حوادث و بیماری های شغلی جز لاینفک محیط های شغلی محسوب می شوند. بنابراین انسان ها همیشه از دیرباز به دنبال راه هایی در جهت کاهش این آسیب‌های شغلی بوده اند. فلسفه استفاده از لوازم حفاظت فردی نیز به همین موضوع بر می گردد. سازمان ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا تجهیزات حفاظت فردی را که در اصطلاح به PPE معروف هستند، به عنوان تجهیزاتی که پوشیده می شوند تا میزان مواجهه با خطرات ایجاد کننده آسیب و بیماری در محیط کار را کم کنند، تعریف می کند. این آسیب ها و بیماری ها ممکن است در اثر تماس با خطرات شیمیایی، رادیولوژیکی، فیزیکی، الکتریکی، مکانیکی یا سایر خطرات محیط کار ایجاد شوند. تجهیزات حفاظت فردی مواردی از قبیل دستکش، عینک و کفش ایمنی، گوشی ایمنی، کلاه ایمنی، ماسک تنفسی، روپوش، جلیقه و لباس کامل بدن را شامل می شود. تمام تجهیزات حفاظت فردی باید به صورت ایمن طراحی و ساخته و به صورت تمیز و قابل اطمینان نگهداری شوند. این تجهیزات لازم است متناسب با کار و افراد استفاده کننده طراحی شوند تا افراد به استفاده از آنها راغب گردند. اگر تجهیزات حفاظت فردی به درستی طراحی نشوند و یا بدرسی استفاده نشوند، می توانند فرد را در معرض خطر قرار دهند. وقتی اقدامات فنی و مهندسی و کنترل های مدیریتی امکان پذیر نیست، آخرین راه در جهت حفاظت از کارگران استفاده از تجهیزات حفاظت فردی می باشد. همچنین کارفرمایان مکلف به شناسایی و ارزیابی شرایط محیط کار، شناسایی تجهیزات  حفاظت فردی مورد نیاز، تهیه و توزیع تجهیزات حفاظت فردی مورد نیاز و نظارت بر استفاده از این تجهیزات توسط کارگران می باشند. 

در سالیان اخیر محققین سعی کرده‌اند تا از ایده های جدید در طراحی و ساخت تجهیزات حفاظت فردی بهره ببرند. لوازم حفاظت فردی سنتی فقط توانایی کاستن از احتمال و شدت حادثه را داشتند ولی ایده های امروزی نشان می دهد که می توان تجهیزاتی ساخت تا علاوه بر کاهش شدت و احتمال، مزیت های دیگری نیز برای افراد داشته باشند. در همین راستا در سالیان اخیر جلیقه های ایمنی هوشمند ابداع شده اند که در نجات جان انسان ها بسیار می توانند مفید باشند. 

انبار کالا به محلی اطلاق می گردد که یک یا چند نوع کالاي بازرگانی یا محصولات صنعتی و یا مواد اولیه و یا فرآورده هاي دامی و کشاورزي در آن جا نگهداري می شود. با توجه به آیین نامه ایمنی انبارهای کالا مصوب 1352.6.31 کمیسیون مجلسین به چهار دسته تقسیم می‌شوند: دسته 1 برای نگهداری موادی که نمی سوزند (مانند: آهن آلات صنعتی و ساختمانی)، دسته 2 برای نگهداری مواد خشک و ذغالی (مانند: چوب و تخته) دسته 3 برای نگهداری مواد شیمیایی و دارویی و مایعات قابل اشتعال (مانند: الکل، نفت و مشتقات آن) و دسته 4 برای نگهداری مواد لاستیکی و پلاستیکی (مانند: لاستیک رویی و تویی وسایل نقلیه). همچنین در این آیین نامه ذکر شده است که نگهداري و انبار کردن مواد محترقه و منفجره (مانند: باروت، باروت بی‌دود، نیتروگلیسرین) در انبارهاي کالا به کلی ممنوع است و براي مواد منفجره باید انبارهاي جداگانه با رعایت مقررات و شرایط ایمنی در خارج از محدوده شهر و دور از محل مسکونی و تأسیسات احداث شود. با بررسی همین موارد به سادگی می توان متوجه شد که انبارها محل های بسیار خطرناکی می‌باشند که علاوه برآسیب به تجهیزات و اموال شرکت ها، می توانند محلی پر خطر و آسیب‌زا برای افراد شاغل در آنها نیز محسوب گردند. در انبارها نیز مثل سایر محیط های شغلی از تجهیزات حفاظت فردی به عنوان یک راه کار کنترلی استفاده می شود. جلیقه ها یکی از لوازمی هستند که معمولا در انبارها جهت بهتر دیده شدن افراد مورد استفاده قرار می گیرند تا از خطراتی از قبیل برخورد با لیفتراک پیشگیری گردد (شکل 1).

شکل 1 یکی از دلایل حوادث در محیط انبار، برخورد لیفتراک به کارکنان انبار می باشد

در سالیان اخیر با پیشرفت تکنولوژی، محققین تغییراتی را روی جلیقه های سنتی انجام داده اند و آنها را به جلیقه های هوشمند تبدیل کرده اند (شکل 2). پیش بینی می شود که در سالهای پیش رو استفاده از این جلیقه ها پیش از بیش مرسوم گردد و شاید تبدیل به یک بند قانونی در آیین نامه های ایمنی انبارها شود. 

شکل 2  نمونه هایی از جلیقه های هوشمند

مزیت های جلیقه های هوشمند