انواع چرم گاوی بر اساس برش پوست

چرم ماده ای بادوام و با انعطاف است که با دباغی پوست حیوانات تولید می شود. متداول ترین ماده اولیه برای تولید چرم، پوست گاو است. دباغی چرم فرآیندی است که پروتئین های پوست، به ویژه کلاژن را پایدار و مقاوم می کند تا پایداری حرارتی، شیمیایی و میکروبیولوژیکی پوست گاو را افزایش دهد و آن را برای طیف گسترده ای از کاربردهای نهایی مناسب سازد. 

پوست گاو از دو لایه اصلی و یکپارچه کوریوم(corium) و بافت چرمی(grain) ساخته شده است. الیاف کلاژن موجود در کوریوم پوست نازک تر و انعطاف پذیرتر  هستند، در حالیکه با حرکت به سمت بافت بیرونی پوست، جایی که الیاف متراکم تر و محکم تر به هم پیچیده اند، ضخیم تر و سفت تر می شود. لایه کوریوم با افزایش سن حیوان ضخیم تر می شود. به همین دلیل پوست و چرم نهایی گوساله ها نازک تر و نرم تر از پوست حیوانات بزرگ تر هستند. قسمت بافت بیرونی که توسط مو پوشش داده می شود، می تواند لکه هایی مانند نیش حشرات، جای زخم یا علامت داغ زدگی باشد. این مساله باعث می شود، گاها برای اینکه چرم یکنواخت تر به نظر برسد، قسمت بالایی بافت بیرونی کنده و صاف شود.

یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار در کیفیت و کارایی چرم، فیزیولوژی پوست حیوان (گاو) می باشد، که یکی از مسائل پیچیده در حوزه چرم است. عوامل متعددی در فیزیولوژی پوست و چرم تولیدی دخالت دارند؛ تغذیه، آب و هوا، محل زندگی حیوان و پوست قسمت های مختلف بدن حیوان در کیفیت چرم تاثیر دارند. پوست صورت و پاهای حیوانات پایین ترین کیفیت و قسمت های مرکزی بدن حیوان (پشت و کمر) بهترین کیفیت چرم را دارا می باشد.

انواع چرم بر اساس برش پوست گاو و پرداخت آن:

- چرم کامل گاوی

- چرم اشبالت

- چرم جیر

- چرم نبوک

وقتی چرم به صورت کامل و با تمام بافت بالایی پوست گاو اصلاح می شود، به آن چرم گاوی گفته می شود. چرم گاوی حتی با وجود لکه های پوستی، به دلیل دوام و ماندگاری بالا، از سایر انواع چرم گران تر است و متقاضی بیشتری دارد. چرم گاوی سه دسته کلی دارد: آنیلین(جوهر)، نیمه آنیلین و محافظت شده. چرم های آنیلین با استفاده از رنگ های محلول برای حفظ بافت طبیعی پوست پردازش می شوند و رنگدانه یا پوشش سطحی ندارند. این مساله باعث می شود تا به شکل طبیعی ترین چرم درآیند، ولی در برابر خراشیدگی و لکه دار شدن حساس تر هستند. چرمنیمه آنیلین با استفاده از رنگدانه ها پوشش داده می شوند و در نتیجه لکه های بیشتری را پنهان می کنند. بنابراین این نوع چرم ها ظاهر و روکش یکنواخت تر و در نتیجه محافظت بیشتر دارند. چرم های محافظت شده دارای روکشی غیرچرمی هستند که به عنوان محافظ بر روی چرم طبیعی گاو می چسبند.
قسمت پایینی چرم، بخشی که محل اتصال دو لایه Corium و Grain می باشد، با نام های مختلفی معرفی می شود و می تواند واقعا گیج کننده باشد. بسیاری از افراد این لایه را با عنوان <چرم اصل> معرفی می کنند، با این حال این اصطلاح به صورت مداوم استفاده نمی شود. ممکن است با اصطلاحات مشابه زیادی برای این لایه از پوست و چرم تولید شده از آن مواجه شوید. چرم اصلاح شده، چرم برجسته، چرم روکش دار، چرم رنگ شده و... از جمله این عناوین هستند، که در اینجا ما آن را با عنوان چرم اشبالت (split leather) معرفی می کنیم.
لایه میانی پوست را می توان حتی به چرم های اشبالت نازک تر نیز تقسیم کرد و برای کاربردهای مختلف استفاده نمود. معمولا یک پوشش پلیمری برای شبیه کردن چرم اشبالت به چرم گاوی استفاده می شود، اما چرم اشبالت به همان اندازه قوی و بادوام نیستند. یکی دیگر از کاربردهای چرم اشبالت، تولید چرم جیر است، که در آن بر روی چرم پرداختی خاص داده می شود، تا سطح آن ناصاف شده و مخمل گونه باشد. گاها چرم جیر با چرم نبوک اشتباه گرفته می شود. چرم جیر از بخش داخلی پوست حیوان ساخته می شود و پرزهای نرم و کوتاهی دارد، در حالیکه نبوک از بیرونی ترین لایه پوست ساخته می شود و استحکام بالایی دارد و در برابر خراشیدگی مقاوم تر است. با اینکه دوام نبوک از جیر بیشتر است، ولی با توجه به نرمی و پایداری خاص جیر، کاربرد خاص خود را دارد.

نحوه تشخیص چرم مصنوعی از نظر متخصصین ارک

روش های مختلفی برای شبیه سازی چرم گاوی و تولید آن وجود دارد. گاهی اوقات چرم اشبالت را به نحوی پرداخت می دهند که نقشی برجسته داشته باشد و بیشتر شبیه چرم گاوی با ارزش بالا شود. تشخیص دادن چرم مصنوعی از طبیعی چندان هم آسان نیست. امروزه با پیشرفت صنعت پلیمر و نساجی نمونه های مختلفی از چرم های مصنوعی تولید شده اند که به لحاظ ظاهری بسیار شبیه به چرم طبیعی می باشند. برای تشخیص و تمییز آن نیاز به تست و آزمایش می باشد، ولی چرم های مصنوعی که در حال حاضر به طور عمده در صنعت کیف و کفش سازی در بازار مصرف موجود است، با روش های ساده قابل تشخیص هستند. اولین روش توجه به رنگ و مدل پشت چرم است. پشت چرم مصنوعی عموماَ از جنس پارچه یا پلاستیک بوده که قابل تمایز از چرم طبیعی هستند. این نوع تشخیص با برش دادن چرم م.رد نظر نیز راحتتر صورت می پذیرد. معمولاَ چرم مصنوعی خاصیت کششی ندارد، درحالیکه چرم گاوی به هنگام خم شدن و یا کشیده شدن زیاد تغییر رنگ بسیار جزئی دارد. روش دیگر حرارت دادن چرم مورد آزمون است. چرم طبیعی در صورت سوختن با شعله کوچکی همانند کبریت یا فندک بویی نظیر بوی سوختن مو را متصاعد می کند، درحالیکه چرم مصنوعی بویی همانند سوختن پلاستیک دارد.

نکته دیگر که باید مصرف کنندگان عزیز در نظر بگیرند این است که بسیاری از اصطلاحاتی که در صنعت چرم استفاده می شوند، ثابت و در مجامع مختلف هماهنگ نیستند. شایع ترین اشتباهی که در این مورد رخ می دهد استفاده از اصطلاح چرم اصل است. از چرم اصل بیشتر برای توضیح چرم اشبالت که به نسبت کیفیت پایینی دارد استفاده می شود، درحالیکه فرض بسیاری از خریداران این است که اصطلاح چرم اصل در معنای مقابل چرم تقلبی یا چرم جعلی استفاده می شود. بسیاری از فروشندگان از اصطلاح چرم اصل برای بیان این واقعیت که محصولات آن ها از چرم تقلبی نیست، استفاده می کنند. این مساله باعث تردید در مشتریان می شود، حتی اگر محصول از چرم بسیار مقاوم و مناسب تولید شده باشد. بنابراین وظیفه صنایع ایمنی ارک به عنوان تولید کننده کفش های ایمنی، پوتین های نظامی، کفش های اداری و کوهنوردی این است که توضیح کاملی برای مشتریان خود در زمینه چرم به کار برده شده در محصولاتشان داشته باشد.

کافیست اولین گام را بردارید...