنترل زيان و كاهش آمار حوادث معتقد بودند كه بايد موانع و حفاظت هاي بيشتري را براي دستگاه ها ساخت و يا ابزار و ماشين آلات ايمن تري را بوجود آورد ولي باز هم آمار حوادث صنعتي پايين نيامد!
2- ديدگاه نرم افزاری: در اين ديدگاه كنترل حوادث، كاهش ضايعات، آموزش بهتر تهيه رويه ها procedure، خط مشي ها، برنامه ريزي، مورد توجه قرار گرفت ولي باز هم تاثير چشمگيري در كاهش آمار حوادث نداشت
3- ديدگاه زيست افزاری: در اين ديدگاه انسان به عنوان عامل اصلي و تاثير گذار بر حوادث مورد توجه محققين قرار گفت پژوهشگران روي سيستم هاي ايمني – ايمني فرآيند و مديريت هاي نوین ایمنی كار كردند تا بلکه بتوانند از احتمال و شدت بروز حوادث بکاهند. با توجه به اين كه انسان موجود پيچيده از لحاظ رواني و رفتاريست هنوز نکات مبهم زيادي وجود دارد كه در مورد اثر بخشي اين روش را قضاوت سخت کرده است.



تاریخچه ایمنی


تاریخچه ایمنی در جهان

یکی از نخستین شواهد کنترل مخاطرات کار مربوط به دوران روم باستان در سده دوم پیش از میلاد است. در آن زمان معدن چیان با استفاده از پارچه ای جلو دهان خود را می بستند تا از استنشاق گرد و غبار جلوگیری نمایند. در همین زمینه پزشکان و دانشمندانی چند، پا به میدان گذاشتند و گام هایی جهت اعتلای تندرستی نیروی کار برداشتند.
 
در سال ۱۴۷۳ النبوگ نخستین نشریه بهداشتی در مورد بیماری ها و آسیب های شغلی را در بین معدن چیان انتشار داد. او هم چنین در مورد سمیت منو اکسید کربن، جیوه، سرب و اسید نیتریک مطالبی نگاشت.
پس از انقلاب صنعتی (در نیمه دوم سده هجدهم)، صنعت، فناوری و تکنولوژی رشد چشمگیری یافت، اما بر خلاف بهبود وضع زندگی، افزایش سطح تولید و راحت تر شدن کارها، که ناشی از پیشرفت علمی و فنی بود، مشکلات و گرفتاری های بسیاری برای انسان به وجود آمد و سبب شد انسان معاصر در معرض خطرات و تهدیدهای بی شماری قرار گیرد که از آن جمله می توان به بیماری ها و حوادث ناشی از کار و کهولت های زود هنگام که در اثر شرایط نامطلوب، کاری ایجاد می شوند، اشاره کرد.



بهداشت محیط کار


اصول ایمنی در محیط کار چه ضرورتی دارد؟

پژوهش های صورت گرفته در این زمینه نشان می دهند که هر ساله در جهان، بیش از یک میلیون نفر بر اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست می دهند و تعداد کثیری نیز دچار آسیب های جدی می گردند.
این وضعیت در کشورهای در حال توسعه از میزان و شدت بیشتری برخوردار است.آمارها نشان می دهند در دهه های اخیر حوادث ناشی از کار به عنوان سومین عامل مرگ و میر در جهان به حساب می آید و علت آن وجود خطرات محیط کار و عدم رعایت مسائل ایمنی است.
از جمله رایج ترین علل مرگ ناشی از حوادث کار می توان به سقوط از بلندی، برق گرفتگی، سوختگی و برخورد جسم سخت اشاره نمود که در اثر عدم رعایت نکات ایمنی و عدم استفاده از وسایل ایمنی اتفاق افتاده اند. 
 

بهداشت محیط کار چیست؟

امروزه بهداشت حرفه ای بدین صورت تعریف می شود:
علم و هنر پیشگیری از اثرات سوئی که در طرز کار، محیط کار و خصلت کار وجود دارد و سلامت شاغل را به خطر انداخته و باعث ایجاد بیماری های حرفه ای، مسمویت های شغلی و حوادث ناشی از کار می شود.
ایمنی کمیته مشترک سازمان بهداشت جهانی (WHO)و سازمان بین المللی کار (ILO)که در سال ۱۹۵۳ در ژنو تشکیل شده، اهداف بهداشت حرفه ای را چنین ترسیم نمودند:
الف) تأمین، حفظ و ارتقای سطح سلامت جسمانی، روانی و اجتماعی کارکنان در هر پیشه ای که هستند.
ب) پیشگیری از بیماری ها و حوادث ناشی از کار.
ج) انتخاب کارگر یا کارمند برای محیط و شغلی که از نظر جسمانی و روانی توانایی انجام آن را دارد و یا به طور اختصار تطبیق کار با انسان و در صورت عدم امکان، تطبیق انسان با کار.
 

آمارهای جهانی عدم رعایت ایمنی و بهداشت محیط کار

تحقيقات و بررسي هاي انجام شده بر حوادث بزرگي مانند چرنوبیل و بوپال و اتفاقات كوچکي كه همه روزه سلامتي و جان مليون ها نفر را به مخاطره مي اندازد نشان داده است كه عليرغم بکارگيري كليه فاكتور هاي مهندسي و حفاظت هاي شديد و ایمنی و بهداشت محیط کار همچنان پتانسيل بروز حوادث بزرگ و كوچك در صنايع و محيط زندگي با ريسك بالا وجود دارد.
 
ایمنی و بهداشت محیط کار (HSE) از مهم ترين مسائلي است كه هر فرد در هر سطحي در محيط كار و زندگي بايد بدان توجه نمايد و غفلت از آن بعضا صدمات و ضايعات جبران ناپذيري را موجب خواهد شد.
نکته اي كه هيچگاه نبايد فراموش شود اين است كه خطر همواره در كمين ماست. بنابراين همواره بايد به فکر كاهش آسیب هاي ناشي از خطرات احتمالي باشيم. اين سخن بدين معناست كه حتي اگر ما تمام احتياطات لازم را بکار ببنديم و ایمنی و بهداشت محیط کار را رعایت کنیم باز هم ممکن است از ناحيه مسائلي كه دور از ذهن ماست يا بخاطر اشتباه و سهل انگاري ديگران ما با خطراتي مواجه شويم.
حال اگر مي خواهيم خود و ديگران را از گزند اين خطرات در امان نگه داريم يا آثار آنها را به حداقل برسانیم بايد تمهيداتي را فراهم نماييم. نخستين مسئله اي كه بايد در ایمنی و بهداشت محیط کار بدان توجه كنيم تفکر صحيح و منطقي و برخورد درست در پيشگيري از خطر است.
 

ناامنی شغلی در محیط کار

هرگاه با چیزی رو به رو شدید که احساس کردید ممکن است ایجاد نا امنی کند، حتما آن را به مدیریت یا سرپرست آن بخش گزارش دهید. یکی از ضروری ترین نکات ایمنی که در محیط کار باید به آن توجه شود، شناسایی عوامل نا امن در شغل خود است.
 
این موارد عبارت هستند از:
پارگی پوشش کف
سستی قفسه ها
محکم نبودن پله ها
هر نوع وسیله معیوب
صندلی یا میز های شکسته
شکستگی یا سستی کاشی ها
سیم های برق بدون محافظ در محل رفت و آمد
 

مزایای رعایت نکات ایمنی در محیط کار

رعایت مسائل ایمنی می تواند شرکت ها را از پرداخت غرامت های سنگین نجات دهد و همچنین محیطی امن و سالم برای افزایش نشاط کارکنان فراهم آورد. پس نتیجه می گیریم رعایت نکات ایمنی در محیط کار مهم ترین و اصلی ترین اقدامی است که قبل از شروع به کار باید انجام شود.



ایمنی پا


ایمنی پا

کفش های ایمنی به طیف وسیعی از کفش های حفاظتی با شکل، جنس و طرح مختلف اطلاق میشوند که وظیفه آنها محفاظت از پا در برابر انواع مختلفی از خطرات شیمیایی، فیزیکی، بیولوژیکی و مکانیکی می باشد.صدمات و آسیب های وارده به ناحیه پا یکی از معمول ترین حوادث شغلی در اغلب محیط های صنعتی به حساب می آید. 
 
سقوط اشیاء سنگین بر روی پا و به ویژه ناحیه پنجه می تواند منجر به جراحات شدید شود.
سوختگی های پا در اثر تماس با فلزات مذاب، جرقه ها و مواد شیمیایی خورنده به وفور در صنایع آهن و فولاد دیده می شود.
بریدگی، خراشیدگی و سوراخ شدگی پاها نیز یکی از حوادث معمول در بسیاری از محیط های کاری محسوب می شود.
درماتیت ها یا اگزما ممکن است در اثر تماس با طیف وسیعی از مواد نظیر اسید ها، بازها و بسیاری مواد دیگر رخ دهد.
سرمازدگی ناحیه پا و سرخوردن افراد از انواع خطرات دیگری هستند که شاغلین در بعضی از صنایع را تهدید می کند.




کفش پنجه فولادی


کفش های پنجه فولادی

از آنجایی که بین قسمت های مختلف پا، انگشتان آسیب پذیرتر از بقیه نقاط هستند در بعضی از محیط های صنعتی نظیر معدن کاری، فلز کاری و عملیات اطفاء و … از کفش های پنجه فولادی استفاده می شود که برای  راحتی بیشتر کاربران لازم است که پنجه فولادی حفاظتی تا حد امکان کم ضخامت و مطابق با استاندارد باشد.


در این مقاله با شما در مورد ایمنی، تاریخچه ایمنی، ضرورت ایمنی و بهداشت محیط و ایمنی پا صحبت کردیم. ضرورت ایمنی در تمامی ابعاد در محیط کار و زندگی وجود دارد. با رعایت اصول ایمنی و بهداشت محیط میتوان از بسیاری از هزینه های ناشی از صدمات در بسیار از صنایع و مشاغل جلوگیری کرد. امید است این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد و توانسته باشد نقش کوچکی در راستای ارتقا ایمنی و بهداشت محیط کار ایفا کند.



منابع
کارگشا ، چطور ، دانیال سیفتی ، ایمن ترافیک

کفش‌های ایمنی نسوز

حتما شما هم جمله معروف «پیشگیری بهتر از درمان است» را شنیده اید. عصر امروز، عصر تکنولوژی و توسعه صنعت است و فعالیت های انسان ها را در تمامی ابعاد تحت تاثیر قرار داده است. هر فعالیتی خطرات خاص خود را به دنبال دارد، لذا خرد حکم میکند که انسان خود را در برابر خطرات و آسیب های ناشی از حوادث محافظت کند. از این رو انسان توانسته است با تولید وسایل و لوازم ایمنی تا حد بالایی خود از خطرات و آسیب ها مصون نگه دارد.

لذا ایجاد محیطی ایمن در کار از وظایف اصلی مدیران و کارفرمایان هر بخش از سازمان می باشد. به گونه ای که در اکثر موقعیت ها، بدون داشتن تجهیزات ایمنی به افراد اجازه کار داده نمی شود. این مهم است که افراد بدانند باید از چه وسایلی جهت حفاظت از خود در محیط کار استفاده کنند، چه تجهیزاتی برای شغل آن ها با این هدف تولید شده و این وسایل را باید با چه خصوصیاتی تهیه کنند.

کفش ساق بلند اپنکا تاپ چرم جوشکاری

ایمنی پا

پا به عنوان یکی از قسمت های مهم بدن انسان که سبب تحرک وی می باشد در برابر خطرات محیطی همچون سطوح سخت و سرما و گرما آسیب پذیر است. از آن جایی پاها از بدن آدمی پشتیبانی می کنند و به معنای واقعی کلمه روزانه وزن های سنگینی را حمل می کنند، از این رو داشتن کفش مناسب برای محافظت از پاها در همه زمان ها به ویژه در محل کار بسیار مهم می باشد. کفش های ایمنی ارک که با تناسب مطلوب و رعایت اصل راحتی برای محافظت از پاها طراحی شده اند به علاوۀ راحتی پا، سیستم عضلانی و اسکلتی بدن را از استرس و خستگی رهایی می بخشند و از حوادث کار و آسیب بلند مدت جلوگیری می کنند.

کفش ساق بلند اپنکا تاپ چرم جوشکاری

محافظت از پا در برابر حرارت

از جمله مشاغل خطرناکی که می توانند سلامت و ایمنی فرد را تهدید کنند می توان به مشاغل مرتبط با صنایع ریخته گری و متالوژی مواد، صنایع نفت و گاز پتروشیمی، جوشکاری و آهنگری، صنایع الکتریکی، ماشین سازی،مشاغل راه و ساختمان و تمام محیط های کاری که امکان ریختن مواد مذاب، پریدن جرقه به روی پا و وجود ماده با دمای بسیار بالا می باشد اشاره کرد. در این نوع مشاغل وجود مواد مشتعل و پر حرارت از جمله خطرات اصلی و جدی می باشد که لزوم و تجهیزات ایمنی عایق گرما بسیار ضروری است. در این گونه مشاغل استفاده از کفش های ایمنی نسوز جهت محافظت از پا بشدت توصیه می شوند.
 

کفش ساق بلند اپنکا تاپ چرم جوشکاری

کفش‌های ایمنی نسوز

کفش‌های ایمنی نسوز دمای تا ۱۵۰ درجه سانتی گراد را تحمل می‌کند؛ و گرما را به داخل کفش منتقل نمی‌کند. از آنجا که بر طبق قوانین و استانداردهای HSE استفاده از کفش های ایمنی ضروری است؛ به همین دلیل باید از کفش ایمنی نسوز در محیط هایی مانند صنایع ریخته گری و متالوژی مواد، صنایع نفت و گاز پتروشیمی، جوشکاری و آهنگری، صنایع الکتریکی، ماشین سازی،مشاغل راه و ساختمان و تمام محیط های کاری که امکان ریختن مواد مذاب، پریدن جرقه به روی پا و وجود ماده با دمای بسیار بالا می باشد ، استفاده کرد. این تجهیزات ایمنی همچنین در برابر مواد شیمیایی، حلال‌های نفتی و روغنی از پا محافظت می‌کنند. این پایپوش دارای دو لایه زیره است؛ و جنس آن از چرمی خاص است که گرما را به داخل انتقال نمی‌دهد. این کفش مانند سایر پایپوش‌های ایمنی جلوی آن دارای یک لایه فلز است که از پا در برابر ضربه سنگین محافظت می‌کند.



جنس کفش ایمنی نسوز

کفش ایمنی ضد حریق دارای دو لایه زیره است و جنس آن از چرمی خاصی بوده که گرما را به داخل انتقال نمی دهد. کفش نسوز در مقابل حلال های نفتی و روغنی مقاوت زیادی دارد و همچنین عایق حرارتی می باشد. 
 

سخن آخر

با خرید کفش های ایمنی نسوز به کارگران خود و افزایش ایمنی محیط کارتان کمک کنید. یک کفش ایمنی نسوز مرغوب می تواند ضامن سلامتی و امنیت افراد شاغل در محیط هایی مرتبط با حرارت باشد. صنایع ایمنی ارک، با رعایت تمامی اصول و استاندارد های تولید کفش های ایمنی نسوز، یکی از تولید کنندگان پیشرو در عرصه تولید کفش های ایمنی می باشد.
از جمله تولیدات صنایع ایمنی ارک در رابطه با کفش ایمنی نسوز می توان به کفش ساق بلند اپنکا تاپ چرم جوشکاری اشاره کرد.

انواع کفش ایمنی عایق برق

لوازم و البسه ایمنی، به خصوص کفش های ایمنی جز مهم ترین پارامترهایی هستند که باید به آن ها توجه کرد. امروزه اهمیت کفش های ایمنی به مقداری رشد کرده است که تمامی مدیران موظف هستند تا برای کارگران خود در مشاغلی که در آن بروز حوادث مختلف و ریسک و خطر وجود دارد از کفش ایمنی استفاده کنند و ریسک و خطر احتمالی در کار را به حداقل برسانند.

با توجه به نوع شغل، فضا، محیط کار و خطرات احتمالی موجود در کار، انواع گوناگونی از کفش های ایمنی تولید شده است که تمامی این کفش ها با توجه به استانداردهای مشخص شده، تولید می شوند. بی شک اگر قرار باشد تا یک کفش در نقش کفش ایمنی به کارگران کمک کند باید با تکنولوژی های مخصوصی ایجاد شده باشد تا در برابر تمامی خطرات و حوادث احتمالی از خود مقاومت فوق العاده ای نشان بدهد و اجازه رخ دادن حوادث جبران ناپذیر را به حداقل برساند.

 




از جمله خطرات در محیط کار که نیاز به کفش ایمنی دارند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

پرتاب شدن یا سقوط اشیا یا اجسام خطرناک، سنگین و برنده از هر طرف به سمت پا
سر و کار داشتن با مایعات یا ذرات داغ یا مذاب و احتمال ریختن آن روی پا
کار با برق و الکتریسیته و امکان برق گرفتگی یا شوک الکتریکی
کار در محیط های آتش زا یا قابل انفجار
کار در محیط های بسیار سرد، گرم یا درون آب
محیط های کاری جنگلی یا سنگی، سطوح ناهموار و غیره
با شناخت دقیق کفش هایی که دارای استاندارد های مناسب شغل و کار شما می باشد می توانید بهترین کفش را انتخاب و خرید کنید.
 
جهت انتخاب دقیق کفش مناسب برای شغل خود مقاله کفش ایمنی مناسب برای شغل ها و محیط کاری مختلف را مطالعه بفرمائید
 
در این مقاله در رابطه با ویژگی ها و استاندارد های کفش ایمنی متناسب با مشاغل مرتبط با برق خواهیم پرداخت.

کفش ایمنی عایق برق

طبقه بندی کفش های ایمنی عایق برق

برای کفش های ایمنی عایق برق سه طبقه بندی عمومی وجود دارند که هر سه اهداف کاملا متمایزی دارند.
 

کفش ایمنی غیر قابل هدایت

در دسته کفش های غیر رسمی و اغلب با رتبه "EH" طبقه بندی می شوند. این استاندارد ایمنی طراحی شده است تا یک منبع ثانویه حفاظت را در صورت مواجه شدن با مدارهای الکتریکی زنده برای کاهش پتانسیل شوک الکتریکی فراهم کند. کفش ایمنی دارای استاندارد EH می توانند از زره فولادی یا کامپوزیتی استفاده کنند. تصور غلط رایج این است که فلز در یک کفش ایمنی محیط های برقی نامناسب است، واقعیت این است که فلز در هنگام تماس با فلز دیگر هدایت می شود. به دلیل وجود مواد غیر رسانا (اغلب چرم، لاستیک، عایق و غیره) فلز در این کفش ها محفوظ می باشد و به همین علت می توان در محیط هایی که در آن مدارهای زنده وجود داشته باشند، پوشیده شوند. همچنین مهم است که یک کفش ایمنی را با یک کفپوش لاستیکی انتخاب کنید که در طول یک حادثه از تکمیل مدار جلوگیری کند.. پرده های لاستیکی نیز دارای پوششی مقاوم در برابر لغزش، آب و سایش هستند و به حفاظت از کارگر  در مقابل سقوط اجسام در محل کار کمک می کند.

کفش ساق بلند ایمنی رینو

کفش ایمنی ضد استاتیک

کفش ایمنی با این طبقه بندی برای کارگران در محیط های حساس به الکتریسیته ساکن طراحی شده اند. کفش ضد استاتیک کمک می کند تا انباشت الکتریسیته ساکن از بدن را از بین ببرد و در عین حال سطح مقاومت معقولی از خطرات الکتریکی را از مدارهای زنده فراهم می کند. این چکمه ها یا کفشها معمولا با برچسب های ESD یا SD مشخص می شوند.

کفش ساق کوتاه ایمنی پرو کامپوزیت

کفش ایمنی هدایت کننده

به حفاظت از پوشاننده در محیطی که انباشت الکتریسیته ساکن در بدن می تواند خطرساز باشد، کمک می کند. این کارگران اغلب مواد انفجاری یا فرار را اداره می کنند.
کفش ایمنی هدایت شده با مواد شبیه به سیمان ساخته شده است که هیچ مقاومت الکتریکی ندارند. هنگامی که اقدام به خرید کفش ایمنی می کنید، ممکن است با اصطلاح "استاتیک-کاذب" برخورد کنید. استاتیک-کاذب فقط این کار را انجام می دهد که میزان برق ایستایی را که در اثر راه رفتن، حرکت و غیره انباشته شده است کاهش می دهد. چکمه های الکتریکی استاتیک تشکیل مدار جریان را از بدن به زمین جدا می کند و برای کاهش احتمال اشتعال ناشی از جرقه الکتریکی استاتیک کاربرد دارد. به یاد داشته باشید که این چکمه ها هیچگونه حفاظتی از تجهیزات الکتریکی ارائه نمی دهد.

کفش ساق بلند ایمنی پرو کامپوزیت
 

علائم اختصار در کفش ایمنی :

1- در ساخت زیر کفش ایمنی از پلیمری به نام پلی اورتان استفاده می شود که به طور مخفف به آن RU می گویند
2- علامت اختصاری RR نشان دهنده ی مقاومت کفش ایمنی در مقابل سوراخ شدن است
3- کفش ایمنی که در برابر جریان الکتریسته دارای مقاومت باشد به صورت اختصار به آن CP می گویند .
4- به کفش ایمنی که در مقابل جریان الکتریسته رسانا باشد به صورت اختصار آن ED می گویند .
 
جهت کسب اطلاعات کامل در رابطه با علائم اختصاری در کفش های ایمنی مقاله علایم تخصصی کفش های ایمنی را مطالعه کنید

کفش ساق کوتاه ریما چرم عایق برق

حرف آخر

با خرید کفش ایمنی عایق برق به کارگران خود و افزایش امنیت محیط کارتان کمک کنید. یک کفش ایمنی عایق برق مرغوب می تواند ضامن سلامتی و امنیت افراد شاغل در محیط هایی مرتبط با برق باشد. 
از جمله تولیدات صنایع ایمنی ارک در رابطه با کفش های عایق برق می توان به کفش های ایمنی رینو، ریما، نووا و کامپوزیت اشاره کرد.

کافیست اولین گام را بردارید ....

چگونه باید از کفش های ایمنی مراقبت کرد؟

کفش ایمنی مهم‌ترین قسمت تجهیزات حفاظت شخصی است و نقشی اساسی در ایمنی کارگر دارد.با این حال، استفاده روزانه از کفش‌های ایمنی، با توجه به محیط و ماهیت کار می‌تواند باعث دوام کمتر کفش شود. محیط های بیرونی، شرایط کار شدید، مواد شیمیایی، گل و لای یا مواد خورنده ای که با آنها تماس می گیرید، همگی عواملی هستند که تأثیر منفی روی کارایی فنی کفش‌های ایمنی دارند. به همین دلیل هائز اهمیت است که آن‌ها مرتباً تمیز شوند تا کارایی آن‌ها تضمین شود.
تعمیر و نگهداری روزانه کفش‌ها کار آسانی می‌باشد و هر کسی می‌تواند خود به تنهایی این کار را انجام دهد. بهترین راه برای افزایش چشمگیر طول عمر و کارایی کفش، تمیز کردن روزانه ی آن‌ها می‌باشد.

How to take care of safety shoes

در اینجا چند نکته برای مراقبت مناسب و اینکه چگونه می توانیم طول عمر کفش های کار خود را بیشتر کنیم، آورده شده است، با ما همراه باشید.

۱. هنگام پاک کردن کفش فشار زیادی وارد نکنید، مخصوصاً وقتی کفش جدید است!

۲.پاهای ما گرما و رطوبت تولید می کنند. این‌ها عواملی هستند که می توانند بر دوام کمتر کفش های ایمنی تأثیر بگذارند (و همچنین گسترش باکتری هایی که باعث بوی بد پا می شوند). کفش‌های خود را در پایان روز کاری خود عوض کنید. کفی کفش‌ها باید خشک شوند اجازه دهید کفی‌ها در هوای آزاد خشک شوند! نیازی به منبع گرما برای خشک شدن کفش وجود ندارد و فقط هوای آزاد کافی‌ست!

۳.همیشه بندهای کفش را قبل از در آوردن کفش به تمامی شل کرده و از پاشنه کش کفش چه در خانه و چه در محل کار خود استفاده کنید، زیرا این کار قسمت پاشنه کفش را از آسیب و شکنندگی زود هنگام در امان نگه می‌دارد.

۴. کفش های خود را هر روز تمیز کنید! گرد و غبار و درزهایی را که در قسمت بالایی و زیرین وجود دارد پاک کنید. سنگهایی را که در شیارهای کف قرار گرفته اند و می توانند باعث سایش تدریجی شوند، بردارید. برای تمیز کردن شکاف های کف به منظور بررسی علائم ساییدگی کفش (ترک خوردگی، لایه برداری در ناحیه بین زیره و مواد فوقانی، هرگونه درز ایجاد شده) می‌توانید از برس‌های پاک کننده استفاده کنید.

کفش‌هایی با رویه‌ی چرمی را می‌توان فقط با یک پارچه مرطوب و کفش های جیر را با یک برس نرم تمیز کرد. فراموش نکنید که کفش های خود را همیشه خشک نگه دارید!

۵.همیشه یک جفت کفش ایمنی در دسترس داشته باشید! برای اینکه کفش به خوبی خشک شود و مشکلات ناشی از تعریق زیاد کاهش یابد، استفاده از یک جفت کفش دوم مهم است.

۶.با استفاده از اسفنج آغشته به آب گرم لکه‌هایی را که پاک کردن آنها آسان‌تر است پاک کنید و برای از بین بردن لکه‌هایی که به سختی پاک می‌شوند، می‌توانید یک پارچه نرم را به کمی سرکه سفید آغشته کرده و از آن برای پاک‌سازی استفاده کنید.

۷.برای پاک کردن چرم می‌توانید از یک پنبه آغشته به آب و شیرپاک‌کن بهره ببرید و سطح آن ‌را با حرکات آهسته از هرگونه آلودگی پاک کنید.

۸.برای تمیز کردن کفش‌های جیر از پارچه مرطوب استفاده نکنید! فقط از برس هایی با موهای پلاستیکی استفاده کنید که تراکم خوبی داشته باشند. در مورد لکه‌هایی که به سختی پاک می‌شوند، می‌توانید از پاک کننده‌های مخصوص جیر استفاده کنید. اگر موفق به پاک شدن لکه با موارد ذکر شده نشدید، یک پارچه اسفنجی را به مقداری سرکه آغشته کنید  و به آرامی لکه را با آن پاک کنید.

۹.اگر شغل شما به گونه‌ایست که با لکه‌های روغن سر و کار دارید، توصیه می‌شود از پنبه آغشته به شیرپاک‌کن استفاده کنید.

۱۰.هرگز برای پاک کردن آلودگی‌ها یا لکه‌ها از مواد تمیز‌کننده قوی استفاده نکنید!

۱۱.اگر از کفش‌ کار در محیط‌های سخت و مرطوب استفاده می‌کنید، باید از کرم چرم استفاده کنید. به این ترتیب کفش‌ها برای مدت طولانی انعطاف‌پذیر و ضد آب می‌مانند. به خصوص در ماه‌های زمستان که کفش‌ها در معرض برف و گل قرار می‌گیرند، سعی کنید آن‌ها را به طور منظم به کرم چرم آغشته کنید.

Leather cream to take care of safety shoes

۱۲.اجازه ندهید کفش‌ها در نزدیکی منابع گرما یا در معرض تابش مستقیم آفتاب خشک شوند. به این ترتیب از شکننده شدن و ترک خوردن آن‌ها جلوگیری خواهید کرد!

۱۳.کفش‌های ایمنی هرگز در ماشین لباسشویی شسته نمی‌شوند، مگر اینکه صریحاً ذکر شود.

 

مراقبت مناسب از کفش‌های ایمنی فقط مسئله زیبایی و بهداشت نیست، بلکه مسئله ایمنی و اثربخشی استاندارد محافظتی است.

کفش ایمنی شما، ایمنی و محافظت از شما را در محیط کار تضمین می کند. به خوبی از آن‌ها مراقبت کنید!



می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر مقاله‌ی نحوه تمیز کردن کفش‌های کاری و ایمنی براساس جنس مواد استفاده شده در آن‌ها نیز مطالعه نمایید.

کفش ایمنی مناسب برای شغل ها و محیط کاری مختلف

سلامت شما به میزان بسیار زیادی به پاهایتان بستگی دارد. مراقبت از آنها برای هر کارگر دارای اولویت بالایی است. این به معنای انتخاب کفش کار متناسب با ماهیت شغل فرد است. در حالی که یک عینک ایمنی یا گوشی حفاظتی استاندارد ممکن است طیف گسترده ای از مشاغل و خطرات احتمالی را پوشش دهد ، انتخاب کفش ایمنی مناسب ممکن است توجه و دقت بیشتری نیاز داشته باشد تا مطمئن شوید که کفش انتخاب شده تمام نیازهای شما را برآورده می کند. حوادث اتفاق افتاده در محیط کار به اشکال مختلفی برای پا وجود دارد. بهترین راه برای محافظت از کارکنان در محیط های کاری پرخطر، کنترل و پیشگیری از حوادث با استفاده از مهندسی ، آموزش و کنترل های مدیریتی است. در صورت امکان پذیر نبودن این کنترل ها یا محافظت کلی از کارکنان، باید از تجهیزات حفاظت شخصی و بویژه کفش های ایمنی مناسب استفاده شود.


محصولات کفش ایمنی ارک تبریز
 

چگونه کفش ایمنی خود را انتخاب کنیم؟

کفش باید بر اساس خطرات موجود در محیط کار شما انتخاب شود. به عنوان مثال، اگر در محلی کار می کنید که ممکن است در معرض خطر سقوط اشیاء باشید، انتخاب یک پوتین برای محافظت مچ پا ، خطرات را دفع نمی کند. کفش کار با سرپنجه فولادی برای بسیاری از خطرات در محیط های کاری مختلف یک پیشنهاد معقول است، اما آیا آن ها انتخاب مناسبی برای شما هستند؟ صرف وقت برای اطمینان حاصل کردن از اینکه چه نوع کفشی دقیقا برای محیط کار خود انتخاب کنید، می تواند دنیایی از تفاوت در انتخاب شما ایجاد کند.
ASTM F2413 ، مشخصات استاندارد مورد نیاز عملکرد برای کفش ایمنی ومحافظت از پا را دربر می گیرد. این استاندارد حداقل شرایط لازم برای طراحی ، عملکرد ، آزمایش و طبقه بندی کفش های ایمنی را پوشش می دهد. کفش های معتبر از نظر ASTM F2413 ابتدا باید شرایط لازم برای مقاومت در برابر ضربه و فشار را برآورده کند. سپس الزامات اضافی مانند حفاظت روی پا ، محافظت در مقابل رسانایی برق، محافظت در برابر افت استاتیک و محافظت در برابر نفوذ اشیا می تواند بررسی شود.
در اینجا برخی از شایع ترین خطرات احتمالی در محیط کار که به محافظت پا احتیاج دارند آورده شده است.  از این مطلب می توانید برای شناسایی و انتخاب کفش براساس نیازهای کاری خود استفاده کنید.

خطرات برق

برای کسانی که در محیط کاری با برق سر و کار دارند، کفش های عایق برق قسمتی اساسی از لوازم حفاظت فردی است. یک کارگر برق ساده یا شخصی که با مدارها و ماشین آلات با ولتاژ بالا کار می کند نیاز به محافظت در برابر خطرات الکتریکی را دارد. کفش های عایق برق با زیره و پاشنه غیررسانا و مقاوم در برابر ضربه تولید می شوند. کفش ریما عایق برق، کفش پرو عایق برق و پوتین رینو فشار قوی صنایع ایمنی ارک از انواع کفش هایی هستند که برای این نوع خطرات مناسب هستند. این نوع کفش ها مانع از اتصال الکتریکی می شوند و در نهایت خطر برق گرفتگی را کاهش می دهند.
 

مواد منفجره

اگر در اطراف مواد منفجره یا سایر مواد بسیار واکنش پذیر یا قابل اشتعال کار می کنید، به احتمال زیاد به کفش های عایق برق احتیاج خواهید داشت. کفش کار با  هدایت الکتریکی به جلوگیری از ایجاد الکتریسیته ساکن کمک می کند. بدون این احتیاط، الکتریسیته ساکن روی بدن شما می تواند به راحتی جرقه ای ایجاد کند و باعث آتش سوزی یا انفجار شود. جوراب های ابریشمی ، پشمی و نایلونی را نباید در این نوع محیط کار و یا با این نوع کفش ها پوشید، چراکه این مواد نیز الکتریسیته ساکن ایجاد می کنند.
 

اشیاء درحال سقوط

اگر در معرض خطر ریزش اجسام هستید، مطمئناً به پوتین های ایمنی با سرپنجه نیاز دارید. کفش های ایمنی یک محافظ در ناحیه انگشتان پا دارند که به طور معمول از جنس فولاد هستند. به عنوان مثال کفش ایمنی لونا با سرپنجه فولادی و کفش ایمنی نووا با سرپنجه کامپوزیت جزو کفش های ایمنی هستند که قابلیت تحمل ضربه ای برابر با 200ژول را دارند.
 

اشیاء تیز و برنده

اشیاء تیزی که در کف محیط کار قرار دارند، خطری جدی برای کارکنان ایجاد می کند. اشیاء تیز مانند میخ ها یا پیچ ها می توانند زیره کفش های معمولی را سوراخ کنند و به پای شما آسیب وارد کنند. کفش های ایمنی مقاوم در برابر اشیا برنده (اصطلاحا با زیره ضدمیخ) شامل یک صفحه فولادی است که در قسمت میانی زیره قرار می گیرد و از خطرات قدم گذاشتن روی اجسام تیز و فشرده محافظت می کند. تمامی کفش های ایمنی ارک قابلیت سفارشی سازی با یک ورق ضدمیخ را دارند.
 

ماشین آلات سنگین

برخی از کفش های کاری در طول متاتارس (قسمت بالای پای شما) از محافظت بیشتری برخوردار هستند. اگر تا به حال چیزی از بالای پای خود رها کرده اید، می دانید که چقدر می تواند برای پای شما خطرناک باشد. هر کار که شامل ماشین آلات سنگین، بارهای سنگین یا شرایط خطرناک باشد، می تواند به استفاده از پوتین های متاتارس نیاز داشته باشد.
 

سرما

کار در شرایط سرد به معنای لباس پوشیدن برای گرم نگه داشتن است و کفش شما نیز از این قاعده مستثنا نیست. اگر در خارج از منزل کار می کنید یا در معرض سرما شدید قرار دارید، پوتین های عایق حرارتی ضروری است. پاهایی که به درستی در برابر سرما عایق نمی شوند در معرض سرمازدگی و سایر خطرات مرتبط با سرما هستند. پوتین ایمنی ریما چرم و پوتین ایمنی ریما2 چرم به نسبت بسیار زیادی می تواند از پاهای شما در برابر سرما محافظت کند.
 

رطوبت

پوتین های چرمی مقاوم در برابر آب هنگام کار در شرایط مرطوب، یک انتخاب محبوب است. کار کردن در محیط مرطوب، شما را در معرض خطر خیس شدن قرار می دهد. خشک نگه داشتن پای شما همچنین به محافظت از آنها در برابر سرما کمک می کند. کفش هایی با چرم ضد آب در برابر پوسیدگی و رشد قارچ نیز محافظت می کنند. صنایع ایمنی ارک برای این مشکل نیز قصد تولید بعضی از مدل ها از جمله اپنکا کشی سفید با چرم ضدآب میکروفایبر را دارد.
 

سطوح لغزنده

کفش های مقاوم در برابر لغزش برای انواع زیادی از صنایع مورد نیاز است. کارگران بهداشت و درمان ، کارگران صنایع غذایی، کارگران صنعت فلز و خودروسازی، کارگران کارخانه و... این لیست تقریباً بی پایان است. کفش های مقاوم در برابر لغزش با زیره ای همراه هستند که باعث کاهش صافی و افزایش اصطکاک می شوند و از ایجاد حادثه جلوگیری می کنند. پوتین ایمنی پرو با زیره PU-TPU انتخاب مناسب برای کار در سطوح لغزنده می باشد.
کفش ایمنی پرو TPU
 

شعله و فلزات مذاب

کار با فلزات مذاب خطرات بزرگی را به همراه دارد. کفش های ریخته گری، جوشکاری یا حفاری به طور خاص برای این نوع مشاغل ساخته می شود. این کفش ها برای عایق کاری در برابر گرمای شدید یا سایر شرایط محیطی طراحی شده اند. آنها مانع از ورود فلزات داغ یا سنگریزه به داخل درزهای کفش می شوند. برای این منظور استفاده از پوتین های ایمنی با زیره پلاستیکی توصیه می شود.
 

توصیه متخصصین ارک در مورد کفش کار

البته در خرید کفش مناسب کار چند فاکتور دیگر نیز باید در نظر گرفته شود. شما باید مطمئن شوید که در ناحیه مچ پا احساس امنیت و راحتی می کنید و می توانید به خوبی حرکت کنید. به همین دلیل هر مدل کفش های ایمنی ارک در 2 نوع ساق کوتاه یا ساق بلند تولید می شوند. شما همچنین باید مطمئن باشید که پاها به خوبی و به صورت سفت درون کفش ایمنی قرار می گیرند. یک کفش مناسب ولی شل شده یا سایز بزرگ می تواند خود یک خطر در محیط کار باشد. توجه و مطالعه محیط کار و شناسایی خطرات احتمالی و همچنین بررسی شرایط محیطی از جمله رطوبت، حرارت، وجود کایل و سیم برق و... مهمترین اصل قبل از خرید و انتخاب کفش ایمنی است. همیشه اطمینان حاصل کنید که کفش های انتخابی شما مطابق با دستورالعمل های تعیین شده توسط شرکت شما و برای نوع کاری است که انجام می دهید. توجه و مطالعه محیط کار و شناسایی خطرات احتمالی و همچنین بررسی شرایط محیطی از جمله رطوبت، حرارت، وجود کایل و سیم برق و... مهمترین اصل قبل از خرید و انتخاب کفش ایمنی است.
 
کافیست اولین گام را بردارید...

راهنمای انتخاب جنس سرپنجه کفش ایمنی

یکی از اولین تصمیماتی که هنگام انتخاب کفش کار یا پوتین ایمنی اتخاذ می کنید، این است که آیا کفش ها دارای یک سرپنجه فولادی، کامپوزیتی یا آلیاژی باشد. سرپنجه در کفش های ایمنی یک درپوش در بخش جلویی کفش است که از انگشتان در مقابل اشیایی که بر روی پا می افتند، محافظت می کند و مانع از له شدن آن ها می شود. سرپنجه با صفحه ضدمیخ که در زیره کفش های ایمنی قرار می گیرند جفت می شود و کفش در مقابل نفوذ اشیا تیز مقاوم می شود.
در حالی که هر نوع سرپنجه محافظت عالی و قابلیت ایمنی را ارائه می دهند، استفاده از هر جنس ماده در سرپنجه دارای جوانب مثبت و منفی است. در اینجا برخی از تفاوت های اساسی بین هر نوع سرپنجه برای صنایع مختلف و تمایزات آن ها توضیح داده شده است. 

 

سرپنجه کامپوزیتی

در طول دهه گذشته ، کفش های ایمنی کامپوزیتی به دلیل طراحی سبک و راحتی در میان کارگرانی که دوره های طولانی مدت را در محیط کار می گذرانند، محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. در صنعت کفش ایمنی ، سرپنجه کامپوزیتی اغلب با ترکیبی از مواد غیر فلزی مانند فیبر کربن ، پلاستیک، مواد کولار یا فایبرگلاس ایجاد می شوند. طبق استاندارد CSA، سرپنجه های کامپوزیتی همانند سرپنجه های فولادی الزامات ایمنی را برآورده می کنند. درحال حاضر در گروه سرپنجه های کامپوزیتی، سرپنجه های پلاستیکی و فایبرگلاس بعلت قیمت کم و در دسترس بودن، بیشتر مورد توجه قرار دارد.
پوتین با سرپنجه کامپوزیت برای کارگرانی که بطور مداوم مجبور به عبور از ردیاب های فلزی و دروازه های امنیتی هستند (مانند کارگران فرودگاه یا پرسنل امنیتی) ایده آل است.
نقاط قوت
-وزن کمتر که باعث می شود کفش کاری برای استفاده طولانی مدت راحت تر باشند.
-عاری از فلز
-از ایجاد جرقه جلوگیری می کند و عایق برق است.
-عایق حرارتی
نقاط ضعف
-حجم بیشتر نسبت به سایر سرپنجه ها
 

سرپنجه فولادی

با تاریخچه ای بیش از 80 سال، کفش های ایمنی با سرپنجه فولاد به مدت چندین دهه استاندارد ایمنی کارگران در ساخت و ساز، کارخانجات تولیدی و حمل ونقل مواد بوده است. این گزینه با بهترین قیمت، محبوبترین گزینه برای محافظت از پا در مقابل حوادث است.
سرپنجه های فولادی می توانند سنگین باشند و باعث خستگی کارگران در طول روز شوند. همچنین به علت اینکه می توانند جریان برق را عبور دهند برای کارگرانی که با ولتاژ بالا کار می کنند، مساله ساز باشد.
نقاط قوت
-قویترین محافظ از انگشتان پا نسبت به سایر گزینه ها
-سرپنجه کوچکتر از نمونه کامپزیتی است و باعث می شود حجم کفش کمتر باشد
-ارزان تر از سایر گزینه هاست
نقاط ضعف
-سنگین تر از سرپنجه آلیاژی و کامپوزیتی است
-در زمستان و آب و هوای سرد، احساس سردی را به پا منتقل می کند
-احتمال پوسیدگی و زنگ زدن
-عایق برق نیست
-در محیط ها با دروازه های فلزیاب قابلیت استفاده پایینتر دارد

 

سرپنجه آلیاژی

سرپنجه آلیاژی از مواد سبک وزن مانند تیتانیوم یا آلومینیوم و یا ترکیبی از سایر مواد سبک ساخته می شود. اخیراً به علت سبکی و طراحی راحت تر، سرپنجه های آلیاژی محبوبیت بیشتری کسب کرده اند.
نقاط قوت
-ظریف و سبک تر از سرپنجه فولادی
-30 تا 50 درصد سبک تر از سرپنجه فولادی است
-فضای بیشتر برای انگشتان پا
نقاط ضعف
-گرانتر از سرپنجه های فولادی
-به قدرت و استحکام سرپنجه فولادی نیست
-عایق برق نیست
-در محیط ها با دروازه های فلزیاب قابلیت استفاده پایینتر دارد
 

پیشنهاد متخصصین صنایع ایمنی ارک

انتخاب نهایی به بودجه، شغل و شرایط کار شما بستگی دارد. اغلب سرپنجه های کامپوزیت غیرفلزی برای محیط هایی که امکان برق گرفتگی وجود دارد استفاده می شود. هر چند برخی از کاربران محصولات کفش ایمنی برای سبکی و راحتی کفش های خود، خواهان استفاده از سرپنجه های پلاستیکی می باشند، ولی توصیه می شود به هنگام خرید، نکات و موارد مربوطه به محیط کاری خود را با کارشناسان صنایع ایمنی ارک در میان بگذارید. این امر موجب می شود تا بهترین و مناسب ترین کفش ایمنی مطابق با استانداردهای مورد نیاز به شما پیشنهاد داده شود. انواع سرپنجه های استفاده شده در گروه صنعتی ارک، سرپنجه فولادی و سرپنجه کامپوزیت (پلاستیکی) که منطبق با استانداردهای تعریف شده از سوی سازمان ملی استاندارد ایران می باشد. انتخاب و خرید کفش ایمنی مناسب با محیط و شرایط کار از مهمترین اصول ایمنی و سلامت است که متاسفانه گاهاً به فراموشی سپرده می شود. 
کافیست اولین گام را بردارید...

انواع چرم گاوی بر اساس برش پوست

چرم ماده ای بادوام و با انعطاف است که با دباغی پوست حیوانات تولید می شود. متداول ترین ماده اولیه برای تولید چرم، پوست گاو است. دباغی چرم فرآیندی است که پروتئین های پوست، به ویژه کلاژن را پایدار و مقاوم می کند تا پایداری حرارتی، شیمیایی و میکروبیولوژیکی پوست گاو را افزایش دهد و آن را برای طیف گسترده ای از کاربردهای نهایی مناسب سازد. 

پوست گاو از دو لایه اصلی و یکپارچه کوریوم(corium) و بافت چرمی(grain) ساخته شده است. الیاف کلاژن موجود در کوریوم پوست نازک تر و انعطاف پذیرتر  هستند، در حالیکه با حرکت به سمت بافت بیرونی پوست، جایی که الیاف متراکم تر و محکم تر به هم پیچیده اند، ضخیم تر و سفت تر می شود. لایه کوریوم با افزایش سن حیوان ضخیم تر می شود. به همین دلیل پوست و چرم نهایی گوساله ها نازک تر و نرم تر از پوست حیوانات بزرگ تر هستند. قسمت بافت بیرونی که توسط مو پوشش داده می شود، می تواند لکه هایی مانند نیش حشرات، جای زخم یا علامت داغ زدگی باشد. این مساله باعث می شود، گاها برای اینکه چرم یکنواخت تر به نظر برسد، قسمت بالایی بافت بیرونی کنده و صاف شود.
یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار در کیفیت و کارایی چرم، فیزیولوژی پوست حیوان (گاو) می باشد، که یکی از مسائل پیچیده در حوزه چرم است. عوامل متعددی در فیزیولوژی پوست و چرم تولیدی دخالت دارند؛ تغذیه، آب و هوا، محل زندگی حیوان و پوست قسمت های مختلف بدن حیوان در کیفیت چرم تاثیر دارند. پوست صورت و پاهای حیوانات پایین ترین کیفیت و قسمت های مرکزی بدن حیوان (پشت و کمر) بهترین کیفیت چرم را دارا می باشد.

انواع چرم بر اساس برش پوست گاو و پرداخت آن:

- چرم کامل گاوی

- چرم اشبالت

- چرم جیر

- چرم نبوک

وقتی چرم به صورت کامل و با تمام بافت بالایی پوست گاو اصلاح می شود، به آن چرم گاوی گفته می شود. چرم گاوی حتی با وجود لکه های پوستی، به دلیل دوام و ماندگاری بالا، از سایر انواع چرم گران تر است و متقاضی بیشتری دارد. چرم گاوی سه دسته کلی دارد: آنیلین(جوهر)، نیمه آنیلین و محافظت شده. چرم های آنیلین با استفاده از رنگ های محلول برای حفظ بافت طبیعی پوست پردازش می شوند و رنگدانه یا پوشش سطحی ندارند. این مساله باعث می شود تا به شکل طبیعی ترین چرم درآیند، ولی در برابر خراشیدگی و لکه دار شدن حساس تر هستند. چرمنیمه آنیلین با استفاده از رنگدانه ها پوشش داده می شوند و در نتیجه لکه های بیشتری را پنهان می کنند. بنابراین این نوع چرم ها ظاهر و روکش یکنواخت تر و در نتیجه محافظت بیشتر دارند. چرم های محافظت شده دارای روکشی غیرچرمی هستند که به عنوان محافظ بر روی چرم طبیعی گاو می چسبند.
قسمت پایینی چرم، بخشی که محل اتصال دو لایه Corium و Grain می باشد، با نام های مختلفی معرفی می شود و می تواند واقعا گیج کننده باشد. بسیاری از افراد این لایه را با عنوان <چرم اصل> معرفی می کنند، با این حال این اصطلاح به صورت مداوم استفاده نمی شود. ممکن است با اصطلاحات مشابه زیادی برای این لایه از پوست و چرم تولید شده از آن مواجه شوید. چرم اصلاح شده، چرم برجسته، چرم روکش دار، چرم رنگ شده و... از جمله این عناوین هستند، که در اینجا ما آن را با عنوان چرم اشبالت (split leather) معرفی می کنیم.
لایه میانی پوست را می توان حتی به چرم های اشبالت نازک تر نیز تقسیم کرد و برای کاربردهای مختلف استفاده نمود. معمولا یک پوشش پلیمری برای شبیه کردن چرم اشبالت به چرم گاوی استفاده می شود، اما چرم اشبالت به همان اندازه قوی و بادوام نیستند. یکی دیگر از کاربردهای چرم اشبالت، تولید چرم جیر است، که در آن بر روی چرم پرداختی خاص داده می شود، تا سطح آن ناصاف شده و مخمل گونه باشد. گاها چرم جیر با چرم نبوک اشتباه گرفته می شود. چرم جیر از بخش داخلی پوست حیوان ساخته می شود و پرزهای نرم و کوتاهی دارد، در حالیکه نبوک از بیرونی ترین لایه پوست ساخته می شود و استحکام بالایی دارد و در برابر خراشیدگی مقاوم تر است. با اینکه دوام نبوک از جیر بیشتر است، ولی با توجه به نرمی و پایداری خاص جیر، کاربرد خاص خود را دارد.

نحوه تشخیص چرم مصنوعی از نظر متخصصین ارک

روش های مختلفی برای شبیه سازی چرم گاوی و تولید آن وجود دارد. گاهی اوقات چرم اشبالت را به نحوی پرداخت می دهند که نقشی برجسته داشته باشد و بیشتر شبیه چرم گاوی با ارزش بالا شود. تشخیص دادن چرم مصنوعی از طبیعی چندان هم آسان نیست. امروزه با پیشرفت صنعت پلیمر و نساجی نمونه های مختلفی از چرم های مصنوعی تولید شده اند که به لحاظ ظاهری بسیار شبیه به چرم طبیعی می باشند. برای تشخیص و تمییز آن نیاز به تست و آزمایش می باشد، ولی چرم های مصنوعی که در حال حاضر به طور عمده در صنعت کیف و کفش سازی در بازار مصرف موجود است، با روش های ساده قابل تشخیص هستند. اولین روش توجه به رنگ و مدل پشت چرم است. پشت چرم مصنوعی عموماَ از جنس پارچه یا پلاستیک بوده که قابل تمایز از چرم طبیعی هستند. این نوع تشخیص با برش دادن چرم م.رد نظر نیز راحتتر صورت می پذیرد. معمولاَ چرم مصنوعی خاصیت کششی ندارد، درحالیکه چرم گاوی به هنگام خم شدن و یا کشیده شدن زیاد تغییر رنگ بسیار جزئی دارد. روش دیگر حرارت دادن چرم مورد آزمون است. چرم طبیعی در صورت سوختن با شعله کوچکی همانند کبریت یا فندک بویی نظیر بوی سوختن مو را متصاعد می کند، درحالیکه چرم مصنوعی بویی همانند سوختن پلاستیک دارد.


نکته دیگر که باید مصرف کنندگان عزیز در نظر بگیرند این است که بسیاری از اصطلاحاتی که در صنعت چرم استفاده می شوند، ثابت و در مجامع مختلف هماهنگ نیستند. شایع ترین اشتباهی که در این مورد رخ می دهد استفاده از اصطلاح چرم اصل است. از چرم اصل بیشتر برای توضیح چرم اشبالت که به نسبت کیفیت پایینی دارد استفاده می شود، درحالیکه فرض بسیاری از خریداران این است که اصطلاح چرم اصل در معنای مقابل چرم تقلبی یا چرم جعلی استفاده می شود. بسیاری از فروشندگان از اصطلاح چرم اصل برای بیان این واقعیت که محصولات آن ها از چرم تقلبی نیست، استفاده می کنند. این مساله باعث تردید در مشتریان می شود، حتی اگر محصول از چرم بسیار مقاوم و مناسب تولید شده باشد. بنابراین وظیفه صنایع ایمنی ارک به عنوان تولید کننده کفش های ایمنی، پوتین های نظامی، کفش های اداری و کوهنوردی این است که توضیح کاملی برای مشتریان خود در زمینه چرم به کار برده شده در محصولاتشان داشته باشد.

کافیست اولین گام را بردارید...

 
 

نحوه تمیزکردن کفش های کاری و ایمنی براساس جنس مواد استفاده شده در آن ها

پوتین های کاری یا کفش های ایمنی، بخش ضروری از لوازم حفاظت فردی استفاده شده در محیط کار برای کاهش خطرات فیزیکی هستند. از کفش های ایمنی برای محافظت از پاهایمان استفاده می شود، درحالیکه نگهداری مداوم و تمیز کردن آنها برای سالم و امن نگه داشتن پا ضروری است. تمیز کردن و مراقبت منظم از کفش ایمنی برای جلوگیری از کاهش اثربخشی آنها در حفاظت از پا بسیار مهم است. در ادامه، بهترین روش های تمیز کردن کفش ها و پوتین های کاری و ایمنی بر اساس جنس مواد استفاده شده در آن ها آورده شده است.
 

چرم
چرم یکی از محبوب ترین موادی است که در قسمت بیرونی کفش ایمنی استفاده می شود. دلایل استفاده از چرم در کفش های ایمنی، مقاومت بالای آن در مقابل ساییدگی و پاره شدن و همچنین انعطاف پذیری حرکتی است که به هنگام کارهای سنگین از خود نشان می دهد. چرم طبیعی همچنین امکان جذب رطوبت و تهویه جزیی هوا برای خشک نگه داشتن و راحتی پا در طول روز را دارد.
برای مراقبت از چرم، گام اول اطمینان از خشک بودن کامل کفش های ایمنی است. سپس استفاده از برس کفش برای حذف گرد و خاک، نمک و سایر مواد چسبنده به سطح آن ضروری است. مرحله بعدی استفاده از واکس مناسب یا مواد مخصوص چرم و مالیدن آن بر روی کفش با استفاده از پارچه ای نرم است. این کار را آنقدر ادامه دهید تا واکس به تمامی سطح کفش برسد و لکه ها از روی سطح کفش چرمی از بین بروند و بعد از آن کفش را در معرض هوای آزاد قرار دهید تا خشک شود. برای براق ماندن چرم و حفظ درخشش آن می توان از روغن هایی بر پایه پالمیتولئیک اسید که خواص مشابه به وازلین دارد و حاوی پالمیتولین است، استفاده کرد. در آخر، استفاده از اسپری ضدآب برای محافظت از کفش ایمنی در برابر لکه های ناشی از برف و باران و کمک به مقاومت آن در برابر نفوذ آب توصیه می شود.
برای پاک کردن لکه های چربی و لکه های پروتئینی (مانند خون یا اوره) از پارچه آغشته به محلول آب، صابون نرم و مقدار بسیار کمی سرکه استفاده کرده و محل مورد نظر را به آرامی پاک کنید. باید توجه داشت که در این حالت برای خشک کردن کفش های ایمنی چرمی، نباید آن ها را در معرض نور مستقیم آفتاب و حرارت قرار داد.

 چرم مصنوعی
از مواد مصنوعی نیز در تولید کفش ایمنی استفاده می شود. رویه چرم مصنوعی ترکیبی از مواد شیمیایی است، بطوری که خاصیت مشابه با چرم طبیعی داشته باشد. می توان چرم مصنوعی را در مقابل رنگ پریدگی، چروک شدن محافظت کرد و مقاومت آن را در برابر نفوذ آب بالا برد.
توصیه می کنیم هرگونه لکه و آلودگی اضافی روی سطح چرم مصنوعی را با یک برس یا پارچه نرم از بین ببرید. سپس از یک محلول صابون ملایم و آب سرد برای شستن رویه کفش ایمنی با جنس چرم مصنوعی استفاده نمائید. پس از تمیز کردن، کفش ایمنی را در معرض هوا بگذارید تا خشک شود و گرمای هوا تاثیر مثبت بر ساخت و ساز چرم مصنوعی می گذارد.
 
 جیر
جیر نوعی چرم است که لایه رویی آن غیربراق و چرمی با پرداخت خاص است. چرم جیر معمولا نرم تر از چرم معمولی است و از مقاومت و کمتری برخوردار است. با توجه به مقاومت کمتر جیر نسبت به چرم، نگهداری و مراقبت از جیر حساس تر است.
برای شروع تمیز کردن و نگهداری از جیر، از برس کفش مخصوص جیر برای زدودن هرگونه خاک و نمک استفاده کنید. سپس محلول رقیق بیکربنات سدیم ،که به جوش شیرین نیز معروف است، را روی لکه های باقی مانده و کل سطح جیر بمالید و بگذارید تا در طول شب جذب جیر شود. سپس کفش ایمنی را با پارچه تمیز کرده و جوش شیرین را از روی سطح کفش حذف کنید. درنهایت برای مقاومت بیشتر کفش ایمنی جیر در مقابل آب و هوا از اسپری ضدآب مخصوص استفاده نمائید. برای حفظ زیبایی و ظاهر چرم جیر نمی توان از محلول های براق کننده مانند پارافین استفاده کرد، زیرا باعث جذب و نفوذ گرد و خاک درون پرزهای جیر می شود.

 لاستیک
لاستیک نیز ماده دیگری است که به طور معمول در ساخت کفش ایمنی مورد استفاده قرار می گیرد. لاستیک عایقی عالی است که مقاومت الکتریکی کفش را ممکن می سازد و بسیاری از ویژگی های جذب ضربه را نیز دارد. اگرچه لاستیک از دوام بالایی برخوردار است، اما امکان تنفس و تهویه هوا در آن وجود ندارد و می تواند محدودیت حرکتی برای کفش کاری ایجاد کند و باعث ناراحتی شود. با این حال، لاستیک در برابر آب مقاوم است و به افرادی که در محیط های مرطوب کار می کنند اجازه می دهد تا پاهایشان در طول روز خشک بمانند. تمیز کردن کفش های ایمنی با جنس رویه لاستیکی به نسبت آسان است.
برای تمیز کردن کفش لاستیکی خود، از فشار بالای آب و برای از بین بردن لکه های کثیف از محلول جوش شیرین استفاده کنید. فشار ناشی از آب باعث تمیز شدن گل و لای حاصل از خاک و سایر مواد می شود، و جوش شیرین باعث از بین رفتن لکه های باقیمانده بر روی کفش ایمنی با جنس پلاستیک می شود. می بایست مراقب بود تا هیچ آبی به داخل کفش وارد نشود. نفوذ آب به داخل کفش می تواند به داخل کفش آسیب برساند. پس از پاک کردن گرد و خاک و لکه های روی پلاستیک از یک برس سخت برای جدا کردن هرگونه سنگریزه و شن از زیره کفش استفاده کنید. می توان علائم خراشیدگی باقیمانده بر روی کفش پلاستیکی را با روغن زیتون از بین برد. در آخر کفش ها را در معرض هوا قرار دهید تا خشک شوند.


توصیه نهایی متخصصین صنایع ایمنی ارک
قبل از خرید هر نوع کفش ایمنی، بهتر است شرایط محیط کاری و محل استفاده مورد بررسی قرار گرفته و متناسب با محیط و کاربرد کفش ایمنی اقدام به خرید آن صورت پذیرد. توصیه می شود برای محیط های روغنی، مرطوب و گلی از چرم جیر یا نبوک استفاده نشود. همچنین به دلیل اینکه چرم یک ماده طبیعی با ماهیت پروتئینی است، استفاده از کفش های ایمنی چرم در محیط های مستعد رشد آنزیم و باکتری، که احتمال آسیب رسانی به ساختار چرم را دارد، مراقبت بیشتری صورت پذیرد.
با توجه به این که غالب کفش های صنایع ایمنی ارک از جنس چرم هستند، اگر می خواهید کفش کار یا پوتین ایمنی خود را با استفاده از آب تمیز کنید، حتما به مقدار آبی که برای تمیز کردن استفاده می کنید توجه داشته باشید. خیس شدن مکرر چرم با آب باعث خشک شدن و ترک خوردن کفش های چرمی می شوند. اگر مجبور هستید تا پوتین یا کفش های ایمنی خود را بیش از حد در معرض آب قرار دهید، کفی طبی کفش ها را جدا کرده و آن ها را با روزنامه پر کنید. در ساعاتی که از کفش ایمنی استفاده نمی کنید، قرار دادن روزنامه درون کفش باعث می شود تا آب و رطوبت داخل کفش سریع تر جذب گردد. بالطبع استفاده از کفش های چرمی در محیط های خیس و رطوبت زیاد از عمر کفش های چرمی می کاهد.

                                                                               کافیست اولین گام را بردارید...
 

در چه مکانهایی از گوشی حفاظتی استفاده کنیم؟

سر و صدا از عواملی است که سیستم شنوایی را تحت تأثیر قرار می دهد که باید از گوشیهای حفاظتی در مقابل این عامل فیزیكی استفاده نمود. زمانی باید از گوشیهای ایمنی استفاده شود که در معرض صداهایی با شدت 85 دسی بل و بیشتر برای یك دوره زمانی 8 ساعته از کار قرار بگیرد، صداهای آزار دهنده وجود داشته باشد، یا صداهایی مانند انفجارهای کوتاه به گوش برسد.

انوع گوشی های حفاظتی
گوشی های بیرون گوش یا ایرماف (Ear Muff) به نوعی که روی لاله گوش قرار گرفته و مجموعه ساختمان گوش را بدون تماس مستقیم با آن محافظت می کند.

گوشی های داخل گوشی یا ایرپلاگ (Ear Plug) به نوعی که در داخل گوش و درون مجرای گوش خارجی قرار گرفته و آنرا مسدود و راه انتقال هوا را بطور نسبی مسدود می کند.

مقایسه ایرماف و ایرپلاگ
گوشی ایرماف بدلیل اینكه با قسمتهای داخل گوش مرتبط نمی باشد، مشكلات بهداشتی کمتری دارد. در مقابل استفاده مشترک از ایرپلاگ بین افراد، امكان انتقال عفونت های میكروبی و قارچی را از گوشی به گوش دیگر زیاد می کند، در حالی که این حالت در ایرماف صادق نیست. گوشی ایرپلاگ امكان انتقال آلوده کننده های محیطی را به داخل گوش شخص استفاده کننده زیاد می کند و عموماً باعث خارش می شود. گوشی ایرپلاگ سبكتر و مهمتر اینكه ارزانتر از گوشی ایرماف است. در مجموع با توجه به نكات ذکر شده استفاده از گوشی های ایرماف به لحاظ ویژگی های مثبت فراوان آن بیشتر توصیه می شود.
همچنین نوعی از گوشی وجود دارد که از جنس سیلیكون بوده و برای هر فرد بطور مجزا ساخته می شود که داخل گوش را می پوشاند. این نوع گوشی به گوشی قالبی موسوم است. در صورتی که صدا بیش از 111 دسی بل باشد، باید توأماً از گوشی ایرماف و گوشی داخل گوش استفاده شود.

توصیه می شود که افراد در معرض سر و صدا از گوشی هایی استفاده کنند که میزان جذب صدا توسط آنها در فرکانس های 511 الی 4111 هرتز فرکانس مكالمه کمتر و در فرکانس های دیگر جذب بیشتری داشته باشند تا راحتتر مكالمات همكاران و مسئولین خود را بشنوند، ضمن اینكه کاهش قابل ملاحظه ای در آلودگی صوتی فرکانس های دیگر داشته باشد. 

کافیست اولین گام را بردارید...

علایم تخصصی کفش های ایمنی

اگر درگیر خرید کفش ایمنی هستید و سوالاتی در مورد علایم کفش ایمنی دارید این مقاله را از دست ندهید. در مقالات متعددی تعدادی از این کدها و علایم مختلف مربوط به کفش ایمنی را حتما مشاهده کرده اید، اما کاربرد آنها را نمی دانید. انتخاب کفش ایمنی مناسب برای محیط کار شما یک امر حیاتی است و کد کفش های ایمنی به شما مشخصات و ویژگی های مهم کفش شما را می دهد. مهم این است که از همه ویژگی های کفش کار خود مطلع باشید تا اطمینان حاصل کنید که کفش مورد استفاده شما برای محیط و شرایط کاری شما مناسب است. اما آیا می دانید کدها و علایم ثبت شده روی کفش ایمنی چه می گویند؟
 
معمولا کفش های ایمنی را براساس استانداردهای اروپایی تست می کنند. که سازمان استاندارد ایران نیز طبق این استانداردها به کفش های ایمنی ایرانی نشان استاندارد می دهد. در زیر شماره استاندارد EN 20345:2011 اروپایی که معادل استاندارد 1136 ایران می باشد، توضیح داده شده است:
 
ممکن است قبلا استانداردهای EN ISO در دیگر کفش مشاهده کرده باشید. کفش های طراحی شده قبل از سال 2004 و همچنان تولید شده تا سال 2004 مطابق با استاندارد  EN ISO 20345:2004 می باشد، ولی بعد از ویرایش در سال 2011 مطابق استاندارد EN 20345 : 2011 می باشد.
 
SB: مخفف Safety Basic است که پایه استاندارد کفش ایمنی می باشد. کفش ایمنی SB باید دارای یک سرپنجه فلزی با مقاومت ضربه پذیری 200 ژول باشد.
  
S1: دارا بودن خصوصیات SB و داشتن خاصیت آنتی استاتیک ، جذب انرژی در ناحیه پاشنه و مقاومت به نفت کوره و مازوت و مواد روغنی
 
S2:  دارا بودن خوصصیات S1 و مقاومت رویه کفش در برابر آب
 
S3: دارا بودن خصوصیات S2 و مقاومت به نفوذ اجسام تیز و برنده به کف پا مانند براده و...
 
S4: خصوصیات آنتی استاتیک ، جذب انرژی در ناحیه پاشنه کفش، مقاومت به نفت کوره، مازوت و مواد روغنی، سرپنجه مقاوم به 200 ژول ضربه پذیری و کاملا ضد آب
 
S5: خصوصیات S4 و مقاومت به نفوذ اجسام تیز و برنده به کف پا

علایم کفش ایمنی در برابر لغزش

 تست لغزش کفش های ایمنی در سه طبقه دسته بندی می شوند:
 
SRA: تست لغزش کفش بر روی یک کاشی سرامیکی مرطوب با محلول صابون رقیق شده مانند سولورید سولفات سدیم
 
SRB: تست لغزش زیره کفش  بر روی فولاد با گلیسرول

SRC: در صورتی که کفش بتواند از هر دو آزمون بالا قبول شود

کافیست اولین گام را بردارید...

علائم و درمان قطعی خار پاشنه

بیماران دارای خار پاشنه عموماً از دردی خنجری و تیز رنج می برند که معمولاً صبح ها هنگام برداشتن نخستین گام ها و شروع راه رفتن بروز می یابد. درد خار پاشنه با گرم شدن کاهش می یابد، اما پس از ایستادن طولانی مدت یا تغییر حالت از وضعیت نشسته به ایستاده مجدداً عود می کند، که باید برای درمان خار پاشنه پا اقدام نمود. خار پاشنه بیشترین میزان شیوع را در میان دوندگان و اشخاص دارای اضافه وزن دارد، همچنین پوشیدن کفش هایی که پا را به اندازه کافی حمایت نمی کنند نیز خطر ابتلا به خار پاشنه پا را افزایش می دهد.

خار پاشنه پا چیست؟
خار پاشنه، زایده ای استخوانی است که در استخوان پاشنه پا پدید می آید. مچ پای انسان مرکب از هفت استخوان است که بزرگ ترین آنها، استخوان پاشنه است. گاهی در این استخوان، یک زایده خار مانند تشکیل می شود که دردناک شده و می تواند در راه رفتن اختلال ایجاد کند.

مهمترین علت دردهای پاشنه، خار پاشنه است؛ امّا جالب اینجاست که این درد به علّت خار به وجود نمی آید؛ درواقع، درد را همان چیزی به وجود می آورد که باعث به وجود آمدن خار پاشنه هم هست. خار پاشنه در اثر التهاب فاسیای کف پا ایجاد می شود. فاسیای کف پا، یک باند پهن است که در کف پا از پاشنه تا انگشتان پا کشیده می شود.
اگر به هر علّت، فاسیا ملتهب شود و این التهاب طول بکشد، می تواند باعث رسوب کلسیم در محل اتصال فاسیا به پاشنه پا شود. این رسوب غیر طبیعی کلسیم، به شکل یک زایده کوچک خارمانند است که به آن خار پاشنه گفته می شود. خار پاشنه به خودی خود دردناک نیست بلکه درد، ناشی از کشیدگی فاسیا است.

علل و عوامل خار پاشنه
چنانکه گفتیم، علّت بروز این بیماری، وارد آمدن فشار یا آسیب به بافت پاشنه پا است که به التهاب فاسیای کف پا و استخوانی شدن بست های کف پا منجر می گردد. عوامل متعدّدی می توانند این مساله را موجب شوند که به طور عمده عبارتند از:
- اضافه وزن (خار پاشنه بیشتر در افراد چاق دیده می شود).
- افزایش ناگهانی وزن در دوران بارداری
- صاف بودن کف پا.
- مشکلات بیو مکانیک ( ناهنجاری هایی که منجر به راه رفتن غیر عادی می شود).
 - التهاب مفاصل کف پا به هر دلیل.
- پوشیدن کفش نامناسب (پاشنه خیلی بلند کفش، تنگ بودن کفش، کفش بدون پاشنه و صاف و …)
- دویدن (راه رفتن زیاد از دویدن کمتر ضرر دارد).
- ایستادن به مدت طولانی.
- مصرف چای، هم در ایجاد التهاب اوّلیه فاسیای کف پا و هم در رسوب ثانویه کلسیم و تشکیل خار پاشنه موثّر است.

علایم و عوارض خار پاشنه
خار پاشنه، عموما، خود را با درد نشان می دهد. درد خار پاشنه، به صورت دردی مبهم است اما گاهی هم به صورت دردی تیز حس می شود و فرد ابراز می دارد که چیزی همچون سوزن درون پاشنه پاست که بر اثر فشارهایی مثل راه رفتن، درد ایجاد می کند. محل احساس درد در مرکز پاشنه یا لبه داخلی آن است؛ شدت درد خار پاشنه در ابتدای صبح، بعد از بیدار شدن و نیز بعد از استراحت، بیشتر است و با راه رفتن کم می شود.
این درد، در اولین قدم بعد از استراحت طولانی مدت، بسیار شدید است. راه رفتن روی سطوح سخت و ناهموار و حمل اشیاء سنگین، منجر به افزایش درد می شود. گاهی هم با وسیع شدن زایده، درد خود به خود نیز ایجاد می گردد که در حال استراحت هم باقی می ماند. در برخی حالات که هنوز بیماری پیشرفت چندانی ندارد، ممکن است که فرد کاملا بدون علامت باشد و بیماری وی، به طور اتّفاقی در عکس ساده رادیولوژی تشخیص داده شود.

درمان خار پاشنه
فرد مبتلا، بر اثر درد به هنگام راه رفتن، سعی می کند فشار زیادی به پای مبتلا وارد نسازد؛ در نتیجه لنگان لنگان راه می رود و این لنگش، به مرور زمان و در صورت عدم درمان، موجب پیدایش ناراحتی هایی در قسمت تحتانی کمر و زانو می شود. بنابراین خار پاشنه را باید حتما مداوا کرد. اصول درمانی خار پاشنه ساده و شامل موارد زیر است:
- استراحت: اولین قدم در درمان خار پاشنه، استراحت است. در بسیاری از موارد دیده شده که استراحت به تنهایی حتی دردهای شدید را از بین برده است. همچنین بیمار باید از ایستادن طولانی مدت هم خودداری کند.
- کاهش وزن: در درمان خار پاشنه موثر است.
- استفاده از پد پاشنه: پد مخصوص خار پاشنه را می توانید از داروخانه ها تهیه نموده، به طور دایم در کفش خود استفاده کنید. پد، باعث کاهش فشار بر روی پاشنه و بهبود درد پا خواهد شد.


- انجام ورزش هایی که در درمان خار پاشنه موثر هستند:
الف – کشش فاسیای کف پا: یک باند پهن در کف پا و زیر انگشتان پا قرار دهید و دو سر آن را در در دست گرفته بکشید به طوری که انگشتان پا به صورت نزدیک شوند. این وضعیت را به مدت سی ثانیه نگه دارید. هفت یا هشت مرتبه در روز، این کار را تکرار نمایید.
 
 
کافیست اولین گام را بردارید...

انواع زیره کفش و خصوصیات آنها

هیچ کفشی بدون زیره کامل و نهایی نمی شود. زیره کفش پی و ستون اصلی کفش می باشد. زیره ها انواع مختلفی دارند که رایج ترین زیره در ایران زیره کفش پی یو (PU) است که مخفف پلی یورتان می باشد. این مواد به صورت مایع و دو جزعی به نام های پلی‏ول و ایزوسیانات می باشد که هنگام ترکیب با هم دیگر واکنش یافته و زیره پی یو تولید می شود.
مشخصات زیره PU: چگالی پایینی دارد که باعث سبکی کفش می شود. سایشی متوسط دارد و در صورت ترکیب مواد پلیول و ایزوسیانات به صورت مناسب به هیچ عنوان شکستی نخواهد داشت. قدرت اصطکاک پایینی دارد و می تواند هم نرم و هم سخت باشد. پی یو می تواند دو رنگ در دانسیته های مختلف داشته باشد و اکثرا در کفش های مردانه استفاده می شود.

 
مشخصات زیره TPU: تی پی یو (TPU) ترموپلاستیک الاستومری بر پایه پلی یورتان می باشد، تی پی یو (TPU) کاملاً شفاف است و از خواص مهم تی پی یو (TPU) می توان به خاصیت الاستیکی عالی آن اشاره کرد. سایش بسیار کم دارد. به هیچ عنوان نمی شکند و قدرت اصطکاک بالایی دارد. به علت سنگینی معمولا در ساخت این زیره قسمت پایین زیره را TPU و بالای آن را PU می سازند، تا هم نرم و هم خاصیت اصطکاک بالا داشته و در عین حال سبک باشد. معمولا در کفشهای ایمنی تخصصی استفاده می کنند.


مشخصات زیره لاستیک (Rubber): کفش با زیره لاستیکی معمولا سنگین ولی با کیفیت است. معمولا در کفشهای سربازی و کوهنوردی از این زیره ها استفاده می کنند. در کفش ایمنی نیز از این زیره ها استفاده می شود. قدرت اصطحکاک بالایی دارد. مقاومت سایشی آن زیاد است.
 
مشخصات زیره PVC: ارزانترین و سبک ترین زیره کفش پی وی سی می باشد و به صورت گرانول تهیه می شود. اصطحکاک پایینی دارد. در گریدهای مختلف نرم و سخت تولید می شود. در دماهای پایین و مناطق زمستانی شکننده می باشد. سبک می باشد، معمولا در ساخت دمپایی و صندل و کفش های ارزان قیمت استفاده می شود.
 
زیره های EVA: این زیره ها بسیار سبک هستند. به صورت گرانول می باشند. در کفش های راحتی بیشتر استفاده می کنند. به علت اینکه در دماهای مختلف تغییر شکل می دهند معمولا با لاستیک و تی پی یو ترکیب می کنند تا تغییر شکل پیدا نکنند. در محیط های آبی لیز می خورند که به همین دلیل قسمت تحتانی زیره را با لاستیک و بالا را با EVA ترکیب می کنند. مخفف کلمه Ethylene Vinyl Acetate می باشد، که ماده ای بسیار الاستیک است. 
زیره کفش چرمی: قدیمی ترین و با اصالت ترین زیره کفش، زیره چرمی می باشد، که امروزه جزو هنرهای دستی محصوب می شود. این زیره ها بسیار با کیفیت و سخت می باشند، چون کاملا طبیعی و دست ساز هستند. در کفش های دست دوز معمولا از این زیره ها استفاده می کنند. این زیره در جذب عرق پا بسیار قوی بوده و در تابستان پا را خنک نگه می دارد. ولی در زمستان نمی توان از این کفش استفاده کرد، چون تمامی اب محیط را جذب می کند.
 
 کافیست اولین گام را بردارید...

اجزای تشکیل دهنده کفش ایمنی ریما

برای تولید هر کفشی از قطعات مختلفی استفاده می کنند. ما در این مقاله اجزای و قطعات استفاده شده در کفش ایمنی ریما را تشریح می کنیم:
قطعه 1 رویه کفش ایمنی ریما تولید شده از چرم گاوی با ضخامت 2 میلی می باشد. ضخامت و کیفیت این قطعه در کفش ایمنی بسیار مهم بوده، به علت اینکه کفش کار در محیط کار مورد استفاده قرار می گیرد و هر لحظه امکان سقوط وسایل نیز جود دارد. اگر ضخامت و کیفیت این قطعه کم باشد، در کمترین زمان رویه کفش ایمنی از بین می رود.
قطعه 2 پاشنه کفش به عنوان ستون های کناری می باشد. ضخامت نیز در این قسمت بسیار مهم است. 
 
قطعه 3 پشتی کفش که اصلی ترین نقش این قسمت نگه داشتن شکل ظاهری پشت کفش است. به کمک قطعه 10 پشت کفش را استوار نگه داشته و در هنگام پوشیدن و خارج کردن کفش از دفرمه شدن کفش جلوگیری می کند.
قطعه 4 بافته کفش می باشد که بندگیر و جابند(قطعه 19) در این قسمت سوار و مونتاژ می شود.
قطعه 5 شاهین کفش می باشد، که بالای پشتی مونتاز می شود و بایستی نرم باشد و زیر آن قطعه 6 به نام ابر فشرده، مونتاژ می شود و ساق پا را راحت نگه می دارد.
قطعه 7 آستری کفش که داخل کفش است و تعرق پا را جذب می کند. بافت این قطعه هر چقدر متراکم تر باشد، کیفیت کالا را بالا می برد.
قطعه 8 آستری رویه کفش نیر نقش آستری کفش را دارد. در عین حال نرم بودن باید ضخیم و متراکم باشد. علت سوراخ شدن جوراب ها، نرم نبودن آستری رویه می باشد، که باعث سایش جوراب می شود.
قطعه 9، قطعه 11 و قطعه 13 قطعات زبانه کفش می باشند.
قطعه 12 زیر رویه جهت محکم کردن رویه چسبانده می شود.
قطعات 14 برای زیبایی و محکم کاری پاشنه طراحی شده اند.
قطعه 15 لاستیک سرپنجه می باشد که جهت جلوگیری از گاز گرفتن پا تعبیه شده است.
قطعه 16 سرپنجه فولادی کفش ایمنی می باشد.
قطعه 17 کف اشتروبل 2 میلی متری است، که بعد از دوخت، رویه کفش بر این کف سوار شده است.
قطعه 18 نام تولید کننده، تاریخ تولید و شماره پروانه تولید کفش می باشد.



قطعه 20 کفی طبی کفش ایمنی می باشد.
قطعه 21 زیره کفش می باشد.
در آخر قطعه 22 بند کفش می باشد.

کافیست اولین گام را بردارید...
 

لباس کار صنعتی باید دارای چه ویژگی هایی باشد؟

لباس کار صنعتی به عنوان یكی از وسایل استحفاظی فردی مطرح می باشد و کلیه کارکنان باید با لباس کار مناسب در محل کار خود حاضر شوند. لباس كار کارکنان دارای خصوصیاتی می باشند که مطابق مقررات خاصی در اختیار کارکنان قرار می گیرند. معمولاً لباس کار به عنوان یك پوشش سراسری تنه ، دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی حفاظت می کند.
 
خصوصیات و استانداردهای لباس کار صنعتی 
لباس کار باید اندازه و متناسب با بدن استفاده کننده باشد. کارکنانی که با ماشین کار می کنند و یا در جوار ماشین آلات مشغول کار هستند باید از لباس کاری استفاده کنند که هیچ قسمت آن باز یا پاره نباشد. حدالامکان دارای شب نما باشند. آویزان نمودن زنجیر ، ساعت، کلید و نظایر آنها روی لباس کار اکیداً ممنوع است. در محل کار که احتمال خطر انفجار و یا حریق باشد، استفاده از یقه نورگیری آفتاب گردان و زه و دسته عینك که از انواع سلونوئید ساخته شده اند و همچنین همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارکنان مربوطه اکیداً ممنوع است. در صورتیكه انجام کاری ایجاب نماید که کارکنان آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزنند، بایستی از لباس کار آستین کوتاه استفاده نمایند.
کارکنانی که در محیط های آلوده به گرد و غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده به كار اشتغال دارند، نباید لباس های جیبدار و یا لبه دار دوبل شلوار را در بر داشته باشند، چون ممكن است گرد و غبار و مواد مزبور در چین و لبه لباس باقی بماند. لباس ایمنی مخصوص کارکنانی که با مواد خورنده و یا مضر کار می کنند، باید آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار می کنند باشد. لباس کارکنانی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار می کنند باید بصورت یكپارچه و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستكش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد.

Characteristics of work cloth

لباس کار نباید گشاد باشد، مخصوصا قسمت های سر آستین آن و نباید به میزانی تنگ باشد که اعضای بدن هنگام کار با اشكال مواجه شوند. آستین ها را نباید به طرف بالا برگرداند و یا لوله کرد.
تذکر 1: کارکنانی که لباسشان به مواد نفتی یا شیمیایی خطرناک آغشته شود باید فوراً لباس خود را شسته و یا تعویض نموده و آن قسمت از بدن را نیز که در تماس بوده با شوینده های مناسب بشویند. هیچ یك از کارکنان حق ندارند با لباس آغشته به مواد نفتی و یا مواد شیمیایی، به آتش، شعله و دیگر منابع حرارتی نزدیك شوند و یا کبریت و فندک و غیره روشن نمایند.
تذکر 2: در صورت پارگی، خراب شدن و یا آلودگی بمواد نفتی یا شیمیایی خطرناک لباس کار، باید برای تمیز شدن آن اقدام نمایید و در صورت نیاز به تعویض، به سرپرست مربوط اطلاع داده شود.
تذکر 3: البسه آغشته به روغن و یا گریس باید فوراً از تن خارج شود، چون ممكن است ایجاد ناراحتی پوست نماید.
 
یک لباس کار صنعتی باید از چه جنسی ساخته شود؟
جنس پارچه با توجه به شرایط کار و لزوم ظاهر لباس از نظر مقاومت در مقابل چروکیدگی و نیز عدم تولید الكتریسیته ساکن از مخلوط حدود 71 % پنبه و 31 % پلی استر و با وزن gr/m2 320 تا gr/m2 420 و با توجه به شرایط اقلیمی و فصول مختلف در نظر گرفته شود. در شرایطی که احتمال سوختن لباس کار در اثر ریختن پلیسه و یا تحت تأثیر حرارت زیاد وجود دارد، مانند لباس کار جوشكاری، جنس لباس کار بایستی 11 % پنبه باشد. به منظور استحكام بیشتر از پارچه با بافت کج راه با تراکم بالا  2 تار و یك پود و نخ چهل دولا از نوع رینگ  استفاده گردد. 
به منظور دوام بیشتر رنگ و پیشگیری از رنگ دادن پارچه پس از شستشو و همچنین جلوگیری از آب رفتن پارچه از رنگ های راکتیو در رنگرزی پارچه استفاده شده باشد.  با انتخاب پارچه مرغوب و اعلاء، به كار بردن دوخت محكم و نیز چرخكاری دوبله درزها، لباس کار بادوام تولید گردد. با استفاده از الگوی مناسب، باید لباس کار شكیل و خوش دوخت بوده و در اندازه های استاندارد تهیه شود.
 
لباس کار استاندارد باید دارای چه آرم وعلائمی باشد؟
لباس کار باید به نحوی باشد که مشخص کند فردی که آن لباس را پوشیده در کدام گروه شغلی یا واحد فعالیت می نماید. علامت یاد شده می تواند آرم، کد و یا حتی رنگ لباس باشد. برای در نظر گرفتن علائم مشخصه موارد ذیل قابل بررسی می باشد:
  • -رنگ زمینه آرم یا رنگ لباس برای مشخص کردن واحدهای مختلف باید مشخص باشد.
  • -جنس آرم با استفاده از چاپ سیلك اسكرین مرغوب و ثابت با رنگ های قید شده روی پارچه تهیه شود.
  • -محل نصب آرم روی سینه یا بازوی سمت چپ می باشد.
Characteristics of work cloth


کافیست اولین گام را بردارید...



پسماند و انواع آن

پسماند عبارتست از تمام مواد زائد حاصل از فعالیت های انسان و حیوان که معمولا جامد بوده و غیرقابل استفاده و بی مصرف می باشند. طبق تعریف قانون مدیریت پسماند، این کلمه به مواد جامد، مایع و گاز(غیراز فاضلاب) گفته می شودT که به طور مستقیم یا غیرمستقیم حاصل از فعالیت انسان بوده و از نظر تولید کننده زائد تلقی می شود. 
مدیریت پسماندها عبارتست از یک مجموعه مقررات منسجم و سیستماتیک راجع به کنترل تولید، ذخیره، جمع آوری، حمل و نقل، پروسه و دفع پسماندها، منطبق بر بهترین اصول بهداشت عمومی، اقتصاد، حفاظت از منابع، زیباشناختی و سایر ملزومات زیست محیطی و آنچه برای عموم مورد توجه است. با این تعریف مدیریت پسماندها تمام موارد اداری، مالی، قانونی، طراحی و کارهای مهندسی را در برمی گیرد که در آن راه حل های مسائل و مشکلات پسماندهای جامد از طرف اهالی به عهده دولت گذاشته شده است. راه حل ها ممکن است شامل یک رابطه پیچیده میانبخشی بین رشته هایی مانند علوم سیاسی، برنامه ریزی محلی و شهری، جغرافیا، اقتصاد، بهداشت عمومی، جامعه شناسی، آمار، ارتباطات و حفاظت از منابع و همچنین مهندسی و علم مواد باشد.
اصطلاح پسماندها عام بوده و شامل تمام منابع و انواع دسته بندی ها ، ترکیبات و خواص مختلف می باشد. پسماندهایی که باید دور ریخته شوند، ممکن است برای دیگران و یا در موقعیت دیگری دارای ارزش باشند، ولی برای صاحب آن با ارزش نباشند و باید دور ریخته شوند.
 

انواع پسماند

 بر اساس قانون مدیریت پسماند، پسماندها به پنج گروه تقسیم شده اند که انواع آن به همراه تعاریف مربوطه در ادامه آورده شده است:
پسماندهای عادی: به کلیه پسماندهایی گفته می شود که بصورت معمول از فعالیت های روزمره انسان ها در شهرها، روستاها و خارج از آنها تولید می شود. از نمونه این پسماندها می توان به زباله های خانگی و نخاله های ساختمانی اشاره نمود.
- پسماندهای پزشکی(بیمارستانی): به کلیه پسماندهای عفونی و زیان آور ناشی از بیمارستان ها، مراکز بهداشتی، درمانی، آزمایشگاه های تشخیص طبی و سایر مراکز مشابه گفته می شود. سایر پسماندهای خطرناک بیمارستانی از شمول این تعریف خارج است.
پسماندهای ویژه (خطرناک): به کلیه پسماندهایی گفته می شود که به دلیل بالابودن حداقل یکی از خواص خطرناکی از قبیل سمیت، بیماری زایی، قابلیت انفجار یا اشتعال، خورندگی و مشابه آن به مراقبت ویژه نیاز داشته باشد و آن دسته از پسماندهای پزشکی و نیز بخشی از پسماندهای عادی، صنعتی، کشاورزی که نیاز به مدیریت خاص دارند، جزو پسماندهای ویژه محسوب می شوند.
پسماندهای کشاورزی: به پسماندهای ناشی از فعالیت های تولیدی در بخش کشاورزی گفته می شود، از قبیل فضولات، لاشه حیوانات(دام، طیور و آبزیان)، محصولات کشاورزی فاسد یا غیرقابل مصرف.
پسماندهای صنعتی: به کلیه پسماندهای ناشی از فعالیت های صنعتی و معدنی و پسماندهای پالایشگاهی، صنایع نفت، گاز و پتروشیمی و نیروگاهی و امثال آن گفته می شود، از قبیل براده ها، سرریزها و لجن های صنعتی.

آگاهی از ترکیبات پسماند برای ارزیابی و انتخاب تجهیزات جمع آوری، پردازش، برنامه های طراحی و .... لازم است. از سوی دیگر برای شناسایی پسماندهای خطرناک لازم است از ماهیت و ترکیبات داخل پسماند آگاهی کافی وجود داشته باشد. نسبت بین ترکیبات مختلف پسماند های شهری به عوامل متعددی بستگی دارد که از آن جمله می توان به سطح رفاه مردم، طرز تلقی مردم از مصرف انواع مواد و طریقه بسته بندی مواد اشاره نمود.

جابجایی، ذخیره و پردازش پسماند در محل
جابجایی، ذخیره و پردازش پسماندها در محل تولید، قبل از اینکه جمع آوری گردند، دومین عنصر موثر از شش عنصر موثر در مدیریت پسماندها بشمار می رود. چون این عنصر اثرات مهمی در بهداشت عمومی، عناصر موثر بعدی و طرز تلقی عموم از سیستم مدیریت پسماند خواهد داشت، فهم آن بسیار مهم است. توجه به نکات ایمنی در امر جابجایی، ذخیره و پروسه در محل پسماندها ضروری است، چرا که برخی از پسماندها خطرناک بوده و عدم رعایت مسائل ایمنی در مراحل مختلف جابجایی، ذخیره و پروسه در محل پسماند می تواند منجر به بروز حوادث شود. همچنین برخی از پسماندهای خطرناک ناسازگار بوده و لازم است در مورد اینگونه پسماندها دقت لازم صورت پذیرد.
 
پسماندهای خطرناک
همانگونه که از اسم پسماندهای خطرناک بر می آید، اینگونه پسماندها درصورت عدم دقت و مراقبت کافی در مدیریت آن می تواند منجر به صدمات جبران ناپذیری به انسان ها، حیوانات، محیط اطراف و تاسیسات و تجهیزات شود. به دلیل اهمیت مدیریت مناسب و اصولی اینگونه پسماندها، کشورهای مختلف قوانین و مقررات خاصی را برای مدیریت آن در مراحل تولید، ذخیره، جابجایی، حمل و نقل و دفع نهایی وضع نموده اند.
رشد فزاینده تولید مواد شیمیایی و همچنین مصرف این مواد در فرایندهای مختلف صنعتی از نشانه های بارز یک جامعه صنعتی به شمار می رود. گرچه استفاده از این مواد در شاخه های مختلف تا حد زیادی باعث توسعه اقتصادی گردیده است، اما مطالعات و تجربیات نشان می دهند که اثرات سوء قابل توجهی در ارتباط با این مواد موجود می باشد. اثرات سوء ناشی از پسماندهای خطرناک بسیار متفاوت و متنوع می باشند. برخی از این اثرات، کوتاه مدت و شدید هستند. مسمویت های حاد توسط مواد شیمیایی خطرناک مثال بارزی از این نوع اثرات هستند. تجربیات سایر کشورها نشان می دهند که در این خصوص کودکان در گروه سنی 1 تا 10 سال گروه بحرانی تحت تأثیر هستند. دسته دیگر از اثرات بهداشتی، اثرات دراز مدت هستند. این عوارض در مدت زمان نسبتاً طولانی بارز می شوند، که بیشتر به خصوصیات سمی، تجمع پذیری زیستی، سرطانزایی، جهش زائی و مواد شیمیایی مربوط می گردند. براین اساس ترکیب شیمیایی یک ماده زائد به لحاظ ایجاد سمیت، سرطانزایی، ایجاد اثرات سوء بر جنین و نوزاد و همچنین پدید آوردن جهش و احتمالاً سایر تأثیرات سوء باید مورد شناسایی قرار گیرد. لازم به ذکر است آنچه که برخی از پسماندهای خطرناک را مهمتر از برخی دیگر جلوه می دهد، وسعت استفاده و کاربرد آن در بخش های مختلف اقتصادی است.

                                                                  کافیست اولین گام را بردارید...