بستن
.jpg)
آیا برای لباس کار استاندارد داریم؟
استاندارد های لوازم حفاظت فردی
لوازم حفاظت فردی جز تجهیزاتی هستند که رعایت استانداردهای ملی و بین الملی در ساخت و تولید آن ها اهمیت بسیار زیای دارد. این موضوع زمانی اهمیت پیدا می کند که بدانیم این تجهیزات آخرین مانع در برابر مخاطرات محیط کار هستند.
استاندارد های مختلفی در این حوزه تعریف شده است که از جمله ان ها می توانیم به:
- استاندارد ملی 1136 (پایپوش -وسایل حفاظت شخصی-پایپوش ایمنی -الزامات)
- استاندارد بین المللی ISO 20345 (استاندارد بین المللی کفش های ایمنی)
- استاندارد ISO 4007:2018 (استاندارد حفاظتی چشم و صورت) اشاره کرد.
برخی از این استاندارد ها اجباری هستند و برخی تشویقی، از همین رو باید به این نکته در خواست تایدیه و نشان استاندارد توجه شود.
استاندارد لوازم حفاظتی لباس کار
لباس کار نیز به مانند سایر تجهیزات حفاظت فردی، به عنوان یکی از تجهیزات حفاظت فردی که در اکثر صنایع مورد استفاده قرار می گیرد دارای استاندارد های مختلفی می باشد. در این قسمت به معرفی برخی از این استاندارد ها می پردازیم تا کارشناسان HSE بتوانند در انتخاب تجهیزات حفاظت فردی از این استاندارد ها استفاده نمایند.
ISO13982-2: پوشاك حفاظتی مقاوم در برابر نفوذ ذرات جامد
این استاندارد یک روش آزمایشی را برای تعیین کارایی لباس محافظ شیمیایی در برابر آئروسلهای خشک و فاین داست (PM2. 5، ذرات معلق بسیار کوچک در هوا) شرح می کند.
ISO13994:2005: تعیین مقاومت مواد پوشاك حفاظتی در برابر نفوذ مایعات تحت فشار
این استاندارد بین‌المللی یک روش آزمایش آزمایشگاهی را توصیف می‌کند که امکان تعیین مقاومت مواد مورد استفاده در لباس‌های محافظ را در برابر نفوذ قابل مشاهده تحت شرایط تماس و فشار مداوم مایع، برای مثال لباس‌هایی که در معرض پاشش مکرر اسپری مایع تحت فشار قرار می‌گیرند، می‌سازد.
BS EN 530:2010: مقاومت به سایش پوشاك حفاظتی
این استاندارد اروپایی دو روش آزمایش را در مورد مقاومت سایشی مواد با استفاده از دستگاه سایشی یکسان توصیف می کند.
روش اول، تعیین مقاومت سایشی مواد لباس محافظ را توصیف می کند.
روش دوم، پری تریتمنت سایشی این مواد را توصیف می کند که در آن نمونه های آزمایشی پس از آن در روش های آزمایشی دیگر یا برای ارزیابی خواص حفاظتی باقی مانده استفاده می شوند.
از نظر این استاندارد، ساینده به عنوان یک پارچه پشمی بافته شده در نظر گرفته می شود.
در صورت استفاده از مواد ساینده دیگر (مثلاً کاغذ شیشه ای)، آنها باید در استاندارد مورد نیاز مشخص شوند. دستورالعمل های نصب ساینده های ویژه باید در استانداردهای مورد نیاز شرح داده شود.
این استاندارد اروپایی به عنوان یک استاندارد مرجع در مورد سایش برای استانداردها و مشخصات مواد نساجی پوشاک محافظ قابل اجرا است.
EN 1149-1: اندازه گیري مقاومت سطحی از ویژگی هاي الکترواستاتیک پوشاك حفاظتی
این استاندارد اروپایی یک روش آزمایشی را برای مواد در نظر گرفته شده برای استفاده در تولید لباس های محافظ الکترواستاتیکی (یا دستکش) مشخص می کند تا از تخلیه آتش زا جلوگیری شود. این روش تست برای موادی که در ساخت لباس های محافظ یا دستکش در برابر ولتاژ برق استفاده می شود، کاربرد ندارد.
ISO19918: اندازه گیري نفوذ تجمعی مواد شیمیایی با فشار بخار پایین از مواد پوشاك حفاظتی مقاوم در برابر مواد شیمیایی
این استاندارد روش‌های آزمایش آزمایشگاهی را برای تعیین مقاومت مواد، دریچه ها و درزهای مورد استفاده در تجهیزات حفاظت شخصی در برابر نفوذ مواد شیمیایی جامد یا مایع با فشار بخار کم (کمتر از Pa 133.322 در دمای 25 درجه سانتی‌گراد) و/یا نامحلول بودن در آب یا سایر مایعات که معمولاً به عنوان جمع آوری کننده استفاده می شوند را توصیف می‌کند.
مواد شیمیایی که اغلب بخشی از فرمولاسیون آفت کش ها و مخلوط های دیگر هستند را نمی توان با استفاده از استانداردهای دیگر اندازه گیری نفوذ اندازه گیری کرد.
این روش تست به جای استانداردهایی مانند ISO 6529، EN 16523-1 و ASTM F739 که نفوذ مواد شیمیایی فرار یا محلول در آب یا مایعات دیگر را که با مواد مورد آزمایش برهمکنش ندارند اندازه گیری می کند، در نظر گرفته نشده است.
این سند برای اندازه گیری مواد شیمیایی فرار که ممکن است قبل از تکمیل تجزیه شیمیایی تبخیر شوند، مناسب نیست.
در این مقاله به برخی از استاندارد های لباس کار پرداخته شد. تعداد این استاندارد ها زیاد می باشد و می توان با مراجعه به سازمان ملی استاندارد به برخی از آن ها دست یافت.
مطالب مرتبط
