بستن

اثرات مواجهه با دود ناشی از آسفالت

بیش از نیم میلیون کارگر در مواجهه با دود آسفالت قرار دارند، آسفالت یک فرآورده نفتی است که به طور گسترده در برخی از کارهای ساختمانی استفاده می شود. هنگامی که آسفالت برای استفاده گرم می شود، بخارهایی آزاد می کند که می تواند برای کارگران مضر باشد. آسفالت به طور گسترده در سنگفرش جاده ها، بام ها و کارهای بتنی استفاده می شود.
اثرات سلامتی ناشی از مواجهه با دود آسفالت به طورکلی شامل سردرد، حساسیت های پوستی، آلرژی، خستگی، کاهش اشتها، سوزش گلو و چشم، سرفه و سرطان پوست است.
کارگرانی که ممکن است در محیط کار خود با این دودها مواجه شوند باید از خطرات احتمالی مرتبط با آن ها آگاه باشند. این اثرات بسته به میزان مواجهه و سیستم ایمنی کارگر می توانند جزئی یا شدیدتر باشند. به عنوان مثال، در محیط های ساختمانی که آسفالت ماده اولیه مورد استفاده است، کارگران بیشتر در معرض خطر هستند.
همه کارگرانی که در معرض خطر دود آسفالت هستند باید آموزش مناسبی در مورد خطرات بهداشتی و روش های ایمنی دریافت کنند و اگر کارگری با آسفالت کار می کند، ضروری است که از تجهیزات حفاظت فردی مناسب استفاده کند.

اساسا افراد چگونه در مواجهه با دود آسفالت قرار می گیرند؟

آسفالت بیشتر در موارد زیر یافت می شود:
1. راه سازی و سنگفرش
آسفالت برای آسفالت کردن جاده ها و آب بندی ترک های جاده گرم می شود.
2. سقف سازی
از آسفالت گرم شده برای آب بندی سقف ها استفاده می شود.
3. تولید
سنگفرش و آسفالت سقفی به صورت دسته های بزرگ تولید می شود. این مسئله مقدار زیادی دود، اغلب در یک انبار یا سایر محیط های داخلی آزاد می کند.

خطرات دود ناشی از آسفالت

دود آسفالت می تواند صدمات جدی و دائمی ایجاد کند، مانند:
• سرفه
• خستگی
• سردرد
• کاهش اشتها
• سرطان
• بثورات پوستی
• سوزش گلو و چشم

اثرات زیستی دود آسفالت در خون کارگران

هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای(PAH) در ساختار آسفالت وجود دارند که حاوی عناصر سمی مانند بنزن، تولوئن، اسید نیتریک و کربنیک، فرمالدئید، مونوکسید کربن، دی اکسید نیتروژن، دی اکسید گوگرد و سولفید هیدروژن است. 
فراگیر بودن آسفالت در زندگی روزمره منجر به یک اختلال غیرقابل اجتناب بهداشتی برای سلامت عمومی می شود. بخارها و دودها که مستقیماً بر سیستم تنفسی تأثیر می گذارند، هنگام تولید یا استفاده از آسفالت به وجود می آیند. 
نوع آسفالت، دما و عوامل محیطی آن بر دود و تراکم بخار تأثیر می‌گذارد و در صورت عدم رعایت احتیاطات حفاظتی، اثرات مضری مشاهده خواهد شد. مدت زمان مواجهه و شدت دود و بخارات آسفالت بر اکسیداسیون متابولیک، عملکرد ماکروفاژ آلوئولی و سطح سمیت سلولی تأثیر می گذارد. گزارش شده است که وقتی مواجهه با دود آسفالت بیش از 200 میلی گرم در میلی لیتر باشد، اثرات سمی روی سیستم تنفسی مشاهده می شود. غلظت ذرات هوای دمیده شده قابل تحمل بین 4.1 تا 6 میلی گرم بر متر مکعب است، اما گزارش شده است که برخی از عوامل مانند ازن، دما، استعمال سیگار و شدت کار سطح تحمل را بیشتر کاهش می دهد.
 استنشاق 0.1 تا 0.5 mg/m3 هوای آلوده طی 3 روز متوالی منجر به مرگ می شود. آسفالت می تواند باعث ایجاد برخی اختلالات مانند انفارکتوس حاد میوکارد، فیبروز ریوی، لوسمی شود و ممکن است فعالیت ژنوتوکسیک داشته باشد. 
اجزای دود و بخار آسفالت نه تنها بر عملکردهای حیاتی مانند سیستم تنفسی تأثیر می گذارد، بلکه دارای فعالیت خون ساز نیز می باشد و همچنین تغییر در فشار جزئی گازهای خون منجر به فعال شدن مکانیسم های جبرانی برای بازگرداندن تعادل اسید و باز می شود. رقابت گازهای آسفالت با O2 مستقیماً بر سطح PO2 خون تأثیر می گذارد.

استاندارد ها

در حال حاضر OSHA هیچ استاندارد خاصی برای دود آسفالت ندارد. در این مورد مواجهه با اجزای شیمیایی مختلف در دود آسفالت در استانداردهای خاص برای صنایع عمومی و ساختمانی، مانند تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) مورد توجه قرار می گیرد. 
همانطور که گفته شد؛ در OSHA هیچ استاندارد یا سطح مواجهه مجازی برای دود آسفالت وجود ندارد، اگرچه یک حد مجاز مواجهه 5 میلی گرم بر متر مکعب (PEL) در سال 1992 پیشنهاد شد.
ارزیابی کمی خطر OSHA خطر قابل توجهی از سرطان ریه را در بین کارگران در معرض خطر در سطوح پایین تخمین زد. کنفرانس بهداشتی صنعتی دولتی آمریکا (ACGIH) در حال حاضر یک مقدار آستانه آستانه (TLV) 0.5 میلی گرم بر متر مکعب را به عنوان میانگین وزنی 8 ساعته توصیه می کند.
NIOSH در حال حاضر بیش از 5 میلی گرم بر متر مکعب را برای حداکثر مواجهه کوتاه مدت در هر 15 دقیقه توصیه نمی کند. 
 


شکل1: دود ناشی از آسفالت در جاده سازی

چگونه خطرات ناشی از دود آسفالت را کاهش دهیم

برای کاهش احتمال آسیب یا بیماری، باید خطرات موجود در محل کار خود را کنترل کنید. موثرترین راه برای مدیریت خطر مواجهه، حذف منبع مواجهه است. اگر این موضوع امکان پذیر نیست، کنترل ریسک های دیگری نیز وجود دارد که باید از آن ها استفاده کنید. هنگام انتخاب کنترل‌ ریسک ها، با پرسیدن سؤالات در مراحل زیر که به ترتیب اثربخشی فهرست شده‌اند، شروع کنید. 
1. حذف یا جایگزینی
این روش کنترل؛ شامل حذف خطر یا جایگزینی یک فرآیند یا ماده ایمن تر، در صورت امکان، موثرترین روش کنترلی است. هنگام کار با آسفالت، یک سوال کلیدی که باید بپرسید این است:
آیا می توان از مواد جایگزین و بام کم خطرتر یا سنگفرش استفاده کرد؟
2. کنترل های مهندسی
این روش کنترل شامل ایجاد تغییرات فیزیکی در امکانات، تجهیزات و فرآیندها برای کاهش مواجهه با دود ناشی از آسفالت است. سوالات کلیدی که باید در نظر گرفته شوند:
آیا می توان از فرآیندی استفاده کرد که دود آسفالت کمتری تولید کند؟
آیا می توان تهویه را بهبود بخشید؟
3. کنترل های اداری
این روش کنترل شامل تغییر رویه ها و سیاست های کاری است. ارائه ابزارهای آگاهی و آموزش نیز به عنوان کنترل های اداری محسوب می شود. چند سوال برای بررسی:
آیا کارگران در مورد شیوه های کار ایمن آموزش دیده اند؟
آیا می توان کار را برای زمانی برنامه ریزی کرد که افراد کمتری در آن موقعیت حضور داشته باشند؟
آیا علائم هشدار دهنده در محل کار نصب شده است؟
آیا رویه های کار ایمن کتبی ارسال شده است؟
4. تجهیزات حفاظت فردی
این روش کنترل، کم اثرترین است، باید همیشه علاوه بر این روش حداقل یک کنترل دیگر استفاده شود. چند سوال برای پرسیدن:
آیا کارگران ماسک تنفسی، دستکش، کفش، لباس چشم و لباس محافظ مورد نیاز را دارند؟
آیا تجهیزات حفاظت فردی برای اطمینان از عملکرد صحیح آن آزمایش شده است؟
آیا کارگران در مورد نحوه استفاده صحیح از تجهیزات حفاظت فردی آموزش دیده اند؟
 


شکل2: ترکیبات تشکیل دهنده آسفالت شامل؛ هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای  (PAH)

طبق گفته وزارت بیمه تگزاس، PPE توصیه شده برای جابجایی آسفالت گرم عبارت است از:

• عینک شیمیایی و محافظ صورت 8 اینچی با حداقل اندازه
• لباس گشاد با یقه بسته و دکمه های سرآستین در مچ دست
• دستکش‌های حرارتی با دستکش‌هایی که تا بالای بازو امتداد می‌یابند
• چکمه هایی با تاپ حداقل 6 اینچ، بدون بازشو
• شلوار با سرآستین که تا بالای چکمه امتداد دارد
• کفش ایمنی حداقل 15 سانتی متر ارتفاع و بند دار
• کرم‌ها و لوسیون‌های بازدارنده که برای ایجاد لایه‌ای نازک روی پوست استفاده می‌شوند که به عنوان سدی در برابر محرک‌های پوستی که با لباس‌های محافظ پوشیده می‌شوند، عمل می‌کنند
• سمپاش های دسته بلند با شیلنگ های انعطاف پذیر
حتی وقتی کارگران مراقب باشند، متاسفانه ممکن است حوادثی اتفاق بیافتد. در صورت مواجهه با دود آسفالت، اطمینان حاصل کنید که کارگر به هوای تازه منتقل می شود. اگر در تنفس مشکل دارند، باید اکسیژن رسانی شود. اگر تنفس متوقف شد، تنفس مصنوعی را شروع کنید و کارگر را به مراکز درمانی انتقال دهید.

مطالب مرتبط: 
- مازوت سوزی نیروگاه ها در زمستان
    فایل pdf     15