بستن
رانندگی تدافعی چیست؟ (تاریخچه و اصول رانندگی تدافعی)
بر اساس آمار سازمان پزشکی قانونی کشور در سال 1392 تعداد 31774 نفر قربانی حوادث رانندگی شده‌اند. آمارهای جهانی بيانگر این مطلب است که در هر 1 ثانيه يک نفر براثر حوادث رانندگی جان خود را از دست می‌دهد. برآورد شده است که در سال 2222 حوادث ترافيکی و جاده‌ای، سومين عامل مرگ‌ومیر را در سطح جهان به خود اختصاص دهد. حوادث جاده‌ای اولين عامل مرگ‌ومیر در گروه سنی زیر 41 سال می‌باشد. در حوادث رانندگی سه عامل راننده، ماشين و شرایط محيطی به‌صورت خاص و توأمان دخالت دارند.
بر اساس مطالعات قبلی از برگ خریدهای انسانی که در وقوع حادثه در شغل رانندگی دخالت دارند، می‌توان به‌سرعت غیرمجاز، سبقت نابجا، توقف ناگهانی، عدم حفظ فاصله، رانندگی با هيجان، عجله و شتاب، عصبانيت، بيماری و خستگی، بی‌نزاکتی، حواس‌پرتی، ضعف بينایی، ضعف زاویه دید، ضعف سرعت عمل، اطمينان به دیگران و عدم آشنایی با شرایط جاده اشاره نمود.
پيشگيری از تصادفات رانندگی نيازمند تمرین، مهارت، رعایت دقيق مقررات راهنمایی و رانندگی، تمرکز حواس و حفظ خونسردی می‌باشد. یکی از تکنیک‌هایی که قابليت کاهش آمار حوادث را به همراه دارد، بهره‌گیری از تکنيک رانندگی تدافعی می‌باشد. در رانندگی تدافعی، راننده از خود رفتار و عملی را نشان می‌دهد که ضمن محافظت از خود، از برخورد و تصادف با سایر وسایل نقليه و عابران جلوگيری خواهد کرد. پنج عنصر اصلی رانندگی تدافعی شامل آگاهی، هوشياري، ديد درست، قضاوت و مهارت می‌باشد.
رانندگی تدافعی چیست؟
رانندگی تدافعی شیوه‌های استاندارد ایمنی در وسایل حمل‌ونقل موتوری می‌باشد. رانندگی تدافعی به این صورت تعریف می‌شود: رانندگی برای نجات جان، پول و زمان با توجه به شرایط محیطی شما و رفتارهای دیگران. منشأ این تعریف شورای ملی ایمنی می‌باشد. هدف این استاندارد این است که خطر برخورد و تصادف را با پیش‌بینی به‌موقع وضعیت‌های خطرناک و اشتباهات دیگران کاهش دهد.
رانندگی تدافعی در اصل تمرین پیش‌بینی موقعیت‌های خطرناک، علی‌رغم شرایط نامطلوب یا اشتباهات دیگران هنگام رانندگی با وسیله نقلیه موتوری است. می‌توان با رعایت دستورالعمل‌های کلی، مانند فاصله دو یا سه‌ثانیه‌ای بین وسیله نقلیه راننده و وسیله نقلیه جلویی برای اطمینان از فضای کافی برای توقف ، به آن دست‌یافت. رانندگی تدافعی خطر برخورد را کاهش می‌دهد و ایمنی جاده را بهبود می‌بخشد.
رانندگان می‌توانند از طریق پایبندی به انواع دستورالعمل‌های عمومی ایمنی و انجام تمرین‌های خاص رانندگی به این توانایی نیل پیدا کنند. به‌طورکلی در این شیوه رانندگی فرد با پیش‌بینی حادثه، قبل از وقوع آن، برای کاهش تلفات و هزینه‌ها وارد عمل شده و بهترین تصمیم را می‌گیرد. بسیاری از مفاهیم رانندگی تدافعی را با استفاده از دستگاه‌های شبیه‌ساز رانندگی می‌توان به عموم شهروندان و رانندگان حرفه‌ای آموخت.
ضرورت رانندگی به شیوه تدافعی
در محیط‌های عملياتی با توجه به وجود ماشین‌آلات سنگين، سرویس‌های ایاب و ذهاب، تانکرهای نفت‌کش و ... پتانسيل بروز حوادث رانندگی بسيار بالا می‌باشد. رانندگی ایمن وسایل نقليه، نياز به نگرش و مهارت درست دارد. ازاین‌رو نياز به راننده‌ای دارد که دارای توجه، تمرکز و تعهد کامل باشد. عدم آگاهی، عدم تمرین روش‌های رانندگی ایمن و خستگی عواملی است که می‌تواند منجر به تصادف شود.
رانندگی تدافعی در خصوص تمرین مهارت های رانندگی است که به راننده اجازه می‌دهد زمان بيشتری برای نشان دادن واکنش به هر وضعيتی در جاده داشته باشد. برای مثال نوعی از رانندگی تدافعی این است که شما به عنوان راننده، باید هوشيار باشید و قادر به نشان دادن واکنش در همه موقعيت های خطرناک باشید .برنامه رانندگی تدافعی فرم پيشرفته آموزش رانندگان است و سطح آن بالاتر از تسلط بر قوانين جاده و اصول اوليه رانندگی است. هدف از رانندگی تدافعی آموزش راننده‌ای فعال است که می‌تواند از خطرات جاده‌ای و یا رفتار نامناسب رانندگان دیگر اجتناب کند. این مهم می‌تواند از طریق پایبندی به انواع قواعد کلی و همچنين به دست آوردن تکنيک خاص رانندگی کسب شود.
باید به یاد داشته باشید که راننده و سایر کاربران وسیله نقلیه فقط انسان هستید. و انسان ها اشتباه می کنند یک راننده تدافعی فقط بر روی اعمال خود تمرکز نمی کند، بلکه اقدامات احتمالی سایر کاربران جاده را نیز پیش‌بینی می کند.
رانندگی تدافعی عملکرد رانندگانی را توصیف می کند که آگاهانه خطرات مرتبط با رانندگی را کاهش می دهند. تکنیک‌های رانندگی تدافعی احتمال تصادف یا حادثه را کاهش می‌دهند و حتی می‌توانند هزینه‌های مربوط به تعمیر و نگهداری خودرو و مصرف سوخت را با رانندگی روان و پیوسته کاهش دهند.
آگاهی برای رانندگی تدافعی یک عامل کلیدی است، اطمینان می‌دهد که از خطرات احتمالی و اقدامات سایر کاربران جاده در اطراف خود آگاه هستید و به شما امکان می‌دهد برای جلوگیری از حادثه اقدامات پیشگیرانه انجام دهید. برای اینکه بتوانید خطرات را پیش‌بینی کنید، 15 ثانیه جلوتر را نگاه کنید و به خودتان زمان بدهید تا واکنش نشان دهید. سعی کنید همیشه آینه های خود را زیر نظر داشته باشید و به خودروی جلویی نگاه کنید زیرا این کار به شما کمک می کند تا قبل از اینکه خیلی دیر شود از خطرات احتمالی آگاه شوید.
برای تصمیم گیری خوب به اطرافیان خود اعتماد نکنید. به خود و رانندگان اطرافتان زمان و مکان زیادی بدهید. این به معنای حفظ فاصله سه ثانیه ای هنگام دنبال کردن وسیله نقلیه دیگر است. وسایل نقلیه دیگر را عقب نگذارید، زیرا این فرصت را برای زمان و فضای کافی برای واکنش به هرگونه تغییر ناگهانی از بین می‌برد و احتمال به خطر انداختن خود و اطرافیانتان را افزایش می‌دهد.
از بسیاری از برخوردها می‌توان جلوگیری کرد. به عنوان مثال، موقعیتی را تصور کنید که در آن وسیله نقلیه دیگری به عقب ماشین شما برخورد کرده است. اگر فضای بیشتری بین خود و وسیله نقلیه جلویی می گذاشتید، احتمالاً می شد از این امر جلوگیری کرد. این نوع از تکنیک های رانندگی تدافعی ممکن است به شما این امکان را داده باشد که به جلو حرکت کنید یا به طور کامل از مسیر خارج شوید و از خودروی با سرعت زیاد اجتناب کنید.
همچنین مهم است که به رانندگان کمک کنید تا از مقاصد شما آگاه شوند، با علامت دادن زودهنگام و واضح و به حداقل رساندن تغییرات خطوط در صورت ایمن بودن انجام این کار.
دوره‌های مختلف رانندگی تدافعی در دسترس است، با این حال، برای بسیاری از رانندگان، عادات کلیدی این سبک رانندگی را می‌توان تنها با اقدام پیشگیرانه‌تر و حفظ تمرکز در همه زمان‌ها، آگاه نگه داشتن و قادر به پیشگیری از هرگونه خطر آموخت.
علاوه بر اینکه مراقب سایر رانندگان و کاربران جاده در اطراف خود هستید، از محیط اطراف خود نیز آگاه باشید، به طور کلی در جایی که علائم بیشتری وجود دارد، خط کشی های جاده‌ای رنگ آمیزی شده یا چراغ های خیابانی بیشتری وجود دارد، به این معنی است که خطر بیشتری برای شما و اطرافیان شما وجود دارد.
تاریخچه
در سال 1964 یک برنامه ایمنی، به نام برنامه راننده نمونه توسط کریس ایمهوف از شورای ملی ایمنی (ایالات متحده) توسعه یافت. این برنامه یک دوره رانندگی دفاعی (DDC) ایجاد کرد. دوره‌های رانندگی دفاعی، همراه با دوره‌های توسعه مربی در سال‌های 1964 و 1965، معمولاً از طریق حمایت‌های مالی شرکتی ارائه می‌شدند.
رانندگی تهاجمی چیست؟
زمانی که راننده‌ای مرتکب ترکيبی از حرکات آسيب رساننده ترافيکی می شود چنان که سایر افراد یا املاک و اموال را در معرض خطر قرار می‌دهد، رانندگی از نوع تهاجمی خواهد بود. جلوه های معمول از رانندگی تهاجمی بصورت موارد ذیل بروز می کند:
• معمولا رانندگی تهاجمی، تغيير سریع سرعت، ترمز سریع و لایی کشيدن را شامل می شود.
• راننده لاین سایر رانندگان را قطع می کند، یا به طور عمدی مانع از عدم ورود کسی به جاده اصلی می شود.
• به طور فزاینده ای از بوق یا نور فلاش استفاده می کند.
• رفتار گستاخانه دارد.
• فریادها و توهين و تهدیدهای شفاهی انجام می‌دهد.
• برخورد عمدی بين وسایل نقليه ایجاد می کند.
• یک شیء از وسيله نقليه در حال حرکت به منظور صدمه به سایر وسایل نقليه پرتاب می کند.
چطور با رانندگان تهاجمی برخورد کنیم؟
هنگامی که با رانندگان تهاجمی مواجه می شوید در ابتدا و در درجه نخست تلاش کنيد از مسير این رانندگان دور شوید. غرور خود را کنار بگذارید. با رانندگان تهاجمی بواسطه سرعت کورس نگذارید و یا تلاش نکنيد خود را در مسير حرکت تان نگه دارید. از تماس چشمی اجتناب کنيد. تماس چشمی گاهی اوقات می‌تواند یک راننده تهاجمی را عصبانی نماید. اشارات و حرکات راننده تهاجمی را نادیده بگيرید و از اینکه عين رفتار او را به خودش برگردانيد، اجتناب کنيد. موارد راننده تهاجمی جدی را گزارش نمائيد. در مواردی که تشخيص می دهيد نياز به گزارش دهی به پليس است، با قرار گرفتن در یک موقعيت ایمن، با پليس تماس حاصل نمائيد.
اصول کلی رانندگی تدافعی
رانندگی تدافعی رانندگی می‌باشد که یک سری خصوصیات را داشته باشد؛ رعایت کامل قوانین راهنمایی و رانندگی، آگاهی از رانندگی در شرایط غیر معمول، به کارگیری دانش و تجربه رانندگی در پیشگیری از حوادث و خطرات پنهان به طوری که مانع تصادف خودرو خود و دیگران شویم، مانع تصادف خودرو دیگران با خود شویم. در این سبک رانندگی باید مسائل را فراتر از رانندگی ساده در نظر بگیرید برای مثال:
از ترافیک و میزان آن در مسیر خود آگاه باشید، از رانندگی در مکان های پر رفت و آمد و پر ترافیک حدالمقدور خودداری کنید، همواره یک نقشه شهری یا جاده‌ای در ماشین خود داشته باشید و علل عمده در بروز حوادث و تصادفات را بدانید
بنابراین همانطور که مشاهده می کنید رانندگی تدافعی در واقع رانندگی ایمن و با آگاهی کامل است. در رانندگی تدافعی از بروز خطرات و حوادث تا حد امکان جلوگیری می گردد. هر نوع رانندگی در هر نقطه ای می‌تواند رانندگی تدافعی باشد.
بنابراین به طور خلاصه رانندگی تدافعی شامل موارد زیر است:
• کنترل سرعت
• نگاه به آینده و آمادگی برای حوادث غیر منتظره
• هوشیار بودن و عدم حواس‌پرتی
• آمادگی برای انواع اقدامات و واکنش های سایر رانندگان و عابرین پیاده
• نظارت و احترام به سایر رانندگان
• رعایت فاصله ایمن برای پیگیری
• رانندگی ایمن با در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی و شرایط جاده
• با قوانین جاده‌ای به روز باشید.
• اگر احساس خستگی یا هیجان زیاد دارید، عصبانی یا ناراحت هستید، رانندگی نکنید.
• هنگام دنبال کردن وسایل نقلیه دیگر، فاصله سه ثانیه ای را حفظ کنید.
• اطمینان حاصل کنید که سایر کاربران جاده از مقاصد شما آگاه هستند، زود و واضح علامت دهید.
• عوامل حواس‌پرتی مانند تلفن همراه، غذا و نوشیدنی را حذف کنید.
• تغییر خطوط غیر ضروری را به حداقل برسانید.
• اطمینان حاصل کنید که زمان زیادی برای انجام سفر خود دارید.
علل عمده حوادث
• مديريت ضعيف سرعت و فضا: راننده تمایل به حفظ فاصله ایمن از وسایل نقليه اطراف ندارد، خيلی تند رانندگی کرده و بيش از حد به خودروی جلو نزدیک می شود. بدین دليل زمان کافی برای مشاهده، پيش بينی و اقدام اصلاحی نداشته و درنتيجه نمی‌تواند در مقابل اشتباهات، اقدام به‌موقع انجام دهد.
• عدم توجه: اکثر راننده ها بر رانندگی تمرکز ندارند و افکار پوچ و یا محرک های اطراف نيز حواس رانندگان را پرت می کند.
• بی تجربگی: رانندگان مجهز به مهارت های رانندگی تدافعی مناسب و دانش کافی نمی باشند و در نتيجه نظم و انضباط جاده ها ضعيف و رفتارها در جاده ناایمن است.
• نظم و انضباط ضعيف: برخی از رانندگان بدليل مصرف مواد مخدر، مصرف داروها، خستگی و ... به هيچکدام از قوانين راهنمایی و رانندگی عمل نمی کنند.
• بی نقص بودن خودرو: برخی از رانندگان اعتقاد دارند که چک کردن وسایل نقليه قبل از هر سفر هيچ ارزشی ندارد، ازاین‌رو نقص های وسایل نقليه تشخيص داده نشده و جبران نمی شوند.
عوامل بروز تصادفات
عواملی که منجربه تصادف می شوند را می‌توان به سه دسته انسانی، طبيعی و مکانيکی طبقه بندی کرد:
1. عوامل انسانی (چه از طرف راننده چه از طرف سایر رانندگان):
• غرور نابجا
• سرعت غیرمجاز
• سبقت نابجا
• توقف ناگهانی
• عدم حفظ فاصله
• دنده عقب رفتن بدون احتياط
• رانندگی با هيجان، عجله و شتاب
• عصبانيت، بيماری، استرس و خستگی
• بی‌نزاکتی
• حواس‌پرتی و عدم تمرکز
• ضعف چشم
• ضعف زاویه دید
• ضعف سرعت عمل
• اطمينان به دیگران
• عدم آشنایی به جاده
2. عوامل طبيعی:
• نور و تاریکی
• طلوع و غروب آفتاب
• مه غليظ
• بارندگی
• گردوغبار
• گرما و سرما
• سيل و طوفان
3. عوامل مکانيکی
• خرابی ترمزها
• نداشتن برف پاک کن و آینه داخلی و آینه بغل
• نداشتن چراغ های جلو و عقب و راهنما
• ميزان نبودن فرمان
• خرابی جاده ها، صاف و یکنواخت نبودن و نيز خلوت بودن جاده ها
• شلوغی زیاد جاده ها
مولفه هاي اصلی رانندگی تدافعی موفق
یک رانندگی دفاعی موفق دارای 5 خصوصيت اصلی می‌باشد: آگاهی و هوشياری، قدرت قضاوت خوب، پيش بينی و دور اندیشی و مهارت رانندگی. همچنین مفاهيم اصلی رانندگی تدافعی شامل؛ شناسایی خطر، درک دفاع و اقدام بموقع است.
همه اپراتورین یا رانندگان وسایل نقيله شخصی یا وسایل نقليه کرایه ای لازم است:
• گواهینامه معتبر داشته باشند.
• دانش نسبت به رانندگی تدافعی داشته باشند.
• عملکرد نوع وسيله نقليه ای که باید آن را برانند را بشناسند.
• وسيله نقليه را برای نقص های عملياتی بازرسی کنند.
• هر رخداد دربردارنده وسيله نقليه در طی عمليات را گزارش دهند.
• در همه زمان ها ادب و نزاکت را حفظ کنند.
اهميت آموزش
آموزش رانندگی تدافعی یک روش سيستماتيک برای بهره مندی از مهارت های رانندگی فعال، به منظور جلوگيری از حوادث وسایل نقليه موتوری می‌باشد. آگاهی، مشاهده و پيش بينی عناصر اوليه ی این روش هستند. دیدبانی مداوم و آگاه بودن نسبت به فضای جاده و محيط اطراف، شرایط جاده و دیگر وسایل نقليه موجود در جاده، شناسایی خطرات بالقوه، تجزیه و تحليل وضعيت و تصميم گيری در خصوص عکس العمل مناسب با آموزش صحيح حاصل خواهد شد.
رانندگی ایمن و کارآمد نيز نياز به رانندگانی دارد که به لحاظ جسمی و ذهنی در شرایط مناسب باشند. درک راننده از خستگی بخش مهمی از آموزش است. عدم استراحت و خواب ناکافی، هوشياری را کاهش می‌دهد. رانندگان باید اهميت و لزوم کار ایمن و استراحت را درک کنند تا با استراحت و خواب به اندازه کافی از نظر جسمی و ذهنی آماده شوند تا به درستی وظایف خود را انجام دهند.
تکنیک های رانندگی تدافعی
سلامت راننده در حين را نندگی به دو عامل زیر بستگی دارد، اول آنکه در هر حال خونسردی خود را حفظ نموده و دوم اینکه عمل صحيح دفاعی را برای خنثی نمودن خطر اتخاذ نماید. از لحاظ اجرایی خطرات واقعی را نمی‌توان تمرین کرد، لذا بهتر است راننده در خود مهارت هایی را به‌وجود آورد تا بتواند قبل از بروز هر حادثه‌ای با بهره‌گيری از تفکر خود، خطرات و شرایط اضطراری را قبلاً در ذهن خود ارزیابی نموده و درباره اقدامات صحيح تدافعی پيشبينی های لازم را بعمل آورد.
در ادامه به بررسی برخی از شرایط خطرناک که ممکن است برای هر راننده‌ای اتفاق بيفتد، و اقدامات کنترلی و پيشگيرانه لازم پرداخته شده است.
１. اجتناب از خطر
یک راننده باید قادر به شناسایی تمام خطرات بالقوه، تعيين موقعيت نسبی از سایر خودروها و خطر، آگاهی از محيط اطراف بوده و آمادگی برای واکنش مناسب نسبت به وضعيت غيرمنتظره (سبقت، گذرگاه فرعی، تقاطع، توقف، و غيره، برای جلوگيری از ایجاد خطر) را داشته باشد. روش اجتناب از خطر یک رویکرد سيستماتيک در چگونگی پيش بينی، برنامه‌ریزی و عکس العمل خودرو در زمانی است که با یک خطر مواجه شده است.
２. اسکن جاده با استفاده از آينه
اسکن جاده با استفاده از آينه یکی از عناصر مهم در رانندگی تدافعی است. اهميت دیدن عقب و چپ و راست به یک ميزان است؛ هميشه ازطریق آینه، حرکت خودروها و تغييرات ترافيک را بررسی کنيد. به منظور پيش بينی هرگونه مشکلات احتمالی، محيط اطراف را به طور مداوم مشاهده نمایيد. راننده نباید بیشتر از ۲ ثانيه بر روی یک شیء تمرکز نماید، در غير این صورت سایر موارد موجود در جاده را از دست خواهد داد.
نقاط کور اطراف کاميون همانند سایه می باشند. نقاط کور در تعقيب راننده بوده و ناپدید نمی شوند. راننده باید بيشتر مراقب باشد و نظم و انضباط حرفه‌ای خود را به ویژه هنگام دور زدن حفظ نماید. به عنوان مثال، قبل از حرکت وسيله نقليه از یک موقعيت ثابت، راننده باید برای مشاهده ی سمت خود "چک شانه" انجام دهد و برای سمت مخالف باید از آینه استفاده کند. برای مشاهده نقاط کور از آینه ی محدب مضاعف در کنار آینه های بغل بهره گرفته می شود.
３. سرعت رانندگی
راننده باید با حدود سرعت مجاز نصب شده با درنظر گرفتن ترافيک، شرایط آب و هوایی و شرایط بزرگراه رانندگی نماید. راننده هرگز نباید نور چراغ های جلو در شب را برای مسافت های خيلی دور استفاده نمایند. این بدین معنی است که راننده باید قادر به توقف ایمن در مسافتی باشد که بتواند به طور واضح نور چراغ های جلو را ببيند.
４. گردش
بزرگترین چيزی که باید در طی کردن موفق پيچ و گردش ها بخاطر داشته باشيد، کم کردن سرعت می‌باشد. به این شيوه، راننده قادر به ایجاد تنظيمات مورد نياز در اداره وسيله نقليه و غيره در صورت نياز خواهد بود. گردش، همانند سبقت یک مانور خطرناک می‌باشد و نيازمند دقت و مراقبت خاص و یک چشم مشاهده گر بعنوان یک راننده تدافعی دارد. راننده باید از دیگر وسایل نقليه در مسيرش و موقعيت کامل گردشی که می خواهد انجام دهد، آگاه باشد. گردش باید در محل خطوط مناسب انجام شود. قبل از عبور از خطوط، راننده باید اطمينان حاصل کند که می‌تواندبا خیال راحت و بدون تداخل با ترافیک دیگر خودروها عبور نماید.
５. تقاطع عبور
حدود 81 تا75 درصد از تصادفات در تقاطع ها رخ می‌دهد. ورود به تقاطع ها و خروج از آن ها بدون یک حادثه، علامتی از یک رانندگی دفاعی خوب می‌باشد. در کنار سطح مهارتی راننده، تقاطع ها همچنين نيازمند پيش بينی اقدامات سایر رانندگان و اتخاذ اقدام گریز مناسب در صورت نياز می باشند. هنگام نزدیک شدن به تقاطع، برنامه ریزی مسير و موقعيت وسيله نقليه قصد شما را نشان می‌دهد. باید به آرامی نزدیک تقاطع شده و ازعاری بودن مناطق اطراف آن از هر گونه خطر اطمينان حاصل کرد. به محض تغيير چراغ از قرمز به سبز، نباید بلافاصله وارد تقاطع شد چرا که ممکن است تردد وسایل نقليه کاملاً به اتمام نرسيده باشد. ۳ الی ۴ ثانيه قبل از حرکت کردن، صبر نمایيد.
６. حفظ فاصله ايمن
یکی از عادت بد اکثر رانندگان بيش از حد نزدیک شدن به سایر وسایل نقليه است. با بيش از حد نزدیک شدن به ماشين جلویی، ممکن است هنگام توقف ناگهانی ماشين روبه رو قادر به توقف در زمان کوتاه نباشید. روش اوليه برای اجتناب از برخوردها به واسطه حفظ یک فاصله ایمن و کافی از خودرو جلویی می‌باشد. راننده باید برای موانع احتمالی در جاده، هم در نمای مسطح یا پيچ های مخفی یا قله تپه ها آمادگی داشته باشد. شرایط خاص در شب رخ می‌دهد، زمانی که سرعت باید در سطحی حفظ شود که توقف در فاصله روشن شده بوسيله چراغ های جلوی خودرو را برای راننده مقدور نماید.
قانون چهار ثانيه در جاده های نرمال و دو برابر این زمان، در شرایط نامطلوب جاده ها را اجرا گردد. از قانون چهار ثانيه به منظور اندازه گيری فاصله ایمن استفاده می شود، هنگامی که وسيله نقليه جلوی شما از کنار یک شیء ثابت (مانند یک درخت) عبور کرد، شروع به شمارش "یک هزار و یک، یک هزار و دو، یک هزار و سه، یک هزار و چهار " نمائيد. در صورتی که قبل از یک هزار و چهار به جسم ثابت رسيدید، فاصله ایمن رعایت نشده است. این فاصله ی زمانی در هر سرعتی با شرایط رانندگی نرمال و ایده آل صدق می کند. در صورتی که رانندگی در شرایط بد باشد این زمان باید بيشتر شود. به هنگام بارش باران فاصله ایمن شما باید حداقل دو برابر (۸ ثانیه) شود. هنگامی که برف یا یخ وجود دارد، فاصله باید ۳ تا ۴ برابر فاصله طبیعی (۱۲ تا ۱۶ ثانیه) افزایش می یابد.
７. سبقت
بعنوان یک راننده، باید از اقدامات سایر رانندگان آگاه باشيد و در صورتی که سایر رانندگان شروع به حرکت پهلو به پهلوی وسيله نقليه تان می کنند و یا راه شما را قطع می کنند، از آن ها دوری کنيد. یک راننده تدافعی خوب از مشکلاتی با این نوع از شرایط حادثه اجتناب خواهد کرد. هميشه در سمت راست مسير رانندگی کنيد (برای خودروهای با فرمان چپ) و اگر ضرورت ندارد سبقت نگيرید.
در شرایط زیر سعی نکنيد سبقت بگيرید:
• هنگامی که عرض جاده خيلی باریک است
• در حين رانندگی در سربالایی و شرایطی که نمی‌توانيد شرایط ترافيک را پيش بينی کنيد
• هنگام نزدیک شدن به پيچ
• هنگام رانندگی در آب و هوای بد با دید ضعيف
• هنگام نزدیک شدن به خطوط راه آهن، تقاطع و یا مناطق شلوغ
هنگامی که سبقت بی خطر است تکنيک های زیر جهت اجتناب از خطر اجرا گردد:
• راننده با دادن علامت رانندگان دیگر را متوجه تصميم خود نماید. اطمينان حاصل گردد که می‌توان رانندگان دیگر را دید و آن ها نيز می‌توانند شما را ببينيد.
• فرض این نباشد که سایر رانندگان به راحتی اجازه ی سبقت می دهند.
• توجه دیگران را در طول روز با بوق زدن و هنگام شب با زدن راهنما جلب نمایيد.
• به لاین سبقت رفته و در مورد نياز به افزایش سرعت یا برگشتن به جای خود هوشيار باشيد.
• از سرعت و فضای کافی برای سبقت اطمينان حاصل نمایيد، علامت دهيد و سپس در اسرع وقت به لاین نرمال بازگردید.
• هنگامی که وسيله نقليه دیگری همزمان قصد سبقت گرفتن دارد، سرعت خود را افزایش ندهيد. اجازه دهيد خودرو با خيال راحت و ایمن سبقت بگيرد.
• با کاهش سرعت خود، سبقت گرفتن را برای سایر وسيله نقليه آسان نمایيد.
• وسایل نقليه دیگر را دعوت به سبقت نکنيد.
• در هرگونه اقدامی راننده باید به رانندگی خود توجه نماید.
مطالب مرتبط
مطالب مرتبط
