بستن

ارزیابی ریسک کیفی

مقدمه

به عنوان یک کارشناس یا دانشجوی بهداشت حرفه ای یا ایمنی، درک اهمیت ارزیابی ریسک در محیط کار ضروری است. ارزیابی ریسک کیفی فرآیندی است که شامل شناسایی، ارزیابی و تجزیه و تحلیل ریسک ها و خطرات احتمالی مرتبط با آنها می شود. این یک رویکرد پیشگیرانه است که به سازمان ها و صنایع کمک می کند تا اقدامات لازم را برای جلوگیری از حوادث و صدمات در محل کار انجام دهند. در این مقاله، مفهوم ارزیابی ریسک کیفی و اهمیت آن در تضمین یک محیط کار ایمن و سالم را بررسی خواهیم کرد. همچنین مراحل مربوط به فرآیند ارزیابی ریسک کیفی و نحوه اجرای موثر آن در محل کار را مورد بحث قرار خواهیم داد.

ریسک به چه معناست؟!

رایج ترین تعریف مورد استفاده در حوزه بهداشت حرفه ای و ایمنی در کار این است که “ریسک احتمال آسیب دیدن یا متحمل اثرات نامطلوب سلامتی در صورت قرار گرفتن در معرض خطر” می‌باشد.

منظور از ارزیابی ریسک چیست؟

ارزیابی ریسک اصطلاحی است که برای توصیف فرآیند یا روش کلی که در آن:
  • خطرات و عوامل خطری که پتانسیل ایجاد آسیب را دارند را شناسایی می‌شوند.
  • ریسک مرتبط با آن خطر مورد تحلیل و ارزیابی قرار می‌گیرد.
  • راه های مناسب برای حذف خطر، یا کنترل خطر در زمانی که خطر قابل حذف نیست، تعیین می‌شود.(کنترل ریسک)
درواقع ارزیابی ریسک، نگاهی دقیق به محل کار شما برای شناسایی شرایط، موقعیت ها، فرآیندها و اعمالی است که ممکن است باعث آسیب به افراد، تجهیزات و محیط زیست شود. پس از انجام شناسایی، میزان احتمال و شدت خطر را تجزیه و تحلیل و ارزیابی میشود و پس از آن می توانید تصمیم بگیرید که چه اقداماتی باید برای از بین بردن یا کنترل مؤثر آسیب ناشی از وقوع انجام شود.
 

شکل 1 فرایند ارزیابی ریسک

چرا ارزیابی ریسک مهم است؟

طبق بند 19 دستورالعمل ایمنی و بهداشت محیط که توسط سازمان ایزو و استاندارد ایزو 45001 تدوین شده است، ارزیابی ریسک یک الزام قانونی است و  به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از برنامه مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی بسیار مهم است و در دستیابی به موارد زیر کمک می کنند؛
1) ایجاد آگاهی از خطرات و ریسک های موجود در محل کار.
2) شناسایی افرادی که ممکن است در معرض خطر باشند (مانند کارمندان، نظافتچیان، بازدیدکنندگان، پیمانکاران و...).
3) تعیین اینکه آیا یک برنامه کنترل برای یک خطر خاص مورد نیاز است یا خیر.
4) تعیین اینکه آیا اقدامات کنترلی موجود کافی است یا باید اقدامات بیشتری انجام شود.
5) جلوگیری از صدمات یا بیماری، به ویژه زمانی که در مرحله طراحی یا برنامه ریزی انجام شود.
6) اولویت بندی خطرات و اقدامات کنترلی مرتبط با آنان.

انواع روش های ارزیابی ریسک

ارزیابی ریسک در محل کار یک الزام قانونی است. 5 نوع مختلف روش ارزیابی ریسک در سلامت و ایمنی از جمله ارزیابی ریسک کیفی، کمی، عمومی، خاص و پویا یا داینامیک وجود دارد. اینکه چه زمانی و چرا ممکن است از هر کدام استفاده کنید حائز اهمیت است.
 ارزیابی کمی ریسک:
ارزیابی کمی ریسک برای اندازه گیری ریسک با اختصاص یک مقدار عددی استفاده می شود. بنابراین به جای عبارات زیاد، متوسط و کم، باید از اعداد استفاده کرد. این نوع ارزیابی ریسک بیشتر در مخاطراتی مانند طراحی هواپیما، نیروگاه های شیمیایی پیچیده یا هسته ای مورد استفاده قرار می گیرد. مقادیر کمی و اندازه گیری شده می تواند مربوط به خطرات ناشی از مواد شیمیایی و ماشین آلات یا تکنیک ها و برآوردهای مدل سازی باشد. در انجام ارزیابی‌های کمی ریسک، از ابزارها و تکنیک‌های کمی ویژه برای شناسایی خطر و برآورد شدت پیامدها و احتمال تحقق خطرات استفاده می‌شود.
ما در این مقاله به بررسی ارزیابی ریسک کیفی خواهیم پرداخت.
ارزیابی ریسک کیفی:
ارزیابی کیفی ریسک رایج ترین شکل ارزیابی ریسک است.  این نوع ارزیابی ریسک اغلب در محل کار مشاهده میشود. این نوع ارزیابی ریسک بر اساس قضاوت و تخصص شخصی ارزیاب است که اغلب از تجربه خود برای تصمیم گیری در مورد سطوح ریسک  استفاده می کند. شما احتمالاً هرگونه ارزیابی خطر سلامت و ایمنی را با یک ارزیابی کیفی ساده آغاز خواهید کرد. در ارزیابی کیفی ریسک، معمولا ریسک را به سطوح بالا، متوسط یا پایین دسته بندی می کنند.
ارزیابی کیفی ریسک باید یک بررسی سیستماتیک از آنچه که در محل کار می تواند به افراد آسیب برساند باشد، بگونه ای که روشن شود آیا اقدامات احتیاطی یا کنترلی موجود کافی است یا باید اقدامات بیشتری برای جلوگیری از آسیب انجام گیرد.
ریسک در این روش از ضرب احتمال در شدت وقوع حادثه به دست می آید. البته باید به این نکته توجه داشت که گاهی اوقات، ارزیابی ریسک کیفی ممکن است نیمه کمی شود، برای مثال زمانی که برخی از خطرات یا جنبه‌ها را می‌توان اندازه‌گیری کرد.

نحوه انجام ارزیابی ریسک کیفی 

1-شناسایی ریسک

اولین مرحله در هر ارزیابی ریسکی، شناسایی آن می‌باشد. شناسایی ریسک فرآیند یافتن، شناخت و توصیف ریسک ها است. این کار با پرسیدن و پاسخ به سؤالات "چه چیزی ممکن است اشتباه باشد؟" و "چگونه ممکن است اتفاق بیفتد؟" انجام می شود.
فرایند هایی که در شناسایی ریسک ها می‌توانند استفاده شوند شامل موارد زیر است:
-بارش فکری
-مصاحبه
-Expert elicitation
یک بارش فکری موفق و کارآمد شامل چه مواردی است؟
  • یک مشکل که به طور کامل تعریف شده است.
  • تیمی از افراد آگاه از مشکل
  • آگاهی از تکنیک های بارش فکری
بارش فکری یا Brainstorming یکی از روش‌های شناسایی ریسک در ارزیابی ریسک کیفی است. در این روش، یک گروه از افراد با هدف شناسایی خطرات محتمل، به صورت گسترده و بدون فیلتر کردن ایده‌ها، ایده‌پردازی می‌کنند. در این فرایند، هیچ ایده‌ای رد نمی‌شود و تمام ایده‌ها به طور جمعی بررسی می‌شوند. این روش به دلیل اینکه ایده‌ها بدون فیلتر شدن مطرح می‌شوند، می‌تواند به شناسایی خطراتی که در روش‌های دیگر شاید مشاهده نشوند، کمک کند.
متد What if/Safety Checklist
یک بررسی ساختاریافته برای شناسایی خطرات فرآیند است که از سوالاتی مثل "چه می شود اگر" بهره می‌گیرد. چک لیست ایمنی برای اطمینان از اینکه همه خطرات احتمالی در بررسی گنجانده شده است استفاده می شود و جزئی از متد های مورد استفاده در بارش فکری است.
 
 
 
نمونه چک لیست مربوط به ایمنی حریق 
متد Hazard Operability Analysis) HAZOP)
روش HAZOP یک روش ارزیابی ریسک کیفی است که در صنایع مختلف، به ویژه در صنایع شیمیایی، استفاده می‌شود. این روش شامل شناسایی و ارزیابی مشکلاتی است که می‌توانند ریسکی را به افراد، محیط زیست و یا تجهیزات تحمیل کرده و یا از اثربخشی عملیات جلوگیری کنند. در این روش، فرآیند یا عملیات مورد بررسی قرار می‌گیرد و با شناسایی مشکلات مختلف، ریسک‌های مربوط به آن شناسایی می‌شودو سپس با استفاده از روش‌های کنترل ریسک، این ریسک‌ها کاهش داده می‌شوند.
متد PHA
 به صورت سیستماتیک و جامع انجام می‌شود و با استفاده از آن می‌توان مخاطرات مربوط به تعامل بین بخش‌های مختلف را شناسایی کرد .در این روش، پارامترهای مختلفی مانند حرارت، فشار، جریان و غیره بررسی می‌شوند و خطرات مربوط به تعامل بین این پارامترها شناسایی می‌شوند.به طور مثال در فرایند پالایش نفت یا تولید گاز طبیعی میتوان از این متد استفاده کرد.
مصاحبه
در این روش، با انجام مصاحبه با افراد مختلفی که در فرایند مورد بررسی قرار می‌گیرند، سعی می‌شود تا خطرات محتمل و موانع موجود در فرایند شناسایی شوند. این روش به دلیل اینکه افراد مختلفی با تجربه‌های متفاوت در فرایند مورد بررسی، در مصاحبه شرکت می‌کنند، می‌تواند به شناسایی خطراتی که در روش‌های دیگر شاید مشاهده نشوند، کمک کند.
البته مصاحبه با توجه به افرادی که در آن شرکت می‌کنند، ممکن است با معایبی همراه باشد. این معایب شامل موارد زیر می‌شود:
-افراد ممکن است اطلاعات مهمی را در مصاحبه ارائه ندهند یا اطلاعات را محدود کنند.
-افراد ممکن است نظرات شخصی خود را به جای نظرات حرفه‌ای ارائه دهند.
-افراد ممکن است به دلیل تجربه کم، نتوانند به شناسایی خطرات مهم کمک کنند.
-افراد ممکن است به دلیل تعارض منافع، اطلاعات مهمی را پنهان کنند
-ممکن است مصاحبه زمان بر و هزینه بر باشد. 
Expert elicitation
در این مرحله از کارشناسان و متخصصان مختلف برای جمع آوری دانش و تجربیاتشان در مورد خطرات و پیامدهای بالقوه استفاده میشود. در این مرحله خطرات را به دلیل عدم دسترسی به داده‌های کافی یا عدم دقت داده‌ها، نمی‌توان با روش‌های کمی تحلیل کرد و تنها به عنوان یک روش کیفی، به دانش و تجربیات کارشناسان و متخصصان برای تحلیل خطرات و پیامدهای بالقوه ناشی از آنها، تکیه میشود.
2-آنالیز ریسک در ارزیابی ریسک کیفی
مرحله آنالیز در ارزیابی ریسک کیفی به صورتی است که در آن خطرات شناسایی شده و پیامدهای بالقوه آنها مورد مطالعه قرار می‌گیرند. در این مرحله، خطاها، نقص‌ها، تجهیزات، نرم‌افزارها و خطاهای انسانی به صورت جداگانه یا همراه همدیگر بررسی می‌شوند. روش FMEA نیز، شامل تحلیل حالات بالقوه است که در آن، خطرات شناسایی شده و برای هر یک از آن‌ها، احتمال وقوع، شدت اثر و توانایی تیم در تشخیص رویداد بررسی می‌شود. در ماتریس ریسک شرکت DNV نیز، این مرحله شامل تعیین شدت حادثه و میزان تکرارپذیری سناریوی حوادث است.
روش FMEA  چیست؟ 
Failure Mode and Effect Analysis یک روش سیستماتیک برای ارزیابی ریسک کیفی است که در این روش، تیمی از افراد متخصص با هدف شناسایی محتمل ترین نقص علل آن ها و اثرات آن ها بر کارکرد سیستم، فرایند یا محصول را به دقت بررسی می‌کنند. برای انجام این روش ابتدا تیم باید تمامی عملکردهای سیستم فرایند یا محصول را شناسایی کند، سپس هر عملکرد را به صورت جداگانه بررسی کرده و نقص های محتمل را تشخیص دهد. سپس برای هر نقص محتمل علل آن و اثرات آن بر کارکرد سیستم یا فرایند را بررسی کند.
در نهایت این تیم باید اولویت بندی کند و تصمیم بگیرد که کدام نقص ها بیشترین ریسک را دارند و باید در اولویت بالاتری انجام شوند تا بهبود های لازم صورت بگیرند.
یک نمونه از ارزیابی ریسک به روش FMEA برای کار در ارتفاع می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• خطر: سقوط از ارتفاع
• علت: عدم استفاده از تجهیزات ایمنی، عدم توجه به شرایط آب و هوا، عدم آموزش کافی
• پیامدها: مصدومیت جسمی، فوت، تأخیر در پروژه
• احتمال وقوع: بررسی سوابق و مدارک، مشاهده مستقیم، مصاحبه با کارکنان
• شدت: تعیین شدت خطر با توجه به احتمال وقوع و پیامدها
• تدابیر پیشگیرانه: استفاده از تجهیزات ایمنی، آموزش کارکنان، توجه به شرایط آب و هو
ماتریکس DNV  چیست؟
ماتریکس Det Norske Veritas یک روش ارزیابی ریسک کیفی است که توسط شرکت DNV GL ابداع شده است. این ماتریکس شامل دو محور است: احتمال و شدت تاثیر.
در محور احتمال، احتمال وقوع یک شکست یا خطار ارزیابی می‌شود. در محور شدت تاثیر، تاثیر آن شکست یا خطا بر کارکرد، سیستم، فرایند یا محصول ارزیابی می‌شود. با ترکیب این دو محور، ماتریکس DNV به تیم FMEA کمک میکند تا نقص ها و خطا هایی که بیشترین ریسک را دارند را شناسایی کنند و در اولیت بالاتری بریا رفع قراردهند. همچنین این ماتریکس در اتخاذ تصمیمات مناسب در مورد کاهش ریسک کیفی موثر میباشد.

شکل 2 ماتریکس DNV


متد HHA چیست؟
روش ارزیابی ریسک HHA یا (Health Hazard Assessment)به منظور شناسایی و ارزیابی خطرات بهداشتی در محیط کار استفاده می‌شود. در این روش، خطرات بهداشتی مرتبط با مواد شیمیایی، فرآیندهای صنعتی و تجهیزات مورد بررسی قرار می‌گیرند.
3-ارزشیابی 
بعد از آنالیز ریسک نوبت به ارزشیابی ریسک ها می رسد در این مرحله با استفاده از معیارهای که از پیش تعیین شده ریسک ها اولویت بندی می شوند.
4-کنترل ریسک 
به طور کلی کنترل ریسک به دو دسته تقسیم می شود. دسته اول زمانی است که کنترل ریسک بر علل ریشه ای ریسک ها مانند خطرات یا فرآیندهای مدیریت ناکارآمد متمرکز است. دسته دوم زمانی است که کنترل ریسک در جهت کاهش تأثیر منفی ریسک از طریق اقدامات اصلاحی (مانند تهیه تجهیزات حفاظتی) برای کارگران است.
باید به یاد داشته باشید که تمام یادداشت های خود را در مورد ریسک ها، رتبه بندی ریسک ها و اقدامات کنترلی را ثبت و نگهداری کنید. این یادداشت ها در تکمیل مرحله نهایی (نظارت بر ریسک) مفید خواهند بود. این مرحله عمدتاً شامل مشاهده خطرات و پرسیدن سؤالات زیر است:
  • آیا کنترل ریسک صورت گرفته، موثر است؟
  • آیا ریسک ها به درستی طبقه بندی و اولویت بندی شده اند؟
  • آیا همه ریسک ها شناسایی شده اند؟
مثال هایی از کاربرد ارزیابی ریسک کیفی:
1) تغییر در سطح اولویت و طبقه بندی یک ریسک: برای مثال فقدان حفاظ در یک دستگاه برش در ابتدا رتبه ریسک پایین را داشت، اما پس از چندین بار وقوع شبه حادثه، مدیر پروژه معتقد است رتبه ریسک آن باید حداقل متوسط باشد.
2) شناسایی یک ریسک جدید: برای مثال زمانی که تجهیزات جدید، با فناوری و تکنولوژی پیشرفته تری وارد خط تولید می شوند، باید آموزش هایی برای استفاده ایمن از آنها برای کارگران تدارک دیده شود.
جمع بندی: 
اهمیت استفاده از ارزیابی کیفی ریسک در صنایع در توانایی آن در شناسایی و اولویت بندی ریسک هایی است که نیاز به تجزیه و تحلیل دقیق و کنترل ها و اقدامات لازم بر اساس تأثیر و تأثیر آنها بر اهداف دارند. ارزیابی کیفی ریسک همچنین با شناسایی تهدیدها و انجام اقداماتی برای کاهش آنها قبل از اینکه آسیب واقعی وارد کند، به محافظت از تجهیزات و نیروی کار انسانی کمک می کند.


 

بنزن در محیط کار


بنزن چه ویژگی هایی دارد و در کجا یافت می شود؟

بنزن یک مایع قابل اشتعال است که به سرعت در هوا تبخیر می شود.  بخار آن از هوا سنگین‌تر است و  به همین دلیل ممکن است در مناطق کم ارتفاع قرار گیرد. این ماده در دمای اتاق به رنگ زرد روشن است و بویی شیرین شبیه به بوی بنزین دارد. مقدار کمی از این ماده در آب حل می شود به همین دلیل در بیشتر مواقع روی آب شناور می ماند.
بنزن از طریق فرآیندهای طبیعی و مصنوعی تولید می شود. منابع طبیعی بنزن در آتش‌فشان‌ها و آتش‌سوزی‌های جنگلی یافت می شود. بنزن جزء طبیعی نفت خام است. همچنین این ماده در ترکیباتی که از زغال‌سنگ و نفت ساخته می شوند نیز حضور دارد. به‌عنوان‌مثال: روان کننده ها، پلاستیک ها، لاستیک ها، رنگ ها و سایر مواد شیمیایی را می توان با بنزن تولید کرد.

 چگونه می توانید در مواجهه با بنزن قرار گیرید؟

هوای محیط بیرون از خانه، حاوی سطوح کمی بنزن ناشی از دود تنباکو، دود حاصل از اگزوز وسایل نقلیه موتوری و انتشار گازهای گلخانه ای صنعتی و... می باشد. هوای داخل ساختمان عموماً حاوی سطوح بالاتری از بنزن نسبت به هوای بیرون است. بنزن موجود در هوای داخل خانه از محصولات حاوی بنزن مانند چسب، رنگ، موم مبلمان و مواد شوینده متصاعد می شود. 
نشت بنزن از مخازن ذخیره سازی زیرزمینی و مناطق در بردارنده زباله های خطرناک بنزن، می‌تواند آب چاه ها را نیز آلوده کند. افرادی که در صنایع تولید بنزن یا واحد های فراوری مشتقات آن کار می‌کنند، ممکن است در مواجهه با بالاترین سطوح بنزن قرار بگیرند. منبع اصلی قرار گرفتن در مواجهه با بنزن، دود تنباکو است.
 
1-شیوه‌های مصنوعی مواجهه با بنزن

این ماده  برای چشم، پوست، راه هوایی، سیستم عصبی و ریه ها مضر است.  بنزن که توسط EPA به‌عنوان سرطان‌زای گروه A طبقه‌بندی می‌شود، می‌تواند باعث سرطان خون شود. طبق استاندارد OSHA، کارفرما باید برچسب های شیمیایی و برگه اطلاعات ایمنی مواد را برای آگاهی از خطرات بنزن فراهم کند تا کارکنان آن را مطالعه کرده و از خطرات این ماده آگاه شوند. 
 کارگران ممکن است در مواجهه با بنزن آسیب ببینند. سطح قرار گرفتن در مواجهه با این ماده به دوز، مدت‌زمان، نوع و ویژگی محیط کار، حفاظت، کنترل های محیطی و ماهیت کار در حال انجام بستگی دارد. بنزن می‌تواند از طریق استنشاق، بلع یا تماس باپوست جذب بدن شود. کارگران عمدتاً با تنفس هوای حاوی این ماده شیمیایی در مواجهه با بنزن قرار می‌گیرند.
قرار گرفتن کوتاه‌مدت در مواجهه با سطوح بالای بنزن می‌تواند باعث شود:
 - خواب‌آلودگی، سرگیجه، گیجی و سردرد
 - حالت تهوع، تحریک پذیری یا سرخوشی
 - ضربان قلب سریع یا نامنظم
 - استفراغ، لرزش و تشنج
 - قرمزی پوست و تاول
 - تحریک چشم، پوست و مجاری تنفسی
 - بیهوشی یا حتی مرگ

استنشاق بنزن به‌ صورت طولانی‌مدت(مزمن)، می‌تواند باعث اختلالات خونی مختلف نظیر کم خونی آپلاستیک، لوسمی و حتی باعث سرطان خون و سرطان اندام های خون ساز شود. همچنین این ماده باعث اثرات نامطلوب باروری نیز می شود. طبق چندین پژوهش، در برخی از زنانی که برای چندین ماه با سطوح بالای بنزن به‌صورت استنشاقی مواجهه داشتند، دوره-های قاعدگی نامنظم و کاهش اندازه تخمدان در آن‌ها دیده‌شده است. OSHA  محدودیت های سخت‌گیرانه‌ای را برای تماس با بنزن چه به لحاظ تماس پوستی و چه به لحاظ مواجهه استنشاقی تعیین کرده است. همچنین تا حد امکان باید از تماس چشمی با این ماده جلوگیری شود و تماس پوستی با بنزن مایع باید محدود گردد.
اقدامات کنترلی برای کاهش خطرات بنزن:
محدود کردن تبخیر و جلوگیری از پاشیده شدن بنزن، استفاده از هودها، سایبان‌ها، تهویه اصولی، استفاده از محفظه فرآیند و ...، ازجمله اقدامات کنترل‌های مهندسی مؤثر برای کمتر کردن مواجهه با بنزن می‌باشند. هنگامی‌که کنترل‌های مهندسی یا کنترل‌های تمرین کاری جهت کاهش مواجهه با بنزن مؤثر نباشد، استفاده از تجهیزات حفاظت فردی نظیر ماسک‌های تنفسی، موردنیاز می‌باشد. در صورت کار با بنزن برای جلوگیری از تماس این ماده باپوست، باید لباس محافظ مناسب نظیر چکمه، دستکش، آستین، پیش‌بند و ... پوشیده شود. لازم به ذکر است برای حفاظت چشم در برابر اثرات سوء این ماده، استفاده از عینک ایمنی استاندارد توصیه می‌گردد.
بنزن بسیار قابل اشتعال است و می‌تواند در دمای اتاق مشتعل شود. بهتر است آن را در ظروف دربسته و در مکانی خنک و دارای تهویه مناسب و دور از جرقه یا شعله نگهداری کنید. انتقال بنزن از یک ظرف به ظرف دیگر باید در مکانی دارای تهویه مناسب انجام شود. لازم به ذکر است که انتقال بنزن فقط با تجهیزات زمینی و بدون جرقه، مناسب می‌باشد.
چون بخارت بنزن سنگین‌تر از هوا هستند، در امتداد زمین حرکت می کنند، به همین دلیل امکان دارد درجایی دور از محلی که بنزن در حال جابجایی است مشتعل گردند. به همین دلیل کپسول های آتش نشانی باید به‌راحتی در دسترس باشند. برای این کار، منابع گرما و اشتعال مانند جرقه، شعله باز، سطوح داغ و تخلیه ساکن را به حداقل برسانید. تابلوهای "سیگار ممنوع" را در محل کار با بنزن و مشتقات بنزن  نصب کنید. 
طبق استاندارد OSHA، کارفرما باید اطمینان حاصل کند که برچسب یا سایر اشکال هشداردهنده مناسب برای ظروف بنزن در محل کار نصب‌شده است.  هیچ الزامی برای برچسب زدن لوله ها وجود ندارد. در ظروف حاوی بنزن باید با نام شیمیایی و اطلاعات خطرات مربوط به آن باید برچسب‌گذاری شوند.
 

2-ساختار شیمیایی بنزن

اگر در مواجهه با بنزن قرار گرفتید چگونه می‌توانید از خود محافظت کنید؟

ابتدا اگر بنزن در هوا آزاد شد، با خروج از منطقه ای که بنزن در آن محیط آزادشده است، هوای تازه دریافت کنید. حرکت به سمت منطقه‌ای با هوای تازه، راه خوبی برای کاهش احتمال مرگ ناشی از قرار گرفتن در مواجهه با بنزن موجود در هوا است. 

درآوردن لباس

لباس هایی که ممکن است روی آن بنزن باشد را سریعاً درآورید. سعی کنید از دست زدن به مناطق آلوده خودداری کنید و لباس‌ها را در اسرع وقت بردارید.

شستن ناحیه آلوده به بنزن 

در اسرع وقت، بنزن را از پوست خود با مقادیر زیادی آب و صابون بشویید. شستشو با آب و صابون به محافظت از افراد در برابر هرگونه مواد شیمیایی روی بدن کمک می‌کند. از کمک های اولیه را برای مقابله با خطرات بنزن بهره بگیرید. اگر بنزن به داخل چشم پاشیده شد، فوراً آن را به مدت 10 تا 15 دقیقه با آب ساده بشویید. اگر از عینک استفاده می کنید، آن را با آب و صابون بشویید. پس از شستن عینک می توانید آن را دوباره به چشم خود بزنید.

دور انداختن لباس‌های آلوده به بنزن

پس از شستن ناحیه آلوده به بنزن، لباس خود را داخل یک کیسه پلاستیکی قرار دهید. از دست زدن به نواحی آلوده لباس خودداری کنید. اگر نمی‌توانید از دست زدن به نواحی آلوده خودداری کنید، یا مطمئن نیستید که مناطق آلوده کجا هستند، دستکش لاستیکی بپوشید یا لباس را با استفاده از انبر، دسته ابزار، چوب یا اشیاء مشابه در کیف قرار دهید. هر چیزی که به لباس آلوده برخورد می کند نیز باید در کیسه قرار گیرد. کیسه را ببندید و سپس آن کیسه را داخل کیسه پلاستیکی دیگری ببندید. دور انداختن لباس‌هایتان به این روش به محافظت از شما و سایر افراد در برابر هرگونه مواد شیمیایی که ممکن است روی لباس‌هایتان باشد، کمک می‌کند.
اگر فکر می کنید منبع آب شما ممکن است بنزن داشته باشد، تا زمان بهبود کیفیت آب شرب، از آب بطری استفاده کنید.
اگر فردی مقدار زیادی بنزن را از طریق استنشاق وارد ریه خود کند، فوراً وی را به هوای تازه ببرید، در صـــورت قطــع تنفس، از تنفس مصنوعی استفاده کنید. در صورت بلعیده شدن بنزن، استفراغ نکنید و مــایعات ننــوشید و فـوراً با اورژانس تماس بگیرید. همچنین، اگر مطمئن هستید که فرد بنزن بلعیده است، CPR را بر روی وی انجام ندهید. انجام CPR روی فردی که بنزن بلعیده است ممکن است باعث استفراغ او شود. محتویات استفراغ می‌تواند به ریه های آن‌ها مکیده شود و به آن‌ها آسیب برساند. طبق توصیه  OSHA، هرگز بدون تجهیزات ایمنی مناسب وارد فضای محدودی با غلظت بالای بنزن نشوید.
 

نحوه درمان مسمومیت با بنزن

مسمومیت با بنزن با مراقبت های پزشکی حمایتی در یک بیمارستان درمان می شود. هیچ پادزهر خاصی برای مسمومیت با بنزن وجود ندارد. مهم‌ترین رویکرد این است که قربانیان در اسرع وقت به دنبال درمان پزشکی باشند.

اندازه‌گیری بنزن

تشخیص هیدروکربن های معطر مانند بنزن در مناطق موردبررسی چندان آسان نیست، به‌خصوص در غلظت های پایین که به‌عنوان بخشی از ترکیبات حاصل از صنایع به کار می رود. ازآنجایی‌که بنزن سرطان‌زا است، مواجهه شغلی با آن باید به‌شدت محدود شود. هرچه آستانه محیط کار برای محدودیت های مواجهه با بنزن کمتر باشد، فرآیند اندازه‌گیری چالش‌برانگیزتر است. فن‌آوری‌های جدید امکان انتخاب بین راه‌حل‌های مختلف اندازه‌گیری یا ترکیب روش های مختلف را ارائه می‌دهد. این امر برای اطمینان از این است که یک محیط کار از محدودیت های شدید قرار گرفتن در مواجهه با بنزن تجاوز نکند. شرکت‌ها موظفند نوع کار انجام‌شده، تعداد کارکنان خود را که در مواجهه با بنزن قرارگرفته‌اند به‌اضافه نتایج پیمانکاری و اندازه‌گیری را با جزئیات مستند کنند. در طول زندگی حرفه ای یک کارگر، باید سوابق داده مربوط به تمام سطوح مواجهه شخصی با بنزن، مدیریت شود.

مطالب مرتبط: 
GHS
آزبست
نحوه محافظت در برابر خطرات هیدروژن سولفید

 

لوازم حفاظت فردی مخصوص کارگاه های ساختمانی

لوازم حفاظت فردی در کارگاه های ساختمانی

 یکی از مهم‌ ترین عواملی که باید در هر محیطی من‌جمله محیط‌های کاری مانند کارهای ساختمانی در نظر گرفته شود، ایمنی در کار می‌باشد. لوازم ایمنی ساختمان ازجمله مواردی است که در زمان کار احتمال بروز هرگونه خطری را برای افرادی که به این شغل می‌پردازند به حداقل ممکن می‌رساند و تضمینی برای امنیت جانی آنان خواهد بود. ساختمان‌سازی ازجمله مشاغل پرخطر است که در این راستا تأمین هرگونه تجهیزات و لوازم ایمنی ساختمانی می‌تواند ایمنی کارگران و مهندسان را تأمین نماید. تجهیزات فراهم‌شده باید با نوع کاری که استادکار و یا کارگر انجام می‌دهد، هماهنگی لازم را داشته و از استانداردهای لازم برخوردار باشد.
در انواع صنایع ساخت‌وساز و محیط‌های کاری کارگاه ساختمانی مختلف، هرساله تعداد بسیار زیادی از حوادث گزارش می‌شود؛ که بسیاری از این حوادث را می‌توان با استفاده از تجهیزات حافظت فردی  صحیح به حداقل رساند . تجهیزات حفاظت فردی به تمام تجهیزات و وسایلی اطلاق می‌شود که توسط یک فرد استفاده می‌شود تا از یک یا چند خطر ایمنی یا سلامتی در حین کار محافظت شود.
طبق ماده 23: کلیه کارگران کارگاه های ساختمانی باید مجهز به کلاه و کفش ایمنی باشند. همچنین درصورتی‌که شرایط و نوع کار اقتضا نماید، سایر وسایل حفاظت فردی از قبیل دستکش حفاظتی، عینک، ماسک تنفسی حفاظتی، چکمه و نیم چکمه لاستیکی، کمربند ایمنی، طناب مهار و طناب نجات مطلق ضوابط آیین‌نامه وسایل حفاظت انفرادی باید در اختیار کارگران قرار داده شود. 

انواع وسایل حفاظت فردی

انواع مختلفی از PPE وجود دارد که هرکدام از آن‌ها برای محافظت قسمت خاصی از بدن در برابر خطر خاصی طراحی‌شده‌اند. ارزیابی ریسک باید برای شناسایی خطرات و تعیین انواع مختلف PPE انجام شود.
لباس کار
یکی از لوازم ایمنی ساختمانی که تمام افراد مشغول به فعالیت در آن باید داشته باشند استفاده از لباس کار متناسب با آن کار است. اندازه لباس کار باید متناسب با سایز کارگر باشد. لباس کار باید کاربردی فراتر از پوشش دادن بدن را داشته و ازنظر ایمنی از آن حفاظت نماید. هر بخشی و هر فردی که مشغول به کار است باید لباس مخصوص به خود را بپوشد و این تمایز در لباس باعث می‌شود تا افراد مشاغل مختلف کاملاً مشخص بوده و نظم خاصی در کار نیز ایجاد شود. وجود این لباس‌ها و پوشیدن آن‌ها باعث می‌شود تا نه‌تنها آسیبی به لباس‌های شخصی وارد نشود بلکه از افراد در برابر خطرات و گردوغبار و سایر موارد نیز محافظت شود. به‌طور مثال لباس مهندس ساختمان با کارگر معمولی و افراد جوشکار باید تمایز داشته باشند.
یکی از مواردی که در دسته لباس‌های کار قرار می‌گیرند، جلیقه‌های ایمنی هستند که به‌طورمعمول شبرنگ بوده که پوشیدن آن برای تمام افراد لازم و ضروری می‌باشد. به‌خصوص پروژه‌های بزرگی که در شب نیز همچنان کار و فعالیت در آن جریان دارد و افراد باید در هر حالتی در معرض دید باشند تا در صورت بروز هرگونه حادثه سایر افراد متوجه آن شوند.
برای دوخت این لباس خیاط‌ها و طراحان باید مراقب وضعیت لباس باشند. در نظر داشته باشید که اغلب این لباس‌ها اوورال و یا سرهمی می‌باشند تا پوشیدن و درآوردن آن‌ها خیلی وقت‌گیر نباشد. معمولاً دکمه‌ای در آن‌ها دیده نمی‌شود و با کمک زیپ می‌توان آن‌ها را باز کرد. در قسمت مچ پا و مچ دست‌کمی تنگ می‌شوند و به ما اجازه می‌دهند تا بتوانیم سریع‌تر کارها را پیش ببریم. جنس لباس نباید از پلی‌استر باشد، بلکه استفاده از الیاف طبیعی مانند پنبه و ابریشم باعث می‌شوند تا فرد در هنگام مواجه‌شدن با جرقه و جریان برق، در امان بماند. جیب در این لباس‌ها به‌هیچ‌وجه نباید بدون زیپ باشند، زیرا وقتی فرد وسایل خود را در آن می‌گذارد اگر زیپ نباشد، احتمال به هم خوردن تعادل فرد دوچندان می‌شود.
کلاه ایمنی
شاید باورش سخت باشد که بدانید حدود 80 درصد تلفات جانی در پروژه‌های ساختمانی، به سبب برخورد اشیاء به سر کارگرانی بوده است که کلاه ایمنی نداشته‌اند. در تمامی کارگاه های ساختمانی که در آن‌ها احتمال وارد آمدن صدماتی به سر افراد در اثر سقوط فرد از ارتفاع یا سقوط اشیا، تجهیزات و مصالح و یا برخورد با موانع وجود دارد، باید از کلاه ایمنی استاندارد و مهندسی استفاده شود. کلاه ایمنی مهندسی به کلاهی گفته می‌شود که علاوه برداشتن ایمنی لازم و تأییدیه‌ها و گواهی‌ها، باید ازنظر طراحی زیبایی خاصی داشته باشد. همچنین این محصولات باید راحتی کاربر را تأمین کرده و ازنظر وزن، سبک بوده و همچنین سبب درد عضلات سر و گردن نشوند.
 اگر کلاه‌های ایمنی را با دقت نگاه کرده باشید، چندین ویژگی مهم را در آن‌ها دیده‌اید، اینکه پوشش بیرونی آن‌ها از پلی‌استر می‌باشد، بسیار حائز اهمیت است، زیرا هم اجازه نفوذ جریان برق را نمی‌دهد و هم اینکه نور خورشید را منعکس می‌کند. لبه‌های آن‌ها کمی به سمت بیرون طراحی‌شده‌اند تا در زمان بارش، آبی وارد لباس شما نشود. داخل آن‌ها باید از آلومینیوم و یا فایبرگلاس ساخته‌شده باشند تا ایمنی کافی را داشته باشند.

 
کلاه ایمنی، مفهوم رنگ کلاه ایمنی
کفش ایمنی
یکی دیگر از لوازم ایمنی ساختمانی که هر فردی باید در هنگام کار از آن‌ها استفاده کند، کفش ایمنی کار می‌باشد. کفش ایمنی، در بخش کفی از ماده بسیار محکم و فشرده درست‌شده است و اجازه نمی‌دهد اجسام تیز مانند میخ وارد آن شوند، همچنین در قسمت نوک آن نیز ما شاهد پوششی عایق خواهیم بود.
طبق استانداردهایی که توسط سازمان استاندارد گذاری بین‌المللی تعیین می شوند، انگشتان پا باید در برابر قطعه فولادی 20 کیلوگرمی که از ارتفاع یک متر روی پا می  افتد، محافظت شوند.
کفش های ایمنی باید در برابر ضربه های محیطی، هوای نامطلوب و آب از پا محافظت کنند. در زمان فعالیت احساس راحتی را برای کارکنان فراهم کنند. از معیارهای کفش ایمنی می‌توان به‌راحتی و بهداشت، ایجاد احساس آرامش، انعطاف‌پذیری، تشکیل‌شده از مواد استاندارد، جلوگیری از رشد باکتری‌ها، پاشنه انعطاف‌پذیر، جلوگیری از سوختگی و گرفتگی پا، جلوگیری از لغزش پا، گرم نگه‌داشتن پا در فصول سرد، دارای طول عمر و مقاومت بالا اشاره کرد. همچنین کفش ایمنی باید مناسب برای تمام مشاغل باشد. استفاده از کفش نامناسب روی اعصاب تأثیرگذار است و راندمان کار را پایین می آورد. کفش نامناسب سلامتی افراد را نیز به خطر می اندازد، مثلاً باعث آسیب مهره های گردن و کمر می شود. کفش کار مناسب باید در برابر اجسام داغ و برنده و یا سنگین از پا محافظت کنند.
 
دستکش ایمنی
دستانی که با آن کارهای مهمی انجام می‌دهیم باید در مقابل صدمات و آسیب‌ها حفاظت و مراقبت شود چون این‌یک اصل مهم در بحث ایمنی در کارگاه ساختمانی بشمار می‌رود!
برخی مواقع برحسب نیاز در کارگاه ساختمانی از دستکش استفاده می‌شود اما در حالت کلی دستکش ایمنی ازجمله لوازم ایمنی ساختمانی می‌باشد که اجازه می‌دهد اثرات زخم و خونریزی کمتری را در دستان خود مشاهده کنیم. در زمستان به سبب سرد شدن هوا مطمئناً احتمال آسیب دیدن دست بیشتر می‌شود و ما نمی‌توانیم خیلی راحت دستانمان را باز یا بسته کنیم، در چنین حالتی بهتر است از دستکشی استفاده کنید که از الیاف طبیعی مانند چرم و ابریشم درست‌شده‌اند و اجازه نمی‌دهند که اجسامی مانند ورق آهن باعث ایجاد زخم در دست شما شوند. زمانی که هوا سرد می‌باشد و شخص با فلزات سروکار دارد با به کار بردن دستکش بازده کار را بالا می‌برد. به‌عنوان‌مثال برای کار کردن با مصالح برنده مانند سنگ‌هایی که لبه تیز دارند و یا ورق آهن و… باید از دستکش استفاده نمود.
دستکش را باید متناسب باکار انتخاب کرد و همچنین جنس دستکش‌های کار عموماً با پارچه‌های با الیاف طبیعی و یا پارچه و چرم دوخته می‌شوند.
عینک ایمنی
چشم از اعضای مهم و حساس انسان می‌باشد که بدون چشم انجام کارهای بنایی، قالب‌بندی و… امکان‌پذیر نیست. بنابراین باید نهایت دقت را نمود تا آسیبی به چشم نرسد. 
عینک ایمنی از مهم‌ترین لوازم ایمنی ساختمانی می‌باشد، زیرا اگر در حین برش سنگ، چوب، حمل بار و … شی‌ء تیزی وارد بخش حساس چشم ما شود، احتمال کور شدن وجود دارد. به‌عنوان‌مثال یک بنای سنگ‌کار که دائماً با برش سنگ‌سر و کار دارد باید در موقع بریدن سنگ از عینک، کفش و کلاه ایمنی استفاده کند زیرا قطعات سنگ هرلحظه امکان دارد به‌طرف چشمان سنگ‌کار پرتاب گردد. بنابراین در بخش آیین‌نامه ساختمان‌سازی استفاده از عینک اجباری می‌باشد.
عینک ایمنی باعث می‌شود شخص با تسلط کافی و با چشمانی باز به محل دقیق کار خود نگاه کند و این عمل سبب می‌شود کار اصولی‌تر و بازدهی آن نیز بالا باشد.
کمربند ایمنی
در ساختمان‌سازی برای جلوگیری از سقوط کارگران در حال کار در ارتفاع مورداستفاده قرار می‌گیرد، کارگرانی که در ارتفاع بیش از 3 متر کار می‌کنند و احتمال سقوط آن‌ها وجود دارد باید به کمربند ایمنی و طناب نجات مجهز باشند و اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از سقوط اشخاص به عمل‌آورده شود به این صورت که یک طناب باید به کارگر وصل باشد و دیگری به داربست تا در موقع لغزندگی یا عدم تعادل، تعادل کارگران به هم نخورد و حالت سقوط پیش نیاید. 
طناب ایمنی 
طناب‌های ایمنی من‌جمله وسایلی هستند که مانع از سقوط فرد در ارتفاع می‌گردند. هنگامی‌که فرد در ارتفاع به‌صورت افقی حرکت می‌کند استفاده از کابل و طناب نجات الزامی است. یکسر طناب به کمربند متصل شده و سر دیگر به یک قلاب (کارا بین) وصل می‌شود که این قلاب باید در مقابل 1600 کیلوگرم هیچ‌گونه تغییر شکلی ندهد. طول طناب نجات ایمنی 20 متر با قطر 10 می‌باشد.
طناب ایمنی از جنس پلی امید، کنف، پرلون و یا تسمه چرمی ساخته می‌شود. طناب و اجزای آن باید بار استاتیکی 1600 کیلوگرم را تحمل کند. قطر طناب کنفی حداقل 16 میلی‌متر و در نوع پرلون آن حداقل 12 میلی‌متر باشد؛ اگر از جنس چرم استفاده شود حداقل عرض 36 میلی‌متر و حداقل ضخامت 6 میلی‌متر باید استفاده نمود و جنس آن باید کاملاً استاندارد و مرغوب بوده و همچنین بدون ترک باشد.
ماسک ایمنی
 در دو نقش مهم می‌تواند تأثیر داشته باشد، در حالت اول اجازه استشمام گازهای سمی، گردوغبار و … را به افراد نمی‌دهد و در حالت دوم از ضربات احتمالی به‌صورت جلوگیری می‌کند. بعضی از ماسک‌ها دارای پوششی می‌باشند که اجازه نمی‌دهند اشعه یا گرمای شدید جوشکاری به‌صورت افراد آسیبی وارد کند.

حوادث ترافیکی در محیط کار

مقدمه

افرادی که به عنوان بخشی از شغل خود رانندگی می کنند، در معرض رانندگان سهل انگار، آب و هوای نامناسب و تجهیزات خودروی معیوب هستند. همه این عوامل می توانند باعث تصادف خودرو و کامیون شوند. کارگرانی که روز خود را در اطراف وسایل نقلیه در حال حرکت می گذرانند نیز با خطر بالایی برای صدمه دیدن در اثر برخورد روبرو هستند. به عنوان مثال، یک کارگر در یک کارگاه ساختمانی ممکن است با یک تراکتور برخورد کند، یا یک کارگر در یک کارخانه یا انبار ممکن است با یک لیفتراک برخورد کند.
کسب‌وکارها باید بر سیاست‌های رانندگی ایمن، با تاکید بر رانندگی تدافعی تاکید کنند. با این حال، در برخی موارد، تصادف وسیله نقلیه موتوری ناشی از سهل انگاری فردی به غیر از همکار یا کارفرما است. اگر این اتفاق افتاد، ممکن است بتوانید ادعای شخص ثالث را پیگیری کنید. 

پیشینه تحقیقات در ارتباط با حوادث ترافیکی محیط کار

در ایالات متحده، استرالیا و به طور کلی در کشورهای اتحادیه اروپا، تصادفات ترافیکی ناشی از کار حداقل یک چهارم تا بیش از یک سوم کل مرگ و میرهای ناشی از کار را شامل می شود.
با استفاده از تعریف بسیار گسترده ای از تصادفات ناشی از کار، تخمین زده شد که در بریتانیا، تا یک سوم تمام تصادفات جاده ای افراد مربوط به محل کار است. یک مطالعه فرانسوی نشان داد که حدود 10 درصد از آسیب های ترافیکی جاده ای در حین کار روی داده اند. اکثر مرگ و میرهای ناشی از کار در بزرگراه های عمومی رخ می دهد و طبق آمار بیشتر تصادفات توسط کارکنان در حین سفر و در تحویل یا جمع آوری کالا رخ داده است.
تحقیقات نشان می دهد که تانکرهایی که کالاهای قابل اشتعال حمل می کنند 70 تا 80 درصد کمتر از خودروهای باری سنگین خطر تصادف دارند. دلایل این موضوع ممکن است شامل آموزش دقیق تر رانندگان تانکرها برای کالاهای قابل اشتعال، استانداردهای سختگیرانه تر برای وسایل نقلیه و تفاوت در جاده و محیط ترافیکی باشد که در آن تانکرهای حامل کالاهای قابل اشتعال و سایر وسایل نقلیه کالای سنگین تردد می کنند.


اقدامات پیشگیرانه

اغلب اوقات ایمنی محل کار تنها زمانی بهبود می یابد که یک تصادف رخ داده باشد، به خصوص در رابطه با ترافیک و وسایل نقلیه. برای مثال یک کارگر در محل مجروح می شود، تیم تحقیقات نقاط ضعفی را در سیستم پیدا می کند و تغییرات اعمال می شود. اما نباید یک تصادف جدی به عنوان زنگ بیدار کننده باشد.
هر کسب و کاری باید طیف وسیعی از اقدامات پیشگیرانه را برای بهبود ایمنی ترافیک محل کار خود بهره بگیرد.
1- اجرای اقدامات ایمنی جاده ها در سایت
جاده های سایت و ترتیبات مدیریت ترافیک آنها باید توسط پرسنل واجد شرایط (مثلا مهندسان عمران) مطابق با اصول صحیح طراحی شوند.
علائم راهنمایی و رانندگی مورد استفاده برای جاده های سایت باید مطابق با استاندارد باشد و علائم ایمنی باید برای موارد زیر استفاده شوند:
- محدودیت سرعت
- خمیدگی های تند
- اتصالات
- گذرگاه های عابر پیاده
- گذرگاه های وسایل نقلیه
-گوشه های کور
- شیب های تند
- کارهای جاده ای
- هر گونه خطر خاص سایت
محدودیت های سرعت باید در سرتاسر سایت، در صورت لزوم اعمال شود (مثلاً 5 تا 20 کیلومتر در ساعت). تدابیری باید برای اطمینان از رعایت محدودیت‌های سرعت سایت (مانند قوز سرعت، آموزش، دستورالعمل‌ها، علائم و مشاهدات عملکرد راننده) وجود داشته باشد.
2- امکانات پارکینگ و گذرگاه های عابر پیاده در محل کار
تأسیسات پارکینگ باید مطابق با استاندارد طراحی و ساخته شوند. امکانات پارکینگ برای افراد دارای معلولیت نیز باید در صورت لزوم فراهم شود.
گذرگاه های عابر پیاده علامت گذاری شده و همچنین موانع ایمنی کاملا مطابق با استاندارد باید در جاهایی که لازم است قرار گیرند.
3- تعبیه نور کافی در محل کار 
تمام جاده‌های سایت، محل‌های پارکینگ، گذرگاه‌های عابر پیاده و سایر مناطقی که وسایل نقلیه در آن کار می‌کنند، باید به‌طور مناسب روشن و طراحی شوند تا از تغییرات شدید نور (یعنی حرکت از یک منطقه با نور روشن به یک منطقه تاریک) جلوگیری شود.
4- حفاظت از بازدیدکنندگان 
رانندگان وسایل نقلیه تحویل (پیک، کامیون، تانکر، ون و غیره) و بازدیدکنندگانی که مجاز به ورود به سایت با وسیله نقلیه خود هستند، باید قبل از اینکه مجاز به ورود به سایت باشند، از قوانین و مقررات ترافیکی در سایت مطلع شوند.
5- کنترل سوخت گیری در محل
سوخت‌گیری در محل وسایل نقلیه (از جمله در محل‌های ساخت و ساز و موقت) باید فقط در ایستگاه‌های تعیین‌شده و علامت‌گذاری شده انجام شود. در صورت امکان، چنین مناطقی باید بسته شوند.
اقدامات احتیاطی برای سوخت‌گیری در محل یا انتقال سوخت باید شامل موارد زیر باشد، اما محدود به آنها نباشد:
- استفاده از تسمه های برقی زمین، گیره ها و غیره برای جلوگیری از ایجاد بارهای ساکن و ایجاد جرقه
- دستورالعمل های خاص برای یدک کشی تریلرهای سوخت در زمین های ناهموار
- دستورالعمل های خاص برای بسته نگه داشتن دریچه ها و باز نگه داشتن دریچه ها
- ارزیابی تریلر برای تعیین اینکه آیا در صورت غلت خوردن باعث ریختن آن می شود یا خیر
- تجهیزات کنترل نشت از نوع مناسب و به مقدار کافی که در هر سایت مورد نیاز است.
6- کنترل صدا و انتشار گازهای گلخانه ای در محل کار 
ترتیباتی باید برای اطمینان از انطباق وسایل نقلیه در محل با ترتیبات نظارتی مرتبط با آلودگی هوا و صدا وجود داشته باشد.
7- بررسی حوادث روی داده
هر حادثه وسیله نقلیه در محل، خواه منجر به جراحت شود یا خیر، باید فورا گزارش شود و به طور کامل بررسی شود.

مطالب مرتبط: 

استاندارد رنگ ها در ایمنی
بینایی سنجی در طب کار
حفاظ گذاری ماشین آلات
 

استاندارد رنگ ها در ایمنی

مقدمه

امروزه در صنایع و محیط‌های صنعتی تلاش بر این است که بتوانیم تا حد امکان از حوادث و اتفاقاتی که در حین کار رخ می‌دهد بکاهیم. در این راستا آموزش‌هایی در بدو استخدام و یا در حین کار به کارکنان داده می‌شود تا آشنایی کاملی با محیط کار، خطرات دستگاه‌ها و بایدها و نبایدهای محوطه صنعتی پیدا کنند.
برای یادآوری خطرات و هوشیاری کارکنان حین انجام کار از علائم و تابلوهای اخباری و اخطاری که رنگ‌بندی‌های مشخص و معینی دارند و هرکدام از این رنگ‌ها مفهوم خاصی را می‌رسانند استفاده می‌شود تا اگر کارگر نتوانست به هر دلیلی نوشته روی تابلو یا علامت درج‌شده بر روی آن را بخواند یا بفهمد از طریق رنگ آن متوجه نوع خطر آن محیط شود و اقدامات حفاظتی و ایمنی موردنیاز را انجام دهد تا از بروز حوادث ناخوشایند و پرهزینه هم برای خودش و هم برای کارگاه جلوگیری کند. لازم به ذکر است مفهوم و دلیل استفاده از هر رنگ باید از طریق جلسات آموزشی توسط سرپرست ایمنی به کارکنان آموزش داده شود و به‌صورت مستمر برای آن‌ها تکرار شود تا به‌طور کامل بیاموزند و به خاطر داشته باشند. در ادامه قرار است بیشتر با این موضوع آشنا شویم. 

 OSHA و  ANSI

در زمینه تعیین استاندارد های رنگ در حوزه ایمنی دو سازمان OSHA و ANSI پیشتاز و سرآمد سازمان‌های دیگر هستند به‌طوری‌که علاوه بر کشوری که این دو سازمان در آن فعالیت می‌کنند، سراسر جهان خواستار و پذیرای توصیه‌ها و استاندارد های طرح‌شده این دو سازمان در زمینه تأمین ایمنی هستند.
درست است که این دو سازمان استاندارد های متفاوتی طرح و ارائه نموده‌اند ولی در زمینه اجرا و در اکثر مواقع این قوانین باهم، هم‌پوشانی دارند و یکدیگر را تائید می‌کنند.

استاندارد های رنگ OSHA 

اداره ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا وظیفه تنظیم و اجرای قوانین و استاندارد های شغلی را بر عهده دارد و در تلاش است تا از ایمن بودن کارگاه‌های صنعتی اطمینان حاصل کند. این سازمان در زمینه استاندارد رنگ بر اساس موقعیت‌های خاص و کلمات اختصاصی آن شرایط یک دسته‌بندی کلی ارائه کرده است که به شرح زیر می‌باشد:
•  خطر) علائم خطر هنگامی استفاده می‌شود که خطر فوری برای زندگی و سلامت یک کارگر وجود داشته باشد. این علائم باید به رنگ قرمز باشد.

 
شکل 1.  رنگ قرمز علائم 

•  هشدار) زمانی که خطر وجود دارد اما به اندازه زمانی که عبارت (خطر) استفاده می‌شود شدید و یا فوری نیست. رنگ این علائم بایستی نارنجی باشد.
 
شکل2. کاربرد رنگ نارنجی در علائم
 
•  احتیاط) برای اطلاع‌رسانی در مورد یک خطر بالقوه مورداستفاده قرار می‌گیرد و علائم احتیاط باید به رنگ زرد باشند.
 
 
شکل3. احتیاط (زرد)

•  خطرات بیولوژیکی) مخاطرات بیولوژیکی به دلیل خطرات منحصر به فردشان دسته‌بندی خاص خود را دارند. علائم این خطر به رنگ نارنجی فلورسنت باید دیده شود.


شکل4. حضور نارنجی فلورسنت در علائم

• خطرات فیزیکی) این مخاطرات به دو گروه جداگانه تقسیم‌بندی می‌شوند:
الف) قرمز – زمانی که خطر آتش‌سوزی در یک منطقه وجود دارد یا منطقه موردنظر نزدیک به شعله است یا مواد قابل اشتعالی وجود درد که می‌توانند منفجر شوند و یا برای جلوگیری از ادامه یک فعالیت خاص توسط افراد رنگ قرمز استفاده می‌شود.
ب ) زرد - برای خطرات مربوط به زمین خوردن، لغزش و ضربه که در مناطق صنعتی رایج است از این رنگ استفاده می‌شود.
لازم به ذکر است که این تقسیم‌بندی انحصاری که برای خطرات فیزیکی انجام گرفت با موارد بالا در تضاد نیست و اگر کمی بیشتر توجه کنیم هم‌پوشانی کاملی در این بین وجود دارد. برای مثال خطر آتش‌سوزی یک موقعیتی است که اکیداً و فوراً زندگی فرد به خطر می‌افتد، پس رنگ قرمز برای هر دو مورد گزینه شایسته‌ای محسوب می‌شود.

استاندارد های رنگ ANSI

موسسه استاندارد های ملی آمریکا یک موسسه خصوصی غیرانتفاعی است که در زمینه تعیین استاندارد های رنگ دستی بر آتش دارد. درست است که مانند OSHA سازمانی قدرتمند و  پر نفوذ نیست ولی استانداردهایی که تدوین می‌کند بسیار جامع و کارآمد است. به همین دلیل در صنایع استاندارد های این سازمان بسیار دیده می‌شود. 
1) قرمز) رنگ قرمز بر روی هر علامت ایمنی، برچسب یا اشیاء برای نشان دادن خطر و یا هشدار دادن به افراد برای متوقف کردن فعالیت در حال انجام. این رنگ نشان‌دهنده خطر قطعی و آسیب‌های جدی است. نمونه کاربرد:
الف) موارد ایمنی آتش‌نشانی مانند کپسول آتش‌نشانی و اعلام حریق
ب) کلیدهای توقف اضطراری، دکمه‌ها 
ج) ظروف حاوی یا حامل مایعات قابل اشتعال
د) خطرات ساختمانی و همچنین الزامات استفاده از لوازم حفاظت فردی


شکل5. مواد قابل احتراق به رنگ قرمز

2) نارنجی) برای آگاه کردن افراد از قطعات خطرناک یک ابزار یا دستگاه که پتانسیل ایجاد آسیب فیزیکی مانند له کردن یا بریدن اندام‌های بدن انسان یا آسیب به کارگاه را دارند. نمونه کاربرد: 
الف) قطعات آشکار و متحرک ماشین‌آلات و دستگاه‌ها
ب) خطرات الکتریکی و تجهیزات برق‌دار (ولتاژ بالا)
ج) علامت‌گذاری‌های منطقه کار به‌وسیله مخروط‌ها و بشکه‌های ایمنی
د) تابلوهای راه‌سازی و جاده‌سازی
 

شکل6. مخروط‌های نارنجی (جداکننده محوطه کار)

3) زرد) هرجایی که نیاز به احتیاط باشد، رنگ زرد باید رنگ اصلی بر روی علائم یا برچسب‌ها باشد. در اصل برای آگاهی از وجود خطر. خطراتی مانند زمین خوردن، سوختن، گرفتار شدن در یک نقطه و هر اتفاقی که ممکن است رخ دهد. نمونه کاربرد: 
الف) به‌وسیله علائم به رنگ زرد به کارگران دستور داده شود هنگام کاربر روی ماشین‌آلات خاص یا زمانی که در یک منطقه خاص هستند از لوازم حفاظت فردی استفاده کنند.
ب) به‌وسیله این رنگ به خطرات رایجی که همواره در کارگاه با آن سر‌و‌کار دارید اشاره‌کنید. برای مثال کف کارگاه خیس یا مرطوب است و خطر سرخوردن وجود دارد.
ج) ذکر این مورد که هنگام ورود افراد به یک منطقه ساخت‌وساز یا صنعتی که فقط کارمندان خود آن بخش مجاز به فعالیت در آن هستند به کارکنان بخش اطلاع داده شود.
د) برای هشدار دادن به کارکنان در مورد افتادن یا سرخوردن از لبه‌های بارگیری مانند اسکله‌ها و یا سکوها و حاشیه‌ها.
ه) برای هشدار دادن به کارگران در مورد وسایل متحرک و خطرات بالای سر.
 

شکل7. تابلو هشدار به رنگ زرد

4) سبز) این رنگ دو کاربرد دارد و می‌تواند دو مفهوم را به افراد منتقل کند: الف) وجود خروج اضطراری 
ب) نشانگر محل نگهداری کمک‌های اولیه و سایر انواع تجهیزات ایمنی.  نمونه کاربرد:
الف) می‌توان به کیت‌های کمک‌های اولیه، فواره‌های شستشوی چشم اضطراری و تجهیزات پزشکی و ایمنی اشاره کرد.


شکل8. خروجی اضطراری
ب) می‌توان دستورالعمل‌های بهداشتی را گوش زد کرد.
ج)  تأکید به اینکه حوادث و شرایط ناایمن باید گزارش شود.
د) اشاره کردن به بهترین شیوه‌ها و اقدامات ایمنی
5) آبی) روی علائم و برچسب‌هایی استفاده می‌شود که اطلاعات و پیشنهادهایی را در مورد یک مکان خاص در محوطه کار و یا یک شرایط خاص ارائه می‌کنند و شاید این اطلاعات اصلاً ربطی به ایمنی نداشته باشند. نمونه کاربرد:
الف) اشاره به مناطق تعیین‌شده برای سیگار کشیدن و مکان‌هایی که سیگار کشیدن ممنوع است.
ب) برای بیان کردن بهترین و صحیح‌ترین روش‌های کاری را به کارکنان.
ج) برای بیان دستورالعمل‌ها و قوانین نگهداری از ابزارآلات و محوطه کار.
د) اشاره به فاصله بالای سر مناسب و ایمن در یک منطقه معین.
7) بنفش) درست است که این رنگ توسط ANSI برای استفاده در آینده محفوظ است اما به‌طورکلی استفاده از این رنگ برای هر موضوعی در هرکدام از قسمت‌های کارگاه بستگی به کارفرما دارد و به‌طورقطع مفهوم آن از کارگاهی به کارگاه دیگر متفاوت خواهد بود. برای مثال هم‌اکنون در بعضی مناطق برای نشان دادن وجود  تشعشع از این رنگ استفاده می‌شود.
8) خاکستری) این رنگ هم برای استفاده در آینده توسط ANSI محفوظ است.                                                
خط‌کشی در کف کارگاه توسط رنگ‌های زیر انجام می‌شود:
الف) رنگ سیاه‌وسفید
علامت یا برچسب سیاه‌وسفید برای هدایت ترافیکی افراد و تعیین مسیر رفت‌وآمد آن‌ها استفاده می‌شود. اگرچه به‌طور مستقیم ربطی به ایمنی ندارد ولی می‌تواند ایمنی کارگاه و تأسیسات را بهبود بخشد.
ب) رنگ زرد و سیاه
برای نشان دادن وجود انسداد یا مانع بر سر راه مثل ستون و همچنین وجود محدودیت در مسیر عبور مانند قرارگیری پالت‌ها. 
ج) خطوط سبز در کنار خطوط سیاه‌وسفید
مسیرهایی را نشان می‌دهد که از طریق آن‌ها می‌توان به درب یا پله‌های اضطراری رسید.
د) خطوط مورب زرد
نشان‌دهنده امکان رخ دادن سقوط اشیاء و گیرافتادن در بین ماشین‌آلات. 
ه) رنگ سبز و سفید
نشانگر مسیر رسیدن به درب اضطراری. 
 

علامت‌گذاری لوله‌ها توسط رنگ‌ها

علامت‌گذاری لوله‌ها در واحدهای صنعتی به‌وسیله استاندارد های رنگی ANSI به ما کمک می‌کند تا راحت‌تر متوجه شویم که داخل لوله‌ها چه نوع ماده‌ای قرار دارد زیرا بدون این کار به‌هیچ‌عنوان نمی‌توان فهمید لوله محتوی چه نوع ماده‌ای است مگر به‌وسیله افرادی که در آن بخش مدت‌هاست کار می‌کنند و از محتویات لوله‌ها خبر دارند. خود این مسئله هم خیلی قابل‌اطمینان نیست و امکان فراموشی و اشتباه در این زمینه توسط افراد بسیار بالا می‌باشد. لازم به ذکر است اگر در کارگاه صنعتی حادثه‌ای رخ دهد باوجود برچسب‌های رنگی بر روی لوله‌ها، محتویات لوله به‌سرعت شناسایی‌شده و عملیات امداد و نجات با سرعت بیشتری انجام می‌شود.
بنابراین ANSI بر اساس نوع مواد رنگ‌هایی را به‌عنوان معرف آن مواد تعیین کرده است تا برچسب‌هایی بارنگ‌های معین تهیه‌شده و بر روی لوله‌ها چسبانده شوند و یا کل لوله بر اساس رنگ معین رنگ‌آمیزی شود.
• زرد) مایعات یا گازهای قابل اشتعال 
• نارنجی) محلول‌های سمی یا خورنده 
• قرمز) مایعات یا محلول‌های خاموش‌کننده آتش ( لوله‌های اسپرینکلر ) و بالابرنده
• سبز) لوله‌های آب (این آب می‌تواند برای آشامیدن، خنک‌کننده، آب برگشتی بعد از خنک کردن و زباله باشد، بنابراین لزوماً آب قابل شرب مدنظر نیست.)
• آبی) هوای فشرده و موادی که برای کاهش خطرات مواد خطرناک مورداستفاده قرار می‌گیرد.
• سفید (آلومینیومی) یا خاکستری ) مواد بدون خطر و ایمن

استاندارد های رنگ در سیستم‌های هیدرولیکی 

به سیستم‌هایی که کار توسط مایعات تحت‌فشار انجام می‌شود سیستم هیدرولیکی گفته می‌شود و تمامی ماشین‌آلاتی که از این روش برای انجام کار استفاده می‌کنند جزء این سیستم قرار می‌گیرند. استاندارد های رنگی این سیستم به شرح زیر است:
• سیاه) فشار زیاد 
• قرمز) تأمین فشار 
• قرمز متناوب) فشار شارژی 
• زرد) سنجش جریان سیال 
• آبی) تخلیه 
 

شکل9. سیستم هیدرولیکی

استاندارد های رنگ برای سیستم‌های پنوماتیکی 

این نوع سیستم‌ها نحوه فعالیت بسیار مشابه با سیستم‌های هیدرولیکی دارند با این تفاوت که به‌جای استفاده از مایعات تحت‌فشار از هوای تحت‌فشار برای انجام کار استفاده می‌کنند.
• سیاه) فشار زیاد 
• قرمز) تأمین فشار 
• قرمز متناوب) شارژ 
• زرد) تشخیص جریان 
• آبی) تخلیه 
• سبز) مکیدن

استاندارد رنگ‌ها در کدگذاری محصولات خطرناک 

بر اساس مصوبه کمیسیون تجارت بین کشورها از رنگ‌های ترکیبی برای کدگذاری مواد خطرناک استفاده می‌شود تا تشخیص نوع ماده از روی بسته ارسالی به‌راحتی انجام شود. این قانون در سراسر جهان ثابت است و فرقی ندارد.
1- حروف قرمز در زمینه سفید) سموم، مواد منفجره،‌ گازهای سمی و گاز اشک‌آور 
2- حروف سیاه در زمینه سبز) گازهای تحت‌فشار 
3- حروف سیاه در زمینه قرمز) مایعات قابل اشتعال و یا مواد آتش‌زا 
4- حروف سیاه در زمینه زرد) جامدات قابل اشتعال و مواد اکسیدکننده 
5- حروف سیاه در زمینه سفید) مخزن اسید
 

استاندارد های رنگ برای کابل‌های برق

• سیاه (یک سیم برق) 
• سفید (برای دو سیم برق)
• قرمز (برای سه سیم برق)
• سبز(چهار سیم برق) 
• نارنجی (پنج سیم برق) 
• آبی (شش سیم برق)
• سفید با پیچ سیاه  (هفت سیم برق) 
• قرمز با پیچ سیاه (هشت سیم برق) 
• سبز با پیچ سیاه (نه سیم برق) 
• نارنجی با پیچ سیاه (ده سیم برق) 

استاندارد های رنگ در راه آهن

1) قرمز: نشانگر وضعیت خطرناک و الزام توقف.
2) ارغوانی: وضعیت‌های توقف.
3) زرد: حرکت باید بااحتیاط انجام شود.
4) آبی: نشانگر الزام احتیاط زیرا کارگران در حال کارند.
5) سبز: حرکت مجاز است.

 
استاندارد رنگ کپسول‌های آتش‌نشانی

الف) کپسول گاز کربنیک به رنگ خاکستری تیره
ب) کپسول دارای کف به رنگ زرد
ج) کپسول حاوی آب به رنگ قرمز
د) کپسول محتوی مواد هالوژن دار به رنگ سبز
 


شکل10. کپسول‌های اطفا حریق

استاندارد های رنگ در جاده

1) نارنجی: برای کاهش سرعت در جاده‌ها و خروج از مسیر اصلی
2) قرمز: برای توقف‌ها و تقاطع‌های خطرناک و حادثه‌ساز
3) سبز: برای مسیرها و جاده‌های مستقیم
4) زرد: نواحی امن و بدون خطر
5) آبی: برای منطقه‌های آموزشی

مطالب مرتبط: 
علائم ایمنی و بهداشت در محیط کار
GHS
تفسیر نتایج اسپیرومتری

معرفی نرم افزار PYROSIM

ما به‌عنوان متخصصان ایمنی آتش‌سوزی، بازرسان آتش‌نشانی، توسعه‌دهندگان استانداردها، مربیان، مهندسان، کارگران و اعضای عمومی جامعه؛ باید با سرمایه‌گذاری بر روی ایمنی و کاهش بار آتش‌سوزی در سراسر جهان که امروزه بسیار رایج و خسارت‌بار است، تأثیرگذار باشیم.  
همه افراد جامعه و خصوصاً مسئولان حوزه حفاظت حریق؛ باید متعهد به ایجاد یک محیط نظارتی مؤثر، مشارکت در توسعه و اعمال استانداردهای مرجع، سرمایه‌گذاری در ایمنی، پرورش و ارتقاء متخصصان ماهر، ارائه آمادگی و قابلیت پاسخگویی مؤثر و آموزش مردم در خصوص خطرات ناشی از آتش‌سوزی باشند.
ایمنی آتش‌سوزی در محیط کار به‌منظور پیشگیری و محافظت در برابر تخریب اموال و نجات جان افراد، امری بسیار مهم و ضروری است. توسعه و اجرای پروتکل‌های ایمنی آتش‌سوزی در محیط کار نه تنها طبق قانون الزامی است، بلکه برای ایمنی هر فردی که ممکن است در هنگام آتش‌سوزی در ساختمان باشد نیز بسیار مهم است.
موارد لزوم افزایش ایمنی در برابر آتش:
• کاهش خطر آسیب به کارکنان و مشتریان
• کاهش آسیب به تأسیسات ساختمان
• پیشگیری از جریمه‌های احتمالی 
• حفظ اعتماد مشتریان 
 

NFPA _Ecosystem _logo
 
با توجه به موارد ذکرشده؛ مهندسان همواره به دنبال راه‌حل‌هایی برای پیش‌بینی و رفع خطرات احتمالی ناشی از وقوع آتش‌سوزی می‌باشند. شبیه‌سازی آتش به دلیل ماهیت پیچیده‌‌ای که دارد و اینکه بسیار تابع عوامل محیطی و در بعضی از مواقع غیرقابل‌پیش‌بینی می‌باشد، کاری بسیار سخت و دشوار است.
 
مهندسان موفق به طراحی نرم‌افزاری به نام Pyrosim (پایروسیم) شدند که به‌عنوان یک واسطه کاربری گرافیکی برای شبیه‌سازی دینامیکی آتش شناخته می‌شود. به کمک این نرم‌افزار قادر خواهیم بود آتش‌سوزی‌های پیچیده را طراحی و مدیریت کنیم.
کاهش زمان در فرآیندهای شبیه‌سازی مهندسی و توانایی پیش‌بینی رفتار سیستم‌ها با استفاده از مدل‌سازی‌های کامپیوتری، همگی به مهندسان طراح کمک می‌کنند که خروجی کارشان با کمترین خطا و ریسک قابل‌اجرا باشد.
با پیشرفت روزافزون صنایع و گرم‌تر شدن بازار رقابت، نقش دو عامل زمان و هزینه در این بازار بیش‌ازپیش پر رنگ و مهم شده است. در نتیجه پیشگامان صنعت بر آن شدند که با توجه به حجم زیاد کار و تقاضا و برای باقی ماندن در بازار، با استفاده از ابزارهای گوناگون، با کاهش زمان و متعاقباً هزینه‌ها، این دو عامل را بهینه کنند و درعین‌حال بتوانند دقت را افزایش دهند.
بهره‌گیری از نرم‌افزارهای کامپیوتری گامی‌ بزرگ در این راه بود.
در ابتدا دو نرم‌افزار FDS و Smoke View در بازار عرضه شد و پس از گسترش کاربرد آن‌ها و استفاده از رابطه گرافیکی، این دو نرم‌افزار در یک مجموعه تحت عنوان PyroSim به بازار عرضه گردید.

معرفی نرم‌افزار Pyrosim

این نرم‌افزار یک رابط کاربری گرافیکی برای شبیه‌سازی دینامیکی آتشFire Dynamics Simulator) FDS) است که به کمک آن می‌توان آتش‌سوزی‌های پیچیده را مدل‌سازی و مدیریت کرد. FDS یک مدل بر اساس دینامیک سیالات محاسباتی (CFD)  برای جریان سیالات حامل آتش است.
این مدل شکلی از معادلات نویر-استوکس  که برای سیالات با سرعت کم با تأکید بر دود و انتقال حرارت از آتش است را به‌صورت عددی حل می‌کند. PyroSim با دقت بالایی حرکت و رفتار دود، دما و گازهای سمی منتشرشده را شبیه‌سازی کرده و مورد تحلیل قرار می‌دهد.
 با این نرم‌افزار به‌راحتی می‌توانید با تنظیم پارامترهای مختلف یک آتش ساختگی را در یک محیط مشخص راه بیندازید و سپس مشاهده کنید که این آتش به چه صورتی گسترش پیدا می‌کند، دود حاصل ازآنچه نوع حرکاتی دارد و چه گازهای سمی با چه غلظت و دمایی منتشر می‌شود. این اطلاعات برای طراحی ایمن‌تر ساختمان و محل‌های مسکونی بسیار ارزشمند خواهد بود.

دنیای امن‌تری را شبیه‌سازی کنید

PyroSim برای تکمیل شبیه‌ساز دینامیک آتش (FDS) طراحی‌شده است که توسط NIST در ایالات‌متحده توسعه‌یافته است. FDS موتور شبیه‌سازی آتش‌سوزی در سراسر جهان است. نرم‌افزار PyroSim مهندسان بیشتری را برای استفاده از این فناوری توانمند می‌کند و قابلیت‌های آن را ارتقا می‌دهد.
با استفاده از تحلیل FDS می‌توان به سؤالات زیر پاسخ داد:
• دمای گاز و محیط اطراف پس از آتش‌سوزی چقدر خواهد شد؟
• چه میزان دود تولید خواهد شد؟
• چه مقدار گرما آزاد خواهد شد؟
• دمای دیوارهای اطراف چقدر خواهد بود؟
• برای پیشگیری از وقوع آتش چه باید کرد؟
• بهترین مکان برای نصب آب‌پاش کجاست؟
• ردیاب‌های دود و آتش چه زمانی فعال شوند؟
• بهترین مکان برای قرار گرفتن درب فرار کجاست؟
• و…
قدرت این نرم‌افزار در آن است که تمام این سؤالات را به شکل بصری و گرافیکی پاسخ خواهد داد. خروجی‌ مهم نرم‌افزار، یک شبیه‌سازی از محیطی است که کاربر به نرم‌افزار داده است. در این محیط  که Smokeview نام دارد کاربر تمام اتفاقاتی را که در حین آتش‌سوزی و پس از اتمام یا اطفاء آن رخ می‌دهد را نظاره می‌کند. درعین‌حال کاربر می‌تواند در نقاط مختلف محیط، دما را در هر زمان اندازه بگیرد. علاوه بر این‌ها، نرم‌افزار به کمک حل معادلات خروجی‌های عددی متفاوتی را به‌عنوان نمودار به کاربر ارائه می‌دهد.
به کمک شبیه‌سازی حریق  می‌توان سناریوهای مختلف  را در هنگام آتش‌سوزی در مکان‌هایی مانند: تونل های راه‌آهن و مترو، تونل های جاده‌ای، کارخانه‌جات، کارگاه‌ها، مجتمع‌های مسکونی و تجاری، پل‌ها و سایر موارد بررسی نمود.
PyroSim به شما کمک می‌کند تا به‌سرعت جزئیات مدل‌های پیچیده آتش را ایجاد و مدیریت کنید.
برخی از ویژگی‌های کلیدی PyroSim عبارت‌اند از:
• ویرایش هندسه با استفاده از تصاویر پلان، دیوارهای زاویه‌دار، و سایر ابزارهای قدرتمند.
• گزینه‌های منوی جدید با کلیک راست برای تقسیم، ادغام و اصلاح مش‌ها.
• امکان تعیین جاذبه به‌عنوان تابعی از زمان یا مختصات x 
• اجرای یکپارچه FDS و Smokeview
• پشتیبانی کامل از سیستم‌عامل‌های 64 بیتی
• اجرای چند  CPU شبیه‌سازی با یک کلیک
• واردکردن مدل‌های FDS4 و FDS5 موجود.
• تبدیل فایل‌های ورودی FDS4 به FDS5
• واردکردن مدل‌های اتوکد DWG به‌طور مستقیم یا به‌عنوان تصاویر پس‌زمینه.
 

امکانات نرم‌افزار PyroSim

۱. واردکردن مدل های CAD
PyroSim فایل‌های IFC، DXF، DWG، FBX، STL و FDS را وارد می کند. فایل‌های IFC معمولاً توسط بسته های نرم‌افزاری BIM پشتیبانی می‌شوند، درحالی‌که فایل‌های FBX از اطلاعات ظاهری و بافت بیشتری پشتیبانی می‌کنند. 
واردکردن هر یک از این فایل‌ها زمان صرف شده برای بازآفرینی هندسه معماری را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.
از طرف دیگر، یک طراحی با فرمت GIF، JPG یا PNG می‌تواند وارد شود و سپس به‌عنوان پس‌زمینه استفاده شود تا به شما کمک کند به‌سرعت مدل خود را مستقیماً روی تصویر با ابزارهای آشنای سه‌بعدی CAD بکشید.


 
۲. همه اشیاء مدل را به‌صورت تعاملی ویرایش کنید
PyroSim به شما اجازه می‌دهد تا به‌صورت تعاملی ویژگی‌های مرتبط با تمام اشیاء یک مدل را مشاهده و اصلاح کنید.
این بازخورد بصری ایجاد مدل را سرعت می‌بخشد و خطا را کاهش می‌دهد.
 
 
۳. تجزیه‌وتحلیل نتایج بصری
دود، دما، سرعت، سمیت و سایر خروجی‌های تجزیه‌وتحلیل FDS را مشاهده کنید. با ضبط همزمان و تنظیم دوربین و تجسم داده‌ها، ویدیوها را در زمان واقعی ایجاد کنید.
به‌راحتی بین Smokeview ارائه‌شده توسط NIST جابه‌جا شوید یا از Results Viewer با رابطی مشابه PyroSim استفاده کنید، که همچنین می‌تواند نتایج حرکت سرنشینان Pathfinder را ادغام کند.



۴. بهبود عملکرد شبیه‌سازی
PyroSim شامل ابزارهایی است که به شما در ایجاد و اعتبارسنجی چند مش کمک می کند.
مش‌های متعدد به شما این امکان را می‌دهند، از پردازش موازی برای سرعت بخشیدن به محلول استفاده کنید، مش‌های خود را با هندسه مطابقت دهید تا تعداد سلول‌ها و زمان حل را کاهش دهید و وضوح مش‌های مختلف را به تمرکز مناطق موردنظر تغییر دهید.
PyroSim شامل پشتیبانی برای راه‌اندازی یک شبیه‌سازی موازی با استفاده از MPI است. برای یک ماشین با چندین هسته یا CPU، پردازش موازی یک ابزار یکپارچه است و تمام جزئیات برای شما مدیریت می‌شود. علاوه بر این، PyroSim می‌تواند یک شبیه‌سازی FDS را بر روی یک شبکه از چندین کامپیوتر اجرا کند.


 
۵. سیستم‌های HVAC
FDS  ادغام سیستم‌های HVAC (گرمایش و تهویه مطبوع) را در شبیه‌سازی CFD معرفی کرد. 
سیستم HVAC می‌تواند آلاینده‌ها و گرما را از طریق ساختمان منتقل کند. سیستم‌های HVAC با استفاده از کانال‌ها، گره‌ها، فن‌ها، مبدل‌های حرارتی (کویل های هوا) و دمپرها تعریف می‌شوند. همه را می‌توان در PyroSim ویرایش و تجسم کرد.
سیستم HVAC می‌تواند جریان را مستقل از هرگونه تجزیه‌وتحلیل حریق مدل کند. همچنین ممکن است به‌عنوان بخشی از سیستم حفاظت حریق برای یک ساختمان هنگام تخلیه دود یا حفظ فشار راه پله استفاده شوند.
 
 
 
۶. کتابخانه های اسناد
PyroSim کتابخانه هایی را ارائه می‌دهد که می‌توانید آن ها را سفارشی کرده و در مدل فعلی خود وارد کنید. این موضوع سرعت ایجاد مدل را افزایش می‌دهد و خطا را کاهش می‌دهد. 
کتابخانه ها می‌توانند شامل واکنش ها، آشکارسازهای حرارتی، مواد، ذرات، سطوح و سایر پارامترهای مدل باشند.


 
۷. پردازش ابری
PyroSim از توانایی اجرای شبیه‌سازی FDS در فضای ابری با ادغام با CFD FEA Service Cloud HPC پشتیبانی می کند. پس از شروع شبیه‌سازی، کاربران می‌توانند از داشبورد ارائه دهنده ابر برای مدیریت پیشرفت خود استفاده کنند.
رایانش ابری خرید پیچیده یک سیستم سرور با هزینه بالا را برای مقیاس‌بندی با افزایش نیازها ساده می‌کند. خدمات در بسیاری از صنایع قدرت محاسباتی بر حسب تقاضا را با صورتحساب ساده و قدرت بر حسب تقاضا ارائه می‌دهند.



۸. سناریوها
سناریوها روشی سریع برای سازماندهی چند نمونه از یک مدل معین ارائه می‌دهند که هر کدام دارای مجموعه های مختلفی از اشیاء فعال یا غیرفعال هستند. مدل‌ساز می‌تواند این نمونه‌ها را مدیریت و انتخاب کند که روی آن‌ها به طور فعال کار کند. با وجود اینکه یک سناریو فعال است، هر شیئی که مدلساز غیرفعال می کند، برای ارجاع سریع در یک لیست نمایش داده می‌شود. اسکریپت های دسته ای می‌توانند به طور خودکار ایجاد شوند تا همه سناریوها را با فایل‌های خروجی سازماندهی شده بر اساس تعریف سناریو اجرا کنند.


 
۹. ابزارهای طراحی
مجموعه کاملی از ابزارهای طراحی در PyroSim ارائه‌شده است که به شما امکان می‌دهد مدل خود را به‌سرعت ایجاد کنید. 
 این ابزارها شامل پشتیبانی از تمام اشیاء FDS، توابع کپی و چسباندن و پیوست بافت ها به سطوح است.
 
 
 
۱۰. ترجمه های چند زبانه
نسخه های زبان مادری PyroSim به زبان های چینی ساده، فرانسوی، آلمانی، ژاپنی، کره ای، لهستانی و روسی در دسترس هستند.

آخرین اخبار hseq